Τα τελευταία καλοκαιρινά ραψίματα της χρονιάς: Mimi blouse και Ava top

Καλή εβδομάδα σε όλη τη γειτονιά!

Τελευταία και καταϊδρωμένα καταφτάνουν τα καλοκαιρινά μπλουζάκια που σας δείχνω σήμερα, τα οποία κατά σύμπτωση έχουν δύο κοινά σημεία: είναι το αποτέλεσμα ανακύκλωσης και είναι φτιαγμένα με βαμβακερό broderie anglaise ύφασμα. 

Ε, είναι πια πιθανό να αναγνωρίσατε αυτό το λευκό broderie, το οποίο απ' όταν έφτασε στα χέρια μου σχεδόν μονοπωλεί το ενδιαφέρον μου. Τα κουρτινάκια, που ποτέ δεν κρεμάστηκαν στο μεζεδοπωλείο της αδερφής μου, έχουν μετατραπεί σε ουκ ολίγα μπλουζάκια το τελευταίο διάστημα. Ένα από αυτά είναι και τούτο το αμάνικο πουκαμισάκι προορισμένο για τη μαμά μου. 

Το πατρόν, το οποίο ονομάζεται Mimi Blouse, το είχα ερωτευτεί από την πρώτη ματιά. Μη σας πω ότι ήταν και ο λόγος που είχα αγοράσει το βιβλίο "Love at first stitch". Κατευθείαν σκέφτηκα να ράψω ένα για τη μαμά μου, η οποία μου ζήτησε να αφαιρέσω τα μανίκια του. 

Με μια δυο προβούλες που κάναμε όταν ήρθε στην Κέρκυρα αποφασίσαμε ότι ήθελε και λίγο στένεμα στα πλαϊνά και με βοήθησε να κάνω τις επιδιορθώσεις. Το μπλουζάκι ετοιμάστηκε γρήγορα αλλά έπεσε κι αυτό θύμα της ραπτομηχανής μου, η οποία αρνούταν πεισματικά να ράψει τις κουμπότρυπες. 

Κι έτσι, μετά από μισό χρόνο αναμονής το μπλουζάκι ολοκληρώθηκε στα τέλη του φετινού Αυγούστου. Το σχέδιό του είναι πολύ απλό, αλλά όλες οι λεπτομέρειες με τις σουρίτσες και το γιακά το κάνουν πολύ κολακευτικό. 

Σίγουρα θέλω να ράψω ένα και για μένα και να δοκιμάσω και τα μανίκια του, τα οποία έχουν μια ιδιαιτερότητα. 

Το δεύτερο μπλουζάκι, το οποίο ονομάζεται Ava top, ράφτηκε για την Κωνσταντίνα. Το φορεματάκι που της έραψα δυο χρόνια πριν πλέον ήταν μικρό, αλλά επειδή η φούστα ήταν σχετικά μακριά και φτιαγμένη με πολλή σούρα αποφασίσαμε να του δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία. 

Αυτό το πατρόν μου φάνηκε πολύ χαριτωμένο και ταιριαστό κι έτσι άρχισα την κατασκευή του. Το ξήλωμα ήταν το πιο χρονοβόρο κομμάτι, γιατί πρόκειται για διπλή γάζα και ήθελε πολλή προσοχή.

Τα υπόλοιπα έγιναν εύκολα κι όπως βλέπετε δεν περίσσεψε τίποτε. Χρησιμοποίησα το παραμικρό κομμάτι για να φτιάξω ρέλι, με το οποίο τελείωσα τα μανίκια. 

Όπως βλέπετε έχει γίνει η αγαπημένη μου μέθοδος, όταν το πανί είναι δύσκολο στη μεταχείρισή του. 

Το μόνο που άλλαξα στο πατρόν ήταν να κάνω κόψω σε δύο φύλλα την πλάτη της μπλούζας (αφού έκανα πρώτα όλους τους υπολογισμούς για τα περιθώρια ραφής) γιατί δε με έφτανε το ύφασμα για να την κόψω μονοκόμματη, αλλά νομίζω ότι δε δημιουργεί κανένα πρόβλημα οπτικά.

Δυστυχώς, δεν καταφέραμε να του κάνουμε μια αξιοπρεπή φωτογράφιση, αλλά πιστεύω ότι θα το ευχαριστηθεί πολύ το νέο της μπλουζάκι. 

Ανάλαφρο, με όμορφα μανίκια σε σχήμα καμπάνας και με λάστιχο για να δημιουργεί μια ελαφριά σούρα, νομίζω είναι ό,τι πρέπει για το καλοκαιράκι. Το έραψα ούτως ή άλλως ένα μέγεθος μεγαλύτερο ώστε να το ευχαριστηθεί του χρόνου. Ποιός ξέρει, ίσως τότε προλάβουμε να το φωτογραφίσουμε καλύτερα!

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία      

Το πρώτο μου πανωφόρι: the Ilford jacket (Friday Pattern co)

Γεια χαρά και πάλι!

