Granny square patchwork block tutorial

Μπορεί η ραπτομηχανή μου το τελευταίο διάστημα να έχει σιγήσει χαρακτηριστικά λόγω υπερβολικού φόρτου εργασίας, είχα ωστόσο προλάβει να τραβήξω κάποιες φωτογραφίες για τη σημερινή μου ανάρτηση. Αν έχετε λοιπόν, όρεξη να πειραματιστείτε με ένα νέο τετράγωνο πάτσγορκ δώστε βάση στις παρακάτω οδηγίες. Σας υπενθυμίζω ότι αυτά τα τετράγωνα προέκυψαν μετασχηματίζοντας κάποια άλλα που είχα φτιάξει (δείτε εδώ) και που εν τέλει δεν με ενθουσίαζαν. Τελικώς η επιλογή να τα μετατρέψω σε granny squares ήταν ιδανική!

Υλικά: 

9 εμπριμέ τετράγωνα για τον πυρήνα του τετραγώνου (τα δικά μου είναι 3 ιντσών)

12 λευκά τετράγωνα 3 ιντσών

4 κίτρινα τετράγωνα 3 ιντσών

Υπενθυμίζω όλα τα περιθώρια ραψίματος είναι 1/4 ίντσας.

Σύνθεση:

1. Συνθέτουμε το βασικό τετράγωνο με τα 9 τετράγωνα τοποθετώντας τα τετράγωνα σε 3 γραμμές των 3 τετραγώνων. Μπορείτε για την οικονομία του χρόνου να χρησιμοποιήσετε το tutorial που σας έδειξα εδώ. 

2. Χρησιμοποιώντας τα 4 κίτρινα και 8 λευκά τετράγωνα ράβω 4 σετ με την εξής σειρά: λευκό-κίτρινο-λευκό (όπως βλέπετε και στις παραπάνω φωτογραφίες) και σιδερώνω από την ανάποδη ανοίγοντας τα περιθώρια δεξιά κι αριστερά. 

3. Για κάθε ένα από τα σετ με τα κίτρινα και λευκά τετράγωνα ακολουθώ την παρακάτω διαδικασία: παίρνω ένα λευκό τετράγωνο (από τα 4 άραφτα που μας έχουν περισσέψει) και το τοποθετώ ακριβώς πάνω από το κίτρινο τετράγωνο (καλή με καλή να εφάπτονται) κεντράροντάς το.  

   

προσοχή, εδώ τα υφάσματα δεν είναι καλή με καλή μόνο και μόνο
για να σας δείξω πώς πρέπει να κεντράρετε τα 2 τετράγωνα

Έπειτα ράβουμε κατά μήκος του λευκού τετραγώνου όπως σας δείχνω και στις φωτογραφίες που ακολουθούν. 

Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία και για τα άλλα τρία σετ κι έπειτα σιδερώνουμε ανοίγοντας το λευκό τετράγωνο προς τα έξω. 

4. Για να τελειώσουμε την όλη διαδικασία μας απομένει να δώσουμε αυτή τη μορφή στο τελικό μας τετράγωνο. Θα προεκτείνουμε ουσιαστικά το βασικό εμπριμέ τετράγωνο προς τα έξω προσθέτοντας τα σετάκια λευκών και κίτρινων τετραγώνων.  

5. Τοποθετούμε την πρώτη "επέκταση" κατά μήκος της μιας πλευράς του εμπριμέ τετραγώνου (καλή με καλή να εφάπτονται). Κεντράρουμε τα περιθώρια ώστε να έχουμε ένα αρμονικό αποτέλεσμα και ράβουμε κατά μήκος της πλευράς.  Μετά σιδερώνουμε ανοίγοντας προς τα έξω την "επέκταση".  

6. Συνεχίζουμε το ράψιμο και με τα άλλα 3 σετ προσέχοντας να τοποθετήσουμε σωστά τις "επεκτάσεις". Δείτε τις δυο φωτογραφίες που ακολουθούν. Στην πρώτη έχω τοποθετήσει σωστά τα υφάσματα ώστε το κίτρινο να πέφτει πάνω στο ροζ καρώ ύφασμα. Στη δεύτερη φωτογραφία τα έχω τοποθετήσει λάθος, αφού το κίτρινο τετράγωνο δεν είναι σωστά κεντραρισμένο και περισσεύει ένα εμπριμέ από τα δεξιά.

Συνεχίζουμε το ράψιμό μας κι αρχίζει πλέον να σχηματίζεται το τετράγωνο της γιαγιάς. 

7. Με το τέλος του ραψίματος θα έχουμε πλέον αυτό το τετράγωνο.

