The tsarouhi project

Σύμβολο εθνικό, συνδεδεμένο με τη φουστανέλα μας και την ελληνική παλιγγενεσία. Με φούντα ή χωρίς, για άντρες αλλά και για γυναίκες, αποτέλεσε το καλό παπούτσι των Ελλήνων της ηπειρωτικής Ελλάδας αφού πάνω απ' όλα διέθετε σόλα και διάφορα πλουμίδια και σιρίτια στα πλαϊνά του. 

Το δε τσαρούχι της εθνικής φρουράς διαθέτει γύρω στα 50 καρφιά, πράγμα που το κάνει να ζυγίζει γύρω στα 3 κιλά. Σ'αυτά, βέβαια, τα καρφιά οφείλεται κι ο χαρακτηριστικός ήχος από το βάδισμα των Ευζώνων. 

Πριν ένα περίπου μήνα μια φίλη μας από τα παλιά, από τα φοιτητικά μας χρόνια, εκείνα που περάσαμε μέσα σε αίθουσες χορευτικού και σε απίστευτα γλέντια με παραδοσιακούς χορούς ήρθε σε επαφή μαζί μας για να της υλοποιήσουμε μια ιδέα που είχε για τη βάφτιση του γιου της. 

Ούσα Σερραία με βλάχικη καταγωγή θα τηρήσει όλα τα τοπικά έθιμα και τη Δευτέρα του Πάσχα θα βαφτίσει το παιδί της. Θέλοντας να ενσωματώσει και το τσαρούχι στις μπομπονιέρες για τους μικρούς προσκεκλημένους, μας ζήτησε να της ετοιμάσουμε πάνινες τσαντούλες με το αντίστοιχο θέμα. 

Ο Βασίλης, ως γνήσιος Ηπειρώτης μας σχεδίασε ένα μεγαλοπρεπές τσαρούχι και μετά από μια δυο πρόβες καταλήξαμε στις λεπτομέρειες. Η Ευαγγελία ανέλαβε να κόψει τα τσαρούχια και να ετοιμάσει τις μάλλινες φούντες κι εγώ να ράψω τις τσάντες και να κάνω την τελική σύνθεση. 

Πραγματικά οι τσαντούλες βγήκαν πολύ όμορφες. Φτιάχτηκαν με καραβόπανο σε φυσικό χρώμα και για τα χερούλια χρησιμοποιήσαμε έτοιμο βαμβακερό ιμάντα στο αντίστοιχο χρώμα. Τα τσαρούχια από μάλλινη τσόχα ταίριαξαν υπέροχα με τις μεγαλοπρεπείς κι αφράτες φούντες! 

Κι επειδή ράφτηκαν στο χέρι η Ευαγγελία είχε προνοήσει και μου είχε βάλει μια μικρή βάση από μαύρη τσόχα για να σταθούν σωστά. 

Η φίλη μας τις παρέλαβε χθες και γεμάτη προσμονή περιμένει τη μεγάλη μέρα! Εμείς ευχόμαστε τα καλύτερα στον μικρό Πασχάλη και την ευχαριστούμε που μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε κάτι τόσο διαφορετικό!       

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία

Η τέλεια συνταγή για σπιτική πλαστελίνη!

Η πλαστελίνη είναι ένα υλικό που μπορεί να προσφέρει ατελείωτες ώρες απασχόλησης στα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία, ενισχύοντας τη λεπτή τους κινητικότητα, αλλά και τη φαντασία τους. Από το σπίτι μας δε λείπει ποτέ, ενώ αποτελεί σχεδόν καθημερινή ενασχόληση, ειδικά της τρίχρονης Κωνσταντίνας που δεν πηγαίνει ακόμη παιδικό σταθμό.

Κάποια από τις προηγούμενες μέρες, ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα τυχαία μια συνταγή για σπιτική πλαστελίνη, όπου η blogger υποστήριζε ότι πρόκειται για την καλύτερη συνταγή που έχει δοκιμάσει. Το χθεσινό βροχερό Σάββατο, λοιπόν, ήταν η κατάλληλη ευκαιρία να φτιάξουμε τις δικές μας πλαστελίνες και το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά μακράν το καλύτερο από όσες έχουμε φτιάξει κι εμείς κατά καιρούς. Ωραία συνοχή, εύπλαστη και με πολύ όμορφα χρώματα.

Η συνταγή απλή με υλικά που υπάρχουν στο ντουλάπι σχεδόν κάθε σπιτιού:

- 4 φλυτζάνια του τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις

- 1 φλυτζάνι του τσαγιού αλάτι

- 4 κουταλιές της σούπας λάδι (ελαιόλαδο ή ηλιέλαιο κλπ)

- 1 με 1 1/2 φλυτζάνι του τσαγιού νερό

- χρώματα ζαχαροπλαστικής (εγώ βρήκα στο σούπερ μάρκετ μια συσκευασία με μόνο κίτρινο, μπλε, κόκκινο)

Ενώστε όλα τα υλικά, εκτός από τα χρώματα, σε ένα μπολ και φτιάξτε μια ζύμη. Θα πρότεινα να ξεκινήσετε με ένα φλυτζάνι νερό κι αν χρειαστεί να προσθέσετε σιγά σιγά περισσότερο. Το αρχικό ζυμαράκι θέλει πολύ πλάσιμο για να αποκτήσει την τελική του λεία υφή. Μετά χωρίστε τη ζύμη σε μικρότερα κομμάτια που θα τα βάλετε σε ξεχωριστά πιατάκια ή μπολάκια και θα τα χρωματίσετε με τα χρώματα ζαχαροπλαστικής. Σε αυτό το στάδιο ίσως χρειαστεί να πειραματιστείτε στην ποσότητα χρώματος. Επίσης χρησιμοποιήστε δύο βασικά χρώματα για να φτιάξετε περισσότερα χρώματα, διδάσκοντας και στα παιδάκια σας ποια χρώματα προκύπτουν από την ανάμιξη βασικών χρωμάτων.

Κι εδώ θα χρειαστεί λίγο δούλεμα το ζυμαράκι για να ενσωματωθεί καλά το χρώμα.

Προσοχή: Χρησιμοποιήστε γάντια μιας χρήσης γιατί τα χρώματα ζαχαροπλαστικής βάφουν πολύ το δέρμα.

           

                            

Αυτή η σπιτική πλαστελίνη εκτός από τέλεια υφή και πλαστικότητα έχει τα εξής πλεονεκτήματα:

- Είναι οικονομική. Η δοσολογία που σας έδωσα βγάζει πολλήήή πλαστελίνη.

- Φυλάσσεται έως και 6  μήνες σε πλαστική σακούλα τροφίμων στο ψυγείο.

- Είναι βρώσιμη, που σημαίνει ότι εάν ένα μικρότερο παιδί τη βάλει στο στόμα του, δε θα δηλητηριαστεί. 

- Είναι η δική σας πλαστελίνη που φτιάξατε με τα παιδιά σας!!!

Πολλά καλά παιχνίδια σας εύχομαι!

Μια ακόμη τσάντα, άλλο ένα δώρο.

Αυτή τη τσάντα την οραματιζόμουν καιρό...  Ένα δώρο για μια φίλη αγαπημένη. Μια τσαντούλα που θα ήταν του γούστου της, που θα ταίριαζε στον τρόπο ζωής της. Μια τσαντούλα σε γαλάζια χρώματα στην οποία ήθελα να χρησιμοποιήσω ένα συγκεκριμένο εμπριμέ ύφασμα, πολύ ιδιαίτερο κι αγαπημένο. 

Αρχικά σκεφτόμουν να της δωρίσω αυτή τη γαλάζια τσαντούλα, που νομίζω ότι θα της άρεσε, αλλά κάνοντας μια βόλτα στο διαδίκτυο έπεσα μπροστά σε ένα πατρόν που μου έκλεισε το μάτι από την αρχή. Μου φάνηκε μια τσάντα με προσωπικότητα, μια τσάντα αρκετά μεγάλη κι ευρύχωρη με vintage αέρα αλλά ταυτόχρονα μοντέρνα. 

Συγκέντρωσα τα υλικά, διάβασα μια φορά όλες τις οδηγίες κι αποφάσισα να κάνω δυο μόνο παρεμβάσεις στο πατρόν, αλλάζοντας αρχικά τη θέση της μικρής λαβής και σχεδιάζοντας μια τσέπη με φερμουάρ στο πίσω μέρος της τσάντας για άμεση πρόσβαση σε κλειδιά και κινητό. 

Έπειτα, άρχισα την κατασκευή με την πρώτη ευκαιρία. Να κόψω τα δυο μεγάλα πάνελ, να τα ράψω μαζί με το πλαϊνό πάνελ, να κατασκευάσω τον ιμάντα και να προσαρμόσω πάνω του όλα τα μεταλλικά στοιχεία για να είναι η τσάντα όσο πιο εύχρηστη γίνεται. Να μπορεί δηλαδή η φίλη μου να ρυθμίζει το μήκος του ιμάντα ανάλογα με τις ανάγκες της. 

Για το τέλος άφησα τη φόδρα, στην οποία προσάρμοσα δυο μεγάλες κι ευρύχωρες τσέπες για να μπαίνει το κάθε αντικείμενο στη θέση του. 

Το καπάκι νομίζω είναι αυτό που δίνει όλο το χαρακτήρα στην τσάντα. Πέρα από το ιδιαίτερο ύφασμα, το οποίο συνδυάζει τόσο όμορφα όλ' αυτά τα χρώματα, διαθέτει δυο μικρά μαγνητικά κουμπιά για το κλείσιμο της τσάντας. Βέβαια, όπως θα έχετε παρατηρήσει πλέον σχεδόν ολα τα σακίδια διαθετουν παρόμοιο τρόπο κλεισίματος.

