Εκκρεμότητες, αυτοσχεδιασμοί και χειροτεχνίες από το πουθενά.

Γεια χαρά σε όλους σας!

Σήμερα έχω να σας δείξω δυο μικρές χειροτεχνίες που προέκυψαν πραγματικά από το πουθενά, συμμαζεύοντας το τραπέζι που έχω δίπλα στη ραπτομηχανή και ξεσκαρτάροντας ό,τι πλέον δεν ήταν χρήσιμο. Η αλήθεια είναι ότι πέταξα με βαριά καρδιά τρία πορτοφολάκια που έραψα κάνοντας πρόβα ένα πατρόν, σε μια προσπάθεια να δοκιμάσω διάφορα υλικά μπας και βγει κάτι πετυχημένο. Τελικώς, κατέληξαν άδοξα στον κάλαθο των αχρήστων κι αποφάσισα ότι το πατρόν δεν ήταν και τόσο καλοσχεδιασμένο...

Δυο πραγματάκια όμως, διασώθηκαν. Το πρώτο, ενα σχετικά μικρό κομμάτι αυτοσχεδιαστικού πάτσγορκ (quilt-as-you-go λένε αυτή την τεχνική οι φίλες μας οι αμερικάνες) το είχα αρχίσει εν μέσω παντελούς έλλειψης έμπνευσης, αλλά γρήγορα το εγκατέλειψα. 

Ήμουν έτοιμη να το πετάξω αλλά μου φάνηκε αρκετά χαριτωμένο και τελικώς σκέφτηκα να το μετασχηματίσω σε σουβέρ. Εκοψα, λοιπόν, ένα κομμάτι ύφασμα κάμποτ στις ίδιες διαστάσεις με το πατσγορκ, τους στρογγύλεψα τις γωνίες με ένα φλυτζάνι του καφέ και βρήκα ένα ρελάκι σε ουδέτερο τόνο για να ταιριάξει όμορφα με όλους τους χρωματισμούς των υφασμάτων. 

Η κούπα του καφέ μου στρογγυλοκάθισε πάνω στο νέο μου σουβέρ μια χαρά! Συμφωνείτε;; 

Κι αυτός ο ανανά μες στο κέντρο μου φτιάχνει πολύ την καλοκαιρινή διάθεση στην οποία αρχίζω σιγά σιγά να μπαίνω ...

Την ίδια πορεία ακολούθησε κι άλλο ένα κομμάτι πατσγορκ. Αυτό το είχα συνθέσει το Γενάρη με πολλή επιμέλεια για να έκανα ένα δωράκι σε μια φίλη, αλλά η χειροτεχνία δεν προχώρησε καθόλου καλά κι έτσι το παράτησα σε μια γωνιά. 

Χωρίς δεύτερη σκέψη βρήκα ένα ρέλι και μέσα σε λίγη ώρα απέκτησα και σουπλά! 

Και μιας και μίλησα και για εκκρεμότητες πάρτε μια γεύση από ένα πρότζεκτ που είχα αρχίσει πέρυσι στην Κρήτη και που έπεσε θύμα την μετακόμισής μας στην Αθήνα. Εμεινε στα αζήτητα σχεδόν για ένα χρόνο και τώρα φαίνεται να μπαίνει στην τελική ευθεία! 

Ο Μάης αποδεικνύεται λοιπόν μήνας αφιερωμένος στις εκκρεμότητες και το patchwork!

Σας αποχαιρετώ, 

Ευγενία