Αξιοποιώντας τα ρετάλια: mini quilt με κουβαρίστρες.

Καλημέρα και πάλι!

Όλη αυτή τη χρονιά πειραματίστηκα πολύ με το patchwork και το quilting και πραγματικά δε βρήκα καλύτερη μέθοδο από το να φτιάχνω μικρά παπλώματα, τα περιβόητα mini quilts. 

Έχουν πολλά πλεονεκτήματα ως προς την κατασκευή αφού δεν "τρώνε" πολλά υλικά αλλά ούτε και χρόνο. Αν κάτι δεν πάει και πολύ καλά δε θα μετανοιώσεις που χαράμισες τα πολύτιμα υφάσματά σου. Πολύ σημαντικό ότι κατασκευάζονται σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα, συγκριτικά μ' ένα κανονικό πάπλωμα. Μιλώντας, δε για το καπιτονάρισμα, είναι παιγνιδάκι να τα μανουβράρεις. 

Από καιρό είχα βάλει στο μάτι ένα σχέδιο με κουβαρίστρες και θέλοντας να μειώσω τον όγκο των ρεταλιών μου, προέκυψε ένα χαριτωμένο παπλωματάκι! Το πατρόν δεν το αγόρασα και μεταξύ μας είναι αρκετά εύκολο να κατανοήσεις τον τρόπο κατασκευής. 

Έκανα μια δυο προβούλες για να πετύχω τις γωνίες και να καταλήξω στις διαστάσεις των υφασμάτων και μετά άρχισε το διασκεδαστικό κομμάτι. Να συνδυάσεις τα ρετάλια, να ξεθάψεις κάποια αγαπημένα και ξεχασμένα και με τούτα και με τ' άλλα δημιουργήθηκε το quilt top. 

Βέβαια είχα βάλει στο μάτι κι ένα ιδιαίτερο τρόπο καπιτοναρίσματος, pebble quilting λέγεται στ' αγγλικά,  μιας και οι βελονιές δημιουργούν βότσαλα!! Δεν πήγε κι άσχημα για πρώτη φορά και μπορώ να πω ότι είναι κι ευχάριστος τρόπος καπιτοναρίσματος χωρίς να σε στρεσάρει για την επόμενη κίνηση. 

Για το ρέλι του mini quilt χρησιμοποίησα ένα ροζ, ριγέ ύφασμα και βέβαια δεν ξέχασα να βάλω και "αυτάκια" στην πίσω όψη σε περίπτωση που κάποτε στο μέλλον ...στο πολύ μέλλον θελήσω να το κρεμάσω. 

Εσείς άραγε είστε φαν των mini quilts; Σας προτείνω να τα δοκιμάσετε!

Φιλάκια, 

Ευγενία      

'Ένα χαρούμενο παιδικό πάπλωμα: επίσημη φωτογράφιση.

Καλησπέρα σε όλους σας!

Εδώ και καιρό πολλές χειροτεχνίες περίμεναν στωικά τη φωτογράφισή τους κι επιτέλους σήμερα βρήκαμε λίγο χρόνο για να φωτογραφήσουμε μικρά και μεγάλα παπλώματα.

Το σημερινό είναι ένα χαρούμενο πάπλωμα που στην κατασκευή του είναι πολύ απλό και γρήγορο, ενώ δίνει χώρο στα υφάσματα να φανούν και ν' αναδειχτούν. Και μιας και πρόκειται για παιδικό πάπλωμα δεν μπορούσαν να λείπουν τα ζωάκια, πλαισιωμένα από πουά, chevron, ριγέ και λίγα μονόχρωμα τετράγωνα.

Επειδή βιαζόμουν να ολοκληρώσω την κατασκευή αποφάσισα να καπιτονάρω με απλό γαζί σε οριζόντιες και κάθετες ευθείες πάντα με τη βοήθεια του walking foot. 

Για την πίσω όψη διάλεξα ένα διπλόφαρδο σεντονόπανο με κίτρινα αστεράκια. Πράγματι, βολεύει πολύ αυτό το φάρδος γιατί εξοικονομείς πολύ ύφασμα. 

Για να κάνω κάπως πιο ενδιαφέρουσα την πίσω όψη έφτιαξα δυο λωρίδες από διάφορα ρετάλια ραμμένα και τις ένωσα με το σεντονόπανο. Επιπλέον δουλεία αλλά είναι πάντα διασκεδαστικό να κρύβεται και μια μικρή έκπληξη από πίσω!!