Το μόνο που μας απομένει είναι να τετραγωνίσουμε το block μας. Παίρνουμε το χάρακα και τον τοποθετούμε με τρόπο ώστε ν' αφαιρέσουμε τις περιττές γωνίες. Συνήθως αφήνουμε 1/4 ίντσας περιθώριο περιμετρικά του τετραγώνου αλλά εγώ επέλεξα 3/8 ίντσας (αφού έκανα και σχετική έρευνα) για να μπορέσω να κρύψω ενδεχόμενα λαθάκια όταν θα ραφτούν μεταξύ τους τα τετράγωνα. Αν νοιώθετε μεγάλη ασφάλεια και σιγουριά διαλέξτε την πρώτη επιλογή.   

το βελάκι δείχνει πώς έχω τοποθετήσει το χάρακα σε σχέση
με τη μύτη του κίτρινου τετραγώνου. Από αυτό το σημείο θα μετρήσω
3/8 ίντσας. 

προσέχω ώστε όλες οι μύτες των τετραγώνων να
απέχουν 3/8 ίντσας για να κόψω σωστά. 

Έτοιμο το τετράγωνο! Δεν είναι και πολύ δύσκολο, ειδικά αν φτιάξεις ένα δύο μετά παίρνεις τον αέρα και η διαδικασία γίνεται μηχανικά. Εγώ κατάφερα κι έφτιαξα γύρω στα 16 τετράγωνα για μια ιδέα που έχω εδώ και καιρό στο μυαλό μου κι ελπίζω να βρω χρόνο για να συνεχίσω... 

Σας χαιρετώ και σας εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο. 

Ευγενία 

Το βιβλίο του μήνα Φλεβάρη: "Εγκώμιο της απραξίας", Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

Ακούγεται σαν τίτλος από εκείνα τα χαριτωμένα βιβλιαράκια που προσπαθούν κατά καιρούς πολύ διασκεδαστικά να μας απενοχοποιήσουν από τα ελαττώματα και τις αδυναμίες μας, του στυλ: “Καλύτερα μαγκούφης”, “Η τέχνη του φαταούλα”, “Μείνε παρτάκιας-αξίζει”, “Τεμπέλιαζε και η τύχη σου δουλεύει” (Μην ανησυχείτε, οι τίτλοι είναι φανταστικοί). Πρόκειται ωστόσο για κάτι εντελώς διαφορετικό.

Στις σελίδες αυτού του μικρού - σχεδόν σε μέγεθος εγχειριδίου – βιβλίου ερχόμαστε σε επαφή με κάποιες πτυχές ενός πολύ διαφορετικού πολιτισμού, του Κινεζικού, ο οποίος αναπτύχθηκε ανεξάρτητα από τον δικό μας Ευρωπαϊκό και σε εντελώς διαφορετικές βάσεις αναπτύσσοντας μια ξεχωριστή και αξιοπρόσεκτη κοσμοθεωρία. Το βιβλίο αποτελεί μία καταγραφή διάλεξης του Γάλλου φιλόσοφου και σινολόγου Φρανσουά Ζυλλιέν με θέμα την σύγκριση του τρόπου με τον οποίο διαμορφώνουμε στρατηγικές και πράττουμε στην Δύση και του αντίστοιχου στην Κίνα.

Στα μέρη μας, πάντα συνηθίζουμε, πριν ενεργήσουμε σχετικά με οποιοδήποτε θέμα (προσωπικό, οικογενειακό, επαγγελματικό ή ακόμα και ευρύτερα πολιτικό, οικονομικό, στρατιωτικό κλπ) να θέτουμε στόχους και ακολούθως να καταστρώνουμε σχέδιο στρατηγικής, να διαμορφώνουμε χρονοδιαγράμματα, να οργανώνουμε τα μέσα μας και κατόπιν να πράττουμε αποφασιστικά και επίμονα μέχρι την υλοποίησή τους. Ποια, όμως, είναι η αντίστοιχη πρακτική στην μεγάλη χώρα της Άπω Ανατολής και τί διαφορές προκύπτουν;

Αυτό πραγματεύεται το βιβλίο αυτού του μήνα, το οποίο σας το συστήνουμε ανεπιφύλαχτα. Μην φοβηθείτε ότι πρόκειται για καμιά βαρύγδουπη και δυσνόητη φιλοσοφική πραγματεία. Διαβάζεται εύκολα και ευχάριστα και συγχρόνως έχει πολλά να μας ωφελήσει. Πρώτα απ’ όλα μας φέρνει σε επαφή με έναν άλλο πολιτισμό. Μας γνωρίζει επίσης, έναν άλλον τρόπο σκέψης και πρακτικής που κρύβει σοφία μέσα του και ο οποίος μπορεί να μας φανεί χρήσιμος ή να μας ταιριάζει καλύτερα. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι δοκιμάζει και αμφισβητεί την καθολικότητα του δικού μας καθημερινού τρόπου σκέψης και πρακτικής, και κάτι τέτοιο είναι το δίχως άλλο πολύ ευεργετικό.

Προσοχή όμως. Μην σαγηνευτείτε και εσείς αβίαστα από την σοφία της Ανατολής. Αμφισβητείστε την!!!

Θα το βρείτε, με πολύ χαριτωμένο εξώφυλλο, στα βιβλιοπωλεία από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης σε μετάφραση του Θάνου Σαμαρτζή.

Καλή ανάγνωση.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ευχαριστούμε το Βασίλη που επιμελήθηκε το κείμενο της σημερινής ανάρτησης!   

Bolla dulce gallega o larpeira: ένα ισπανικό γλυκό του καρναβαλιού

Καλημέρα σας φίλοι μου και καλό μήνα!!

Άνοιξε το Τριώδιο, το οποίο είναι γεμάτο από λιχουδιές λογιών λογιών σε όλη τη Μεσόγειο κι εγώ για να βάλω στο πνεύμα τους μαθητές μου, χθες τους ετοίμασα ένα τυπικό γλυκό από την περιοχή της Γαλικίας (Galicia). Εκεί που λέτε, το καρναβάλι έχει μια πιο παραδοσιακή χροιά και κάποιες τυπικές φιγούρες μοιάζουν πολύ με τους δικούς μας Μωμόγερους του Πόντου και τους Γενίτσαρους και τις Μπούλες της Νάουσας!

Το γλυκό το έφτιαξα για πρώτη φορά, διαλέγοντας μια συνταγή που να μπορώ να τη μεταφέρω εύκολα στο φροντιστήριο και να τρώγεται εξίσου εύκολα. Τί καλύτερη επιλογή, λοιπόν, από ένα είδος τσουρεκιού με κρέμα ζαχαροπλαστικής κι ελαφρώς σιροπιασμένο;; Για να μη σας τα πολυλογώ, το γλυκό βγήκε υπέροχο, έκανε θραύση και σήμερα σας το παρουσιάζω!!

Υλικά για αρκετά άτομα

Για το τσουρέκι:

25 μλ. τσίπουρο με γλυκάνισο (εγώ έβαλα τσικουδιά)

100 μλ. γάλα χλιαρό

50 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία περιβάλλοντος

25 γρ. νωπή μαγιά

40 γρ. κρυσταλλική ζάχαρη

2 μεγάλα αυγά

350 γρ. κοσκινισμένο αλεύρι

1 πρέζα αλάτι

Για την κρέμα ζαχαροπλαστικής:

200 μλ. πλήρες γάλα

50 γρ. κρυσταλλική ζάχαρη

20 γρ. κόρν φλάουρ

2 κρόκοι αυγών

1 αμπούλα βανίλια

φλούδα από 1 λεμόνι

Για το σιρόπι:

100 μλ. νερό

100 μλ. τσίπουρο με γλυκάνισο (εγώ έβαλα τσικουδιά)

100 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική

Επίσης θέλουμε λίγο βούτυρο και λίγη ζάχαρη για το τέλος. 

Εκτέλεση:

Αρχίζουμε με την παρασκευή του ζυμαριού και στον κάδο του μίξερ βάζουμε το γάλα, το τσίπουρο, το βούτυρο και τη ζάχαρη και χτυπάμε για λίγο μέχρι να διαλυθούν ελαφρώς το βούτυρο και η ζάχαρη. Προσθέτουμε το ένα αυγό και τη μαγιά και συνεχίζουμε το χτύπημα για λίγο ακόμα. Μετά προσθέτουμε σταδιακά το αλεύρι και χτυπάμε μέχρι να πάρουμε μια ζύμη μαλακή που δεν κολλάει. Μεταφέρουμε τη ζύμη σε αλευρωμένη επιφάνεια και ζυμώνουμε για 1-2 λεπτά κι αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί για 15 λεπτά σκεπάζοντάς τη με πετσέτα.

Καλύπτουμε το ταψί της κουζίνας με λαδόκολλα και το αφήνουμε στην άκρη. Στην αλευρωμένη επιφάνεια ανοίγουμε τη ζύμη δίνοντάς της ένα στρογγυλό ή οβάλ σχήμα. 

