Lunchbox tote bag με φρούτα εποχής και λίγες πληροφορίες για freehand machine embroidery.

Γεια χαρά σε όλους σας και καλό Ιούλη!

Για να λέμε την αλήθεια, σήμερα σας γράφω από τη Λευκάδα...Γιούπι, οι διακοπές άρχισαν και για μας με μπανάκι, ξεκούραση κι επιτέλους εξοχή παντού! Άλλο να είσαι περιορισμένος μέσα στην μεγαλούπολη κι άλλο στο νησί. 

Λίγο πριν φύγουμε από την Αθήνα ολοκλήρωσα τις εκκρεμότητές μου και φωτογράφισα γρήγορα γρήγορα μια τσανούλα ειδικού σκοπού. Θυμάστε τα φούτα που απλίκαρα τις προάλλες πάνω σε καμβά;

Πλέον διακοσμούν μια τσάντα σχεδιασμένη για να χωρά κολατσιό, φρούτα και το μεσημεριανό φαγητό. Άνετη, ευρύχωρη, κλείνει και με τον αγαπημένο μου τρόπο για τέτοιες περιπτώσεις. 

Αναλογίζομαι ξαφνικά πως κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι από τότε που αποπειράθηκα την πρώτη μου πάνινη τσάντα, το Μάρτη του 2011. Τότε που εγώ είχα κεντήσει με κλωστές DMC τα μοτίβα και η πεθερά μου τη σχεδίασε και τη γάζωσε. Μετά, η ζωή στη Χίο μου άνοιξε νέους ορίζοντες αφού αγόρασα τη ραπτομηχανή μου και βάλθηκα να μάθω μόνη όσα περισσότερα μπορούσε κι από εκείνη τη στιγμή ράφτηκαν κάμποσες lunchbox tote bags.

δείτε εδώ

δείτε εδώ

δείτε εδώ

Τη σημερινή όπως είδατε τη διακόσμησα με απλικέ στοιχεία που τα γάζωσα πάνω στον καμβά με σκούρα κλωστή για να τονίσω τα περιγράμματα, να "ζωγραφίσω" τα κοτσάνια και να γράψω μια λεξούλα. 

Έμπνευση γι' αυτή την τεχνική βρήκα στην Poppy Treffry και σ' ένα βιβλίο της που είχα αγοράσει εδώ και χρόνια. Οι περιγραφές και οι οδηγίες της ήταν κατατοπιστικότατες και η ίδια η συγγραφέας ήθελε πραγματικά να μοιραστεί την τέχνη της μέσα από το γράψιμό της. 

Η αλήθεια είναι ότι η λογική είναι παρόμοια με αυτή του καπιτοναρίσματος ενός παπλώματος κι έχοντας παρακολουθήσει κάποια σχετικά διαδικτυακά μαθήματα προσάρμοσα μερικά στοιχεία σύμφωνα με αυτό που εξυπηρετεί καλύτερα εμένα. Για παράδειγμα, δεν χρησιμοποιώ ποτέ τελάρο κεντήματος για να κάνω τα απλικέ μου και δεν καλύπτω ποτέ τις ερπύστριες της μηχανής. Θυμάμαι τη Leah Day να λέει ότι είχε παρατηρήσει ότι η ραπτομηχανή της δούλευε καλύτερα όταν δεν κάλυπτε τις ερπύστριες (μιας και είναι σχεδιασμένες να λειτουργούν με αυτό τον τρόπο) κι έτσι υιοθέτησα κι εγώ τον τρόπο που καπιτονάρει: μηδενίζω το μήκος του γαζιού ώστε να γίνει πολύ μικρό και ανάλογα με το πόσο γρήγορα ανεβοκατεβάζω τη βελόνα της μηχανής κουνάω και το πανί. 

Προσπαθώ να βρω το δικό μου ρυθμό ώστε το γαζί να δείχνει καλά κατανεμημένο. Πάντα κάνω μια πρόβα σ' ενα ρετάλι κι αν δω ότι το γαζί είναι πολύ σφιχτό τότε ρυθμίζω την τάνυση της κλωστής από την αντίστοιχη ροδέλα και χαλαρώνω κάπως το γαζί. 

Για το τέλος, σας έχω κι ένα βιντεάκι που βρήκα από την εταιρία Singer που δείχνει τον τρόπο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα ποδαράκι κεντήματος για να κεντήσουμε, να μαντάρουμε και να καπιτονάρουμε. 

Ελπίζω να σας έδωσα τροφή για μελέτη και πειραματισμούς και περιμένω να δω τις δικές σας απόπειρες! 

Φιλάκια και καλές βουτιές!

Ευγενία