Ώρα για καπιτονάρισμα στο χέρι

Γεια χαρά και πάλι!

Με χαρά έχω να σας πω ότι το Σαββατοκύριακο κατάφερα να τελειώσω το πάτσγορκ που βρισκόταν σε εξέλιξη και το οποίο θα αποτελέσει το πίσω μέρος από το επικείμενο πάπλωμα. 

Ολοκληρώθηκε σχετικά γρήγορα, μιας και αποτελείται από μεγάλα κομμάτια υφάσματος ενωμένα μεταξύ τους με λευκές λωρίδες σεντονόπανου. 

Η αλήθεια είναι ότι πριν τα Χριστούγεννα μάκρυνα ελαφρώς και το quilt top, φτιαγμένο αρκετά χρόνια πριν, τότε που ζούσαμε στη Σάμο. Έκρινα αναγκαίο να το μακρύνω κατά δυο σειρές ώστε να μπορούμε να σκεπαζόμαστε καλύτερα. Άλλωστε, το χειρότερο μου είναι τα ξεσκέπαστα πόδια!!

Τις προάλλες, που κατέβηκα στο κέντρο της πόλης, αγόρασα και τρία ματσάκια DMC κλωστή σε απαλό χρώμα, με το οποίο θα καπιτονάρω το πάπλωμα. 

Αν μη τί άλλο θα ξεκινήσω την προσπάθεια κι ελπίζω να τα καταφέρω! Η μαμά μου, μου έφερε κι ένα μεγάλο τελάρο κεντήματος καθώς και μια δαχτυλήθρα για να σπρώχνω πιο εύκολα το βελόνι. Να σας πω την αλήθεια, όσες φορές κι αν προσπάθησα να κεντήσω με δαχτυλήθρα δε με βόλεψε καθόλου. 

Και γιατί ιδρώνει το δάχτυλο -και δε μου αρέσει καθόλου αυτή η αίσθηση- και γιατί μου μπαινοβγαίνει...Έχω δει ότι στο εξωτερικό χρησιμοποιούν ένα σκληρό δερματάκι που φοράνε στο δάχτυλο αντί δαχτυλήθρας και δείχνει πιο εξυπηρετικό. 

Αυτό που μου μένει είναι να κάνω το "σάντουιτς", δηλαδή να βάλω ανάμεσα στο quilt top και το quilt back τη βάτα και να τα στερεώσω μεταξύ τους. Αυτή τη φορά δε θα χρησιμοποιήσω την κλασσική μέθοδο με τις παραμάνες, αλλά θα τρυπώσω το πάπλωμα με μεγάλες βελονιές. Όλα αυτά βέβαια θα γίνουν το Σαββατοκύριακο. 

Και φυσικά, τα ρετάλια είναι σαν τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας. Όσα κι αν σκαρφίζεσαι για να τα μειώσεις, τόσο αυτά αυξάνονται και σου δημιουργούν νέες προκλήσεις! Πιθανότατα με αυτά θα φτιάξω το ρέλι του παπλώματος, οπότε θα αξιοποιηθούν σε ικανοποιητικό βαθμό!

Καλή μέρα να έχετε, 

Ευγενία