Χιαστί τσαντούλα για όλες τις ώρες.

Καλημέρα σε όλους και καλή βδομάδα! 

Το Σεπτέμβρη είχα την ευκαιρία να ράψω δυο τσαντούλες από ένα βιβλίο που είχα προμηθευτεί το Φλεβάρη που μας πέρασε. Τη μία την έραψα σκεπτόμενη τη μαμά μου, που της αρέσουν οι ευρύχωρες τσάντες μιας και κουβαλάει ένα σωρό πράγματα μαζί της. 

Την άλλη την έφτιαξα για προσωπική χρήση, όχι τόσο επειδή την είχα ανάγκη, όσο επειδή μου φάνηκε πολύ ωραίο και πρακτικό το σχέδιό της. Κι αφού διέθετα όλα τα υλικά  δεν έχασα λεπτό κι έβαλα μπρος για το νέο μου τσαντάκι!

Pochette το ονομάζει το βιβλίο μου κι αφού πέρασα το πατρόν σε ριζόχαρτο, άρχισα να κόβω τα υφάσματα σύμφωνα με τις οδηγίες. Ο γκρι καμβάς είναι ένα αγαπημένο ύφασμα που το έχω χρησιμοποιήσει ως ώρας σε αρκετές τσάντες κι έχει αποδειχθεί ωραία επιλογή. Ξεφεύγει από το κλασσικό κι ασφαλές μαύρο, αλλά συνδυάζεται εξίσου εύκολα με πολλά χρώματα και για το Φθινόπωρο μου φάνηκε ωραία ιδέα για τσάντα. 

Για τη φόδρα χρησιμοποίησα κάτι πολύ διαφορετικό, ένα βαμβακερό ύφασμα με απαλό κίτρινο φόντο και ροζ λουλουδάκια για να δώσει ένα χαριτωμένο τόνο στο εσωτερικό της τσάντας. Πρόσθεσα και μια μικρή τσεπούλα για τα κλειδιά, που προσωπικώς τη βρίσκω πάντα πολύ χρήσιμη! 

Το υλικό που χρησιμοποίησα για να σκληρύνω τον καμβά και να δώσω σώμα στην τσάντα το είχα από καιρό αγορασμένο και το είχα τεστάρει φτιάχνοντας ένα πορτοφολάκι για νομίσματα. Είναι λεπτό σε πάχος, κολλάει με το σίδερο και η εταιρία λέει ότι μιμείται την πλαστικότητα του δέρματος. Η αλήθεια είναι ότι ράβεται πολύ εύκολα κι όντως δίνει ωραία φόρμα στην τσάντα. Όσο για το αν μιμείται το δέρμα, μπορώ να πω ότι στρώνει πολύ ωραία και με λίγο σίδερο φεύγουν οι τσακίσεις που μπορεί να δημιουργηθούν. 

Τα μεταλλικά στοιχεία τα είχα όλα στη διάθεσή μου κι έτσι κατάφερα να φτιάξω και το ασορτί λουράκι ώστε ν' αυξομειώνεται το μήκος του ακολουθώντας τα βήματα που σας είχα δείξει εδώ.  Η αλήθεια είναι ότι άπαξ και το φτιάξεις μια φορά μετά είναι πολύ εύκολο να το ξαναράψεις. Και μιας κι εδώ στη Σάμο δεν έχω πρόσβαση σε υλικά για ραπτικά και τσάντες το να φτιάξω εγώ τον ιμάντα ήταν μονόδρομος! 

Η τσαντούλα είναι πολύ εύκολη στην κατασκευή της και γι' αυτό ράφτηκε πολύ γρήγορα. Λογικό άλλωστε, αφού δεν έχει φερμουάρ, αλλά κλείνει με μαγνητικό κουμπί, οπότε όλα γίνεται απλούστερα. Από τις λίγες φορές που την έχω χρησιμοποιήσει ως ώρας τη βρισκω πολύ πρακτική, κομψή και πραγματικά του γούστου μου.  Έχει ύψος 23 εκ. και μήκος 25 εκ. αλλά οι πλαϊνές πιετούλες της δημιουργούν βάθος κι έτσι χωράει κάμποσα πράγματα. 

Την επόμενη φορά θα σας δείξω και την άλλη τσάντα που έραψα, που είναι τόσο διαφορετική αλλά πραγματικά γουστόζικη. 

