Ώρα να μπει μια τάξη και στα υφάσματα!!!

Χθες η πρωινή μου διάθεση ήταν πολύ ανεβασμένη, αφού δε δούλευα λόγω των Τριών Ιεραρχών! Ποιός λέει όχι σε μια αργία, άλλωστε! Δε μπορείτε να φανταστείτε όμως το πόσο τελικά κουράστηκα, αφού βάλθηκα να τακτοποιήσω για ...άλλη μια φορά τα υφάσματά μου και να τα οργανώσω με πιο εργονομικό τρόπο. Κι αυτά τα σκασμένα, το ομολογώ είναι η μεγάλη μου αδυναμία κι όλο αυξάνονται και πληθαίνουν! 

Τις προάλλες, λοιπόν, χαζεύοντας στο pinterest βρήκα ωραίες κι αποτελεσματικές ιδέες για την αποθήκευση των υφασμάτων και κατέληξα στην ιδανικότερη για μένα με βάση το χώρο που διαθέτω. Μέχρι τώρα τα δίπλωνα και τα τοποθετούσα ανά χρώμα μέσα σε μεγάαααλα, πλαστικά κουτιά αποθήκευσης, τα οποία όμως σχεδόν πάντα κατέληγαν μπερδεμένα και ξεδιπλωμένα! Αυτό, λοιπόν που αποφάσισα αρχικά να κάνω ήταν να τα διπλώσω όλα στην ίδια διάσταση με τη βοήθεια ενός τετράγωνου χάρακα 6x6 ίντσες που διαθέτω. Άρχισα πρωί και με έπιασε το μεσημέρι μέχρι να τα διπλώσω όλα! 

Έπειτα τα χώρισα ανά σχέδιο: μια στοίβα τα μονόχρωμα, άλλη τα πουά, άλλη τα ριγέ, κλπ. Στο τέλος τα κατέταξα κι ανά χρωματική παλέτα και τα έδεσα με κορδέλες. Ξαναμπήκαν στα αποθηκευτικά κουτιά τους κι ας ελπίσουμε ότι θα διατηρηθούν για πολύ καιρό έτσι! Αν σκέφτεστε να κάνετε κι εσείς κάτι ανάλογο μπορείτε να βρείτε ιδέες στον πίνακά μου CRAFTY ROOM (αυτό που πολύ θα ήθελα να έχω, με πολύ στυλ και χώρο, σαν αυτά τα εργαστήρια που μας δείχνουν αυτές οι Αμερικάνες κι εμείς σκάμε απ΄το κακό μας!!!)   

Κλείνοντας, ένα σας λέω, τέτοια ευταξία δεν επικρατεί στην ντουλάπα μου! Φιλάκια και καλώς να υποδεχτούμε το Φλεβάρη!

Το πιο απλό τούλινο στεφανάκι για να φτιάξουμε!

Η τουτού που σας έδειξα στην προηγούμενη ανάρτηση συνοδευόταν από ένα τούλινο στεφανάκι για το κεφάλι της μικρής μπαλαρίνας μας! Είναι τόσο απλό που σας προτείνω να το δοκιμάσετε κι εσείς. Ειδικά τώρα που είμαστε μια ανάσα από τις Απόκριες μπορείτε να επωφεληθείτε και να φτιάξετε μόνοι σας τα αξεσουάρ των μικρών σας κοριτσιών. 

Τα υλικά είναι πολύ απλά:

γαλβανισμένο σύρμα (για να αποφύγουμε τη σκουριά) μεσαίου πάχους

τούλι κομμένο σε λωρίδες ίδιου πάχους (εμένα είναι 5x6 ίντσες)

μονωτική ταινία

μεζούρα

Προτού αρχίσετε, μετρήστε την περιφέρεια του κεφαλιού του κοριτσιού σας και κόψτε το σύρμα προσθέτοντας 15 εκ. Αν δηλαδή η περιφέρεια είναι 50 εκ. εσείς κόψτε 65εκ. ώστε να είναι άνετο στο κεφάλι. 

Δώστε στο σύρμα κυκλική μορφή και διπλώστε τις δυο άκρες ώστε να φτιάξετε ένα κύκλο με περιφέρεια ελαφρώς πιο μεγάλη (5-6 πόντους ) από εκείνη του κεφαλιού. Τυλίξτε με την ταινία τις άκρες του σύρματος για να είστε σίγουρες ότι δεν πρόκειται να τραυματίζουν το κεφάλι. 

Αρχίστε να στερεώνετε τις τούλινες κορδέλες κάνοντας έναν απλό κόμπο τριγύρω από το σύρμα. Προσέξετε να κάνετε τον κόμπο πάντα κατά μήκος της ίδιας διάστασης. Εγώ, πχ. τύλιξα κατά μήκος των 6 ιντσών. 

Επίσης, προτιμήστε να βάλετε τα χρώματα με την ίδια σειρά για ένα ομοιόμορφο αποτέλεσμα. Αν θέλετε, μπορείτε να βάλετε κι άλλα διακοσμητικά στοιχεία καθώς φτιάχνετε το στεφανάκι, όπως κορδελάκια ή χάντρες με στρας, κ.α.  

