Γεια χαρά σε όλους!
Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος συνεχίζουμε τις περιπέτειές μας με τα κουμκουάτ. Ας είναι καλά η ξαδέρφη, που μας φίλεψε γι' άλλη μια φορά κάμποσα κιλά και αφού φτιάξαμε μαρμελάδα, είπαμε να πειραματιστούμε και με νέες συνταγές.
Αν και στην αρχή φλέρταρα με την ιδέα του γλυκού του κουταλιού, τελικώς με κέρδισε αυτή εδώ η συνταγή, η οποία προτείνει τα κουμκουάτ σε μορφή πίκλας! Κι αν σας φαίνεται κάπως παράταιρο κι εξεζητημένο, φανταστείτε τα μέσα σε σαλάτες ή σε συνδυασμό με ωραία, λευκά τυριά.
Η συνταγή είναι πανεύκολη κι εγώ απλώς άλλαξα τις αναλογίες της δόσης που προτείνει η αρχική συνταγή, ώστε να βγουν δύο μεσαία βαζάκια.
Υλικά:
450 γρ. κουμκουάτ
2 φλυτζάνια τσαγιού λευκό ξύδι
1 φλυτζάνι τσαγιού καφέ ζάχαρη
μισό κουταλάκι ξύσμα τζίντζερ
μισό κουταλάκι ροζ κόκκοι πιπεριού
μια πρέζα αλάτι
Εκτέλεση:
Πλένουμε τα κουμκουάτ, αφαιρούμε τα κοτσάνια αν υπάρχουν και τα κόβουμε στη μέση αφαιρώντας ταυτόχρονα τα κουκούτσια.
Τα βάζουμε σε μεσαία κατσαρόλα, τα σκεπάζουμε με νερό και ανάβουμε το μάτι στο δυνατό για να πάρουν μια πρώτη βράση (πέντε λεπτά χοντρικά).
Κατεβάζουμε την ένταση στο μέτρια και σιγοβράζουμε τα φρούτα για μισή ώρα περίπου ή μέχρι να μαλακώσουν και να τρυπιούνται με μια οδοντογλυφίδα. Όταν είναι έτοιμα, τα σουρώνουμε.
Στο μεταξύ αποστειρώνουμε τα γυάλινα βάζα μας με τη μέθοδο που προτιμάμε (με βραστό νερό ή στο φούρνο).
Στην ίδια κατσαρόλα (που πλέον είναι άδεια) βάζουμε το ξύδι, τη ζάχαρη, το τζίντζερ, το πιπέρι και το αλάτι. Ανάβουμε το μάτι στο δυνατό και παράλληλα ανακατεύουμε για να διαλυθεί η ζάχαρη.
Μόλις λιώσει, προσθέτουμε και τα κουμκουάτ στην κατσαρόλα, χαμηλώνουμε την ένταση της φωτιάς και σιγοβράζουμε για άλλα πέντε λεπτά.
Αποσύρουμε από τη φωτιά και γεμίζουμε τα βάζα μας με το περιεχόμενο. Βιδώνουμε σφιχτά, αναποδογυρίζουμε τα βάζα και τ' αφήνουμε έτσι ώσπου να κρυώσουν και να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου.
Μετά τα γυρίζουμε και πάλι όρθια κι αφού σιγουρευτούμε ότι τα βάζα μας έχουν σφραγίσει, τα αποθηκεύουμε σε ντουλάπι. Αφού ανοίξουμε τα βάζα, τα διατηρούμε στο ψυγείο μας.
Αν και δυσεύρετα εκτός Κέρκυρας, άμα τα πετύχετε σε καλή τιμή σας συστήνω να τα δοκιμάστε. Και μην ξεχνάτε, τρώγονται ολόκληρα, δεν τους αφαιρούμε τη φλούδα. Η έκρηξη φρεσκάδας που θα νιώσετε στο στόμα σας είναι απερίγραπτη!
Καλή βδομάδα,
Ευγενία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου