Ώρα να συλλέξουμε σπόρους λουλουδιών

Το καλοκαιράκι οι κήποι είναι χάρμα οφθαλμών με τα περισσότερα λουλούδια να είναι ολάνθιστα κι ένα σωρό ζουζούνια και πεταλούδες να τα περιτριγυρίζουν! Πραγματικά, υπάρχει καλύτερο θέαμα;

Μπορώ ν' αφιερώσω πολλή ώρα παρατηρώντας και φωτογραφίζοντας όλες εκείνες τις πεταλούδες που επισκέπτονται τον κήπο μας καθημερινά. Έχω καταλάβει και ποιά είναι τα αγαπημένα τους λουλούδια. Η δε ρίγανή μας, τώρα που είναι ανθισμένη είναι πόλος έλξης για τις μικρές πεταλούδες και τις μέλισσες. Ένα συνεχές ζουζούνισμα ακούγεται από εκείνη τη μεριά του κήπου.

Τώρα, λοιπόν, είναι και η κατάλληλη περίοδος να μαζέψουμε σπόρους για την επόμενη χρονιά. Είναι τόσο εύκολο και οικονομικό που δε χρειάζεται να ξοδεύουμε πολλά χρήματα σε φυτώρια. Το μόνο που χρειάζεται είναι καλοκαιρία και λίγος προγραμματισμός. Είναι σημαντικό να συλλέγουμε τους σπόρους όταν η ατμόσφαιρα είναι ξηρή, με άλλα λόγια όταν ο ήλιος έχει ανέβει για τα καλά και τα επίπεδα υγρασίας είναι πολύ χαμηλά. Αυτό θα βοηθήσει τους σπόρους να διατηρηθούν και να μη μουχλιάσουν. 

Έπειτα, θα χρειαστούμε χάρτινα σακουλάκια (το χαρτί είναι υλικό που "αναπνέει") για ν' αποθηκεύσουμε τους σπόρους. Εγώ τα φτιάχνω από χαρτιά Α4 που πλέον δε χρειάζομαι (παλιές φωτοτυπίες από πατρόν, πχ.) με τη βοήθεια ενός συρραπτικού. 

Τέλος και πιο σπουδαίο χρειαζόμαστε τους σπόρους! Μαζεύουμε τα λουλούδια που έχουν εντελώς ξεραθεί και που είναι έτοιμα να ρίξουν τα άνθη τους. Άμα τρίψουμε ελαφρώς το λουλούδι, θα δούμε ότι μέσα κει κρύβονται οι πολύτιμοι σπόροι του.   

Άλλα, βέβαια, δημιουργούν το δικό τους περίβλημα, που μέσα κει φυλάσσουν τους σπόρους τους. Όπως η νερομολόχα, που μαζέψαμε πρόπερσι από ένα παραδιπλανό χωριό καθώς περπατούσαμε.

Συλλέξαμε τα περιβλήματα που είχαν πλέον ξεραθεί και που μέσα τους έκρυβαν κάμποσους μεγαλωπούς καρπούς.

Αφού συλλέξουμε τους σπόρους, τους βάζουμε στα σακουλάκια τους κι απ' έξω δεν ξεχνάμε να γράψουμε το είδος του λουλουδιού. 

Τα φυλάμε σε μέρος σκιερό και χωρίς υγρασίες και περιμένουμε την επόμενη χρονιά να τα φυτέψουμε στα σπορεία κι έτσι να φτιάξουμε το δικό μας φυτώριο. Εκεί, στα μέσα της Άνοιξης, όταν έχουν περάσει τα πολλά κρύα είναι μια καλή περίοδος για σπορά. 

Βέβαια, δεν πάει να πει ότι όλοι οι σπόροι λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Για παράδειγμα ο κόσμος, τα τζίνια, τα σκυλάκια και τα γκαζάνια βλασταίνουν κι ανθίζουν κάθε χρόνο. Αυτό, όμως που παρατηρήσαμε με τη νερομολόχα είναι το εξής: πέρυσι που φυτέψαμε τους σπόρους, βλάστησαν φυτά χωρίς ν' ανθίσουν και δεν ξεράθηκαν το Χειμώνα. Φέτος συνέχισαν ν' αναπτύσσονται,  μεγάλωσαν πολύ και κάπου του Μάη άρχισαν να ανθίζουν, δημιουργώντας ένα εξαιρετικό θέαμα! 

Άρα, αν δε μας βγει ένα φυτό δεν πάει να πει ότι ο σπόρος δεν ήταν καλός. Ίσως, οι συνθήκες για να ευδοκιμήσουν είναι πιο σύνθετες. γι' αυτό και χρειάζεται παρατήρηση και υπομονή.    

Σας αποχαιρετώ με ένα βιντεάκι από τις νερομολόχες και σας εύχομαι με το καλό να μπει κι ο Ιούλιος!

Ευγενία

Φτιάχνουμε σπιτικό παγωτό με φράουλες

Γεια χαρά σε όλη την παρέα!

Καλοκαιράκι μπήκε κι επισήμως το καλωσορίζουμε με τον πιο δροσερό τρόπο. Φτιάχνουμε σπιτικό παγωτό με πολύ απλά υλικά και του δίνουμε γεύση και χρώμα με φράουλες. Ευτυχώς, εμείς ακόμα μπορούμε να τις βρούμε στο μανάβη μας κι ομολογουμένως αυτή την περίοδο έχουν την πιο ωραία γεύση. 

Η εκτέλεση που θα σας πω περιέχει τη χρήση παγωτομηχανής, αλλά φυσικά μπορείτε να φτιάξετε παγωτό χωρίς να διαθέτετε την ειδική μηχανή. Απλώς  χτυπάτε το μείγμα ανά τακτά χρονικά διαστήματα με μίξερ μέχρι ν' αφρατέψει. Προσωπικά θυμάμαι τη μαμά μας να μας φτιάχνει γρανίτα με αυτό τον τρόπο. 

Υλικά για ένα κιλό παγωτό

250 μλ. πλήρες γάλα

250 μλ. κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά (η κανονική, όχι με χαμηλά λιπαρά) 

150 γρ. λευκή ζάχαρη  

4 κρόκοι αυγών

300 γρ. πολτοποιημένες φράουλες

Εκτέλεση

1. Ακολουθούμε τις οδηγίες χρήσης της παγωτομηχανής και την ψύχουμε σύμφωνα με τις προδιαγραφές της. Η δικιά μου θέλει 12 ώρες. 

2. Σε μπολ χτυπάμε με το μίξερ τη ζάχαρη μαζί με τους κρόκους.

Ταυτόχρονα βράζουμε σε κατσαρόλι το γάλα με την κρέμα γάλακτος. 

Μόλις βράσουν τα ρίχνουμε στο μείγμα με τη ζάχαρη και τ' αυγά εξακολουθώντας να τα χτυπάμε με το μίξερ.

3. Μεταφέρουμε το ομογενοποιημένο μας μείγμα σε κατσαρόλα. Προσθέτουμε τις πολτοποιημένες φράουλας και σε μέτρια φωτιά ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι το μείγμα ν' αρχίζει να πήζει αλλά όχι να βράσει. 

Μόλις δούμε ότι στην πίσω μεριά της κουτάλας μας δημιουργείται ένα παχύρρευστο φίλμ τότε αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά. 

4. Μεταφέρουμε το μείγμα σε κατάλληλο σκεύος, το αφήνουμε να κρυώσει ελαφρώς και μετά το μεταφέρουμε στο ψυγείο. Μόλις περάσει ο χρόνος που συνιστούν οι προδιαγραφές της παγωτομηχανής (εμένα θέλει 12 ώρες στο ψυγείο) χτυπάμε το παγωτό στη μηχανή κι έπειτα το μεταφέρουμε σε δοχείο για να το συντηρήσουμε στην κατάψυξη. 

Πραγματικά είναι τόσο εύκολο να φτιάξουμε το δικό μας παγωτό που είναι κρίμα να παίρνουμε του εμπορίου. Σας προτείνω να το δοκιμάσετε. Κι αν σας αρέσουν οι φρουτένιες γεύσεις, αντικαταστήστε τις φράουλες με άλλο φρούτο εποχής.

Καλά να τα περνάτε, 

Ευγενία

Φτιάχνουμε βαλσαμέλαιο γρήγορα σε μπεν μαρί

Γεια χαρά σε όλους!

Είναι γεγονός ότι οι πεζοπορίες όλα αυτά τα χρόνια μας έφεραν πιο κοντά στη Φύση κι αρχίζοντας να παρατηρούμε όλο και πολύ το περιβάλλον, θελήσαμε να μάθουμε να αναγνωρίζουμε ό,τι μας περιτριγυρίζει. Με εργαλείο το google lens για άμεση αναγνώριση (για το οποίο σας πρωτομίλησα εδώ) και με εφόδιο τα βιβλία που αγοράσαμε μετέπειτα, αρχίσαμε να εξερευνούμε το μαγικό κόσμο των βοτάνων. 

Παρά του ότι και τα δύο διαθέτουν συνταγές για να αξιοποιήσουμε τα βότανα, ποτέ ως ώρας δεν είχαμε πειραματιστεί, αν και κάναμε βασικές προμήθειες (ζυγαριά ακριβείας, μελισσοκέρι, αιθέρια έλαια). 

Και είναι βέβαιο ότι ούτε βαλσαμέλαιο θα φτιάχναμε αν δεν μας είχε δωρίσει πέρυσι μια φίλη ένα μπουκαλάκι δικής της παρασκευής. Το χρησιμοποιήσαμε κατά βάση για εντριβές για να ανακουφιστούμε από μυϊκούς πόνους και ήταν τόσο ευεργετικό που το χρησιμοποιούσαμε εν τέλει με το σταγονόμετρο για να μη μας λείψει!!

Πριν δυο Κυριακές καθώς πεζοπορούσαμε στα βόρια του νησιού, ο Βασίλης παρατήρησε ότι υπήρχε κάμποσο βαλσαμόχορτο. Οι συνθήκες για να το μαζέψουμε ήταν ιδανικές, αφού ο καιρός ήταν ξηρός και ηλιόλουστος και το βότανο φυόταν μακριά από δρόμους και καλλιεργούμενα χωράφια. Έτσι, μαζέψαμε λιγάκι με σκοπό να φτιάξουμε το δικό μας βαλσαμέλαιο. 

Το βρετανικό μου βιβλίο πέρα από την κοινή μέθοδο (βάζεις τα λουλούδια σε γυάλα, γεμίζεις με λάδι και την αφήνεις στον ήλιο για κάποιο διάστημα ώστε να γίνει η εκχύλιση) πρότεινε και μια γρηγορότερη με τη χρήση μπεν μαρί. Είναι η μέθοδος που δοκίμασα κάνοντας ένα αυτοσχέδιο μπεν μαρί και μετά από δυο ώρες το λαδάκι ήταν έτοιμο για να φυλαχθεί σε αποστειρωμένο δοχείο. 

Η διαδικασία είναι πράγματι απλή. Συλλέγουμε τα φρέσκα λουλούδια (αφού απομακρύνουμε πιθανά έντομα) τα βάζουμε σε πυράντοχο μπολ και τα σκεπάζουμε με λάδι (εγώ χρησιμοποίησα ελαιόλαδο, αλλά και άλλου τύπου είναι κατάλληλα, όπως αμυγδαλέλαιο) ώστε να καλυφθούν όλα τα λουλούδια καλά. 

Γεμίζουμε μια κατσαρολίτσα με νερό, τόσο ώστε να μην ακουμπάει το πυράντοχο μπολ όσο θα σιγοβράζει το νερό κι από πάνω τοποθετούμε το μπολ με τα λουλούδια. Ουσιαστικά δε θέλουμε να ανέβει πολύ η θερμοκρασία του λαδιού, γι' αυτό και πρέπει να θερμαίνεται το μπολ μόνο μέσω  των υδρατμών και όχι με άμεση επαφή με το βραστό νερό.  

Σιγοβράζουμε το μπεν μαρί για δυο ώρες (εγώ το είχα στο 2 με μέγιστο το 9) και δεν ξεχνάμε να συμπληρώνουμε νερό στην κατσαρόλα αν έχει μειωθεί πολύ. Σιγά σιγά το χρώμα του λαδιού θα αλλάζει και θα παίρνει ένα βαθύ κόκκινο χρώμα, ενώ θα αναδύεται και μια χαρακτηριστική, ελαφρώς βαριά μυρωδιά, αλλά όχι δυσάρεστη. 

Στο μεταξύ αποστειρώνουμε το βάζο μας. Μόλις περάσει το δίωρο, βγάζουμε από το μπεν μαρί το μπολ κι αφήνουμε λίγο να ξεκουραστεί το λάδι. Σουρώνουμε το λάδι μέσα στο βάζο με τη βοήθεια ενός χωνιού και καθαρού, βαμβακερού υφάσματος. Η τσαντίλα για το τυρί είναι ιδανική, αλλά κι ένα άλλο πανί κάνει τη δουλειά του. 

Κλείνουμε το βάζο μας και το φυλάμε σε σκιερό μέρος. Το λάδι μας είναι κατάλληλο για εξωτερική χρήση και είναι κατάλληλο για μυϊκούς πόνους, φλεγμονές, πληγές και άλλα. 

Και μην ξεχνάτε ότι όταν συλλέγουμε βότανα από τη Φύση:

-προσέχουμε να μην βρίσκονται παρακείμενα σε κεντρικούς δρόμους μιας και υπάρχουν καυσαέρια και πιθανά λάδια από τα οχήματα

-να τα συλλέγουμε όταν η ατμόσφαιρα είναι ξηρή για ν' αποφεύγουμε την υγρασία

-να βγάζουμε προσεχτικά ό,τι ζουζούνι κυκλοφορεί πάνω τους προτού τα χρησιμοποιήσουμε

-να κόβουμε και να μην ξεριζώνουμε τα φυτά 

-να κόβουμε μόνο όσα χρειαζόμαστε πραγματικά και ν' αφήνουμε και για άλλους, αλλά πάνω απ' όλα για τα έντομα που τα χρειάζονται

Το επόμενο σχέδιό μου είναι να πειραματιστώ με τις πικραλίδες που έχουν ανθίσει στον κήπο μας! 

Εσείς άραγε τί άλλες παρασκευές με βότανα φτιάχνετε; Έχετε συμβουλές για να μοιραστείτε μαζί μας; 

Σας αποχαιρετώ, 

Ευγενία

  

Ράβοντας μια τζιν φούστα: Αva skirt (Sew over it pattern)

Γεια χαρά και πάλι!

Και να που το τζιν μπουφανάκι έγινε σετάκι, σετάκι ανέλπιστο αν το καλοσκεφτώ μιας και αυτή τη φούστα την έραψα λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου. 

Το ύφασμα το είχα ήδη αγοράσει και μιας και ήμασταν μέσα στο Χειμώνα σκέφτηκα ότι μια τζιν φούστα είναι πάντα χρήσιμη, ειδικά σε αυτό το ανθρακί χρώμα. Χρόνο δεν έχασα, χρησιμοποίησα το ίδιο πατρόν με το οποίο έραψα πέρσι δυο καλοκαιρινές φούστες. Τη μία σας την είχα παρουσιάσει εδώ. 

Δυο αλλαγές έκανα. Αρχικώς έκοψα ένα μέγεθος μικρότερο (τα καλά του να κάνω συστηματικά γυμναστική φέτος) κι έπειτα επέλεξα να φτιάξω την μακριά εκδοχή της φούστας, που φτάνει αρκετά κάτω από το γόνατο. 

Δεν μπορώ να πω, μου ταίριαζε πολύ αλλά έδινε ένα πιο επίσημο ύφος που εγώ προσωπικά θα μπορούσα να το συνδυάσω μόνο με ψιλές γόβες. Και μιας και ήθελα να την φοράω και με πιο καθημερινά παπούτσια, τελικώς την κόντυνα αρκετά και την έφερα στο μέσον του γονάτου. 

Το ράψιμό της ήταν πανεύκολο, το καρίκωμα με το ειδικό ποδαράκι έστρωσε υπέροχα και το φερμουάρ δε με δυσκόλεψε καθόλου. Πραγματικά, θεωρώ επιτυχία να έχω χρησιμοποιήσει ως ώρας το ίδιο πατρόν τρεις φορές και να μη βαριέμαι να το ράβω. Είναι ένα σχέδιο βασικό και κλασσικό για κάθε γκαρνταρόμπα κι ανάλογα με το ύφασμα μπορεί να φορεθεί σε πολλές περιστάσεις.

Με το τζιν μπουφανάκι, δε το συζητώ, ταίριαξε γάντι και στο στυλ. Εννοείται ότι όταν έραβα τη φούστα δεν είχα ακόμα την ιδέα να ράψω το πανωφόρι, αλλά να που το ένα έφερε το άλλο και τώρα απέκτησα και συνολάκι! 

Σας αποχαιρετώ με το μαγιάτικο στεφάνι μας και σας εύχομαι ένα όμορφο και γλυκό Μάη!

Ευγενία