Ράβοντας ένα τζιν μπουφάν: Sorrento jacket by Sew Over It

Γεια χαρά και πάλι σε όλη την παρέα!

Αν συνέχιζε το νήμα από την περασμένη μου ανάρτηση τώρα θα έπρεπε να σας μιλάω για τις πρώτες μου εμπειρίες προσπαθώντας να καπιτονάρω στο χέρι ένα νέο πάπλωμα. Υποτίθεται ότι θα είχα κάνει όλες τις διαδικασίες το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, αλλά τελικώς τα πλάνα άλλαξαν. Όχι βέβαια απρόσμενα, μιας κι εδώ και καιρό είχα στο μυαλό μου να μετατρέψω ένα κομμάτι τζιν ύφασμα σε μπουφάν. 

Και αφού ο Μάρτης τελειώνει, αν δε ράψω τώρα το μπουφανάκι για να το έχω έτοιμο για τις πιο ανοιξιάτικες μέρες πότε θα το ράψω;; Έτσι, το καπιτονάρισμα πήρε οριακή παράταση και την Παρασκευή που μας πέρασε κάθισα κι έκοψα όλα τα κομμάτια του πατρόν. 

Κι αν έχετε ράψει κι εσείς τζιν μπουφάν ήδη θα ξέρετε ότι αποτελείται από πολλά κομμάτια!!! Γιατί βέβαια, το πατρόν μου διαθέτει σχεδόν όλες τις κλασσικές λεπτομέρειες αυτού του είδους. 

Μέσα στο Χειμώνα είχα ήδη προβάρει το πατρόν χρησιμοποιώντας παλιό, λευκό σεντόνι για να τεστάρω το μέγεθος. Το έραψα σχεδόν όλο, πέρα από το γιακά, τις τσέπες στα πέτα και τις μανσέτες του μανικιού. 

Κι αφού μου άρεσε πάνω μου και ήταν και στα μέτρα μου, έβαλα μπρος για την επίσημη εκδοχή του. Είναι γεγονός ότι το βασικό ράψιμο γίνεται πολύ γρήγορα. 

Η συναρμολόγηση των πάνελ δεν είναι περίπλοκη. Σίγουρα υπάρχουν πολλές ραφές και μετά πρέπει να κάνεις καρίκωμα για να μην ξεφτάνε οι ακρορραφές. 

Αλλά με το ποδαράκι που σας έδειξα, το τελείωμα ακόμα και χωρίς κοπτοράπτη είναι πολύ ωραίο. Μεταξύ μας, το τζιν, επειδή είναι χοντρό ύφασμα, καρικώνεται μια χαρά με ζικ ζακ ραφή και με κοινό ποδαράκι ραφής. 

Το ενδιαφέρον στοιχείο στα τζιν πατρόν είναι φυσικά τα εξώγαζα, αυτές οι διακοσμητικές ραφές -συνήθως σε πορτοκαλί χρώμα- παράλληλες με τις βασικές ραφές κατασκευής του πατρόν. Αυτά αν θες τα αποφεύγεις κι έτσι κερδίζεις χρόνο στο γενικό ράψιμο, αλλά εγώ τελικώς αποφάσισα να τα συμπεριλάβω. Χοντρή κλωστή για εξώγαζα πέρα από μαύρο χρώμα δε βρήκα εδώ στην Κέρκυρα, οπότε ΄ήταν και η μοναδική μου επιλογή. Έκανα μια πρόβα σε ένα ρετάλι, δεν ξετρελάθηκα μιας κι έκανε μεγάλη αντίθεση, αλλά είπα να το τολμήσω. Ευτυχώς, για καλή μου τύχη ψάχνοντας στο ίντερνετ για το τί κλωστή πρέπει να βάλω στη μασουρίστρα (απλή ή χοντρή, ίδια με εκείνη για τα εξώγαζα;) έπεσα πάνω σε αυτό το εξαιρετική βιντεάκι, που μου έδωσε λύση σε δυο προβλήματα!! Αρχικά, τόνισε με μεγάλη αποφασιστικότητα ότι στη μασουρίστρα πρέπει να βάλουμε απλή κλωστή κι όχι εκείνη που θα χρησιμοποιήσουμε και για τα εξώγαζα. Το σπουδαιότερο όμως ήταν ότι δείχνει ένα κολπάκι σε περίπτωση που δεν έχεις κλωστή για εξώγαζα στο χρώμα που θες. 

Αυτό που πρακτικά προτείνει είναι να ράψεις με δυο κλωστές που τίς έχεις περάσει ταυτόχρονα από τη βελόνα, οπότε το πάχος αυτομάτως αυξάνεται. Το δοκίμασα και πραγματικά πέτυχε. Τα εξώγαζα έγιναν πολύ ωραία και έτσι γλύτωσα το χτυπητό αποτέλεσμα που θα έδινε η μαύρη κλωστή.

Τέλος, αποφάσισα να βάλω και τις τσέπες αν και στην αρχή αμφιταλαντεύτηκα πολύ. Νομίζω ότι αφ' ενός χαρίζουν πολύ στο ύφος του μπουφάν κι αφ' ετέρου επειδή δεν υπάρχουν πλαϊνές τσέπες για τα χέρια, ένα τσεπάκι πάντα εξυπηρετεί. 

Το επόμενό μου βήμα είναι ν' ασχοληθώ με τα μανίκια, τα οποία προβλέπω να μου παίρνουν κάμποσο χρόνο μιας και μόνο μια φορά έχω ξαναράψει μανσέτες πολλά χρόνια πριν. Δεν πειράζει όμως, αφού το καλό πράγμα αργεί να γίνει. 

Τέλος, σκέφτομαι πολύ σοβαρά ν' αποφύγω τις κουμπότρυπες και να βάλω μεταλλικά κουμπιά. Σε μια πρόβα που έκανα είδα ότι η μηχανή δεν μπορούσε να ράψει τη κουμπότρυπα παρά το σέρβις που της έκανα το Φθινόπωρο. Ποιός ξέρει, ίσως κάτι δεν κάνω σωστά. Αν έχετε καμιά συμβουλή, παρακαλώ πείτε μου!   

Αυτά από μένα για σήμερα. Σας εύχομαι καλές κατασκευές και τα λέμε σύντομα. 

Ευγενία