Καλά να περνάτε, 

Ευγενία 

Scrappy Tiny Triangles quilt top

Γεια χαρά σας και καλό μήνα!

Είναι απ' τις σπάνιες φορές που θα πω ότι ο Σεπτέμβρης δεν πέρασε γρήγορα!! Κι όχι μόνο δεν πέρασε γρήγορα, αλλά απόλαυσα το κάθε ράψιμο που έκανα. Και δεν σας κρύβω ότι έραψα πολλά και διαφορετικά πράγματα, τα οποία με γέμισαν με μεγάλη ικανοποίηση. Θα σας τα δείξω όλα, το υπόσχομαι, το πρόβλημα είναι ότι δεν προλαβαίνουμε να τα φωτογραφίζουμε εγκαίρως, μιας και ο Βασίλης δουλεύει και τα Σάββατα, οπότε ο χρόνος για φωτογραφίσεις είναι πραγματικά μειωμένος! Κατά βάση ό,τι καταφέρουμε πριν το κυριακάτικο μπάνιο.  

Αυτό το quilt top ολοκληρώθηκε στα τέλη του Ιουλίου κι έγινε εντελώς αυθόρμητα, όπως άλλωστε σας διηγούμουν κι εδώ. Η αλήθεια είναι ότι μια δημιουργία συνήθως παράγει ρετάλια κι αν είσαι τυχερή και είναι μεγαλωπά, τότε σκαρώνεις κι άλλη μια χειροτεχνία στο πι και φι. 

Και μετά βέβαια, δεν θες να πετάξεις τα υπολείμματα, οπότε τα καταχωνιάζεις όλα σε μια γωνιά και περιμένεις να σου έρθει μια αναλαμπή για να τ' αξιοποιήσεις κι αυτά, κάνοντας έστω και κάτι μικρό, έτσι, για τη χαρά της δημιουργίας. Τώρα τελευταία τα σουβέρ έχουν μεγάλη επιτυχία στο σπιτικό μας!! 

Αυτό που συμβαίνει με τα υφάσματα είναι απερίγραπτο. Κάθε φορά που κοιτάω ένα κομματάκι ξέρω ακριβώς πότε το αγόρασα και με ποιό σκοπό, σε ποιόν δωρήθηκε η χειροτεχνία κι έτσι ένα απλό κομματάκι που κουβαλάει πάνω του τόσες αναμνήσεις μου είναι δύσκολο να το αποχωριστώ. 

Φαντάζομαι ότι το ιδιο συμβαίνει με κάθε χειροτεχνία. Όπως για παράδειγμα όσες ασχολείστε με το ντεκουπάζ θα έχετε πολύ στενή σχέση με τις χαρτοπετσέτες και τα ριζόχαρτά σας! Όπως έχει η μαμά μας με τα DMC της και τα μαλλιά πλεξίματος.

Αυτό λοιπόν το quilt top υπήρξε η ιδανικότερη χειροτεχνία για να χωρέσει όλα αυτά τα μικρά ρεταλάκια και τα κομμάτια αναμνήσεων. Το λευκό φόντο ήταν για μένα η ασφαλέστερη  επιλογή, ώστε να ταιριάξουν όλα τα χρώματα και τα σχέδια μεταξύ τους και να φτιάξουν ένα πολύβουο, αλλά συνάμα αρμονικό αποτέλεσμα. 

Με τα χρόνια όσο δουλεύω την τεχνική του πάτσγορκ ανακαλύπτω το ύφος που μου ταιριάζει πιο πολύ και που με κάνει χαρούμενη. Έτσι, μου αρέσει η καθαρότητα, η φωτεινότητα και η ασφάλεια που προσφέρει το λευκό φόντο σ' ένα πάπλωμα, αν και δεν σας κρύβω ότι πολύ θα μου άρεσε να πειραματιστώ και με άλλα χρώματα στο μέλλον. Όπως για παράδειγμα ένα πάπλωμα με σκούρο μπλε φόντο σαν αυτό, που εδώ και πολύ καιρό γλυκοκοιτάζω! 

Αν βρίσκεστε σε φάση που θέλετε ν' αξιοποιήστε με εύκολο τρόπο τα ρεταλάκια σας χωρίς ν' ακολουθείτε ένα δύσκολο και περίπλοκο πατρόν ελπίζω να σας πρόσφερα λίγη έμπνευση! 

Ευγενία         

Galette με κρέμα αμυγδάλου και φρούτα εποχής

Γεια χαρά σε όλους!

Για σήμερα σας έχω μια συνταγή που δοκίμασα μόλις χθες και που μου άρεσε πολύ. Πλούσια σε γεύση, αυτή η ρουστίκ τάρτα, θα ταιριάξει απόλυτα με το πρωινό σας, αλλά και με το ψυχρό αεράκι που φύσηξε από χθες το βράδυ. 

Συνταγές για galette πρωτοσυνάντησα πέρυσι, ψάχνοντας ιδέες για ν' αξιοποιήσουμε τη μεγάλη σοδιά που είχαμε σε μήλα. Εύκολη παρασκευή, χωρίς πολλά πολλά, γλυκάκι που σκαρώνεται επιτόπου και που αν φτιάξεις το ζυμάρι δυο τρεις φορές, μετά το φτιάχνεις με το μάτι, χωρίς να μετράς. 

Αυτή η συνταγή δεν είναι και τόσο απλή, το θέλει το χρόνο της και τα υλικά της, αλλά σ' ανταμείβει σε άρωμα και γεύση. 

Υλικά για το ζυμάρι:

150 γρ. αλεύρι όλυρας ή αλλιώς ντίνκελ

100 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

50 γρ.  καβουρδισμένα κι αλεσμένα αμύγδαλα

μισό κουτ. γλυκού αλάτι

150 γρ. κρύο βούτυρο

2 κουτ. σούπας καστανή ζάχαρη

5-7 κουτ. σούπας κρύο νερό

Υλικά για τη γέμιση:

90 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου

90 γρ. καστανή ζάχαρη

2 αυγά

ξύσμα ενός λεμονιού

90 γρ. αλεσμένα αμύγδαλα 

1 κουτ. σούπας αλεύρι

1 κουτ. γλυκού κανέλα

μισό κουτ. γλυκού τζίντζερ

500 γρ. φρούτα εποχής ψιλοκομμένα

2 κουτ. σούπας καστανή ζάχαρη για πασπάλισμα

λίγα σπασμένα αμύγδαλα για πασπάλισμα

Εκτέλεση:

Αρχίζουμε με το ζυμάρι και βάζουμε στο μίξερ ή το μπλέντερ τα αλεύρια, το αλάτι, τα αμύγδαλα, τη ζάχαρη και το βούτυρο και τα χτυπάμε μέχρι το μείγμα ν' αρχίζει να μοιάζει με ψίχουλα. Προσθέτουμε το νερό σιγά σιγά (ίσως δεν το χρειαστούμε όλο) και συνεχίζουμε να χτυπάμε μέχρι το μείγμα να ομογενοποιηθεί. Το μεταφέρουμε σε αλευρωμένο πάγκο και ζυμώνουμε ελαφρώς μέχρι να πάρει καλή σύσταση και του δίνουμε σχήμα μπάλας. Το τυλίγουμε σε μεμβράνη και το μεταφέρουμε στο ψυγείο για μισή ώρα. 

Για να φτιάξουμε την κρέμα αμυγδάλου (frangipane) χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να γίνουν αφράτα. Προσθέτουμε τα αυγά ένα ένα, ενώ εξακολουθούμε να χτυπάμε με το μίξερ και μετά προσθέτουμε το ξύσμα λεμονιού, τα αλεσμένα αμύγδαλα, το αλεύρι και τα μπαχαρικά. 

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς στον αέρα και ταυτόχρονα βάζουμε μέσα το ταψί στο οποίο θα ψήσουμε το γλυκό για να κάψει για 20 λεπτά.

Τοποθετούμε ένα φύλλο λαδόκολλας στον πάγκο εργασίας μας και πάνω του ανοίγουμε το ζυμάρι σε στρογγυλό φύλλο με διάμετρο 35 εκ. περίπου. Απλώνουμε πάνω του την πάστα αμυγδάλου αφήνοντας ακάλυπτο ένα περιθώριο 4 εκ. περίπου. 

Σκορπίζουμε από πάνω τα κομμάτια φρούτων και τα πιέζουμε ελαφρώς να μπούνε μέσα στην γέμιση αμυγδάλου. Διπλώνουμε τα περιθώρια της ζύμης προς τα μέσα σκεπάζοντας ελαφρώς τη γέμιση. Δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία αν σπάσει κάπου. Μπορούμε να αλείψουμε με λίγο νερό το χέρι μας και να την "κολλήσουμε". 

Αλείφουμε τα περιθώρια της ζύμης με λίγο γάλα, πασπαλίζουμε το γλυκό με τις δυο κουταλιές μαύρης ζάχαρης και με τους ξηρούς καρπούς. Βγάζουμε το ταψί μας από το φούρνο προσεχτικά, γιατί καίει, και τοποθετούμε μέσα τη galette με προσοχή. Ψήνουμε για 40 λεπτά περίπου, μέχρι να πάρει ωραίο χρώμα το ζυμάρι μας. Όταν είναι έτοιμο το γλυκό το ξεφουρνίζουμε και το αφήνουμε να κρυώσει.  

Πραγματικά είναι πλούσιο σε γεύση και υφές και χορταστικό. Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσετε. Τέλος, σχετικά με τα υλικά μπορείτε ν' αυτοσχεδιάσετε: να χρησιμοποιήστε ό,τι ξηρό καρπό έχετε στο ντουλάπι σας και ό,τι μπαχαρικά προτιμάτε. 

Επίσης, αναφορικά με τα αλεύρια, εγώ χρησιμοποίησα κίτρινο αλεύρι που χρησιμοποιώ για τις πίτες και ζέας. Ό,τι είχα εύκαιρο! 

Σας αποχαιρετώ, 

Ευγενία 

   

 

 

Modern stripes quilt: φωτογράφιση

Γεια χαρά σε όλους σας!

Έφτασε επιτέλους η ώρα να φωτογραφηθεί το πάπλωμα που ολοκλήρωσα στις αρχές Ιουλίου. Κι αν αναλογιστώ ότι η κατασκευή του άρχισε το 2019, δε θα έλεγα ότι έγινε και πολύ γρήγορα!!

Βέβαια, τί διαδρομή ακολούθησε...Η σύλληψη και η έναρξη του patchwork άρχισε στο Ηράκλειο Κρήτης, ενώ μετά μετακόμισε στην Αθήνα, όπου κι ολοκληρώθηκαν τα βασικά τετράγωνα και ράφτηκε το quilt top. 

Η τότε φωτογράφιση έγινε στον Εθνικό Κήπο, με την αμέριστη βοήθεια της Ειρήνης, που εκτέλεσε χρέη μοντέλου! Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2020 παρήγγειλα το ύφασμα για την πλάτη του παπλώματος και τη βάτα κι έτσι όλα τα υλικά μπήκαν σε ειδική σακούλα και μετακόμισαν στη Σάμο. Απ' την Κρήτη στη Σάμο, λοιπόν, και να που σήμερα το πάπλωμα είχε την τιμητική του! 

Το πρωί καθώς πηγαίναμε για μπάνιο βρήκαμε ένα ξέφωτο σ' ένα δασάκι γεμάτο πεύκα, με ωραίο φωτισμό και πάνω απ' όλα χωρίς αέρα. 

Ο Βασίλης ανέλαβε ως συνήθως τα καθήκοντά του - να κρατάει το πάπλωμα, να εκτελεί χρέη μοντέλου πού και πού- κι έτσι περάσαμε μια ώρα μέσα το δάσος, το οποίο ήταν γεμάτο πεταλούδες και μέλισσες. 

Όλα τα παπλώματα που έχω φτιάξει ως ώρας μου αρέσουν, μιας και γίνονται με πολλή αγάπη και φροντίδα. Τούτο δω χαίρομαι να το βλέπω, γιατί τα χρώματα των υφασμάτων είναι τόσο ζεστά και λαμπερά που μου μεταδίδουν ενέργεια και χαρά! 

Απ' την άλλη πλευρά, μου αρέσει που οι διαστάσεις των τετραγώνων είναι μεγάλη κι έτσι αναδεικνύεται το σχέδιο, το οποίο δημιουργεί ανεμόμυλους.

Τώρα το μόνο που μένει είναι να πλυθεί και να μπει στη θέση του μέχρι να νοιώσουμε τα πρώτα κρύα. Βέβαια, δεν ξεχνάω ότι με περιμένουν ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά τρία quilt tops για να μετατραπούν σε παπλώματα. 

Ας ελπίσω ότι αυτή τη φορά θα κινηθώ πιο γρήγορα κι ότι δε θα με βρει κάποια απρογραμμάτιστη μετακόμιση για να μου ανακόψει τα σχέδια...

Σας αποχαιρετώ κι εύχομαι σε μαθητές και δασκάλους καλή σχολική χρονιά!

Ευγενία