Φτιάχνοντας συμπυκνωμένο αναψυκτικό με άνθη αφροξυλιάς (elderflower cordial)

Γεια χαρά και πάλι και καλό μήνα!

Σήμερα σας κερνάμε σπιτικό αναψυκτικό που μόλις φτιάξαμε με τα άνθη αφροξυλιάς που μαζέψαμε την Πρωτομαγιά. Μπορεί να φαίνεται ασυνήθιστο ή πρωτόγνωρο, αλλά έχω παρατηρήσει ότι αν μη τί άλλο στην κουλτούρα των Βρετανών υπάρχει έντονα αυτή η παράδοση του να μαζεύουν τα λουλούδια και να τα μετατρέπουν κατά βάση σε συμπυκνωμένο χυμό. 

Όταν δε, τα λουλούδια μετατραπούν σε καρπούς (elderberries) στο τέλος του καλοκαιριού, τότε τα φτιάχνουν μαρμελάδα.

Είναι γεγονός ότι η αφροξυλιά  (αλλιώς κουφοξυλιά ή σαμπούκος) είναι φυτό με άφθονες ευεργετικές ιδιότητες. Στη Λευκάδα, κάποιες γυναίκες φτιάχνουν κεραλοιφή με προσθήκη αφροξυλιάς, κατάλληλη για εγκαύματα. Πραγματικά, είναι θαυματουργή! 

Αν και πάντα είχα την επιθυμία να δοκιμάσω αυτό το αναψυκτικό, ποτέ δεν είχα πρόσβαση στο φυτό. Προχθές όμως, και καθώς κάναμε μια πεζοπορία βρεθήκαμε μπροστά σε ένα δέντρο ολάνθιστο. Τα εντυπωσιακά του άνθη, μεγάλα σαν δίσκοι κι αποτελούμενα από μπουκετάκια με ψιλά ψιλά ανθάκια, μας δελέασαν κι έτσι, στο τέλος της διαδρομής μαζέψαμε λίγα για το πείραμά μας.    

Ακολουθήσαμε τη συνταγή που διαθέτει το βρετανικό μου βιβλίο, το οποίο και εμπιστεύομαι εδώ και πολλά χρόνια. Η διαδικασία ήταν απλούστατη και το αποτέλεσμα υπέροχο. Ένα ποτό ντελικάτο με ασυνήθιστο άρωμα κι ευχάριστο στη γεύση. Ό, τι πρέπει για το καλοκαιράκι που έρχεται!  Αν θέλετε κι εσείς να φτιάξετε το δικό σας συμπυκνωμένο αναψυκτικό, ακολουθήστε τη συνταγή. 

Υλικά για περίπου 2 λίτρα:

25 άνθη αφροξυλιάς (τους μεγάλους δίσκους)

ξύσμα και χυμός από 3 λεμόνια κι ένα πορτοκάλι (στο σύνολο θέλουμε 150 μλ χυμού)

1 κιλό ζάχαρη 

1,5 λίτρο νερό που μόλις αρχίζει να βράζει

Διαδικασία

Επιλέγουμε να μαζέψουμε τα άνθη σε ζεστή μέρα με ξηρή ατμόσφαιρα. Αφού τα μαζέψουμε, αρχίζουμε τη διαδικασία όσο πιο γρήγορα γίνεται για να μη μας μαραθούν και βαρύνει το άρωμά τους.

Εξετάζουμε προσεχτικά τον κάθε ανθό κι απομακρύνουμε τα έντομα που πιθανώς βρούμε. Κοιτάμε κι από κάτω σχολαστικά. Το κάνουμε με ελαφρές κινήσεις, γιατί τα λουλουδάκια είναι ευαίσθητα. ΔΕΝ πλένουμε τα λουλούδια για να απομακρύνουμε τα έντομα. 

Το τοποθετούμε τα λουλούδια σε μεγάλη κατσαρόλα και προσθέτουμε το ξύσμα. Μετά προσθέτουμε το βραστό νερό προσεχτικά κι αργά προσπαθώντας όσο μπορούμε να αποφύγουμε να πέσει απευθείας πάνω στα λουλούδια, γιατί καφετίζουν αμέσως. Καπακώνουμε την κατσαρόλα κι αφήνουμε όλη τη νύχτα τα λουλούδια να εμποτιστούν στο νερό. 

Την επόμενη μέρα σουρώνουμε το νερό σε καθαρή κατσαρόλα με τη βοήθεια σίτας ή τουλουπανιού. Προσθέτουμε το χυμό από τα φρούτα και τη ζάχαρη κι ανακατεύουμε. 

