Δίνοντας μεξικάνικο χαρακτήρα σ' ένα μαύρο τζιν για χάρη της Αποκριάς

Γεια χαρά σε όλους!

Μπορεί ο καιρός να μη μας αφήνει να σηκώσουμε κεφάλι, να μας επισκέπτεται και η Ωκεανίδα, αλλά το καρναβάλι είναι εδώ και δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε! 

Ως γνωστό τα αυτοσχέδια είναι και τα πιο ωραία,  πηγάζουν αυθόρμητα και μας κάνουν ευρηματικούς. Και χωρίς να ξοδέψουμε πολλά μπορούμε να μεταμφιεστούμε και να διασκεδάσουμε με την ψυχή μας! 

Έτσι κι εμείς πέρυσι, παίρνοντας μέρος σε ένα αποκριάτικο πάρτυ αποφασίσαμε να πάρουμε τη θεματολογία μας από τη μέρα των Νεκρών, μια γιορτή με μεγάλη σημασία για τους Μεξικανούς. Το μακιγιάζ έπαιξε τον πρωταρχικό ρόλο, επίσης τα λουλούδια στα μαλλιά και το καπέλο για το Βασίλη ήταν εύκολο να τα προμηθευτούμε. 

Και για το ντύσιμό μας όλο και κάτι βρήκαμε, αλλά προσθέσαμε και κάποιες πινελιές, όπως μια τρέσα που τρύπωσα στα πλάγια του μαύρου τζιν του Βασίλη για να του δώσω ένα πιο έθνικ χαρακτήρα. 

Πήγα στο κατάστημα με τα ραπτικά και ζήτησα να δω τις τρέσες. Τους έβαλα και στο πνεύμα ώστε να μου δείξουν πιο ενδιαφέρουσες και πιο έθνικ και καταλήξαμε σε μια πολύ γουστόζικη για την περίσταση. Η αλήθεια είναι ότι ήταν ακριβούλα, μα μιας και δε χρειαζόμουν πάνω από 3,5 μέτρα την πήρα. Έπειτα την τρύπωσα στις πλαϊνές ραφές του παντελονιού με ταιριαστή κλωστή κι έτοιμο το παντελόνι του Μεξικάνου μου! 

Για φέτος, όλο και κάτι σκεφτόμαστε και προβλέπω να τρώω το Σαββατοκύριακο αγκαλιά με τη ραπτομηχανή. Αλλά και η Ευαγγελία ήδη έχει αρχίσει να φτιάχνει τις στολές όλης της οικογένειας και περιμένω πώς και πώς να μας τις παρουσιάσει!!

Σας αποχαιρετώ, 

Ευγενία