Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2018

Το βιβλίο του μήνα Γενάρη: "Ο θαμμένος γίγαντας", Εκδόσεις Ψυχογιός

Πώς έπεσε στα χέρια μου το τελευταίο μυθιστόρημα του Καζούο Ισιγκούρο; Ψάχνοντας για βιβλία με τον καλό μου φίλο Γιώργο πριν δυο χρόνια περίπου, έπεσε το μάτι του σ' αυτό το βιβλίο. Τον γνώριζε τον συγγραφέα, μου εξήγησε ότι ήταν εκείνος που είχε γράψει "Τ' απομεινάρια μιας μέρας" και το "Never let me go" και προσπαθώντας να μου περιγράψει το στυλ του μάλλον δυσκολευόταν να βρει τα ακριβή λόγια. Κι όσο το έψαχνε τόσο με έπειθε ν' αγοράσω το μυθιστόρημα με τον παραμυθένιο τίτλο. 


Τοποθετημένο στην Αγγλία την εποχή των ιπποτών, αρχικά και μόνο αυτό μου αρκούσε για να το αγοράσω. Όμως η ιστορία αυτή αποδείχτηκε κάτι παραπάνω από μια απλή, ρομαντική ιστορία. Αυτή τη φορά ένα ηλικιωμένο ζευγάρι αναζητά το χαμένο του παιδί σε μια περίοδο όπου ένα απροσδιόριστο πέπλο λήθης σκεπάζει τις μνήμες όλου του τόπου. Παρ' όλ' αυτά εκείνοι αποφασίζουν να πάρουν το ρίσκο και μ' ελάχιστα εφόδια ψάχνουν κι αναζητούν τα ίχνη του. 


Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν εξ' αρχής είναι πολλές αλλά η πίστη και η προσήλωση στο στόχο τους τους τροφοδοτεί με επιπλέον κουράγιο και δύναμη για να ξεσκεπάσουν το μυστήριο. Στην πορεία εμφανίζονται σύμμαχοι μα κι εχθροί και κάθε φορά θα πρέπει ν' αξιολογούν με σοφία την επόμενη κίνησή τους. Η αμοιβαία αγάπη του ζευγαριού και η αυτοθυσία του ενός για τον άλλο δεν αμφισβητείται ποτέ μέχρι που στο τέλος όλα θα αναθεωρηθούν και θα παρθεί η κρίσιμη απόφαση, τότε που θ' ανακαλύψουν ή... καλύτερα θα θυμηθούν και οι δυο την αλήθεια. Ο αναγνώστης που συμμερίζεται καθ' όλη τη διάρκεια το ζευγάρι και που συμπάσχει μαζί του, δεν μπορεί παρά να εκπλαγεί από την αποκάλυψη γύρω από το θαμμένο γίγαντα κι εν τέλει να προβληματιστεί γύρω από τις αποφάσεις και τις πράξεις του αντρόγυνου.


Το έργο, που άλλοτε θυμίζει παραμύθι κι άλλοτε μια αλληγορία θέτει με τόσο άμεσο κι αβίαστο τρόπο ερωτήματα διαχρονικά, ερωτήματα για τις αξίες της ζωής, τα ιδανικά και τον πόλεμο, τη θρησκεία και το ρόλο της Εκκλησίας, την ισότητα, την αγάπη, την ελευθερία της σκέψης και της πράξης. Τη δύναμη της μνήμης, της ανάμνησης και της λησμονιάς. 


Σας προτείνω ανεπιφύλακτα το μυθιστόρημα από τις Εκδόσεις Ψυχογιός και κλείνοντας σας υπενθυμίζω ότι ο Καζούο Ισιγκούρο είναι ο συγγραφέας που βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2017. 

Ευγενία
  

2 σχόλια:

DIMI είπε...

Πολυ ωραία η παρουσίαση σου Ευγενία!
Ακούγεται ενδιαφέρον το βιβλίο!
Θα το προτείνω στην κόρη μου !
Καλη εβδομάδα!Φιλιά!

Ρένα Χριστοδούλου είπε...

Κι εμένα μου προκάλεσε το ενδιαφέρον η περιγραφή σου.
Θα το προμηθευτώ σύντομα.
Έχει μεγαλώσει επικίνδυνα η στοίβα των αδιάβαστων βιβλίων και πρέπει να φροντίσω να τη χαμηλωσω.
Καλή συνέχεια και φιλάκια πολλά.