Το ρέλι φτιάχτηκε κι αυτό με τα περισσεύματα από τα βασικά υφάσματα. Για μένα είναι μια υπέροχη μέθοδος για ν' αξιοποιούνται όλα τ' απομεινάρια και να μη συσσωρεύονται ρετάλια δεξιά κι αριστερά. Επίσης, είναι πάντα ταιριαστό με όλο το σύνολο!!

Τώρα πια μου μένει να πλύνω το πάπλωμα, να το πακετάρω και να το αποστείλω στον τελικό αποδέκτη του, μιας και πρόκειται για δωράκι φτιαγμένο από καρδιάς!!

Κλείνοντας, εύχομαι σε όλες τις εορτάζουσες χρόνια πολλά και καλά.

Φιλάκια πολλά,

Ευγενία

Δώδεκα συν ένα βιβλία. Μια χρονιά γεμάτη διάβασμα.

Γεια και χαρά σε όλους!

Πέρυσι τέτοια εποχή είχα μια αναλαμπή να δημιουργήσω μια στήλη για ένα χρόνο αφιερωμένη στα λογοτεχνικά βιβλία και κάπως έτσι και χωρίς πολλή σκέψη, τον περασμένο Οκτώβρη φιγουράρησε για πρώτη φορά το βιβλίο του μήνα παρουσιάζοντας τον "Αφηγητή του πρωινού τρένου" του Ζαν-Πολ Ντιντιελοράν με μια περίληψη της ιστορίας κι ένα μικρό, προσωπικό σχόλιο. 

Η στήλη αυτή προέκυψε πραγματικά αυθόρμητα μιας και το προηγούμενο διάστημα είχα διαβάσει πολλά λογοτεχνικά βιβλία κι επίσης θέλησα να βάλω μια πρόκληση στον εαυτό μου. Ήθελα πραγματικά να δω αν θα κατάφερνα να μείνω πιστή σ' αυτή τη μηνιαία "υποχρέωση" για ένα ολάκερο χρόνο. 

Με μεγάλη χαρά ομολογώ ότι τα κατάφερα με τη βοήθεια του Βασίλη, ο οποίος ανέλαβε να παρουσιάσει τη δική του βιβλιοπρόταση όταν εγώ δεν είχα κάτι σπουδαίο να προτείνω ή όταν η δουλειά δε μου άφηνε περιθώριο για τίποτε άλλο. 

Έτσι, όλο αυτό το διάστημα παρέλασαν από το μπλογκ μας δώδεκα συν ένα βιβλία, βιβλία κλασσικά κι αγαπημένα αλλά και μοντέρνα. Βιβλία λογοτεχνικά αλλά και πιο επιστημονικά. Βιβλία βραβευμένα αλλά κι ανερχόμενα, ευπώλητα ή πιο άγνωστα. 

Μετά τον Αφηγητή του πρωινού τρένου σειρά είχε ο "Εραστής της Λαίδης Τσάτερλι" του Ντ. Χ. Λώρενς και η "Εποχή των κερασιών" του Νικολά Μπαρρό. Υποδεχτήκαμε τη νέα χρονιά με το "Θαμμένο γίγαντα" του νομπελίστα Καζούο Ισιγκούρο και κλείσαμε το χειμώνα με το "Εγκώμιο της απραξίας" του Φρανσουά Ζυλλιέν.

Η Άνοιξη ήταν αφιερωμένη στη βρετανική λογοτεχνία ξεκινώντας με την αγαπημένη "Έμμα" της Τζέιν Ωστιν. Τη σειρά πήρε το βικτωριανό έργο "North and South" της Elizabeth Gaskell ενώ η εποχή έκλεισε με "Ένα δωμάτιο με θέα" του E. M. Forster. 

Το καλοκαίρι το ανέλαβε ο Βασίλης με ιδιαίτερες κι εξεζητημένες προτάσεις όπως: "Μεταφυσική της ζωής και του έρωτα" του Α. Σοπενχάουερ, "Η ζωή σήμερα, άλλοτε, αλλού και στο μέλλον" του Γιάννη Μανέτα και "Περί φωτίσεως" του Ζοζέ Σαραμάγκου. 

Η χρονιά γεμάτη βιβλία ολοκληρώθηκε με τη "Χαμένη αναγνώστρια" του Φάμπιο Στάσι και τη "Μενεξεδένια πολιτεία" του Άγγελου Τερζάκη κι έτσι δώδεκα συν ένα βιβλία έγιναν κομμάτι αυτού του μπλογκ. 

Ελπίζω να σας φάνηκε ενδιαφέρουσα αυτή η πρωτοβουλία, και να σας δώσαμε κίνητρο και ιδέες για μελλoντικό διάβασμα!

Σας χαιρετώ, 

Ευγενία