Arrows mini quilt: επίσημη φωτογράφιση

Κι επιτέλους, αυτό εδώ το παπλωματάκι ολοκληρώθηκε! Το θυμάστε, άραγε; Σας είχα δείξει όλα τα βήματα που είχα ακολουθήσει κι όλα τα παθήματα που γίνανε μαθήματα (εδώ, εδώ, εδώ) αλλά για πολύ καιρό έμενε χωρίς ρέλι.

Είχα από καιρό αποφασίσει ότι θα έβαζα λευκό ρέλι και μόνο μια μικρή πρασινωπή πινελιά, έτσι για να τονιστούν ακόμη πιο πολύ τα βελάκια. 

Επιτέλους, χθες το πήρα απόφαση, έβγαλα έξω όλα τα έτοιμα λευκά ρέλια που διέθετα, τα ένωσα με το πράσινο ύφασμα-ασορτί με τα βελάκια- κι έτοιμο το πρώτο mini quilt του 2018! 

Του έβαλα και δυο "αυτάκια" ώστε να μπορεί να κρεμαστεί στον τοίχο ως διακοσμητικό στοιχείο. Ουσιαστικά έκοψα δυο τετράγωνα 4 ιντσών, τα δίπλωσα κατά μήκος της διαγωνίου (η καλή όψη να φαίνεται) και τα στερέωσα την ώρα που έραβα το ρέλι στις δυο πάνω γωνίες. 

Θεωρητικά εκεί μπορεί να στερεωθεί μια ξύλινη βέργα ή ένα πηχάκι και να κρεμαστεί το mini quilt στον τοίχο. 

Τί λέτε, λοιπόν; Πώς σας φαίνεται και τελειωμένο; 

Να σας πω ότι έχω βάλει ήδη μπροστά άλλο ένα mini quilt στα πλαίσια της δημιουργικής αξιοποίησης των ρεταλιών και νομίζω ότι το 2018 προμηνύεται χρονιά mini quilt.

Φιλάκια πολλά και καλή βδομάδα, 

Ευγενία

Nine patch quilt block tutorial: αξιοποιώντας τα ρετάλια σε μορφή λωρίδας

Όταν πρωτάρχισα ν' ασχολούμαι με το πάτσγορκ πίστευα ότι έπρεπε να κόψω κάθε τετραγωνάκι ξεχωριστά και φυσικά ένοιωθα θαυμασμό για όλες εκείνες τις γυναίκες που έκοβαν με τόση υπομονή άπειρα τετράγωνα για τις μεγάλες συνθέσεις τους... Πού να ήξερα ότι υπήρχαν και πιο εύκολοι, πιο γρήγοροι τρόποι για να φτιάξεις ένα quilt block. Άστε που δεν είμαι και φαν των πειραματισμών οπότε για αρκετά χρόνια έκοβα ένα ένα τα τετράγωνα. Μέχρι που το pinterest μου άνοιξε τα μάτια!! 

Σήμερα λοιπόν, θα σας δείξω πώς έφτιαξα γρήγορα 2 μεγάλα τετράγωνα αποτελούμενα από 9 μικρότερα και μάλιστα αξιοποιώντας τα ρετάλια μου. Διάλεξα 1 εμπριμέ, ροζ ύφασμα, 1 ριγέ ροζ κι ένα άσπρο. Αφού τα σιδέρωσα έκοψα τις λωρίδες ως εξής:

-2 ριγέ λωρίδες με μήκος 12 ίντσες και φάρδος 3 ίντσες

-1 εμπριμέ λωρίδα με μήκος 12 ίντσες και φάρδος 3 ίντσες

-2 εμπριμέ λωρίδες με μήκος 6 ίντσες και φάρδος 3 ίντσες

-1 λευκή λωρίδα με μήκος 6 ίντσες και φάρδος 3 ίντσες

Σημείωση: μου αρέσει να κόβω λίγο πιο μακριές τις λωρίδες (1/4 ίντσας συνήθως, όχι πιο πολύ) για να έχω περιθώριο λάθους!! 

Αρχικά έραψα την πρώτη ροζ λωρίδα μαζί με την εμπριμέ (καλή με καλή να κοιτιούνται) κατά μήκος της μεγάλης διάστασης και με περιθώριο 1/4 ίντσας. 

Μετά έραψα δίπλα στην εμπριμέ λωρίδα τη δεύτερη ροζ λωρίδα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. 

Έπειτα ακολούθησα την ίδια διαδικασία και για τις μικρότερες λωρίδες τοποθετώντας την λευκή στο κέντρο. Μετά σιδέρωσα τα δυο κομμάτια πηγαίνοντας τα περιθώρια προς μια κατεύθυνση. Αν θέλετε μπορείτε να τα ανοίξετε στη μέση. 

Μετά, με τη βοήθεια του χάρακα και της ροδέλας έκοψα το μεγάλο μακρόστενο κομμάτι σε 4 λωρίδες φάρδους 3 ιντσών. Το μικρό κομμάτι το έκοψα σε 2 λωρίδες του ίδιου φάρδους. 

Μετά συναρμολόγησα τις λωρίδες όπως σας δείχνω στη φωτογραφία που ακολουθεί για να μπορέσω να φτιάξω τα 2 νέα patchwork τετράγωνα που στο κέντρο τους έχουν ένα λευκό τετράγωνο.

Για να ράψω τα δυο τελικά τετράγωνα ακολούθησα τον τρόπο με τον οποίο έραψα τις αρχικές λωρίδες μεταξύ τους. Για το τέλος σιδέρωσα καλά τα τετράγωνα και είναι πλέον έτοιμα προς αξιοποίηση! 

Τί λέτε, λοιπόν; Πραγματικά γρήγορος τρόπος για να φτιάξουμε αυτό το χαριτωμένο πάτσγορκ τετράγωνο και μάλιστα αξιοποιώντας τα ρετάλια μας εύκολα και δημιουργικά. 

Φυσικά μπορείτε να προσαρμόσετε τις μετρήσεις με βάση τις ανάγκες σας αλλά να θυμάστε ότι αν θέλετε να φτιάχνετε κάθε φορά 2 τελικά τετράγωνα οι μακριές σας λωρίδες πρέπει να έχουν πάντα το διπλάσιο μήκος από τις κοντές.  

Την επόμενη φορά θα σας δείξω πώς να μπορούμε να μετατρέψουμε αυτό το κλασσικό 9-patch τετράγωνο σε granny square quilt block. Σίγουρα είναι πιο απλό απ' όσο φαίνεται!!   

Σας χαιρετώ, 
Ευγενία

Μια τσάντα για τα καθημερινά ψώνια

Καλημέρα σε όλους και καλή Κυριακή!

Λίγο πριν ξαναχαλάσει ο καιρός βρήκαμε χρόνο για να φωτογραφήσουμε την τσάντα για τα καθημερινά μας ψώνια. 

Εδώ και μια βδομάδα που τη χρησιμοποιώ μπορώ να πω ότι είναι πολύ βολική κι αν μη τί άλλο ευρύχωρη. Μπροστά διαθέτει μια μεγάλη τσέπη που κλείνει με μαγνητικό κουμπί -ό,τι πρέπει για μικροπράγματα, τη λίστα για τα ψώνια, το κινητό και διάφορα άλλα- ενώ στο εσωτερικό έφτιαξα κι άλλη μια μικρή, απλή τσέπη για πορτοφόλι και κάρτες. 

Όπως σας είπα κι εδώ η τσάντα ήταν απλή στην κατασκευή της. Ουσιαστικά αποτελείται από δυο εμπριμέ τετράγωνα κομμάτια που ενώνονται με τη βοήθεια μιας μεγάλης μπεζ λωρίδας. 

Με αυτό τον τρόπο ράβεται αυτόματα και ο πάτος της τσάντας. Για το εσωτερικό της τσάντας διάλεξα ένα εμπριμέ βαμβακερό ύφασμα με πολύ ψιλά φυλλαράκια σε γκρι, μπεζ και κόκκινους τόνους. Μάλιστα, είχα μπόλικο από αυτό μιας και το είχα αγοράσει από την Καλαμιώτου σε πολύ καλή τιμή. 

Κι επειδή όταν η τσάντα είναι γεμάτη και δεν μπορείς να ψαχουλεύεις για να βρεις τα κλειδιά, προσάρμοσα κι ένα μεταλλικό γατζάκι στην πλάτη της τσάντας για να βρίσκονται πάντα στη θέση τους! 

Τέλος, για τα χερούλια της τσάντας χρησιμοποίησα φαρδύ, βαμβακερό ιμάντα σε μπεζ χρώμα. Είναι γερός κι ανθεκτικός και πιστεύω ότι δε θα τα βρει σκούρα η τσάντα με τα καθημερινά βάρη! 

Σας χαιρετώ, 

Ευγενία

  

Granny square quilt block. Το τετράγωνο της γιαγιάς αλλιώς...

Δεν το κρύβω, στις αρχές της χρονιάς μπήκα στον πειρασμό να κάνω κι εγώ ένα μεγάλο πλάνο, να θέσω τους στόχους μου, να τους καταγράψω και να βλέπω την πορεία μου κάθε τόσο. Μετά πήρα μια βαθιά ανάσα, το ξανασκέφτηκα και είδα ότι δεν είχε και πολλή ουσία. Δεν έχω δα και τόσο πολύπλοκο πρόγραμμα για να χρειάζομαι τέτοια καταγραφή. Άλλωστε, τα βασικά όλοι μας τα θυμόμαστε πάνω κάτω... Είπα, λοιπόν, να κρατήσω μικρό καλάθι, να πορευτώ με ταπεινότητα και χωρίς μεγαλεπήβολους στόχους. Αφήστε, που τελικά ίσως η τόση καταγραφή κι ο τόσος προγραμματισμός να επιφέρει περισσότερο άγχος παρά ηρεμία.

Σκέφτηκα, λοιπόν γι' αρχή, να βάλω ένα στόχο βασικό αναφορικά με τις χειροτεχνίες μου. Ν' αξιοποιήσω επί της ουσίας τα ρετάλια μου και να κάνω κάτι όμορφο, ένα πάπλωμα γεμάτο από όλα εκείνα τ' αγαπημένα κομμάτια που αρνούμαι να τα πετάξω όχι από το σύνδρομο του να μην πάει τίποτε χαμένο αλλά επειδή πραγματικά είναι γεμάτα αναμνήσεις, αγάπη κι ομορφιά. 

Κάθε ύφασμα παραπέμπει σε μια χειροτεχνία, σ' ένα δωράκι που ετοίμασα για κάποιον, σε μια πρόβα για κάτι νέο που μπορεί και να ναυάγησε...

Κι επειδή τα scrappy quilts έχουν κι αυτά τη δυσκολία τους αν θέλεις να βγει κάτι αρμονικό σκέφτηκα να τιθασεύσω τον ενθουσιασμό μου και ν' ακολουθήσω μια πορεία. 

Έτσι, προέκυψαν αυτά τα δυο τετράγωνα, που προέκυψαν από μια άλλη, πρωταρχική ιδέα... Έφτιαξα δηλαδή αυτό το απλό τετράγωνο αποτελούμενο από 9 τετραγωνάκια, αλλά μετά κάτι μ' έτρωγε. 

Και θυμόμουν ότι στο pinterest υπήρχε αποθηκευμένη μια ιδέα που καιρό τώρα ήθελα να την υλοποιήσω. Και πάνω στην ατζέντα μου έκανα ένα γρήγορο σκαρίφημα για να δω πώς μπορούσα να επεκτείνω το βασικό τετράγωνο και να φτιάξω ένα granny square quilt block. 

Με Λ κατέγραψα όλα τα λευκά τετράγωνα που χρειαζόμουν και χθες τη νύχτα ξεπήδησαν απ' τη ραπτομηχανή μου αυτά τα τετράγωνα της γιαγιάς. Χωρίς νήμα και βελονάκι, μα εξίσου όμορφα. Κατά τ' άλλα τιθάσευσα τον παρορμητισμό μου...!

Τώρα λοιπόν, που κατέληξα σε σχέδιο έχω να κόψω πολλά αν μη τι άλλο λευκά τετράγωνα για να συνεχίσω να υλοποιώ το στόχο μου. 

Δεν υπάρχει χρονικό όριο, όπως πάει, αρκεί να δημιουργούνται όμορφα πράγματα!

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία  

Με οικολογική συνείδηση!!

Την Τετάρτη δημιουργήθηκε ένα απρόσμενο κενό στη δουλειά μου οπότε είχα μια ολόκληρη μέρα μόνο για μένα!! Και ήξερα ακριβώς πώς θα την αξιοποιούσα...Με δημιουργικό ράψιμο!! Και μιας και η αφορμή για το νέο project ήταν ξεκάθαρη έβαλα κι εγώ μπροστά για να φτιάξω μια τσάντα για τα ψώνια της ημέρας. Άλλωστε, πάντα μου είναι πολύ ευχάριστο να φτιάχνω μια τσάντα, ένα αντικείμενο τόσο πρακτικό αν μη τί άλλο για τις γυναίκες, οπότε κι άρπαξα την ευκαιρία. 

Για πατρόν δεν έψαξα καθόλου. Ήθελα μια εύκολη λύση για να μη χάσω χρόνο σκεπτόμενη διαστάσεις και τα λοιπά. Ευτυχώς θυμήθηκα ότι ένα βιβλίο patchwork περιελάμβανε κάποιες ιδέες και πραγματικά με κάλυψε. 

Αν κι ομολογώ ότι από αυτό δεν έχω φτιάξει σχεδόν τίποτε, μιας και χρησιμοποιεί μια τεχνική που δεν τη γνωρίζω, η τσάντα μου φάνηκε ιδανική. 

Η επιλογή των υφασμάτων δεν με δυσκόλεψε. Κινήθηκα σε γήινους τόνους όσον αφορά τα εμπριμέ υφάσματα και τα συνδύασα με μπεζ καμβά εντέλει (αν και όπως βλέπετε στη φωτό αρχικά είχα επιλέξει ένα λινό ύφασμα). 

Η τσάντα ήταν πολύ απλή στην κατασκευή, αλλά ως συνήθως την περισσότερη ώρα την έφαγα στο να κόψω τα υφάσματα και να κολλήσω με το σίδερο τις βλιζελίνες. Χαλάλι όμως, μέχρι το απόγευμα ήταν έτοιμη και πραγματικά μου αρέσει πολύ. Χθες έκανε και πρεμιέρα κι ελπίζω το Σαββατοκύριακο να έχει καλό καιρό για να τη φωτογραφίσω. 

Μέχρι τότε σας χαιρετώ, 

Ευγενία   

Το βιβλίο του μήνα Γενάρη: "Ο θαμμένος γίγαντας", Εκδόσεις Ψυχογιός

Πώς έπεσε στα χέρια μου το τελευταίο μυθιστόρημα του Καζούο Ισιγκούρο; Ψάχνοντας για βιβλία με τον καλό μου φίλο Γιώργο πριν δυο χρόνια περίπου, έπεσε το μάτι του σ' αυτό το βιβλίο. Τον γνώριζε τον συγγραφέα, μου εξήγησε ότι ήταν εκείνος που είχε γράψει "Τ' απομεινάρια μιας μέρας" και το "Never let me go" και προσπαθώντας να μου περιγράψει το στυλ του μάλλον δυσκολευόταν να βρει τα ακριβή λόγια. Κι όσο το έψαχνε τόσο με έπειθε ν' αγοράσω το μυθιστόρημα με τον παραμυθένιο τίτλο. 

Τοποθετημένο στην Αγγλία την εποχή των ιπποτών, αρχικά και μόνο αυτό μου αρκούσε για να το αγοράσω. Όμως η ιστορία αυτή αποδείχτηκε κάτι παραπάνω από μια απλή, ρομαντική ιστορία. Αυτή τη φορά ένα ηλικιωμένο ζευγάρι αναζητά το χαμένο του παιδί σε μια περίοδο όπου ένα απροσδιόριστο πέπλο λήθης σκεπάζει τις μνήμες όλου του τόπου. Παρ' όλ' αυτά εκείνοι αποφασίζουν να πάρουν το ρίσκο και μ' ελάχιστα εφόδια ψάχνουν κι αναζητούν τα ίχνη του. 

Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν εξ' αρχής είναι πολλές αλλά η πίστη και η προσήλωση στο στόχο τους τους τροφοδοτεί με επιπλέον κουράγιο και δύναμη για να ξεσκεπάσουν το μυστήριο. Στην πορεία εμφανίζονται σύμμαχοι μα κι εχθροί και κάθε φορά θα πρέπει ν' αξιολογούν με σοφία την επόμενη κίνησή τους. Η αμοιβαία αγάπη του ζευγαριού και η αυτοθυσία του ενός για τον άλλο δεν αμφισβητείται ποτέ μέχρι που στο τέλος όλα θα αναθεωρηθούν και θα παρθεί η κρίσιμη απόφαση, τότε που θ' ανακαλύψουν ή... καλύτερα θα θυμηθούν και οι δυο την αλήθεια. Ο αναγνώστης που συμμερίζεται καθ' όλη τη διάρκεια το ζευγάρι και που συμπάσχει μαζί του, δεν μπορεί παρά να εκπλαγεί από την αποκάλυψη γύρω από το θαμμένο γίγαντα κι εν τέλει να προβληματιστεί γύρω από τις αποφάσεις και τις πράξεις του αντρόγυνου.

Το έργο, που άλλοτε θυμίζει παραμύθι κι άλλοτε μια αλληγορία θέτει με τόσο άμεσο κι αβίαστο τρόπο ερωτήματα διαχρονικά, ερωτήματα για τις αξίες της ζωής, τα ιδανικά και τον πόλεμο, τη θρησκεία και το ρόλο της Εκκλησίας, την ισότητα, την αγάπη, την ελευθερία της σκέψης και της πράξης. Τη δύναμη της μνήμης, της ανάμνησης και της λησμονιάς. 

Σας προτείνω ανεπιφύλακτα το μυθιστόρημα από τις Εκδόσεις Ψυχογιός και κλείνοντας σας υπενθυμίζω ότι ο Καζούο Ισιγκούρο είναι ο συγγραφέας που βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2017. 

Ευγενία

  

Καλώς ήλθες 2018.

Το 2018 μας ήρθε...2018 και κάθε φορά που σκέφτομαι ότι πριν από κάμποσα χρόνια γιορτάζαμε το Millenium ξαφνιάζομαι με το πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος. Περνάει, γλυστράει, καμιά φορά μας ξεφεύγει χωρίς να το καταλαβαίνουμε αλλά ευτυχώς οι στιγμές είναι αυτές που μας καθορίζουν, οι στιγμές μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη και την καρδιά μας. Και τα Χριστούγεννα είναι γεμάτα από τέτοιες εμπειρίες. Όμορφες, γλυκές στιγμές με τους αγαπημένους μας που διώχνουν μακρυά, έστω και στιγμιαία, πικρά συμβάντα.

συναρμολογώντας ένα χαρτονένιο τρένο

Φέτος κάναμε την ανατροπή! Χριστούγεννα στη Λευκάδα μετά από πολλά χρόνια. Με μια υπέροχη λιακάδα να μας συνοδεύει όλες τις μέρες είχαμε την ευκαιρία ν' απολαύσουμε το χειμωνιάτικο τοπίο, να δούμε φίλους και συγγενείς και φυσικά τη γάτα μας, την Κιουρί.

Χειμώνας στη Λευκάδα, λοιπόν και τί καλύτερο να κάνουμε το γύρο της λιμνοθάλασσας και να παρατηρούμε τα αποδημητικά πτηνά. 

Ένα θέαμα εκπληκτικό με φλαμίνγκο, κύκνους, ένα πελεκάνο και πολλές πάπιες. Μακάρι να μπορούσαμε να τα φωτογραφήσουμε καλύτερα και να τα δούμε από πιο κοντινή απόσταση... 

Κάποια άλλη μέρα πετύχαμε δυο καϊκια που τ' ακολουθούσαν άπειροι πελαργοί προσπαθώντας να ξεκλέψουν όλο και κάποιο ψάρι. 

Τις μέρες της Πρωτοχρονιάς τις περάσαμε στην Αθήνα με επισκέψεις κυρίως σε ανίψια και βαφτηστίρια και βέβαια δε μας έλειψαν τα μαγειρέματα. 

Πέρα από τη βασιλόπιτά μας, ζυμώσαμε τα σοκολατένια μας ψωμιά και τα δωρίσαμε. 

Όπως  βλέπετε έγιναν ανάρπαστα! Και για να σας πω την αλήθεια, επειδή τη δεύτερη φορά δεν καταφέραμε να βρούμε τυρί ricotta, αντικαταστήσαμε τη ricotta και το κακάο με μερέντα. Το αποτέλεσμα εγγυημένο! 

Ελπίζω να περάσατε κι εσείς όμορφα αυτές τις μέρες και σας εύχομαι Καλή Χρονιά με υγεία, ευτυχία και πολλά χαμόγελα.

Ευγενία