Φθινοπωρινή κηπουρική στο μπαλκόνι και λίγα ραψίματα.

Γεια χαρά και πάλι!

Η επιστροφή στην Αθήνα σημαίνει κι επιστροφή στις παλιές κι αγαπημένες συνήθειες. Μια απ' αυτές είναι τα φυτά μας, που κατακλίζουν το μικρό μας μπαλκονάκι. Μπαλκόνι χωρίς πράσινο δε γίνεται, ακόμη κι αν οι συνθήκες είναι αντίξοες μιας και ο προσανατολισμός του είναι βορινός, ο ήλιος λίγος έως κι ελάχιστος κι ο αέρας μπόλικος... Σίγουρα, δεν είναι και οι καλύτερες συνθήκες!

Ευτυχώς που κι εμείς από νωρίς καταλάβαμε ότι πολλά από τα λουλούδια που μας αρέσουν δεν θα πρόκοβαν, οπότε και προσανατολιστήκαμε κατά βάση σε παχύφυτα, βολβούς, κάκτους και γεράνια. Προσπαθούμε πάντα να έχουμε και λίγα βότανα και μυρωδικά για τη μαγειρική μας, αν και πολλές φορές δεν αντέχουν. 

Μετά, λοιπόν, από τόσο καιρό απουσίας έπρεπε ν' αναμορφώσουμε το μπαλκονάκι μας και να το ανανεώσουμε. Φυτέψαμε καινούργια γεράνια και τα βότανά μας όπως μαϊντανό, ρίγανη, δεντρολίβανο διαλέγοντας με προσοχή τις γλάστρες, προσέχοντας τα φυτά να φαίνονται υγιή και οι ρίζες τους να μην βγαίνουν κάτω από τον πάτο της κάθε γλάστρας, ειδάλλως είναι ευάλωτα σε αρρώστιες και σπάσιμο των ριζών.

Οι βολβοί πάντα είναι ένα στοιχείο που δεν λείπει από τις γλάστρες μας. Είναι ανθεκτικοί, με πανέμορφα λουλούδια κι αρώματα και πάντα φέρνουν την Άνοιξη πρόωρα γεμίζοντάς μας ευδαιμονία κι αισιοδοξία. Μου προκαλεί πάντα τεράστια χαρά να βλέπω να φυτρώνουν τα νέα βλασταράκια και να περιμένω με ανυπομονησία να δω τί θα ξεπροβάλει!

Αυτή τη φορά σκέφτηκα να "μετακομίζω" κάποιους βολβούς από κρίνους, που είχαν μήνει για χρόνια μέσα στις γλάστρες και να τους βάλω σε άλλη γλάστρα, μπερδεύοντάς τους και με άλλα είδη για ένα πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα (ας ελπίσουμε τουλάχιστον). Ετσι, αφαίρεσα κάμποσο χώμα και μετά προσεχτικά έβγαλά τους βολβούς και τους εξέτασα για να δω αν είναι εντάξει. 

Μετά τους φύτεψα σε μεγαλύτερη γλάστρα βάζοντας όλους τους βολβούς σε στρώσεις: πιο βαθιά τους πιο μεγάλους, έπειτα το μεσαίο μέγεθος και κοντά στην επιφάνεια της γλάστρα έβαλα τους πολύ μικρούς. 

Μετά από την κηπουρική βρέθηκε και λίγος χρόνος για να μπει σε λειτουργία η ραπτομηχανή μου. Μια ιδέα απλή που είχα συγκρατήσει εδώ και πολύ καιρό έβαλα στα σκαριά χθες. Αφού έκανα ένα πρόχειρο σχέδιο για τις τελικές διαστάσεις της χειροτεχνίας βρήκα ένα ρετάλι για να κάνω την πρόβα μου! 

Ηταν λίγο δύσκολο να βάλω μια σειρά, να θυμηθώ πού έχω τις καρφίτσες, πού το ψαλίδι, πού το ένα και πού το άλλο...Κινήσεις που τόσα χρόνια γίνονταν μηχανικά! Σας υπόσχομαι να σας δείξω άμεσα το αποτέλεσμα. 

Μέχρι τότε σας αποχαιρετώ και σας θυμίζω ότι έδω μπορείτε να βρείτε ανάρτηση σχετικά με τη φύτευση των βολβών.  

Ευγενία