Νεμόπτερα και πεταλούδες.

Γεια σας αγαπημένοι φίλοι!

Όπως έχετε μάλλον παρατηρήσει το τελευταίο διάστημα απέχω συστηματικά από τα ραπτικά μου και τίποτα καινούργιο δεν έχω να σας δείξω πάνω σ' αυτό το κομμάτι. Κάτι η μετακόμιση στη Σάμο που με αποσυντόνισε, κάτι μια τενοντίτιδα στον δεξί ώμο που με ταλαιπωρεί πριν από το Πάσχα έχουν κάνει τη ραπτομηχανή μου να σιγεί συστηματικά, σε σημείο που στο τέλος θα θέλει λάδωμα!!!

Βέβαια, από την άλλη οι κυριακάτικες πεζοπορίες καλά κρατούν και η φωτογράφιση κάθε τι που μας τραβάει το βλέμμα μας φέρνουν πιο κοντά στο τοπικό τοπίο και μας δημιουργεί τη διάθεση να παρατηρούμε την κάθε λεπτομέρεια και να κάνουμε νέες ανακαλύψεις. 

Μια τέτοια ανακάλυψη αποτελεί κι αυτό εδώ το παράδοξο έντομο -ένα είδος πεταλούδας σκεφτήκαμε αρχικά- το οποίο συναντήσαμε πριν δυο Κυριακές ακολουθώντας ένα μονοπάτι στην ενδοχώρα του νησιού. Η ατμόσφαιρα ξηρή και ζεστή και μ' έναν ήλιο να μας λούζει, περπατούσαμε άλλοτε ανάμεσα στα θυμάρια και τα σπάρτα, άλλοτε κατά μήκος μιας ρεματιάς κι άλλοτε μέσα στις ελιές. 

Κάποια στιγμή πέσαμε κυριολεκτικά πάνω σ' ένα λιβάδι ανθισμένης ρίγανης κι εκεί παρατηρήσαμε κάτι μεγάλο και περίεργο να πετάει τριγύρω, κάτι σαν πεταλούδα. Ούτε ο Βασίλης ούτε κι εγώ το είχαμε ξαναδεί και διστακτικά αρχίσαμε να το φωτογραφίζουμε από μακριά και να το πλησιάζουμε. Μεγάλα λευκά φτερά, σχεδόν διάφανα κι ένας σχηματισμός που έμοιαζε με φιόγκο...Μας μαγνήτισε και μας πήρε λίγο χρόνο μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι υπήρχαν κι άλλα πολλά παρόμοια έντομα, όμορφα καμουφλαρισμένα πάνω στα λευκά άνθη της ρίγανης. Ήταν τόσο απορροφημένα με το μεσημεριανό τους, που αδιαφορούσαν για την παρουσία μας. Οριακά μπορούσαμε να τα χαϊδέψουμε αν θέλαμε, καμιά σχέση η συμπεριφορά τους με τις ανήσυχες πεταλούδες που αλλάζουν συνεχώς μεριές.   

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, ανακαλύψαμε ότι αυτό το υπέροχο έντομο λέγεται nemoptera sinuata και ανήκει στην κατηγορία των νευρόπτερων. Προτιμάει να πετάει μέσα στα λουλούδια τις ηλιόλουστες μέρες, ενώ έχει ένα ιδιαίτερο, χαρακτηριστικό πέταγμα. 

Εμείς το φωτογραφίσαμε όσο καλύτερα μπορούσαμε, μα πάνω απ' όλα το χαρήκαμε και καταφέραμε να το εντοπίσουμε και σε επόμενη εξόρμησή μας και πάλι ανάμεσα σε άνθη ρίγανης. Φαίνεται, τους έχουν αδυναμία!  

Φτάνοντας προς το τέλος της διαδρομής μας συναντήσαμε και μια τεράστια κάμπια, που μάλλον αναπαυόταν στον κορμό ενός φυτού. Ούτε αυτή την είχαμε ξαναδεί και καθίσαμε να παρατηρούμε τους χρωματισμούς και τα περίτεχνα σχέδια. Δεν σας κρύβω ότι δεν μας φάνηκε και πολύ φιλική και δεν μπορώ εύκολα να φανταστώ ότι από εκεί θα βγει μια όμορφη πεταλούδα. Βέβαια, η φύση είναι σοφή!

Γράφοντας αυτή την ανάρτηση θυμήθηκα όλες εκείνες τις φορές που καταφέραμε να καταγράψουμε μια πεταλούδα με το φωτογραφικό φακό. 

πεταλούδα στη Λευκάδα

περπατώντας προς την Ι.Μ. Στομίου,
Κόνιτσα

περπατώντας προς την Ι.Μ. Στομίου, 
Κόνιτσα

Πραγματικά, οι πεταλούδες είναι ένα θέαμα μοναδικό και καθηλωτικό. 

πεταλούδα στο Μεγάλο Πάπιγκο

πεταλούδα στην Δροσοπηγή
Κονίτσης

Σας αφήνω ν' απολαύσετε τις λιγοστές φωτογραφίες μου κι ένα βιντεάκι με τη nemopetera sinuata κι ελπίζω να μοιράζεστε μαζί μου του ίδιο συναίσθημα! 

Καλό Σαββατοκύριακο, 

Ευγενία