Το ράψιμο ενός εποχιακού μπουφάν ήταν ο περσινός μου ανοιξιάτικος στόχος. 

Τα τελευταία χρόνια είχα ξεμείνει κι όλο κατέληγα να κλέβω ένα του Βασίλη, που ήταν τέλειο και στα μέτρα μου. Ωστόσο, ήμουν αποφασισμένη. Ήθελα να έχω ένα για το Πάσχα και να είναι σε ουδέτερο τόνο. 

Μετά από μεγάλη αναζήτηση στο Pinterest και στις ανεξάρτητες ιστοσελίδες που πουλάνε ηλεκτρονικά πατρόν κατέληξα ότι μου άρεσε πολύ το Ilford jacket. Απλό, unisex και με κάμποσες παραλλαγές στο μήκος και το μανίκι, μου φάνηκε βατό ως προς το ράψιμό του, γι' αυτό και είπα να το τολμήσω. 

Το ύφασμα, μια καμπαρτίνα με λίγη ελαστικότητα, το είχα αγορασμένο από το 2015 και με ακολουθούσε από τότε σε όλες τις μετακομίσεις!! Φυσικά το πατρόν είναι σχεδιασμένο για σταθερά υφάσματα και η ελαστικότητα του υφάσματος με προβλημάτιζε, αλλά αποφάσισα να το θυσιάσω. Μετά από τόσα χρόνια έπρεπε κι αυτό το ύφασμα να βρει την πορεία του. 

Το πατρόν είναι ξεκάθαρα oversized -μεγάλη τάση τα τελευταία χρόνια- και σύμφωνα με τα μέτρα μου έπρεπε να κόψω το XL μέγεθος. Ευτυχώς είχα τη σύνεση να κάνω πρώτα πρόβα πάνω σε ένα φθηνό σατέν ρετάλι που διέθετα από τις αποκριάτικες στολές που είχα ράψει, για να καταλήξω ότι τελικώς στο σώμα μου ταίριαζε το S μέγεθος, γιατί προφανώς ήθελα ένα πανωφόρι σε πιο στενή γραμμή. 

Άλλο ένα ενδιαφέρον σημείο είναι ότι επειδή το συγκεκριμένο πανωφόρι δεν διαθέτει φόδρα, μπορείς να ρελιάσεις όλες τις άκρες των υφασμάτων για να δημιουργήσεις ένα ωραίο τελικό φινίρισμα στο εσωτερικό του. Αυτό αποφάσισα να κάνω κι εγώ και βρήκα ένα χαριτωμένο βαμβακερό ύφασμα που διέθετα για να φτιάξω το ρέλι.

Μάλιστα το έραψα χρησιμοποιώντας την ελαστική βελονιά για να είμαι σίγουρη ότι θα στρώσει καλά πάνω στο γκρι ύφασμα. Μπορεί να φαίνεται μπελαλίδικό το να ρελιάσεις τόσα πολλά κομμάτια, αλλά έχω συνηθίσει πια από τα παπλώματα κι έτσι δεν το βρίσκω δύσκολο. Ίσα ίσα με ανταμείβει να βλέπω ότι κάτι γίνεται ακόμα πιο όμορφο.      

Οι οδηγίες για την κατασκευή του ενδύματος είναι πολύ κατανοητές και συνοδεύoνται από βιντεάκια που δείχνουν πολύ αναλυτικά την όλη διαδικασία. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετώπισα ήταν στην μανικοκόλληση. 

Δεν ξέρω αν εγώ έκανα κάτι λάθος ή αν έφταιγε η ελαστικότητα του υφάσματος, όσες φορές κι αν το ξήλωσα, δεν έστρωνε με τίποτα. Δεν υπήρχε περίπτωση να τα παρατήσω, όμως! 

Αποφάσισα να ράψω τα μανίκια στο χέρι (ευχαριστώ μαμά που μας έμαθες από μικρές τί σημαίνει βελόνα και κλωστή) κι όλα έγιναν τέλεια!  

Κι αφού έφτασα στο τέλος, κι αφού μπήκε κι ο γιακάς κι έγιναν και τα στριφώματα (στα μανίκια πάλι έβαλα ρέλι για να μη μου παρακοντύνουν)  το μόνο που έλειπε ήταν τα κουμπιά και οι κουμπότρυπες. 

Στο τοπικό κατάστημα της Κέρκυρας βρήκα κάτι πολύ ωραία που νομίζω ότι ταίριαξαν απολύτως και μάλιστα δεν ήταν ακριβά. Γιατί καμιά φορά τα κουμπιά μπορεί να στοιχίσουν περισσότερο κι από το ύφασμα! Οι κουμπότρυπες από μόνες τους ήταν μια περιπέτεια. Εμένα η ραπτομηχανή μου δεν ανταποκρινόταν από πέρυσι χωρίς να ξέρω το γιατί. Έτσι, η μαμά προσφέρθηκε να μου τις κάνει στο χέρι. Μια το ένα, μια το άλλο, το Πάσχα πέρασε, το πανωφόρι ξεχάστηκε κι εν τέλει τις κουμπότρυπες τις ανέλαβε μια μοδίστρα στη Λευκάδα στα τέλει του Αυγούστου. 

