Κουρκούτη ή κουρκούτι; Μικρής σημασία η απορία, ωστόσο στη Λευκάδα η κουρκούτη ήταν το κατ' εξοχήν γλυκό που ακολουθούσε μετά την προετοιμασία των σπερνών. Κι αυτό γιατί οι γυναίκες κρατούσαν το ζουμί μέσα στο οποίο είχαν βράσει το σιτάρι για τα σπερνά και αυτό γινόταν η βάση για την κρέμα που έφτιαχναν μετά.
Κι ενώ τη σήμερον ημέρα όλα γίνονται by the book, σύμφωνα με τη συνταγή, η πείρα που κουβαλούσαν εκείνες οι γυναίκες ήταν τόση που ανακατεύοντας με το μάτι 3-4 υλικά κατάφερναν να φτιάξουν κάτι νόστιμο, θρεπτικό και οικονομικό. Άλλωστε, τα αγαθά ήταν φτωχικά. Τώρα, οι γεύσεις έχουν πολυπλοκότητα κι όλοι αναζητούν το umami πίσω από κάθε μπουκιά. Βέβαια, αυτό δεν είναι κακό, το λυπηρό είναι ότι ψάχνουμε στ' αρχεία για τις παραδόσεις μας, αντί να είναι το καθημερινό μας βίωμα.
Τις προάλλες που ήταν η μαμά μου εδώ, φτιάξαμε σπερνά με αφορμή ένα ρόδι και τότε πρότεινε να μαγειρέψει και λίγη κουρκούτη, για να μην πάει χαμένο το ζουμί του σταριού και για να θυμηθούμε και τα παλιά. Της αδερφής μου ήταν απ' τα πιο αγαπημένα και της την έφτιαχνε η γιαγιά κυρίως για βραδινό. Μετά θυμήθηκε κι ο Βασίλης την κουρκούτη που του έφτιαχνε η δική του Γιαννιώτισσα γιαγιά κι έτσι βάλαμε μπρος τις κατσαρόλες. Εγώ με τη μηχανή για να περισώσω στα αρχεία μου τη συνταγή, που τη μοιράζομαι σήμερα μαζί σας.
Υλικά:
1 φλυτζάνι τσαγιού βρασμένο σιτάρι
3 φλυτζάνι τσαγιού ζουμί από βρασμένο σιτάρι
μιάμιση κουταλιά σούπας αλεύρι
μιάμιση κουταλιά σούπας κορν φλάουρ
2-3 κουταλιές σούπας ζάχαρη (ανάλογα με το πόσο γλυκιά θέλουμε την κρέμα)
1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο (προαιρετικά)
Προτού αρχίσω την περιγραφή της συνταγής θα ήθελα να επισημάνω ότι εμείς είχαμε ήδη βράσει μισό πακέτο σιτάρι, το οποίο το προορίζαμε για τα σπερνά (δείτε εδώ) κι από αυτό κρατήσαμε 1 φλυτζάνι τσαγιού που το προσθέσαμε στην κουρκούτη.
Εκτέλεση:
Βάζουμε το μουλιασμένο σιτάρι να βράσει σε άφθονο νερό με λίγο αλάτι κι αφού έχει βράσει, το σουρώνουμε προσεχτικά κρατώντας το ζουμί της κατσαρόλας. Το αφήνουμε να κρυώσει.
Παίρνουμε 3 φλυτζάνια τσαγιού από το ζουμί και το προσθέτουμε σε μια κατσαρόλα. Αν βγαίνει λιγότερο από 3 φλυτζάνια, συμπληρώνουμε με νερό. Προσθέτουμε το αλεύρι, το κορν φλάουρ και τη ζάχαρη κι ανακατεύουμε καλά καλά για να διαλυθούν μέσα στο ζουμί. Αν θέλουμε προσθέτουμε και το λάδι, το οποίο συνηθίζεται στα Ιόνια.
Βάζουμε την κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά κι ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι η κρέμα ν' αρχίσει να δένει. Όταν αρχίσει να κοχλάζει είναι έτοιμη. Την αποσύρουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε το βρασμένο σιτάρι κι ανακατεύουμε να πάει παντού.
Τοποθετούμε την κρέμα σε μπολάκια και σερβίρουμε πασπαλίζοντας κανέλα και προαιρετικά λίγη ζάχαρη. Εσείς έχετε δοκιμάσει ποτέ κουρκούτη; Τη φτιάχνουν διαφορετικά στα μέρη σας; Ελπίζω να σας παρακίνησα για να δοκιμάστε αυτή την παραδοσιακή συνταγή.
Καλό Σαββατοκύριακο,
Ευγενία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου