Φτιάχνουμε σπιτικό παγωτό με φράουλες

Γεια χαρά σε όλη την παρέα!

Καλοκαιράκι μπήκε κι επισήμως το καλωσορίζουμε με τον πιο δροσερό τρόπο. Φτιάχνουμε σπιτικό παγωτό με πολύ απλά υλικά και του δίνουμε γεύση και χρώμα με φράουλες. Ευτυχώς, εμείς ακόμα μπορούμε να τις βρούμε στο μανάβη μας κι ομολογουμένως αυτή την περίοδο έχουν την πιο ωραία γεύση. 

Η εκτέλεση που θα σας πω περιέχει τη χρήση παγωτομηχανής, αλλά φυσικά μπορείτε να φτιάξετε παγωτό χωρίς να διαθέτετε την ειδική μηχανή. Απλώς  χτυπάτε το μείγμα ανά τακτά χρονικά διαστήματα με μίξερ μέχρι ν' αφρατέψει. Προσωπικά θυμάμαι τη μαμά μας να μας φτιάχνει γρανίτα με αυτό τον τρόπο. 

Υλικά για ένα κιλό παγωτό

250 μλ. πλήρες γάλα

250 μλ. κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά (η κανονική, όχι με χαμηλά λιπαρά) 

150 γρ. λευκή ζάχαρη  

4 κρόκοι αυγών

300 γρ. πολτοποιημένες φράουλες

Εκτέλεση

1. Ακολουθούμε τις οδηγίες χρήσης της παγωτομηχανής και την ψύχουμε σύμφωνα με τις προδιαγραφές της. Η δικιά μου θέλει 12 ώρες. 

2. Σε μπολ χτυπάμε με το μίξερ τη ζάχαρη μαζί με τους κρόκους.

Ταυτόχρονα βράζουμε σε κατσαρόλι το γάλα με την κρέμα γάλακτος. 

Μόλις βράσουν τα ρίχνουμε στο μείγμα με τη ζάχαρη και τ' αυγά εξακολουθώντας να τα χτυπάμε με το μίξερ.

3. Μεταφέρουμε το ομογενοποιημένο μας μείγμα σε κατσαρόλα. Προσθέτουμε τις πολτοποιημένες φράουλας και σε μέτρια φωτιά ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι το μείγμα ν' αρχίζει να πήζει αλλά όχι να βράσει. 

Μόλις δούμε ότι στην πίσω μεριά της κουτάλας μας δημιουργείται ένα παχύρρευστο φίλμ τότε αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά. 

4. Μεταφέρουμε το μείγμα σε κατάλληλο σκεύος, το αφήνουμε να κρυώσει ελαφρώς και μετά το μεταφέρουμε στο ψυγείο. Μόλις περάσει ο χρόνος που συνιστούν οι προδιαγραφές της παγωτομηχανής (εμένα θέλει 12 ώρες στο ψυγείο) χτυπάμε το παγωτό στη μηχανή κι έπειτα το μεταφέρουμε σε δοχείο για να το συντηρήσουμε στην κατάψυξη. 

Πραγματικά είναι τόσο εύκολο να φτιάξουμε το δικό μας παγωτό που είναι κρίμα να παίρνουμε του εμπορίου. Σας προτείνω να το δοκιμάσετε. Κι αν σας αρέσουν οι φρουτένιες γεύσεις, αντικαταστήστε τις φράουλες με άλλο φρούτο εποχής.

Καλά να τα περνάτε, 

Ευγενία

Φτιάχνουμε βαλσαμέλαιο γρήγορα σε μπεν μαρί

Γεια χαρά σε όλους!

Είναι γεγονός ότι οι πεζοπορίες όλα αυτά τα χρόνια μας έφεραν πιο κοντά στη Φύση κι αρχίζοντας να παρατηρούμε όλο και πολύ το περιβάλλον, θελήσαμε να μάθουμε να αναγνωρίζουμε ό,τι μας περιτριγυρίζει. Με εργαλείο το google lens για άμεση αναγνώριση (για το οποίο σας πρωτομίλησα εδώ) και με εφόδιο τα βιβλία που αγοράσαμε μετέπειτα, αρχίσαμε να εξερευνούμε το μαγικό κόσμο των βοτάνων. 

Παρά του ότι και τα δύο διαθέτουν συνταγές για να αξιοποιήσουμε τα βότανα, ποτέ ως ώρας δεν είχαμε πειραματιστεί, αν και κάναμε βασικές προμήθειες (ζυγαριά ακριβείας, μελισσοκέρι, αιθέρια έλαια). 

Και είναι βέβαιο ότι ούτε βαλσαμέλαιο θα φτιάχναμε αν δεν μας είχε δωρίσει πέρυσι μια φίλη ένα μπουκαλάκι δικής της παρασκευής. Το χρησιμοποιήσαμε κατά βάση για εντριβές για να ανακουφιστούμε από μυϊκούς πόνους και ήταν τόσο ευεργετικό που το χρησιμοποιούσαμε εν τέλει με το σταγονόμετρο για να μη μας λείψει!!

Πριν δυο Κυριακές καθώς πεζοπορούσαμε στα βόρια του νησιού, ο Βασίλης παρατήρησε ότι υπήρχε κάμποσο βαλσαμόχορτο. Οι συνθήκες για να το μαζέψουμε ήταν ιδανικές, αφού ο καιρός ήταν ξηρός και ηλιόλουστος και το βότανο φυόταν μακριά από δρόμους και καλλιεργούμενα χωράφια. Έτσι, μαζέψαμε λιγάκι με σκοπό να φτιάξουμε το δικό μας βαλσαμέλαιο. 

Το βρετανικό μου βιβλίο πέρα από την κοινή μέθοδο (βάζεις τα λουλούδια σε γυάλα, γεμίζεις με λάδι και την αφήνεις στον ήλιο για κάποιο διάστημα ώστε να γίνει η εκχύλιση) πρότεινε και μια γρηγορότερη με τη χρήση μπεν μαρί. Είναι η μέθοδος που δοκίμασα κάνοντας ένα αυτοσχέδιο μπεν μαρί και μετά από δυο ώρες το λαδάκι ήταν έτοιμο για να φυλαχθεί σε αποστειρωμένο δοχείο. 

Η διαδικασία είναι πράγματι απλή. Συλλέγουμε τα φρέσκα λουλούδια (αφού απομακρύνουμε πιθανά έντομα) τα βάζουμε σε πυράντοχο μπολ και τα σκεπάζουμε με λάδι (εγώ χρησιμοποίησα ελαιόλαδο, αλλά και άλλου τύπου είναι κατάλληλα, όπως αμυγδαλέλαιο) ώστε να καλυφθούν όλα τα λουλούδια καλά. 

Γεμίζουμε μια κατσαρολίτσα με νερό, τόσο ώστε να μην ακουμπάει το πυράντοχο μπολ όσο θα σιγοβράζει το νερό κι από πάνω τοποθετούμε το μπολ με τα λουλούδια. Ουσιαστικά δε θέλουμε να ανέβει πολύ η θερμοκρασία του λαδιού, γι' αυτό και πρέπει να θερμαίνεται το μπολ μόνο μέσω  των υδρατμών και όχι με άμεση επαφή με το βραστό νερό.  

Σιγοβράζουμε το μπεν μαρί για δυο ώρες (εγώ το είχα στο 2 με μέγιστο το 9) και δεν ξεχνάμε να συμπληρώνουμε νερό στην κατσαρόλα αν έχει μειωθεί πολύ. Σιγά σιγά το χρώμα του λαδιού θα αλλάζει και θα παίρνει ένα βαθύ κόκκινο χρώμα, ενώ θα αναδύεται και μια χαρακτηριστική, ελαφρώς βαριά μυρωδιά, αλλά όχι δυσάρεστη. 

Στο μεταξύ αποστειρώνουμε το βάζο μας. Μόλις περάσει το δίωρο, βγάζουμε από το μπεν μαρί το μπολ κι αφήνουμε λίγο να ξεκουραστεί το λάδι. Σουρώνουμε το λάδι μέσα στο βάζο με τη βοήθεια ενός χωνιού και καθαρού, βαμβακερού υφάσματος. Η τσαντίλα για το τυρί είναι ιδανική, αλλά κι ένα άλλο πανί κάνει τη δουλειά του. 

Κλείνουμε το βάζο μας και το φυλάμε σε σκιερό μέρος. Το λάδι μας είναι κατάλληλο για εξωτερική χρήση και είναι κατάλληλο για μυϊκούς πόνους, φλεγμονές, πληγές και άλλα. 

Και μην ξεχνάτε ότι όταν συλλέγουμε βότανα από τη Φύση:

-προσέχουμε να μην βρίσκονται παρακείμενα σε κεντρικούς δρόμους μιας και υπάρχουν καυσαέρια και πιθανά λάδια από τα οχήματα

-να τα συλλέγουμε όταν η ατμόσφαιρα είναι ξηρή για ν' αποφεύγουμε την υγρασία

-να βγάζουμε προσεχτικά ό,τι ζουζούνι κυκλοφορεί πάνω τους προτού τα χρησιμοποιήσουμε

-να κόβουμε και να μην ξεριζώνουμε τα φυτά 

-να κόβουμε μόνο όσα χρειαζόμαστε πραγματικά και ν' αφήνουμε και για άλλους, αλλά πάνω απ' όλα για τα έντομα που τα χρειάζονται

Το επόμενο σχέδιό μου είναι να πειραματιστώ με τις πικραλίδες που έχουν ανθίσει στον κήπο μας! 

Εσείς άραγε τί άλλες παρασκευές με βότανα φτιάχνετε; Έχετε συμβουλές για να μοιραστείτε μαζί μας; 

Σας αποχαιρετώ, 

Ευγενία

  

Ράβοντας μια τζιν φούστα: Αva skirt (Sew over it pattern)

Γεια χαρά και πάλι!

Και να που το τζιν μπουφανάκι έγινε σετάκι, σετάκι ανέλπιστο αν το καλοσκεφτώ μιας και αυτή τη φούστα την έραψα λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου. 

Το ύφασμα το είχα ήδη αγοράσει και μιας και ήμασταν μέσα στο Χειμώνα σκέφτηκα ότι μια τζιν φούστα είναι πάντα χρήσιμη, ειδικά σε αυτό το ανθρακί χρώμα. Χρόνο δεν έχασα, χρησιμοποίησα το ίδιο πατρόν με το οποίο έραψα πέρσι δυο καλοκαιρινές φούστες. Τη μία σας την είχα παρουσιάσει εδώ. 

Δυο αλλαγές έκανα. Αρχικώς έκοψα ένα μέγεθος μικρότερο (τα καλά του να κάνω συστηματικά γυμναστική φέτος) κι έπειτα επέλεξα να φτιάξω την μακριά εκδοχή της φούστας, που φτάνει αρκετά κάτω από το γόνατο. 

Δεν μπορώ να πω, μου ταίριαζε πολύ αλλά έδινε ένα πιο επίσημο ύφος που εγώ προσωπικά θα μπορούσα να το συνδυάσω μόνο με ψιλές γόβες. Και μιας και ήθελα να την φοράω και με πιο καθημερινά παπούτσια, τελικώς την κόντυνα αρκετά και την έφερα στο μέσον του γονάτου. 

Το ράψιμό της ήταν πανεύκολο, το καρίκωμα με το ειδικό ποδαράκι έστρωσε υπέροχα και το φερμουάρ δε με δυσκόλεψε καθόλου. Πραγματικά, θεωρώ επιτυχία να έχω χρησιμοποιήσει ως ώρας το ίδιο πατρόν τρεις φορές και να μη βαριέμαι να το ράβω. Είναι ένα σχέδιο βασικό και κλασσικό για κάθε γκαρνταρόμπα κι ανάλογα με το ύφασμα μπορεί να φορεθεί σε πολλές περιστάσεις.

Με το τζιν μπουφανάκι, δε το συζητώ, ταίριαξε γάντι και στο στυλ. Εννοείται ότι όταν έραβα τη φούστα δεν είχα ακόμα την ιδέα να ράψω το πανωφόρι, αλλά να που το ένα έφερε το άλλο και τώρα απέκτησα και συνολάκι! 

Σας αποχαιρετώ με το μαγιάτικο στεφάνι μας και σας εύχομαι ένα όμορφο και γλυκό Μάη!

Ευγενία  

Φτιάχνοντας συμπυκνωμένο αναψυκτικό με άνθη αφροξυλιάς (elderflower cordial)

Γεια χαρά και πάλι και καλό μήνα!

Σήμερα σας κερνάμε σπιτικό αναψυκτικό που μόλις φτιάξαμε με τα άνθη αφροξυλιάς που μαζέψαμε την Πρωτομαγιά. Μπορεί να φαίνεται ασυνήθιστο ή πρωτόγνωρο, αλλά έχω παρατηρήσει ότι αν μη τί άλλο στην κουλτούρα των Βρετανών υπάρχει έντονα αυτή η παράδοση του να μαζεύουν τα λουλούδια και να τα μετατρέπουν κατά βάση σε συμπυκνωμένο χυμό. 

Όταν δε, τα λουλούδια μετατραπούν σε καρπούς (elderberries) στο τέλος του καλοκαιριού, τότε τα φτιάχνουν μαρμελάδα.

Είναι γεγονός ότι η αφροξυλιά  (αλλιώς κουφοξυλιά ή σαμπούκος) είναι φυτό με άφθονες ευεργετικές ιδιότητες. Στη Λευκάδα, κάποιες γυναίκες φτιάχνουν κεραλοιφή με προσθήκη αφροξυλιάς, κατάλληλη για εγκαύματα. Πραγματικά, είναι θαυματουργή! 

Αν και πάντα είχα την επιθυμία να δοκιμάσω αυτό το αναψυκτικό, ποτέ δεν είχα πρόσβαση στο φυτό. Προχθές όμως, και καθώς κάναμε μια πεζοπορία βρεθήκαμε μπροστά σε ένα δέντρο ολάνθιστο. Τα εντυπωσιακά του άνθη, μεγάλα σαν δίσκοι κι αποτελούμενα από μπουκετάκια με ψιλά ψιλά ανθάκια, μας δελέασαν κι έτσι, στο τέλος της διαδρομής μαζέψαμε λίγα για το πείραμά μας.    

Ακολουθήσαμε τη συνταγή που διαθέτει το βρετανικό μου βιβλίο, το οποίο και εμπιστεύομαι εδώ και πολλά χρόνια. Η διαδικασία ήταν απλούστατη και το αποτέλεσμα υπέροχο. Ένα ποτό ντελικάτο με ασυνήθιστο άρωμα κι ευχάριστο στη γεύση. Ό, τι πρέπει για το καλοκαιράκι που έρχεται!  Αν θέλετε κι εσείς να φτιάξετε το δικό σας συμπυκνωμένο αναψυκτικό, ακολουθήστε τη συνταγή. 

Υλικά για περίπου 2 λίτρα:

25 άνθη αφροξυλιάς (τους μεγάλους δίσκους)

ξύσμα και χυμός από 3 λεμόνια κι ένα πορτοκάλι (στο σύνολο θέλουμε 150 μλ χυμού)

1 κιλό ζάχαρη 

1,5 λίτρο νερό που μόλις αρχίζει να βράζει

Διαδικασία

Επιλέγουμε να μαζέψουμε τα άνθη σε ζεστή μέρα με ξηρή ατμόσφαιρα. Αφού τα μαζέψουμε, αρχίζουμε τη διαδικασία όσο πιο γρήγορα γίνεται για να μη μας μαραθούν και βαρύνει το άρωμά τους.

Εξετάζουμε προσεχτικά τον κάθε ανθό κι απομακρύνουμε τα έντομα που πιθανώς βρούμε. Κοιτάμε κι από κάτω σχολαστικά. Το κάνουμε με ελαφρές κινήσεις, γιατί τα λουλουδάκια είναι ευαίσθητα. ΔΕΝ πλένουμε τα λουλούδια για να απομακρύνουμε τα έντομα. 

Το τοποθετούμε τα λουλούδια σε μεγάλη κατσαρόλα και προσθέτουμε το ξύσμα. Μετά προσθέτουμε το βραστό νερό προσεχτικά κι αργά προσπαθώντας όσο μπορούμε να αποφύγουμε να πέσει απευθείας πάνω στα λουλούδια, γιατί καφετίζουν αμέσως. Καπακώνουμε την κατσαρόλα κι αφήνουμε όλη τη νύχτα τα λουλούδια να εμποτιστούν στο νερό. 

Την επόμενη μέρα σουρώνουμε το νερό σε καθαρή κατσαρόλα με τη βοήθεια σίτας ή τουλουπανιού. Προσθέτουμε το χυμό από τα φρούτα και τη ζάχαρη κι ανακατεύουμε. 

Στο μεταξύ αποστειρώνουμε τα γυάλινα δοχεία μας. Εγώ επειδή έκανα το ένα τρίτο της συνταγής χρειάστηκα λίγα βάζα, που τα αποστείρωσα βράζοντάς τα σε νερό για ένα τέταρτο. 

Αφού έχουμε στεγνώσει τα βάζα μας, βάζουμε το μάτι της κουζίνας την κατσαρόλα και σε σιγανή φωτιά ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. Μετά, σιγοβράζουμε για λίγα λεπτά -μέχρι να αρχίζει να σχηματίζεται ο βρασμός- ώσπου να σχηματιστεί ένα ελαφρύ σιρόπι κι αποσύρουμε από τη φωτιά. 

Γεμίζουμε τα δοχεία μας και καπακώνουμε με καθαρά καπάκια. Αφήνουμε να κρυώσουν και φυλάμε τον συμπυκνωμένο χυμό μας στο ψυγείο μας. 

Για να το σερβίρουμε τοποθετούμε σε ποτήρι ένα μέρος σιροπιού αφροξυλιάς και προσθέτουμε 2-3 μέρη μεταλλικού ή ανθρακούχου νερού. Προαιρετικά, προσθέτουμε μια φετούλα λεμονιού για επιπλέον φρεσκάδα. Στο διαδίκτυο σίγουρα μπορείτε να βρείτε κι άλλες προτάσεις σερβιρίσματος, εμείς όμως θα παραμείνουμε σε αυτή την κλασσική, μιας και μας θυμίζει τα παιδικά χρόνια στο σπίτι των γιαγιάδων ή άλλων θειάδων, οι οποίες πάντα μας τράταραν αραιωμένο χυμό βυσσινάδας, το απόλυτο αναψυκτικό μιας άλλης εποχής...

Άραγε, εσείς τη γνωρίζετε την αφροξυλιά; Τη χρησιμοποιείτε με άλλους τρόπους; Πολύ θα με ενδιέφερε να μάθω. 

Φιλιά πολλά, 

Ευγενία