Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2019

Αγορίστικη πάνινη τσάντα για πολλές χρήσεις!

Είναι παιδική, άνετη κι ελαφριά. Ούτε τεράστια ούτε και μικρή. Χωράει τα βιβλία των αγγλικών, της μουσικής αλλά μπορεί να κουβαλήσει και τα παπούτσια του ποδοσφαίρου. Εχει πάτο κι εσωτερική τσέπη για μολυβια, ψαλίδια κι ό,τι άλλο μπορεί να σκεφτεί ένα μικρό παιδί! 


Αυτή η τέλεια tote bag φτιάχτηκε για το πρώτο εγγόνι της πεθεράς μου και τη σχεδιάσαμε παρέα. Εκείνη διάλεξε το εξωτερικό ύφασμα και τον ιμάντα και μου έδωσε τις τελικές διαστάσεις που ήθελε να έχει. 


Εγώ έκανα τις προσαρμογές στις διαστάσεις, διάλεξα το ύφασμα της φόδρας κι έφτιαξα και την εσωτεική τσεπούλα. Φυσικά, επέλεξα να χρησιμοποιήσω και βάτα ανάμεσα στα δυο υφάσματα για να δώσω περισσότερο όγκο κι ανθεκτικότητα στο τελικό αποτέλεσμα. 


Τα βήματα για μια κλασσική tote bag είναι πολύ απλά και σίγορα όλοι μπορούν να ράψουν μια ακολουθώντας ένα αναλυτικό tutorial. Θυμάμαι κι εγώ τις πρώτες τσαντούλες που είχα ράψει χρόνια πριν ακολουθώντας ένα δωρεάν διαδικτυακό μάθημα στην πλατφόρμα Craftsy. 


Και είναι τόσο όμοφρο το συναίσθημα όταν καταφέρνεις να δημιουργήσεις κάτι χρηστικό έχοντας ουσιαστικα μηδενικές γνώσεις, αλλά πολύ ενθουσιασμό και περιέργεια για να δεις αν θα τα καταφέρεις! 


Έχοντας πλέον ράψει αρκετές, τα βήματα τα ξέρω απ' έξω κι ανακατωτά, αλλά πάντα μετράω δυο φορές για ν' αποφεύγω τα...πολλά λάθη. Επίσης, κάνω ένα προσχέδιο κρατώντας τις διαστάσεις κι όλες τις λεπτομέρειες που χρειάζεται να θυμάμαι, ενώ συνηθίζω να χρησιμοποιώ περιθώριο ραφής 3/8'' (1 εκ.) για μεγαλύτερη ασφάλεια κι αντοχή.  


Είχα καιρό να ράψω κάτι τόσο παιδικό κι αυτό το ύφασμα με το μπλε φόντο και τ' αυτοκινητάκια επιτέλους βρήκε το δρόμο του κι αξιοποιήθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! 


Οσο για την τσάντα της προηγούμενης ανάρτησης, είμαι σε καλό δρόμο. Είναι τελειωμένη αλλά υπολείπεται ο ιμάντας. 


Ως τότε σας αποχαιρετώ, 

Ευγενία  

2 σχόλια:

Maria είπε...

Είναι καταπληκτική και πολύ προσεγμένη!!!!
Μου ξύπνησες μνήμες από την πρώτη τσάντα που είχα ράψει ενώ φαινόταν τόσο εύκολη,στην κατασκευή της μου ήταν βουνο....κι όμως τώρα μου είναι παιχνιδάκι από το ποιο εύκολο ως το ποιο δύσκολο πατρόν.
Καλημέρα και καλή συνέχεια!!!

drastiria είπε...

Είναι υπέροχη Ευγενία μου! Γεια στα χεράκια σου!