Θα έλεγα ότι η κατασκευή της τσάντας δεν είναι περίπλοκη, ως συνήθως τον περισσότερο χρόνο τον χρειάζομαι για να κόψω με προσοχή όλα τα κομμάτια και να βρω στην αγορά τις μικρές λεπτομέρειες που θα κάνουν τη διαφορά. 

Για παράδειγμα αυτή τη φορά κόπιασα αρκετά για να βρω στην τοπική αγορά τους δυο γάντζους του ιμάντα και με καθυστέρησε στην ολοκλήρωση του project μου...

Σήμερα που βγήκε για λίγη ώρα ήλιος τρέξαμε για φωτογράφιση. Προσπαθήσαμε να κάνουμε μια περιποιημένη φωτογράφιση, κάναμε λίγη έρευνα για να βρούμε το κατάλληλο σημείο και τελικώς καταλήξαμε σε μια γκαραζόπορτα με vintage θέμα και τόσο ταιριαστά χρώματα με την τσάντα. 

Ελπίζω να αρέσει η τσαντούλα στη φίλη μου και να τη χαρεί στην καθημερινότητά της. Ελπίζω βέβαια, ν' αρέσει και σε σας και ν' αποτελέσει έμπνευση για τις δικές σας μελλοντικές δημιουργίες. 

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία       

Ένα δωράκι για την αδερφή μου.

Γεια χαρά σε όλους!

Ναι, ναι το ξέρω, σας έχω βομβαρδίσει τώρα τελευταία με τις τσαντούλες μου και σήμερα ομολογώ σας έχω άλλη μία. Αλλά, αυτή εδώ είναι πολύ ξεχωριστή, είναι ιδιαίτερη μιας και είναι το δώρο που έκανα στην αδερφούλα μου για την ονομαστική της γιορτή. 

Η αλήθεια είναι ότι μου είχε ζητήσει να της φτιάξω μια μόλις είδε την δική μου μπλε τσαντούλα κι εγώ άρχισα να ψάχνω υφάσματα σκεπτόμενη τα γούστα της Ευαγγελίας. Έκανα ένα πραγματικό casting υφασμάτων, τα φωτογράφισα, της τα έστειλα και την άφησα να επιλέξει. Ομολογώ ότι με εξέπληξε η επιλογή της, αλλά αρχίζοντας να δουλεύω το νέο μου project επιβεβαίωσα γι' άλλη μια φορά το πόσο καλό μάτι έχει τελικώς η αδερφή μου για να διαλέγει τα κατάλληλα υλικά και να κάνει τους πιο όμορφους συνδυασμούς. 

Η τσάντα έγινε ακόμη πιο γρήγορα (μιας και είχα φτιάξει ήδη τρεις), διάλεξα να καπιτονάρω ταυτόχρονα και τη φόδρα και να ρελιάσω μετά τα περιθώρια ραφής για ένα πολύ καθαρό αποτέλεσμα στο εσωτερικό και βεβαίως της προσέθεσα μια εσωτερική τσεπούλα, αφού πάντα είναι χρήσιμη. 

Η καινοτομία αυτής της τσάντας είναι τα δερμάτινα λουράκια που χρησιμοποίησα για πρώτη φορά, θέλοντας να δώσω ένα πιο επίσημο ύφος στην τσάντα. Καλός και ο ιμάντας, αλλά το δέρμα έχει την ευκολία του να ταιριάζει σχεδόν με τα πάντα. Έτσι, προτού ολοκληρώσω την τσάντα έκανα μια έρευνα αγοράς, βρήκα ένα ωραίο λουρί με χρυσά μεταλλικά στοιχεία, γι' αυτό κι εγώ έβαλα ασορτί D-ring κρικάκια για να δώσω μια συνοχή στο τελικό αποτέλεσμα. 

Το ρέλι το έφτιαξα εγώ από το ίδιο ύφασμα που χρησιμοποίησα για τη φόδρα και το έραψα όλο στο χέρι. Πραγματικά μου φάνηκε πως θα έκανα πιο γρήγορα από το να το γαζώσω στη μηχανή. Βλέπετε, όλες αυτές οι γωνίες και τα στενά περιθώρια ραφής δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα για να χειριστείς κάτω από τη ραπτομηχανή. Αφήστε που το ρέλιασμα είναι μια τέλεια αφορμή για να δώσεις προσοχή στη λεπτομέρεια, ν' αφοσιωθείς ουσιαστικά σε κάτι και να χαρείς την κάθε βελονιά που θα συμβάλει για ένα όμορφο τελικό αποτέλεσμα.  

Η τσαντούλα μου άρεσε πολύ στην Ευαγγελία κι εύχομαι να τη χρησιμοποιεί καθημερινά και να τη χαρεί! Και βέβαια, αν και λιγοστός ο χρόνος για ράψιμο όλο και κάτι τρέχει στο παρασκήνιο και τί αφορά...τσάντα! Άλλο πατρόν αυτή τη φορά, δώρο και πάλι για μια φίλη. Ελπίζω να βρω το χρόνο για να την ολοκληρώσω άμεσα και να σας την παρουσιάσω. 

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία