Μαξιλαράκι φιλίας: χειροποίητο δωράκι για την κολλητή φίλη!

Γεια σας φίλοι μας!

Έφτασε πια κι ο Απρίλης, μιας χρονιάς περίεργης. Μιας χρονιάς που οι μήνες κυλάνε με μια διαρκή προσμονή πως κάτι θα αλλάξει και θα ξαναβρούμε τους παλιούς ρυθμούς στην καθημερινότητα μας.

Ανάμεσα σε αλλόκοτα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, ευτυχώς προκύπτουν ευκαιρίες για χειροτεχνία και δημιουργικότητα κι έτσι γλιτώνουμε για την ώρα άλλες μορφές ίασης, βλέπε φάρμακα…

Λίγες μέρες πριν η κολλητή της μεγάλης κόρης (κι όμως, ναι, μεγάλωσε τόσο που έχει και κολλητή!!!) είχε γενέθλια. Λίγο τα κλειστά μαγαζιά, λίγο η απροσδιόριστη αδιαφορία μου στις ηλεκτρονικές αγορές, βρεθήκαμε στην ανάγκη να φτιάξουμε ένα δώρο. Το οποίο αποδείχτηκε η καλύτερη λύση μιας κι έγινε πολύ προσωπικό και τα κοριτσάκια το αγάπησαν!

Αφού το συζητήσαμε λίγο με την Ειρήνη, την κόρη μου, καταλήξαμε να φτιάξουμε ένα μαξιλαράκι καρδιά, μιας και η κολλητή της λατρεύει τα λούτρινα και τα μαξιλάρια. Στη μια όψη, όμως, η ειρήνη σκέφτηκε να γράψουμε τα αρχικά των αγαπημένων φιλενάδων. Ευτυχώς στο συρτάρι με τα υφάσματα υπήρχαν ξεχασμένα πολλά χνουδωτά minky υφάσματα από Αμερική (αρχαία παραγγελία υφασμάτων….). Το θέμα χρώμα δεν συζητήθηκε καθόλου. Το ροζ ήταν εξαρχής μονόδρομος!

Τώρα πάμε στα πιο δύσκολα… Η αδερφή μου μπορεί να σας έχει συνηθίσει στα αριστουργήματα που φτιάχνει στη ραπτομηχανή της. Εγώ, όμως, όση ώρα κάνω να ράψω κάτι στο χέρι, τόσο χρόνο χρειάζομαι για να περάσω μόνο την κλωστή στη μηχανή… Έτσι βελονιασα την κλωστή μου στο βελόνι μου και ξεκίνησα.

Αρχικά εκτύπωσα μια μεγάλη καρδιά και τα μονογράμματα των ονομάτων των κοριτσιών. Έκοψα τις δύο όψεις του μαξιλαριού, ενώ για τα μονογράμματα χρησιμοποίησα μάλλινη τσόχα, για να μην ξεφτίζει. 

Αφού έραψα τα τσόχινα μονογράμματα στην μια όψη, γύρισα τις δύο όψεις της καρδιάς ανάποδα και άρχισα να τις ράβω για να τις ενώσω. Στο τέλος άφησα ένα μικρό μέρος χωρίς να το ράψω και γύρισα τη μέσα πλευρά έξω.

Στη συνέχεια γέμισα το μαξιλαράκι με κατάλληλο υλικό και έκλεισα το άνοιγμα με κρυφοβελονιά. Έτοιμο το μαξιλαράκι! Η κόρη μου ενθουσιάστηκε μόλις το είδε, αλλά πού να δείτε τη χαρά της εορτάζουσας. Εγώ ξετρελάθηκα όταν η μαμά της κολλητης μου έστειλε φωτογραφία με το κοριτσάκι να κοιμάται αγκαλιά με το μαξιλαράκι, για να σκέφτεται τη φιλη της!

Ευτυχώς που τα παιδιά με την αθωότητα και τη ανεμελιά τους πολλές φορές μας δίνουν κουράγιο κι έμπνευση και μπορούμε να συνεχίσουμε …

Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε, 

Ευαγγελία