Ροζ πάπλωμα σε εξέλιξη!

Γεια σας και πάλι!!

Τον μάτιασα τον Μάρτη, ε; Αλλά για να λέμε και την αλήθεια δεν περίμενα κάτι καλύτερο από αυτόν! Είναι δεδομένο ότι θα παίζουμε κρυφτό με τις λιακάδες μέχρι να μπει για τα καλά η Άνοιξη. 

Σήμερα επανέρχομαι με το ροζ παπλωματάκι μου, το οποίο βρίσκεται πλέον σε πολύ καλό στάδιο. Την Κυριακή το βράδυ ετοίμασα με μεγάλη επιμέλεια το σάντουιτς (πάτσγορκ-βαμβακερή βάτα-καρώ ύφασμα) στο πάτωμα στερεώνοντας και τα τρία φύλλα με παραμάνες που τις τοποθέτησα περίπου σε μια απόσταση 10εκ. μεταξύ τους. Έπειτα το τύλιξα κατά μήκος της μεγάλης διάστασης περιμένοντας την επόμενη μέρα για ν' αρχίσω το πιο διασκεδαστικό μέρος, το καπιτονάρισμα. 

Επέλεξα μια πενηντάρα, ροζ, βαμβακερή κλωστή ώστε να ταιριάζει αρμονικά με όλα τα χρώματα του πάτσγορκ κι επειδή είχα πολύ καιρό να κάνω quilting έκανα ένα μικρό ζέσταμα σε ένα μικρό σάντουιτς. Έτσι είχα την ευκαιρία να ρυθμίσω κατάλληλα την τάνυση των κλωστών και ν' αποφασίσω τί σχέδιο θα ταίριαζε καλύτερα με τα τετράγωνά μου. Τελικώς κατέληξα στο πιο κοινό σχέδιο, το meandering quilting (ελικοειδές-φιδωτό καπιτονάρισμα) με το οποίο ένοιωθα και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. 

Άρχισα γύρω στις 09:30 και τελείωσα στις 13:30 με λίγα διαλείμματα φυσικά! Το πιο δύσκολο κομμάτι κατά τη διάρκεια του quilting ήταν η διαχείριση όλου αυτού του όγκου (φανταστείτε να είχε και μεγαλύτερες διαστάσεις το πάπλωμα!!) μιας και όλο το πανί πρέπει να συσσωρευτεί στο διάκενο ανάμεσα από το ποδαράκι και το κυρίως σώμα της μηχανής. Γι' αυτό και θα παρατηρήσετε ότι αρκετές Αμερικάνες κι Αυστραλέζες χρησιμοποιούν τις λεγόμενες long-arm οικιακές μηχανές, μιας κι εξασφαλίζουν μεγαλύτερο διάκενο. 

Σήμερα ασχολήθηκα με το ρέλιασμα του παπλώματος αφού πρώτα αφαίρεσα τα περισσεύματα του σάντουιτς. Επειδή εκ των προτέρων είχα ορθογωνίσει το πάτσγορκ η διαδικασία ήταν πολύ απλή με τη χρήση του τετράγωνου χάρακα και τη ροδέλα κοπής. 

Επίσης αποφάσισα ν' αγοράσω έτοιμο λευκό, φαρδύ ρέλι οπότε και το στερέωσα με τον γνωστό τρόπο. 

Τώρα πλέον μου μένει να κάνω το τελικό ράψιμο στο χέρι. Μπορεί ν' ακούγεται κουραστικό αλλά τώρα τελευταία την καταβρίσκω με αυτή τη διαδικασία αφού ξεχνάω ο,τιδήποτε άλλο κι αφοσιώνομαι μόνο σε αυτό το πράγμα. 

Ομολογώ ότι είμαι πολύ χαρούμενη με την ως ώρας εξέλιξη αφού πέρασα μ' επιτυχία τον ...σκόπελο του καπιτοναρίσματος. Μπορεί να είναι διασκεδαστικό αλλά πάντα με αγχώνει η πιθανότητα κάτι να πάει τόσο τραβά και να χαραμιστεί τόση δουλειά! 

Αύριο το πάπλωμα τελειώνει κι ελπίζω να φτιάξει ο καιρός πριν το Σαββατοκύριακο για να καταφέρω να σας το φωτογραφίσω. Ως τότε σας αποχαιρετώ!

Ευγενία