Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2023

Confetti patchwork και τα ραψίματα του καλοκαιριού που πέρασε.

Γεια χαρά σε όλους σας!

Πάει καιρός από την προηγούμενη ανάρτηση και η αλήθεια είναι ότι είμαι γεμάτη ιδέες για να σας παρουσιάσω, αλλά ο ελεύθερος χρόνος είναι πολύ περιορισμένος τώρα που άρχισα τα μαθήματα της νέας χρονιάς. Με το που μπήκε ο Οκτώβρης όλοι οι μαθητές κάθισαν και πάλι στα θρανία τους κι έτσι τα ραπτικά μου περιορίζονται σε μια γωνιά κι εγώ περιμένω καρτερικά να ξεκλέψω λίγο χρόνο για να ράψω και κάτι. 

Το confetti patchwork είναι μια ωραία λύση ακόμη κι αν έχω μόνο μια ώρα ελεύθερη. Διαλέγω πέντε έξι ρεταλάκια κι αρχίζω να τα ενώνω μέχρι να φτιάξω μια μεγαλύτερη επιφάνεια. 

Για να κάνω πιο πρακτική και τη διαδικασία αποφάσισα κάθε φορά να διαλέγω υφάσματα από ένα βασικό χρώμα και να προθέτω ένα δύο αντιθετικά για μεγαλύτερο οπτικό ενδιαφέρον. Επίσης, πλέον προσπαθώ να φτιάχνω τετράγωνα των 6,5 ιντσών, ώστε μετά να μπορώ να τα ράβω εύκολα μεταξύ τους. 

Το Σεπτέμβρη είχα αρκετό χρόνο για να ενώσω όσα είχα ήδη φτιάξει και μπορώ να πω ότι δημιουργήθηκε μια αρκετά ικανοποιητική επιφάνεια. 

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι περπατάει πολύ αργά το συγκεκριμένο πάτσγορκ, εφόσον θέλω ν' αξιοποιήσω και το πιο μικρό μου ρεταλάκι, αλλά στο τέλος νομίζω ότι θα έχω μειώσει κατά πολύ όλα μου τ' απομεινάρια! 

Είναι γεγονός ότι σε αυτή τη μετακόμιση πήρα ελάχιστα υφάσματα, πράγμα που δε συνήθιζα παλιότερα. Στις προηγούμενες μετακομίσεις τα κουτιά με όλα τα ραπτικά συμπράγκαλα είχαν περίοπτη θέση: υφάσματα, βάτες, θερμοκολλητικά, μεταλλικά στοιχεία, ιμάντες και φερμουάρ για τσάντες έμπαιναν στη μεταφορική με ευλάβεια.  Τώρα, έφερα μόνο τα ρετάλια, λίγα μονόχρωμα υφάσματα και κάποια βιβλία και πατρόν για ρούχα, που είχα αγοράσει κατά καιρούς και που ποτέ δεν είχα αξιοποιήσει. Ένα τέτοιο είναι και το βιβλίο Love at first stitch, το οποίο και αγόρασα το μακρινό 2017. 

Μόλις φέτος το καλοκαίρι αποφάσισα να πειραματιστώ με ένα πουκάμισο που θαύμαζα και που ονομάζεται Mimi blouse. Αυτό που πάντα φοβάμαι με τα ρούχα είναι η αποτυχία, ν' αγοράσω ένα ύφασμα και τελικά να πάει στράφι. 

Φέτος, όμως είχα την τέλεια ευκαιρία μιας και διέθετα άφθονο broderie anglaise και για το οποίο σας μίλησα εδώ. Το πατρόν έχει πολύ όμορφα στοιχεία, όπως για παράδειγμα είναι ο γιακάς του και οι γαλλικές ραφές και πάνω απ' όλα φτιάχνεται εύκολα. Το ολοκλήρωσα σε λίγες μέρες και το μόνο που έλειπε ήταν να κάνω τις κουμπότρυπες. Καθώς αποφάσισα να το χαρίσω στη μαμά μου, όταν πήγα στη Λευκάδα κάναμε μια πρόβα και διαπιστώσαμε ότι θέλει στένεμα στις πλαϊνές ραφές, οπότε και το ξήλωσα για να το διορθώσω. Τώρα περιμένω πότε θα έρθει για να ολοκληρώσουμε το πουκάμισο και να το φωτογραφίσουμε! 



Από το ίδιο ύφασμα έφτιαξα κι ένα άλλο μπλουζάκι, το οποίο αποτελεί μια εκδοχή του Ravello dress από το Sew Over It. Επί της ουσίας είναι μέρος του Summer Dreaming ebook, που αγόρασα στα τέλει του Ιουνίου. Το συγκεκριμένο πατρόν μου κέντρισε εξ αρχής το ενδιαφέρον, αλλά για τα δικά μου γούστα τελικώς είναι κάπως κοντό. 


Θα έπρεπε να είχα σκεφτεί να το μακρύνω γύρω στους 5 πόντους ώστε να αισθάνομαι πιο άνετα φορώντας το. Η αλήθεια είναι ότι αν και το ολοκλήρωσα δε το φόρεσα καθόλου. Σκέφτομαι όμως να το μετατρέψω, να αφαιρέσω τις λωρίδες και να του βάλω 2 κουμπάκια χαμηλά στο ζωνάκι για να κλείνει. Ελπίζω να μου πετύχει η μετατροπή και να σας δείξω το μπλουζάκι σύντομα. 

Το Emily top από το Sew over it ήταν η απόλυτη επιτυχία του καλοκαιριού. Τις δυο πρώτες εκδοχές σας τις έδειξα εδώ κι εδώ. Το τρίτο το έφτιαξα για την αδερφή μου με ένα πολύ ενδιαφέρον ύφασμα, αέρινο κι ανάλαφρο, που μοιάζει με γκοφρέ. 



Ήταν λίγο δύσκολο στο ράψιμο, κυρίως στο καρίκωμα με το ζικ ζακ και στο στρίφωμα. Παρ' όλ' αυτά, πραγματικά ταίριαξε γάντι στην Ευαγγελία, αλλά δυστυχώς δεν καταφέραμε εν τέλει να το φωτογραφίσουμε. Άλλο ένα ρουχαλάκι ετοίμασα για την αδερφή μου, μιας και ξέρω το πόσο πολύ τις αρέσουν οι παντελόνες. 


Το
Winslow cullotes από το Helen's closet ήταν το απόλυτο πατρόν για το αδερφάκι μου. Επειδή δεν είχα τα μέτρα της αποφάσισα να της ράψω μια εκδοχή που προτείνει η σχεδιάστρια με λάστιχο στο μισό ζωνάκι, διατηρώντας τις 2 μπροστινές κουφόπιετες. 



Την παντελόνα την έραψα με ένα απαλό βισκόζ ύφασμα σε λαδί χρώμα, υπέροχα απαλό κι αέρινο, ό,τι πρέπει για καλοκαιρινό ρούχο. Στις φωτογραφίες αλλοιώνεται εντελώς το χρώμα του, δυστυχώς. Πάλι με δυσκόλεψε η ζικ ζακ βελονιά και κατά καιρούς έχω σκεφτεί ν' αγοράσω κοπτοράπτη για πιο όμορφα τελειώματα στα ρούχα.  Ούτε κι αυτό το φωτογραφίσαμε, αλλά είμαι βέβαιη ότι είναι από εκείνα τα πατρόν που τα ράβεις συνέχεια. 


Για το τέλος, με ό,τι ρετάλι μου έμεινε έφτιαξα λίγα λαστιχάκια -τα περιβόητα scrunchies- για τις ανηψιές μου, σαν αυτά που σας είχα παρουσιάσει
εδώ

Οπως βλέπετε, αυτή τη φορά εστίασα πιο πολύ στα ρούχα και πραγματικά το χάρηκα πάρα πολύ. Είναι πολύ ευχάριστο να φοράς κάτι που εσύ έφτιαξες και να προσφέρεις χαρά σε κάποιον που του έραψες κάτι ειδικά για εκείνον! 



Αν και είναι δύσκολο λόγω του περιορισμένου μου χρόνου, αυτό το Φθινόπωρο θα ήθελα να ράψω μια φούστα για μένα ακολουθώντας το πατρόν Beignet από το Colette καθώς κι ένα τζιν μπουφάν που περιέχει το Summer Dreaming ebook. Αν και ακούγονται μεγαλεπήβολα σχέδια, ελπίζω να καταφέρω να ράψω κάποιο.   

Καλή βδομάδα σας εύχομαι, 
Ευγενία

 

4 σχόλια:

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Μπράβο σου, πολύ ωραία όλα !!!
Καλή συνέχεια !!!!

Arish είπε...

Has trabajado mucho y todo bonito. BESICOS.

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο Ευγενία μου και βέβαια θα τα καταφέρεις.
Εχεις τα υλικά και προπαντός την διάθεση και αυτό είναι που θα σου δώσει το ωραίο αποτέλεσμα και αν γίνει και λάθος , δεν πειράζει τα λάθη είναι για να μαθαίνουμε, στο λέω εκ πείρας όπως καταλαβαίνεις ναι;😉
Εγω ζηλεύω την τεχνική του πάτσγουωρκ, γιατί τον καιρό που ήθελα να το, προσπαθήσω είχα άλλες δουλειές στα σκαριά...
Ομως κάθε φορά που βλέπω την τεχνική του σε΄ σένα ή στο μπλοκ της Ρένας Χριστοδούλου με ξεσηκώνομαι να ξεκινήσω κάτι, αλλά έχω μπλέξει με τα πλεκτά και ο χρόνος μου και μένα είναι λίγος, αφού κάνω και την μπέμπη σίτερ στο δυσέγγονο!
Να περνάς καλά με ότι κάνεις αυτό έχει σημασία! καλο υπόλοιπο φθινόπωρο 🍂🍁...φιλιαααα!😘

Ρένα Χριστοδούλου είπε...

Αχ Ευγενία μου, τρελαίνομαι για τέτοια κουρελοπαπλώματα!
Κάποια στιγμή θα κάνω κι ένα τέτοιο.
Μπράβο που εραψες τόσο ωραία πράγματα.
Το ράψιμο είναι τόσο δημιουργικό και η καλύτερη παρέα.
Συνέχισε.
Πολλά φιλιά.