Φιλάκια πολλά!     

Μαμά, εγώ γιατί δεν πήγα μπαλέτο;;;;

Λοιπόν, κορίτσια, αυτό το παιδικό τραύμα με καταδιώκει! Εγώ δεν πήγα ποτέ μπαλέτο, η μοναδική παρηγοριά μου ήταν να κλέβω τα κορμάκια της Ευαγγελίας, να τα φοράω και να προσποιούμαι κι εγώ τη μπαλαρίνα.

Ειδικά, ένα κόκκινο με ανοιχτή πλάτη το θυμάμαι ακόμα και τώρα. Άλλο, βέβαια, που η μαμά δεν με έγραψε για να με προστατέψει από τον κακό δάσκαλο χορού, ο οποίος ήταν κι η αιτία για να σταματήσει και η αδερφή τα μαθήματα. Αυτό δεν μετράει. Το τραύμα είναι τραύμα, τελεία και παύλα!

Το θέμα είναι ότι το καλοκαίρι, η Ειρήνη (ανηψούλα) είδε για πρώτη φορά μαζορέτες κι από τότε δε χάνει την ευκαιρία να μεταμορφώνεται και η ίδια σε μια μικρή μαζορέτα με τα αυτοσχέδια πον πομ της και να επιδίδεται σε χορευτικές φιγούρες όλη την ώρα. Πώς, λοιπόν, να αντισταθώ και να μη της φτιάξω μια τούλινη φούστα για να είναι μια μικρή μπαλαρίνα με τα όλα της!

Η φουστίτσα έγινε σε χρόνο ρεκόρ! Σίγουρα θα έχει πάρει το μάτι σας κάτι παραπλήσιο μιας και είναι τόσο εύκολη, χωρίς να χρειάζεται ραπτομηχανή ή ιδιαίτερο εξοπλισμό. Για τη δική μου εκδοχή, έκοψα τα τούλια σε λωρίδες 6x28 ίντσες κι άρχισα να τις περνάω σε χοντρουλό λάστιχο κάνοντας τη γνωστή θηλιά. Τα χρώματα μπήκαν σε μια σειρά για ένα ομοιόμορφο αποτέλεσμα και σε λιγότερο από μισή ώρα η τουτού ήταν έτοιμη. 

Αλλά, δεν αρκέστηκα μόνο σε αυτή. Σήμερα της έφτιαξα κι ένα στεφανάκι με τα υπολειπόμενα τούλια κι έτοιμο το σετάκι μπαλαρίνας! Το Σαββατοκύριακο θα έχουμε την ευκαιρία να τα προβάρουμε, κιόλας. Βλέπετε, εν όψη εκλογών θα κάνουμε ταξίδι αστραπή. 

Κι επειδή πλησιάζουν κι απόκριες μπορείτε να προσαρμόσετε την ιδέα και να φτιάξετε ανέξοδα κουστουμάκια για τα παιδιά σας! 

Φιλάκια και καλή συνέχεια!!!     

Να και μια καλή είδηση!!

Επιτέλους ήρθε η στιγμή να υποδεχτούμε κι εμείς το νέο έτος έστω και τόοοοοσο καθυστερημένα! Μεταξύ μας, αν και το 2015 μπήκε πολύ ωραία, μετά τα κέφια έπεσαν ριζικά. Καμία διάθεση για ανανέωση, για blogging, φωτογραφήσεις, για διαδίκτυο γενικώς... Ευτυχώς που υπήρξαν και λίγες ευχάριστες και δημιουργικές στιγμές κι ασχολήθηκα με τη ραπτομηχανή και τα νέα υφάσματα που είχα παραγγείλει πριν τα Χριστούγεννα.  

Κι ενώ οι μέρες κυλούσαν με μια εντελώς φλατ ψυχολογία, μόλις χθες οι τρεις μαθήτριές μου που έδιναν τις εξετάσεις των ισπανικών το Νοέμβρη, με ενημέρωσαν ότι τις πέρασαν με μεγάλη επιτυχία!!! Να, λοιπόν, μια καλή είδηση που μου έδωσε έναυσμα για κινητοποίηση. 

Σήμερα λοιπόν, με διαφορετική ψυχολογία, βρήκα λίγο χρόνο για να φωτογραφίσω ένα τσαντάκι που έφτιαξα τις προάλλες για μένα. Προσπάθησα να συνδυάσω κάποια αγαπημένα μου υφάσματα με την τεχνική του quilt as you go. 

Το patchwork το συνδύασα με καμβά σε ουδέτερο χρώμα ενώ για πρώτη φορά προσπάθησα να φτιάξω και αποσπώμενο λουράκι αυτοσχεδιάζοντας λιγάκι. Βέβαια, μετά βρήκα στο pinterest ένα πολύ ενδιαφέρον tutorial το οποίο θα το υιοθετήσω για τα επόμενα λουράκια. Μπορείτε να το βρείτε στο πίνακά μου let's sew.  

Τώρα, αυτό που μου φτιάχνει περισσότερο τη διάθεση είναι ότι το Σαββατοκύριακο θα δω από κοντά το αδερφάκι μου, που τόσο μου έλειψε!!

Φιλάκια πολλά!