Μαμά, εγώ γιατί δεν πήγα μπαλέτο;;;;

Λοιπόν, κορίτσια, αυτό το παιδικό τραύμα με καταδιώκει! Εγώ δεν πήγα ποτέ μπαλέτο, η μοναδική παρηγοριά μου ήταν να κλέβω τα κορμάκια της Ευαγγελίας, να τα φοράω και να προσποιούμαι κι εγώ τη μπαλαρίνα.

Ειδικά, ένα κόκκινο με ανοιχτή πλάτη το θυμάμαι ακόμα και τώρα. Άλλο, βέβαια, που η μαμά δεν με έγραψε για να με προστατέψει από τον κακό δάσκαλο χορού, ο οποίος ήταν κι η αιτία για να σταματήσει και η αδερφή τα μαθήματα. Αυτό δεν μετράει. Το τραύμα είναι τραύμα, τελεία και παύλα!

Το θέμα είναι ότι το καλοκαίρι, η Ειρήνη (ανηψούλα) είδε για πρώτη φορά μαζορέτες κι από τότε δε χάνει την ευκαιρία να μεταμορφώνεται και η ίδια σε μια μικρή μαζορέτα με τα αυτοσχέδια πον πομ της και να επιδίδεται σε χορευτικές φιγούρες όλη την ώρα. Πώς, λοιπόν, να αντισταθώ και να μη της φτιάξω μια τούλινη φούστα για να είναι μια μικρή μπαλαρίνα με τα όλα της!

Η φουστίτσα έγινε σε χρόνο ρεκόρ! Σίγουρα θα έχει πάρει το μάτι σας κάτι παραπλήσιο μιας και είναι τόσο εύκολη, χωρίς να χρειάζεται ραπτομηχανή ή ιδιαίτερο εξοπλισμό. Για τη δική μου εκδοχή, έκοψα τα τούλια σε λωρίδες 6x28 ίντσες κι άρχισα να τις περνάω σε χοντρουλό λάστιχο κάνοντας τη γνωστή θηλιά. Τα χρώματα μπήκαν σε μια σειρά για ένα ομοιόμορφο αποτέλεσμα και σε λιγότερο από μισή ώρα η τουτού ήταν έτοιμη. 

Αλλά, δεν αρκέστηκα μόνο σε αυτή. Σήμερα της έφτιαξα κι ένα στεφανάκι με τα υπολειπόμενα τούλια κι έτοιμο το σετάκι μπαλαρίνας! Το Σαββατοκύριακο θα έχουμε την ευκαιρία να τα προβάρουμε, κιόλας. Βλέπετε, εν όψη εκλογών θα κάνουμε ταξίδι αστραπή. 

Κι επειδή πλησιάζουν κι απόκριες μπορείτε να προσαρμόσετε την ιδέα και να φτιάξετε ανέξοδα κουστουμάκια για τα παιδιά σας! 

Φιλάκια και καλή συνέχεια!!!