Στην τελευταία μας επίσκεψη το έργο είχε αισίως ολοκληρωθεί. Και με την αλλαγή του καιρού μου ήρθε κουτί το πανωφόρι! Το φωτογραφήσαμε κι αυτό μαζί με το μπλουζάκι της προηγούμενης ανάρτησης και πλέον είναι πλυμένο και σιδερωμένο, έτοιμο στην κρεμάστρα για τις φθινοπωρινές εξόδους. 

Να σας πω την αλήθεια, μου άνοιξε η όρεξη κι επειδή η συγκεκριμένη εταιρία διαθέτει κι ένα βιντεάκι για να το φοδράρεις, φλερτάρω με την ιδέα να ράψω κι ένα μπουφανάκι, με βάτα στο εσωτερικό για να είναι πιο χειμερινό. Τί λέτε, να το τολμήσω; Σας συστήνω να το τολμήσετε κι εσείς. Αλλά θυμηθείτε, κάντε μια πρόβα πρώτα σε ένα φθηνό ύφασμα για να βρείτε το μέγεθος που σας αρέσει πάνω σας!

Φιλάκια και καλό Σαββατοκύριακο!

Ευγενία

Ένα ακόμη μπλουζάκι για τη μαμά μου: Emily top, long version

Γεια χαρά και πάλι και καλό Φθινόπωρο!

Σας θυμίζει κάτι το μπλουζάκι και το ύφασμα; Δεν κάνετε λάθος, με το ίδιο ύφασμα έραψα στα μέσα του Αυγούστου ένα τοπάκι για την αδερφή μου με αυτό το πολύ όμορφο ύφασμα από βισκόζι. 

Μόλις το είδε η μαμά μου ενθουσιάστηκε και μιας και είχα αρκετό περίσσευμα σκέφτηκα να της ράψω κι εκείνης ένα καλοκαιρινό μπλουζάκι. 

Η επιλογή του πατρόν ήταν πολύ εύκολη: το Emily top από το Sew Over It, που ήδη το έχω ράψει τέσσερις φορές σε διάφορες παραλλαγές. Αυτή τη φορά επέλεξα να ράψω ένα μακρύτερο για να φαίνεται και η ωραία καμπύλη που έχει στα πλαϊνά του. 

Για το ράψιμό του επέλεξα τις γαλλικές ραφές και πάλι μιας και είναι ό,τι καλύτερο για μένα, που δε διαθέτω κοπτοράπτη,  αφού με αυτή την τεχνική τα ξέφτια δεν είναι ορατά. 

Επίσης, αντί να ράψω στο εσωτερικό μόστρες (facings όπως λέγονται στα αγγλικά) προτίμησα να ρελιάσω τις μασχάλες και τη λαιμόκοψη. 

Τέλος, για το στρίφωμα προτίμησα να το κάνω στο χέρι με κρυφοβελονιά ώστε ν' αποφύγω τα μπόλικα που θα δημιουργούνταν στις καμπύλες αν το έραβα στη μηχανή. 

Μπορεί να μου πήρε λίγη παραπάνω ώρα, αλλά το στρίφωμα έστρωσε πολύ όμορφα. Άλλωστε, η χειροποίητη λεπτομέρεια κάνει πιο προσωπικό το καθετί που φτιάχνουμε. Και το δωράκι στη μαμά ήθελα να είναι περιποιημένο!

Το Σαββατοκύριακο πήγαμε στη Λευκάδα κι έτσι έδωσα αυτοπροσώπως το δωράκι στη μαμά. Δε χάσαμε την ευκαιρία να το φωτογραφίσουμε σε μια από τις κοντινές παραλίες της πόλης, στην Αμμόγλωσσα. 

Εκεί δίπλα βρίσκεται και το ενετικό Φρούριο της Αγίας Μαύρας καθώς και ο δίαυλος, από τον οποίο εισέρχονται τα πλεούμενα στην ανατολική πλευρά του νησιού. 

Από κει περνάνε κάθε καλοκαίρι άπειρα ιστιοπλοϊκά και καραβάκια, τα οποία είτε παραμένουν στην πόλη είτε κινούνται πιο νότια για να εξερευνήσουν τις ομορφιές του Ιονίου πελάγους. 

Μπορεί ο καιρός να άλλαξε και να μας ανάγκασε να φορέσουμε μπουφανάκι, είχαμε όμως την ευκαιρία να θαυμάσουμε τα υπέροχα σύννεφα του ουρανού καθώς και την καθαρή, σεπτεμβριανή ατμόσφαιρα! 

Εδώ μπορείτε να δείτε και τα άλλα Emily top που έχω αναρτήσει (εδώ, εδώ, εδώ). 

Καλή εβδομάδα σας εύχομαι, 

Ευγενία