Τα μάλλινα έχουν την τιμητική τους!

Σε αυτή την ανάρτηση τα μάλλινα έχουν την τιμητική τους, μιας και ολοκληρώθηκαν κάποιες παραγγελίες που είχαμε με αποδέκτες μικρούς και μεγάλους!

Δύο σετ -ζακέτα και παπουτσάκια- πλέχτηκαν με αγάπη και τρυφερότητα, το ένα για αγοράκι και το άλλο για κοριτσάκι! Οι τόνοι των χρωμάτων κλασσικοί:λιλά και μπλε με λευκές ρίγες. 

Στο κοριτσίστικο ζακετάκι η πλέξη είναι μονοκόμματη κι αρχίζει από το λαιμό καταλήγοντας στη μέση, ενώ το επάνω μέρος του πλεχτού διακοσμείται με φύλλα. 

Το αγορίστικο έχει διαφορετική πλέξη, η οποία ανεβαίνει από κάτω προς τα πάνω. Εδώ όλα τα μέρη της ζακέτας πλέκονται ξεχωριστά και μετά συνθέτονται στο χέρι. Η λαιμόκοψη και η πατλέτα έγιναν σε λευκό χρώμα για να δέσουν με τις ρίγες.

Απαραίτητα και τα παπουτσάκια, booties όνομα και πράμα, για ζεστά πατουσάκια και ολοκληρωμένες εμφανίσεις. Και βέβαια επειδή το ωραίο φύλλο είναι και κοκέτικο, επιμεληθήκαμε και φούξια πλεχτή κορδέλα με λιλά τριανταφυλλάκι! 

Τέλος, ολοκληρώθηκε και η κουβέρτα για την οποία σας είχαμε μιλήσει εδώ. Ένα project ενδιαφέρον,  αφού πλέχτηκαν συνολικά 152 τετραγωνάκια.

Τα εργόχειρά μας θα ταξιδέψουν σε Θεσσαλονίκη και Κάσο κι ελπίζουμε να αρέσουν και να τα χαρούν οι παραλήπτες τους!
   

Φιλάκια πολλά!

Playmat με την τεχνική του quilting για μια μαντάμ!

Γεια σας φίλοι!

Θυμάστε ένα χαριτωμένο γατάκι που είχαμε βρει κατά τη μετακόμισή μας στη Χίο; 

Το γατάκι αυτό μας υιοθέτησε θα λέγαμε, δεν έφυγε λεπτό από δίπλα μας και μας έδειξε αμέσως εμπιστοσύνη κι αγάπη! Έτσι, σκεφτήκαμε κι εμείς να του ανταποδώσουμε τα ίδια συναισθήματα κι αρχίσαμε να το φροντίζουμε, να το περιποιούμαστε κι εν τέλει το ονοματίσαμε. Κιουρί κατέληξε να λέγεται μετά από αλλαγές που προέκυψαν (εκ των υστέρων ανακαλύψαμε ότι είναι κοριτσάκι!) και πράγματι είναι μια μανδαμ, όνομα και πράμα!!! 

Η Κιουρί πήγε στο γιατρό, έκανε τα εμβόλιά της και τώρα μπαίνει και στο σπίτι μας για κάμποσο. Επειδή όμως άρχισε να θέλει να ανεβαίνει σε πολυθρόνες και καναπέδες σκέφτηκα να της φτιάξω το δικό της χαλάκι, ώστε να παίζει εκεί (όσο είναι δυνατό να περιορίσεις μια γάτα...). 

Ευκαιρία και για μένα να κάνω πρόβα τις νέες τεχνικές που διαβάζω στα βιβλία: patchwork και quilting. Η αλήθεια είναι ότι δεν χρησιμοποίησα και τα καλύτερα υφάσματά μου. Άλλωστε για πρόβα μιλάμε! Έκοψα τετράγωνα των 8 ιντσών, 16 στο σύνολο, τέσσερα σε κάθε σειρά. Αφού έκανα ένα προσχέδιο, έραψα τα τετράγωνα μεταξύ τους με περιθώριο 6 χιλιοστών. 

Αφού ολοκληρώθηκε η μπροστινή όψη, έραψα και την πίσω όψη φτιάχνοντας ουσιαστικά μια μεγάλη μαξιλαροθήκη. Έπειτα έκοψα βάτα στο ίδιο μέγεθος για να συνθέσω το παπλωματάκι. 

Τέλος, άρχισε το πιο δύσκολο κομμάτι, το λεγόμενο meandering stitch: αυτά τα σχεδιάκια από γαζί που υπάρχουν στα παπλώματα για να συγκρατούν τη βάτα στη θέση της. Αυτό το σημείο ήταν δύσκολο, γιατί δεν είχα το κατάλληλο ποδαράκι στη ραπτομηχανή (embroidery foot) και το πάπλωμα δεν μπορούσα να το κουμαντάρω εύκολα.  Τελικώς, κατάφερα να του δώσω μια φόρμα που με ικανοποίησε.

Και καθώς φαίνεται, ικανοποίησε και τον τελικό αποδέκτη! Η Κιουρί το έκανε αμέσως δικό της! Τώρα, για πόσο θα αντέξει θα φανεί!!!   

Κλείνοντας, σας δείχνω και μια φωτό με την Κυβέλη να ποζάρει με την τσάντα που της έφτιαξα!!!!

Φιλάκια πολλά!

Drawstring backbag. Παιδική τσαντούλα για τα ρούχα του χορού.

Όπως μαρτυρά και ο τίτλος της σημερινής ανάρτησης αυτή η παιδική τσαντούλα φτιάχτηκε για να κουβαλάει η Κυβέλη μαζί της τα απαραίτητα για το μάθημα του χορού. 

Η Κυβέλη, που λέτε, είναι η πρώτη ανηψιούλα μας και είναι 3 χρονών. Φέτος άρχισε να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό και πρόσφατα έμαθα ότι κάθε μέρα και για μία ώρα κάνουν μια ξεχωριστή δραστηριότητα: μπαλέτο, hip hop, κολύμβηση και διάφορα άλλα. Η ίδια είναι πολύ ενθουσιασμένη και κάνει εξάσκηση ακόμα και στο σπίτι!!! Η ιδέα να της φτιάξω μια τσαντούλα για να έχει μαζί της τα απαραίτητα ήρθε ακαριαία κι έβαλα μπρος. Άνοιξα τα βιβλία μου, έκανα προσχέδια κι άρχισα να δημιουργώ. 

Ροζ χρώμα απαραιτήτως και παπουτσάκια χορού με πομ πομ λουλουδάκια.

Αλλά δεν θα μπορούσε να λείπει κι ένας φιόγκος από οργάντζα που να συγκρατεί τα παπούτσια.

Η λύση της τσάντας που σουρώνει ήταν η καλύτερη για δυο παιδικά χεράκια, ώστε να μπορούν να την ανοίγουν εύκολα!

Αλλά βάλαμε και λουράκια -ασορτί με τα παπούτσια- για να την μεταφέρουμε ξεκούραστα! Είπαμε, είμαστε 3 χρονών! 

Την τσάντα την φόδραρα για να μην φαίνονται οι ραφές εσωτερικά και για να είναι πιο ανθεκτική.

Ομολογώ ότι ήταν ένα ενδιαφέρον project που ολοκληρώθηκε σε 2 μέρες. Αύριο θα ταχυδρομηθεί κι αυτή κι ελπίζω να χρησιμοποιηθεί άμεσα! 

Φιλάκια πολλά! 

Baby booties, τα χαριτωμένα βρεφικά παπουτσάκια

Η αφορμή για να καταπιαστώ με αυτό το εγχείρημα ήταν προφανής: η ανηψιούλα μου, βέβαια! Έτσι  λοιπόν, βρήκα χρόνο για να αφιερωθώ σε αυτό το project, το γεμάτο ψιλοδουλειά, μιας και οι διαστάσεις είναι πολύύύύ μικρές! 

Αφού διάλεξα τα υφάσματά μου (κλασσικά κοριτσίστικα) ξεσήκωσα το πατρόν, το σχεδίασα στα υφάσματα και μετά έκοψα τα κομμάτια. Ακολουθώντας πάντα τις οδηγίες του βιβλίου μου, καρφίτσωνα, τρύπωνα και γάζωνα μέχρι τελικά να σχηματιστούν τα παπουτσάκια! 

Μεγάλη χαρά κι ενθουσιασμός με κατέβαλε από το αποτέλεσμα, γι' αυτό κι άρχισα και δεύτερο σχέδιο. Με διαφορετικά μοτίβα και χρωματισμούς αυτή τη φορά. Το δεύτερο ζευγάρι έγινε σαφώς πιο γρήγορα,  του πήρα τον αέρα σαν να λέμε! Τέλος, μπήκαν τα κουμπώματα στα λουράκια, ενώ το φούξια ζευγάρι διακοσμήθηκε και με παιδικά κουμπάκια. 

Κι αφού φωτογραφήθηκα, πλύθηκαν, πακεταρίστηκαν κι απεστάλησαν σήμερα το πρωί! Ελπίζω να αρέσουν και η Ευαγγελία να μας δείξει καμιά φωτό με το το μοντέλο να τα φοράει! 

Οπως καταλαβαίνετε τώρα σκέφτομαι να επεκταθώ και σε άλλα πατρόν για να διευρύνω την κολεξιόν της ανηψιούλας! 

Βιβλιοδεσίας απαραίτητα σύνεργα και μια θηκούλα να τα μεταφέρω

Ο καλός μάστορας φαίνεται από τα εργαλεία λένε όσοι γνωρίζουν και για τη νέα μου ασχολία έπρεπε να προμηθευτώ τα απαραίτητα αξεσουάρ: σουβλί και κόκαλο βιβλιοδεσίας, σακοράφες (οι μεγάλες βελόνες του τσαγκάρη) και σπάγκο, επιφάνεια κοπής και κόφτη χαρτιών ή κοπίδι και φυσικά κόλλες χαρτί και κρυσταλιζέ ατλακόλ (για βιβλιοδεσία με κόλλα).

Τα περίεργα εργαλεία -βλέπε σουβλί, κόκαλο και σακοράφες-   τα βρήκα στου Ψυρρή στην οδό Μιαούλη, έναντι του 18. Σε αυτή την αποθήκη είδα τα πάντα για τσαγκάρηδες (και καλαπόδια για τις φίλες που κάνουν ντεκουπάζ), ρετάλια από δέρμα, κηρομένους σπάγκους σε πολλά χρώματα, αγκράφες, κλπ.    

Επιστρέφοντας στη Χίο όφειλα να φτιάξω και μια θηκούλα για να τα φυλάσσω. Έτσι έκανα και την πρώτη μου απόπειρα να βάλω και φερμουάρ! 

Ε, και για να μην μείνουν παραπονεμένα και τα σύνεργα, έφτιαξα κι ένα πρόχειρο μπλοκάκι για να κρατάω σημειώσεις για τις υφασμάτινες κατασκευές μου! 

Φιλάκια πολλά και καλή Κυριακή!  

Το προσκλητήριο βάφτισης μετατράπηκε σε διακοσμητικό τοίχου.

Γεια σας, φίλοι και πάλι! 

Λείψαμε, όπως σας ενημέρωσα, πήγαμε στην Αθήνα για μια βάφτιση και με αυτή την αφορμή είδα και την ανηψούλα, που μεγαλώνει με γοργούς ρυθμούς! Βρεθήκαμε για ελάχιστες μέρες στην πρωτεύουσα, εξαιτίας μιας βάφτισης, της οποίας το προσκλητήριο ήταν πολύ χαριτωμένο. Κι επειδή συνήθως τα πετάμε, είτε από συνήθεια, είτε από αδιαφορία είτε από έλλειψη αποθηκευτικού χώρου, σε τούτο δω σκέφτηκα να του δώσω άλλη μορφή! 

Διέθετα ξύλα κομμένα από παλιές τάβλες κρεβατιού. Μια από αυτές μεταμορφώθηκε με τη μέθοδο του ντεκουπάζ κι άρχιζε να παίρνει πολλές όψεις. Σύμμαχοί μου ήταν όλες εκείνες οι αναρτήσεις φίλων που ασχολούνται φανατικά με το σπορ αυτό και μας εκθέτουν γνώσεις και μυστικά! 

Αφού κόλλησα το μοτίβο, έκανα με πάστα διαμόρφωσης, που έφτιαξα εγώ, γαλάζιες, κίτρινες και λευκές κουκίδες, όπως υπήρχαν και στο σχέδιο της πρόσκλησης. Έπειτα σκέφτηκα να σχηματίσω μια κορνίζα τριγύρω από το ξύλο με washi tape, για να γίνει πιο ολοκληρωμένο. Στα αριστερά σκέφτηκα να βάλω και 2 μπαλόνια τσόχινα για να καλυφθεί ο κενός χώρος. 

Αφού κάτι δεν μου κόλλαγε και πολύ, σκέφτηκα να κάνω μια κορνίζα από γαλάζια κορδέλα για να αποφευχθεί η πολύ βαβούρα. 

Στο τέλος, αφού ταλαιπωρήθηκα μέχρι να καταλήξω, (έστελνα κάθε τόσο φωτό στην Ευαγγελία για δεύτερη γνώμη!!) αποφάσισα να μην υπάρχει πλαίσιο, άλλαξα και το χρώμα των μπαλονιών κι άφησα να κυριαρχεί το λευκό φόντο για να αναδειχθούν σχέδιο και χρώματα. Τοποθετήθηκαν και τα κρεμαστράκια στην πίσω όψη και το δώρο παραδόθηκε!

Άρεσε, κατά πώς έμαθα κι ελπίζω να έχετε κι εσείς την ίδια γνώμη. 

Φιλάκια πολλά!

Μια τσάντα στα σκαριά...

Γεια σας, όμορφη παρέα!

Αποφάσισα από μόνη μου κι έκρινα αυθαίρετα ότι το να φτιάξεις μια τσάντα είναι ένα εύκολο project: τρεις ραφές γύρω γύρω, δυο χερούλια κι έτοιμη! Και βέβαια, χωρίς τη χρήση πατρόν, γιατί βαριόμουν να ψάξω ένα. Πήρα μια υπάρχουσα τσάντα, της πήρα τα μέτρα, τη μελέτησα λιγάκι κι άρχισα τις αλχημείες, με ένα ύφασμα που αγαπώ πολύ, γι' αυτό και δεν έπρεπε να κοπεί άσκοπα!

Το κόψιμο ήταν σχετικά εύκολο, αν είχα τον ειδικό χάρακα θα ήταν πολύ πιο έγκυρο το αποτέλεσμα! Έκανα τις απαραίτητες ραφές για να μην ξεφτάει το ύφασμα. Επίσης, η υπάρχουσα τσάντα διαθέτει μια υποψία πάτου, χωρίς να προσθέτει τρίτο κομμάτι υφάσματος. Το ήθελα κι εγώ έτσι σκεφτόμενη ότι είναι πιο γρήγορη η διαδικασία, αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω πώς γινόταν.  Ευτυχώς ο πρακτικός νους του Βασίλη επενέβη κι όλα έγιναν πιο απλά!!!!

Αποφάσισα να βάλω κι επένδυση για να μην φαίνονται εσωτερικά οι ραφές (!!!!!!!) πράγμα που σήμαινε ότι έπρεπε να φτιάξω και μια δεύτερη τσάντα στα ίδια μέτρα!!!!!!!!!!! 

Τα κατάφερα, τελικώς, με λίγες ατέλειες ως προς τις διαστάσεις, αλλά το αγαπημένο μου ρέλι θα τα κρύψει ΟΛΑ!

Τώρα μου απόμειναν τα χερούλια και τα κουμπάκια! Τελικά, δεν ήταν και τόσο δύσκολο project και σας το συστήνω ανεπιφύλακτα,αν είστε αρχάριες σαν κι εμένα! 

Σε λίγη ώρα αναχωρούμε για Αθήνα κι ελπίζω να αγοράσω λίγα σύνεργα που θα μου κάνουν τη ζωή πιο εύκολη σχετικά με το ράψιμο. 

Φιλάκια πολλά!!

Τα granny's squares γίνονται κουβέρτα για το χειμώνα

Γεια σας και πάλι όμορφη παρέα!

Ο καιρός παραμένει πολύ καλοκαιρινός, αλλά εμείς βάλαμε μπρος για το χειμώνα! Μου θυμίζει κάπως τα ξένα ιστολόγια που από το μέσον του Ιούλη φανατικές crafters επιμελούνται projects και παραγγελίες για τα Χριστούγεννα!!!

Να 'σου κι ένα παρόμοιο πράγμα μας έτυχε κι εμάς. Εκεί που χαζεύαμε με τον καλό μου φίλο Γιώργο φωτό της μπέμπας, πέσαμε πάνω εδώ...

κουβερτούλα πλεχτή, που επιμελήθηκε η μαμά για το εγγονάκι πλέκοντας και συνθέτοντας τα περίφημα granny's squares. Ο Γιώργος κεραυνοβολήθηκε -σάστισε, σας λέω- και ζήτησε μια παρόμοια για το σαλόνι του. Κουβέρτα- ρυχτάρι, μου παρήγγειλε και πώς να τ' αρνηθώ! Εγώ, ωστόσο ως αρχάρια στο βελονάκι ανέθεσα το αίτημα στο μεγαλύτερο κορίτσι για σπίτι (ναι, καλά καταλάβατε...τη μαμά) κι εκείνη έσπευσε. Αγόρασε τα νήματά της, άρχισε να πλέκει και να κάνει τους συνδυασμούς της

 και ιδού τα πρώτα ψήγματα της δουλείας της.

Καφετιά, μουσταρδί, πετρόλ και κεραμιδί χρώματα κυριαρχούν κι όπως υποπτεύεστε από κοντά είναι ακόμα πιο όμορφα και ζωηρά. 

Τί λέτε, θα αρέσει;

Φιλάκια πολλά!