Πέμπτη 23 Αυγούστου 2018

Ρετάλια και μεταποιήσεις: Μέρος Β'

Καλημέρα καλημέρα!

Η θεία (η αφεντιά μου δηλαδή) τα έδωσε όλα για όλα κι ακολουθώντας την καλοκαιρινή παράδοση ετοίμασε τα φουστανάκια για τις ανηψιές! Και μετά το φόρεμα της Ειρήνης σειρά είχε η Κωνσταντίνα. 


Κι εδώ αξιοποιήθηκαν πλήρως όοοοολα τα ρετάλια που δημιουργήθηκαν, ακόμη κι από το φουστάνι της Ειρήνης. Και για να μην χάνω χρόνο και να μη σας ζαλίζω, το σημερινό φουστανάκι είναι μάξι, με gypsy φουστίτσα που πάντα αρέσει και είναι βολική κι αέρινη. Για την κατασκευή μου αρχικά έπεσαν τα σχετικά τηλέφωνα. 

-Μαμά, πάρε τα μέτρα: στήθος γύρω γύρω από τις μασχάλες, ώμος-μέση, ώμος-γόνατο... 


Ήθελα κι άλλα, αλλά η Κωνσταντίνα που είναι τριών έβαλε τα κλάματα γιατί ήθελε να δει Πέππα, αλλά η γιαγιά την τραβολόγαγε με μια μεζούρα. "Κατσε, βρε καλή μου, και σου φτιάχνει η Ευγενία φόρεμα...".  Τίποτα, το κλάμα κορόμηλο...οπότε τ' αφήσαμε τα πολλά πολλά. 


Για τη σύνθεση χρησιμοποίησα αρχικά το απομεινάρι από το μπλουζάκι της Ειρήνης. Έσπασα σε μια μεριά το γαζί του στριφώματος και πέρασα από κει λάστιχο ίσο με το στήθος της Κωνσταντίνας για να σουρώσει και να έρθει στα μέτρα της. Μετά αφαίρεσα και κάμποσους πόντους για να το κοντύνω.  



Για την τσιγγάνικη φούστα έκοψα τρεις λωρίδες υφάσματος. 


Οι δύο πρώτες κόπηκαν με ύψος 17εκ. ενώ την τρίτη την έκοψα με ύψος 20 εκ. για να συμπεριλάβω και το στρίφωμα του φουστανιού. 


Τώρα για το μήκος της κάθε λωρίδας ακολούθησα την τεχνική που λέει να προσθέτεις 1/4 στο μήκος της προηγούμενης λωρίδας. Με άλλα λόγια αν το μήκος της πρώτης λωρίδας είναι 60 εκ., τότε το μήκος της επόμενης θα είναι 60 εκ.+15εκ., άρα 75 εκ. 


Κι  επειδή εγώ ξέχασα να κάνω αυτό τον υπολογισμό για της πρώτη λωρίδα σε σχέση με την περιφέρεια της μπλούζας, το φορεματάκι μου βγήκε πολύ χυτό στη μέση. 


Κανένα πρόβλημα...έκοψα και μια ζώνη και να το, το συνολάκι, έγινε μεσάτο στο άψε σβήσε!! 


Τέλος, για τις τιράντες δεν προλάβαμε να πάρουμε τα μέτρα αφού αρχίσαν τα κλάματα, οπότε και ακολουθήσαμε το σύστημα με τις τιράντες που δένονται, κι έτσι τις προσαρμόζεις όπου θέλεις! 

Βέβαια, τα φουστανάκια των κοριτσιών ράφτηκαν, τα ρετάλια εξαφανίστηκαν στο πι και φι αλλά το δικό μου φουστάνι έμεινε ατελείωτο. Ένα ρημάδι στρίφωμα του έχει μήνει αλλά τίποτε... Στο τέλος το βλέπω να το παίρνω στη Λευκάδα για να μου το κάνει η μαμά! Α, βρε μάνα τί περνάς κι εσύ! 

φόρεμα Ειρήνης
φόρεμα Κωνσταντίνας
















Περιμένω να μου πείτε τη γνώμη σας! Τί ψηφίζετε, το φουστανάκι της Ειρήνης ή της Κωνσταντίνας;;; 

Σας χαιρετώ, 
Ευγενία  


7 σχόλια:

Maria είπε...

Ευχαριστώ :)

Drastiria είπε...

Και τα δυο είναι όμορφα αλλά θα ψηφίσω της Κωνσταντίνας

Marie-Anne είπε...

Οπωσδήποτε και τα δύο είναι πολύ όμορφα! Παρόλο που έχω αδυναμία στα τσιγγάνικα μου αρέσει πολύ το ρομαντικό γιακαδάκι της Ειρήνης! Να τα χαρούν οι ανηψούλες σου και γειά στα χέρια σου!
Φιλάκια!!!

Marie-Anne είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Nouli είπε...

Η οικιακή οικονομία σε όλο της το μεγαλείο!
Και τα δύο φορέματα είναι τέλεια.
Θα μου επιτρέψεις όμως να δείξω μια ελάχιστη προτίμηση στο τσιγγάνικο, που μου θύμισε τα μακρυά φορέματα που μου έραβε η μαμά μου....

Αϊντα είπε...

Και τα δυο φορέματα είναι υπέροχα και ελπίζω τα μοντέλα να μας κάνουν την τιμή να τα δούμε φορεμένα :)'Εκανα εικόνα το σκηνικό με την μητέρα σου να παίρνει τα μέτρα της μικρής και μου φάνηκε τόσο αστείο και γνώριμο, τα έχουμε περάσει και εμείς αυτά με την ανηψιά μου:)! Φιλάκια πολλά!

Maria είπε...

Και τα δύο φορέματα είναι πανέμορφα!!!
Με γεια τους και καλοφόρετα!!! Μπράβο σου,για την σκέψη και την υλοποίηση των υφασμάτων!!!
Φιλάκια!!!