Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2021

Tulip bag: νέο σχέδιο, νέα πρόκληση!

Γεια χαρά σε όλους σας!

Ξέρω τί σκέφτεστε..."Κι άλλη τσάντα;;;". Ναι, ναι κι άλλη τσάντα, αλλά τ' ορκίζομαι δεν είναι για μένα. Είναι για τη μαμά μου. Και ξέρω τί θα ξανασκεφτείτε..."Κι άλλη τσάντα για τη μαμά σου;;;" Είναι ξεκάθαρο ότι έχω μια προσωπική αδυναμία στην κατασκευή τσάντας και σίγουρα αρκετές φορές είναι με περίπλοκη διαδικασία η υλοποίησή της, αλλά η χαρά που παίρνω όταν ολοκληρώνω μια τσαντούλα είναι απερίγραπτη. Από τη μικρότερη ως τη μεγαλύτερη!

Το πατρόν ήταν μέσα σ' ένα βιβλίο μαζί με άλλα σχέδια για τσάντες και ούτε που είχα προγραμματίσει να το υλοποιήσω. Μάλιστα, το συγκεκριμένο βιβλίο το αγόρασα για να ράψω ένα σακίδιο, που μεταξύ μας δεν τολμώ να του βάλω μπρος! Σύνθετο και περίπλοκο, το αφήνω για τις γιορτές που δεν θα δουλεύω. Έτσι όταν γύρισα από τη Λευκάδα το Σεπτέμβρη σκέφτηκα να κάνω λίγο ζέσταμα με άλλες τσάντες μέχρι να πάρει σειρά και το σακίδιο... 

Κι έτσι κατέληξα να κόβω το πατρόν από αυτή την τόσο χαριτωμένη και κομψή τσάντα, που ονομάζεται tulip bag λόγω του σχήματός της. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ράψει ποτέ κάτι ανάλογο και είχα περιέργεια να δω πώς θα βγει. Οι δυο εξωτερικές, πλαϊνές τσεπούλες είναι πολύ εξυπηρετικές και χαρίζουν πολύ στο περίγραμμα της τσάντας. 

Το εσωτερικό της είναι ενιαίο, δεν περιλαμβάνει τσέπες, πράγμα που πρέπει να το λάβω υπόψη την επόμενη φορά που θα την ξαναράψω για να της προσθέσω εγώ μια δυο. 

Το ράψιμο της φόδρας είναι ενδιαφέρον και ραμμένο στο χέρι, αν κι έπρεπε ν' αυτοσχεδιάσω λιγάκι στο τέλος, γιατί δεν πολυκαταλάβαινα τις τελικές οδηγίες. Χαλάλι όμως, αφού ο αυτοσχεδιασμός πέτυχε! 

Για να πω την αλήθεια, θα ήθελα και τα λουράκια λίγο πιο μακρυά για να μπορεί να μπαίνει άνετα στον ώμο και να μη χρειάζεται να την κρατάς όλη την ώρα. Σίγουρα είναι κάπως άβολο, ειδικά αν είναι γεμάτη πράγματα, γι' αυτό κι εγώ της προσάρμοσα εκ των υστέρων δυο υποδοχές για να μπορεί να μπαίνει ιμάντας και να κρεμιέται κι απ' τον ώμο. 

Εννοείται πως όταν έραβα την τσάντα δεν είχα αποφασίσει τι θα την έκανα, αλλά με το που την τελείωσα ήμουν βέβαιη ότι θα την έκανα δωράκι στη μαμά μου, μιας και της αρέσει να κουβαλάει πολλά πράγματα μαζί της. 


Κι αυτή η tulip bag φαινόταν ιδανική για εκείνη. Η μαμά το παρέλαβε το δωράκι της και η τσάντα έκανε το πρώτο της crash test και το πέρασε με επιτυχία! Τί λέτε εσείς για την tulip bag, είναι του στυλ σας;

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία  

  

6 σχόλια:

Marie-Anne είπε...

Ευγενία μου, μου αρέσει πάρα πολύ αυτό το στύλ τσάντας, συμφωνώ όμως κι εγώ πως θα ήθελα τα χερούλια πιό μακρυά γιατί προτιμώ τις κρεμαστές τσάντες!
Σίγουρα θα την χαρεί η μαμά σου!!!
Φιλάκια πολλά!

ΕΥΓΕΝΙΑ είπε...

Γεια σου Μαριαννα! Ειναι αληθεια ωραια τσαντουλα, αλλα την επομενη φορα θα την κανω ακομα πιο εργονομικη με τις προσαρμογες στο πατρόν. Οπωσδήποτε τα χερουλια θελουν μεγάλωμα. Φιλάκια και σε σενα!

Arish είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ρένα Χριστοδούλου είπε...

Σε ποιο γυναίκα δεν αρέσουν οι τσάντες ;
Κι εγώ συνέχεια ράβω και προσθέτω τσέπες και τσεπακια όπου νομίζω ότι βολεύει καλύτερα.
Συνέχισε να δημιουργείς.
Φιλιά.

ΕΥΓΕΝΙΑ είπε...

Ρενα, στο τελος θα μιλαμε για εθισμό έτσι οπως πάει!! Εχω χασει το μετρημα και θελω να φτιαξω κι άλλες 😊😊! Φιλακια!

Unknown είπε...

υπέροχη και άκρως εξυπαιρετικη η τσάντα μου θυγατέρα την ψαρικά πολύ στην Σάμο και τώρα στων Αθήνα περισσότερο βρήκα και κατάλληλο μακρύ λουράκι και θα την χαρώ παλιότερο στη Λευκάδα ευχαριστώ για τις υπερο ες τσάντες και πορτοφόλια καμαρωνω φιλια