Στο μεταξύ αποστειρώνουμε τα γυάλινα δοχεία μας. Εγώ επειδή έκανα το ένα τρίτο της συνταγής χρειάστηκα λίγα βάζα, που τα αποστείρωσα βράζοντάς τα σε νερό για ένα τέταρτο. 

Αφού έχουμε στεγνώσει τα βάζα μας, βάζουμε το μάτι της κουζίνας την κατσαρόλα και σε σιγανή φωτιά ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. Μετά, σιγοβράζουμε για λίγα λεπτά -μέχρι να αρχίζει να σχηματίζεται ο βρασμός- ώσπου να σχηματιστεί ένα ελαφρύ σιρόπι κι αποσύρουμε από τη φωτιά. 

Γεμίζουμε τα δοχεία μας και καπακώνουμε με καθαρά καπάκια. Αφήνουμε να κρυώσουν και φυλάμε τον συμπυκνωμένο χυμό μας στο ψυγείο μας. 

Για να το σερβίρουμε τοποθετούμε σε ποτήρι ένα μέρος σιροπιού αφροξυλιάς και προσθέτουμε 2-3 μέρη μεταλλικού ή ανθρακούχου νερού. Προαιρετικά, προσθέτουμε μια φετούλα λεμονιού για επιπλέον φρεσκάδα. Στο διαδίκτυο σίγουρα μπορείτε να βρείτε κι άλλες προτάσεις σερβιρίσματος, εμείς όμως θα παραμείνουμε σε αυτή την κλασσική, μιας και μας θυμίζει τα παιδικά χρόνια στο σπίτι των γιαγιάδων ή άλλων θειάδων, οι οποίες πάντα μας τράταραν αραιωμένο χυμό βυσσινάδας, το απόλυτο αναψυκτικό μιας άλλης εποχής...

Άραγε, εσείς τη γνωρίζετε την αφροξυλιά; Τη χρησιμοποιείτε με άλλους τρόπους; Πολύ θα με ενδιέφερε να μάθω. 

Φιλιά πολλά, 

Ευγενία   

 

    

Sorrento denim jacket by Sew Over It

Γεια χαρά σε όλες και όλους και χρόνια πολλά!

Είναι γεγονός, το τζιν μπουφάν μου είναι πλέον έτοιμο κι έχω τη μεγάλη χαρά να σας το παρουσιάσω με τη σημερινή ανάρτηση. 

Δε σας κρύβω ότι νοιώθω μια εσωτερική περηφάνεια για το αποτέλεσμα, γιατί είναι μόλις το δεύτερο πανωφόρι που ράβω και το εγχείρημα ήταν προκλητικό! 

Η όλη περιπέτεια άρχισε με ένα μεγάλο κομμάτι τζιν που αρχικώς σκεφτόμουν να το μετατρέψω σε παντελόνι. Τελικώς, αποφάνθηκα ότι μάλλον θα ήταν πιο χρήσιμο ένα πανωφόρι σε σκούρο χρώμα, κατάλληλο γι' αυτή την περίοδο αλλά και για τα δροσερά καλοκαιρινά βραδάκια. 

Το πατρόν το διέθετα και ανήκει σε μια συλλογή καλοκαιρινών σχεδίων. Κοντούλικο για να ταιριάζει όμορφα με φορέματα και ψηλόμεσα παντελόνια, με κέρδισε και είπα να το τολμήσω.   

Το εντυπωσιακό με αυτό το πατρόν είναι ότι δεν παίρνει πολύ ύφασμα, μιας και αποτελείται από πολλά, μικρά πάνελ, ραμμένα μεταξύ τους. Μόνο τα μανίκια "τρώνε" το περισσότερο ύφασμα, οπότε με ενάμισι μέτρο ύφασμα είχα νέο μπουφάν! 

Για να πω την αλήθεια μου, στην αρχή αμφιταλαντεύτηκα για το αν θα συμπεριελάμβανα τα εξώγαζα και τις τσέπες στα πέτα. Σίγουρα, άμα παραβλέψεις τα εξώγαζα, το μπουφάν ράβεται πολύ γρήγορα. Οι δε, τσέπες έγιναν τελικώς πολύ εύκολα και είναι αρκετά ευρύχωρες.

Στο κάτω μέρος από το καπάκι της τσέπης έβαλα ένα εμπριμέ βαμβακερό ύφασμα κι όχι τζιν για να αποφύγω τις χοντράδες στα περιθώρια ραφής. Για τα εξώγαζα σας μίλησα κι εδώ και όντως είναι αυτά που είναι τα πιο χρονοβόρα, αλλά κι αυτά που δίνουν τη χάρη στο τελικό αποτέλεσμα. Δε βιάστηκα όμως. Ήθελα να γίνουν όμορφα κι έτσι πήρα όλο τον απαραίτητο χρόνο. 

Όπου χρειάστηκε, έκανα το γαζί χειροκίνητα, για να μη ζορίσω τη ραπτομηχανή και να να γίνει το γαζί ομοιόμορφο. 

Όπως ίσως παρατηρήσατε, το μπουφάν είναι αφοδράριστο, πράγμα που σημαίνει ότι στο εσωτερικό φαίνονται όλες οι ραφές και τα καρικώματα. 

Ωστόσο, στο διαδίκτυο υπάρχει κι ένα βιντεάκι με οδηγίες για το πώς μπορεί να φοδραριστεί.    

Επίσης, με το συγκεκριμένο πατρόν είχα τη δυνατότητα να μάθω και νέες τεχνικές. Πέρα από τις τσέπες, για πρώτη φορά έραψα αυτή τη λεπτομέρεια στο μανίκι. Επί της ουσίας ρέλιασα το άνοιγμα προτού ράψω τη μανσέτα του μανικιού. 

Ίσως δείχνει δύσκολο, αλλά οι οδηγίες του πατρόν ήταν πολύ βοηθητικές όπως επίσης και το tutorial σε αυτό το κανάλι. Και σίγουρα με γέμισε με αυτοπεποίθηση για το επόμενο μανίκι που θα χρειαστεί να ράψω με τον ίδιο τρόπο! 

Τη Μ. Δευτέρα έβαλα και τις τελευταίες βελονιές, ράβοντας τις μανσέτες των μανικιών και το ζωνάκι της μέσης. Δεν μπορείτε να φανταστείτε την ανακούφιση που ένοιωσα μόλις συνειδητοποίησα ότι είχα πλέον τελειώσει με το ράψιμο. 

Είχα σχεδόν έτοιμο το σακάκι μου! Τα μόνο που έλειπαν ήταν τα κουμπιά. Όπως βλέπετε κι από τις φωτογραφίες, τελικώς επέλεξα να βάλω μεταλλικά, πρεσαριστά κουμπιά για ν' αποφύγω τις κουμπότρυπες και το αποτέλεσμα με αποζημίωσε. Αυτή τη δουλειά την ανέλαβε το κύριος που διαθέτει το κατάστημα με τα είδη ραπτικής στην Κέρκυρα. Διαλέξαμε μαζί το χρώμα των κουμπιών και μέσα σε μισή ώρα τα είχε όλα έτοιμα.    

Λοιπόν, είναι μαγικό το ν' αρχίζεις με ένα σωρό κομματάκια που στο τέλος μετατρέπονται σε κάτι που μπορεί να σε ντύσει! Κάτι στα μέτρα σου, κάτι καλοραμμένο, κάτι όμορφο, κάτι που θα φοράς τακτικά και που θα ξέρεις ότι το δημιούργησε εσύ. 

Για να πω την αλήθεια ποτέ μέχρι τώρα δε διέθετα τζιν μπουφάν, ακόμη κι αν ήταν και παραμένει σήμα κατατεθέν για όλες τις γενιές, ακόμη κι αν τη σήμερον ημέρα μπορείς να το αγοράσεις σε προσιτή τιμή. Το να ράψω, όμως, το δικό μου με κάνει να νοιώθω μοναδικά! Νομίζω ότι κι εκεί βρίσκεται και η ουσία της χειροτεχνίας.

Σας αποχαιρετώ κι επιφυλάσσομαι να επιστρέψω με περισσότερα ραψίματα. Και μην ξεχνάτε, έχω κι ένα πάπλωμα να καπιτονάρω...στο χέρι!

Ευγενία 

Πασχαλινές δημιουργίες για το σχολικό μπαζάρ

Γεια χαρά σε όλη την παρέα!

Όσοι ακολουθούν εδώ και χρόνια το μπλογκ μας ήδη ξέρετε ότι η Ευαγγελία, δηλαδή το έτερο κορίτσι για σπίτι, κρύβεται πίσω από τέτοιου είδους δημιουργίες. 

Και μπορεί οι οικογενειακές υποχρεώσεις να μην της επιτρέπουν να συμμετέχει ενεργά στο μπλογκ, ωστόσο οι σποραδικές της εμφανίσεις κάνουν πάντα πάταγο! 

Ξέρετε την αγάπη της για το φελτ αλλά και για την ικανότητα της να μετατρέπει τα απλά υλικά σε ευφάνταστες συνθέσεις. Έτσι και αυτή τη φορά ανέλαβε ενεργό δράση και δημιούργησε λαμπάδες κι άλλα αξεσουάρ για το πασχαλινό μπαζάρ του δημοτικού, στο οποίο φοιτά η Κωνσταντίνα. 

Το σπίτι μετατράπηκε για μια βδομάδα σε εργαστήρι και ό,τι υλικό κρατούσε κλεισμένο στις ντουλάπες της πήρε τη θέση που του άρμοζε. 

Τρέσες, κορδελάκια, λινάτσα, μεταλλικά στοιχεία, χαρτοπετσέτες, κουμπιά και άλλα πολλά διακόσμησαν περίτεχνα κάμποσες λαμπάδες. Λαμπάδες για μεγάλους, που συνήθως τους ξεχνάμε. Λιτές και καλόγουστες, ούτε σκέτες, αλλά ούτε και φανταχτερές. 

Λαμπάδες και για μικρότερα παιδιά. Σε ροζ τόνους αλλά και σε πιο έντονους. Είτε διακοσμημένες με χειροποίητα στοιχεία είτε με έτοιμα μπρελοκάκια του εμπορίου. 

Αλλά σίγουρα οι αγαπημένες μου είναι αυτές οι παιδικές που έφτιαξε εξ ολοκλήρου στο χέρι με φελτ. 

Μα έχετε δει πιο όμορφο κοάλα και πιο συμπαθητικό βραδύποδα; Αλλά δεν πάει πίσω κι αυτό το δεινοσαυράκι, που φαίνεται να είναι το πιο παιγνιδιάρικό του κόσμου! 

Πέρα από τις λαμπάδες, ετοιμάστηκαν και μικρά αξεσουάρ κατά βάση από φέλτ. Τα αγαπημένα τσιμπιδάκια για μαλλιά με λουλουδάκια, φιογκάκια, ακόμα και με αυτιά από λαγουδάκια! 

Τέλος, η συμμετοχή στο μπαζάρ έκλεισε και με μπρελοκάκια φτιαγμένα με κορδόνια και δεμένα με την τεχνική του μακραμέ. Μπρελοκάκια για τα κλειδιά, για να στολίσουν τη σχολική τσάντα ή γιατί πολύ απλά είναι όμορφα και πρακτικά!

Το μπαζάρ έγινε το Σάββατο που μας πέρασε με τη συμβολή και άλλων μαμάδων και με τη διοργάνωση παιγνιδιών για τα παιδιά. Μια όμορφη γιορτή του σχολείο με μεγάλη επιτυχία. 

Κι αν έχετε κι εσείς διάθεση να ετοιμάστε τα δικά σας χειροποίητα πασχαλινά δωράκια ελπίζουμε να σας γεμίσαμε έμπνευση. Και βέβαια μπορείτε να ανατρέξετε εδώ κι εδώ μιας και οι δημιουργίες ποτέ δε σταματούν! 

Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνετε, 

Ευγενία   

Ράβοντας ένα τζιν μπουφάν: Sorrento jacket by Sew Over It

Γεια χαρά και πάλι σε όλη την παρέα!

Αν συνέχιζε το νήμα από την περασμένη μου ανάρτηση τώρα θα έπρεπε να σας μιλάω για τις πρώτες μου εμπειρίες προσπαθώντας να καπιτονάρω στο χέρι ένα νέο πάπλωμα. Υποτίθεται ότι θα είχα κάνει όλες τις διαδικασίες το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, αλλά τελικώς τα πλάνα άλλαξαν. Όχι βέβαια απρόσμενα, μιας κι εδώ και καιρό είχα στο μυαλό μου να μετατρέψω ένα κομμάτι τζιν ύφασμα σε μπουφάν. 

Και αφού ο Μάρτης τελειώνει, αν δε ράψω τώρα το μπουφανάκι για να το έχω έτοιμο για τις πιο ανοιξιάτικες μέρες πότε θα το ράψω;; Έτσι, το καπιτονάρισμα πήρε οριακή παράταση και την Παρασκευή που μας πέρασε κάθισα κι έκοψα όλα τα κομμάτια του πατρόν. 

Κι αν έχετε ράψει κι εσείς τζιν μπουφάν ήδη θα ξέρετε ότι αποτελείται από πολλά κομμάτια!!! Γιατί βέβαια, το πατρόν μου διαθέτει σχεδόν όλες τις κλασσικές λεπτομέρειες αυτού του είδους. 

Μέσα στο Χειμώνα είχα ήδη προβάρει το πατρόν χρησιμοποιώντας παλιό, λευκό σεντόνι για να τεστάρω το μέγεθος. Το έραψα σχεδόν όλο, πέρα από το γιακά, τις τσέπες στα πέτα και τις μανσέτες του μανικιού. 

Κι αφού μου άρεσε πάνω μου και ήταν και στα μέτρα μου, έβαλα μπρος για την επίσημη εκδοχή του. Είναι γεγονός ότι το βασικό ράψιμο γίνεται πολύ γρήγορα. 

Η συναρμολόγηση των πάνελ δεν είναι περίπλοκη. Σίγουρα υπάρχουν πολλές ραφές και μετά πρέπει να κάνεις καρίκωμα για να μην ξεφτάνε οι ακρορραφές. 

Αλλά με το ποδαράκι που σας έδειξα, το τελείωμα ακόμα και χωρίς κοπτοράπτη είναι πολύ ωραίο. Μεταξύ μας, το τζιν, επειδή είναι χοντρό ύφασμα, καρικώνεται μια χαρά με ζικ ζακ ραφή και με κοινό ποδαράκι ραφής. 

Το ενδιαφέρον στοιχείο στα τζιν πατρόν είναι φυσικά τα εξώγαζα, αυτές οι διακοσμητικές ραφές -συνήθως σε πορτοκαλί χρώμα- παράλληλες με τις βασικές ραφές κατασκευής του πατρόν. Αυτά αν θες τα αποφεύγεις κι έτσι κερδίζεις χρόνο στο γενικό ράψιμο, αλλά εγώ τελικώς αποφάσισα να τα συμπεριλάβω. Χοντρή κλωστή για εξώγαζα πέρα από μαύρο χρώμα δε βρήκα εδώ στην Κέρκυρα, οπότε ΄ήταν και η μοναδική μου επιλογή. Έκανα μια πρόβα σε ένα ρετάλι, δεν ξετρελάθηκα μιας κι έκανε μεγάλη αντίθεση, αλλά είπα να το τολμήσω. Ευτυχώς, για καλή μου τύχη ψάχνοντας στο ίντερνετ για το τί κλωστή πρέπει να βάλω στη μασουρίστρα (απλή ή χοντρή, ίδια με εκείνη για τα εξώγαζα;) έπεσα πάνω σε αυτό το εξαιρετική βιντεάκι, που μου έδωσε λύση σε δυο προβλήματα!! Αρχικά, τόνισε με μεγάλη αποφασιστικότητα ότι στη μασουρίστρα πρέπει να βάλουμε απλή κλωστή κι όχι εκείνη που θα χρησιμοποιήσουμε και για τα εξώγαζα. Το σπουδαιότερο όμως ήταν ότι δείχνει ένα κολπάκι σε περίπτωση που δεν έχεις κλωστή για εξώγαζα στο χρώμα που θες. 

Αυτό που πρακτικά προτείνει είναι να ράψεις με δυο κλωστές που τίς έχεις περάσει ταυτόχρονα από τη βελόνα, οπότε το πάχος αυτομάτως αυξάνεται. Το δοκίμασα και πραγματικά πέτυχε. Τα εξώγαζα έγιναν πολύ ωραία και έτσι γλύτωσα το χτυπητό αποτέλεσμα που θα έδινε η μαύρη κλωστή.

Τέλος, αποφάσισα να βάλω και τις τσέπες αν και στην αρχή αμφιταλαντεύτηκα πολύ. Νομίζω ότι αφ' ενός χαρίζουν πολύ στο ύφος του μπουφάν κι αφ' ετέρου επειδή δεν υπάρχουν πλαϊνές τσέπες για τα χέρια, ένα τσεπάκι πάντα εξυπηρετεί. 

Το επόμενό μου βήμα είναι ν' ασχοληθώ με τα μανίκια, τα οποία προβλέπω να μου παίρνουν κάμποσο χρόνο μιας και μόνο μια φορά έχω ξαναράψει μανσέτες πολλά χρόνια πριν. Δεν πειράζει όμως, αφού το καλό πράγμα αργεί να γίνει. 

Τέλος, σκέφτομαι πολύ σοβαρά ν' αποφύγω τις κουμπότρυπες και να βάλω μεταλλικά κουμπιά. Σε μια πρόβα που έκανα είδα ότι η μηχανή δεν μπορούσε να ράψει τη κουμπότρυπα παρά το σέρβις που της έκανα το Φθινόπωρο. Ποιός ξέρει, ίσως κάτι δεν κάνω σωστά. Αν έχετε καμιά συμβουλή, παρακαλώ πείτε μου!   

Αυτά από μένα για σήμερα. Σας εύχομαι καλές κατασκευές και τα λέμε σύντομα. 

Ευγενία