Την ανοίγουμε αρκετά (αφού θα την αφήσουμε 1 ώρα για να φουσκώσει). Έπειτα παίρνουμε ένα κοφτερό μαχαίρι και τη χαράζουμε μπακλαβαδωτά. 

Βάζουμε το ταψί στο φούρνο που τον έχουμε ζεστάνει λιγάκι πιο πριν (50 βαθμούς) για να βοηθήσουμε το ζυμάρι να φουσκώσει γρήγορα. Εγώ επειδή έφτιαχνα το μεσημεριανό φαγητό, κάλυψα το ταψί με μια νωπή πετσέτα και το έβαλα δίπλα στο καλοριφέρ!!

Στο μεταξύ ετοιμάζουμε το σιρόπι. Σε κατσαρόλι βάζουμε όλα τα υλικά κι ανακατεύουμε ώσπου να λιώσει η ζάχαρη. Περιμένουμε ν' αρχίσει να βράζει το σιρόπι κι ανακατεύουμε συνεχώς για 6-7 λεπτά και μετά αποσύρουμε το κατσαρόλι απ' το μάτι της κουζίνας. 

Μετά φτιάχνουμε την κρέμα ζαχαροπλαστικής. Η πρωτότυπη συνταγή απαιτούσε τη χρήση thermomix κι αφού εγώ δε διαθέτω, παρασκεύασα την κρέμα κλασσικά σε μπεν-μαρί. Στο μπολ βάζουμε τους 2 κρόκους, τους αναδεύουμε ελαφρώς και μετά προσθέτουμε τη ζάχαρη κι ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. Μετά προσθέτουμε το γάλα (κρατώντας λίγο στην άκρη) τη φλούδα λεμονιού και τη βανίλια. Στο γάλα που κρατήσαμε προσθέτουμε το κορν φλάουρ, το ανακατεύουμε καλά μέχρι να διαλυθεί και προσθέτουμε όλο το μείγμα στο μπεν-μαρι. Τώρα αφαιρούμε τη φλούδα κι ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να πάρουμε μια σφιχτή κρέμα. Την αφήνουμε στην άκρη όταν ετοιμαστεί. 

Αφού έχει διπλασιαστεί το ζυμάρι μας το βάζουμε πάνω στο τραπέζι μας και προθερμαίνουμε το φούρνο μας στου 180 βαθμούς Κελσίου στις αντιστάσεις. Χτυπάμε το άλλο αυγό και με πινέλο αλείφουμε προσεχτικά όλη την επιφάνεια του ζυμαριού. 

Σ' ένα μπολάκι βάζουμε λίγη ζάχαρη και λίγες σταγόνες νερού. Ανακατεύουμε λίγο με το δάχτυλό μας ώστε να πάει παντού η υγρασία και μετά προσθέτουμε λίγα κομματάκια βούτυρο. Ανακατεύουμε ελαφρώς ώστε να κολλήσει ζάχαρη στο βούτυρο. Τέλος, πασπαλίζουμε με αυτό το μείγμα το ζυμάρι μας.

Στη συνέχεια βάζουμε την κρέμα μας σε κορνέ και κάνουμε γραμμές ακριβώς εκεί που είναι οι χαρακιές. 

Τελείωσε η σύνθεση του γλυκού και βάζουμε το ταψί στο φούρνο στη μεσαία σχάρα και ψήνουμε για 30 λεπτά, μέχρι να πάρουμε αυτό το όμορφο καραμελένιο χρώμα!  

Αποσύρουμε το ταψί μας απ' το φούρνο και βάζουμε το "τσουρέκι" μαζί με τη λαδόκολλα πάνω σε σχάρα για να κρυώσει εύκολα και να μη λασπώσει από κάτω. Τώρα το σιροπιάζουμε με τη βοήθεια ενός πινέλου. Περνάμε αρκετά στρώματα σιροπιού αλλά εγώ να πω την αλήθεια δε χρησιμοποίησα όλη την ποσότητα γιατί δεν ήξερα πώς ήταν το γλυκό, μιας και το έφτιαχνα για πρώτη φορά. 

Επίσης, δε μου αρέσουν πολύ τα σιροπιασμένα κέικ και παντεσπάνια οπότε δεν το παράκανα. 

Το γλυκό μας, που μοιάζει πολύ με τσουρέκι είναι έτοιμο για να το απολαύσουμε! Όπως όλες οι ζύμες που γίνονται με μαγιά, έτσι κι αυτό είναι πολύ νόστιμο όταν καταναλωθεί φρέσκο!! Ελπίζω να το δοκιμάσετε και περιμένω τις εντυπώσεις σας!!  

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία