Ράβοντας ποδιές κι αξεσουάρ για την κουζίνα.

Γεια χαρά σε όλους σας! 

Την προηγούμενη βδομάδα είχαμε την ευκαιρία να φωτογραφίσουμε δυο ποδιές που έραψα για την αδερφή μου. Είχα ράψει παλιότερα μια παιδική για την Ειρήνη, όταν ήταν 3 ή 4 χρονών και τότε εκείνη την είχα φτιάξει εντελώς αυτοσχεδιαστικά. Είχε βγει τόσο χαριτωμένη που έφτιαξα και μία ίδια για την αγαπημένη της κούκλα, τη Φραουλίτσα. 

Αυτή τη φορά η Ευαγγελία ήθελε τις ποδιές για τη δουλειά της και μου ζήτησε να τις φτιάξω με υφάσματα με ζωάκια. Αν κι έχω πάνω από ένα χρόνο ν' αγοράσω νέα υφάσματα είχα κάποια διαθέσιμα, καθώς και κάποια που μου είχε δώσει η ίδια για να φτιάξω μάσκες προσώπου για τα παιδιά της. 

Κι όταν το ύφασμα δε σε φτάνει τότε μπαίνει στη μέση το πάτσγορκ!! Μαγική λέξη το πάτσγορκ και μαγική τεχνική, αφού ενώνοντας ρετάλια φτιάχνεις ένα νέο ύφασμα. Ξέρω βέβαια, ότι η αδερφή μου δεν είναι και μεγάλη λάτρης του πάτσγορκ, οπότε και προσπάθησα να περιοριστώ και να φτιάξω κάτι που θα της άρεσε να χρησιμοποιεί. 

Για το πατρόν χρησιμοποίησα μια δική μου ποδιά και σχεδίασα το περίγραμμά της πάνω σε ριζόχαρτο. Μετά έβγαλα όλα τα υφάσματα που μπορούσα ν' αξιοποιήσω κι άρχισα να κάνω διάφορες πρόβες μέχρι να καταλήξω κάπου. Πρώτα διάλεξα τα υφάσματα με τα ζωάκια και μετά άρχισα να κάνω διάφορους συνδυασμούς με μονόχρωμα και πουά. 

Έτσι κατέληξα να φτιάξω πρώτα μια ποδιά σε ροζ αποχρώσεις τοποθετώντας τα υφάσματα όσο πιο συμμετρικά γινόταν. Της πρόσθεσα και μια τσεπούλα, μια μικρή λεπτομέρεια που μου φάνηκε πολύ ταιριαστή. 

Αναγκαστικά φόδραρα την ποδιά για να κρύψω τις ραφές του πάτσγορκ χρησιμοποιώντας ένα μωβ μονόχρωμο ύφασμα, που με έφτασε τσίμα τσίμα. Δεν άντεξα να μη του βάλω μια μικρή λεπτομέρεια για ντεκόρ στο στρίφωμα, τον πύργο του Άιφελ τυπωμένο πάνω σε βαμβακερή κορδέλα. 

Η δεύτερη ποδιά έγινε πολύ πιο γρήγορα, μιας και το κεντρικό ύφασμα ήταν μεγαλύτερο σε μήκος, οπότε του πρόσθεσα δυο μονόχρωμες μπλε φάσες στα πλαϊνά για να φαρδύνει. 

Για τη φόδρα διάλεξα ένα ζωηρό μπλε πουά, προσθέτοντας και σ' αυτό μια μικρή λεπτομέρεια! 

Ως γνωστό, ράβοντας ανοίγει η όρεξη κι αφού τελείωσα τις ποδιές μετά σκέφτηκα να φτιάξω και σκουφάκια μαγειρικής. 

Ο σκούφος του σεφ μου φαινόταν πολύ κλασικός κι αταίριαστος με την περίσταση οπότε αναζήτησα ιδέες από σκούφους που φοράνε κατά βάση νοσηλευτές και γιατροί. 

Μετά από μικρή έρευνα άρχισα τις πρόβες κι εν τέλει προέκυψαν δυο σκουφάκια πολύ χαριτωμένα. Ελπίζω να είναι κι εξίσου πρακτικά! 

Κι αφού μου παραάνοιξε η όρεξη για το τέλος έραψα και μια πιάστρα για το φούρνο. Εβλεπα όλα εκείνα τα ρετάλια παρεούλα και σκεφτόμουν πόσο ωραία έδειχναν παρέα. 

Δεν άργησε να μου κατέβει η ιδέα κι έτσι έφτιαξα την πιάστρα χρησιμοποιώντας τη μέθοδο quilt-as-you-go. Φτιαγμένη με τρία φύλλα θερμομονωτικής βάτας είναι ό, τι πρέπει για την κουζίνα. 

Όλα τ' αξεσουάρ μπήκαν σ' ένα φάκελο και στάλθηκαν στην αδερφούλα μου κι ανυπομονώ να τα παραλάβει και να μου πει τις εντυπώσεις της! 

Ελπίζω να είναι του γούστου της και να τ' αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εγώ τα καταχάρηκα ολ' αυτά τα ραψίματα!

Φιλιά, 

Ευγενία