Φτιάχνοντας ένα advent calendar για δυο φίλους μας

Γεια χαρά σε όλη την παρέα!

Έχοντας περάσει πλέον τα μισά του Νοέμβρη, όλοι οδεύουμε ολοταχώς για τις γιορτές των Χριστουγέννων και οι συζητήσεις στις παρέες για τα πλάνα των ημερών αρχίζουν να ζεσταίνουν την ατμόσφαιρα. Όσο για το δικό μας σπίτι, η απόσταση από τη μόνιμη κατοικία μας στην Αθήνα μας έχει κάνει εδώ και χρόνια να είμαστε αρκετά προνοητικοί, αφήνοντας όμως πάντα ανοιχτό κι ένα παράθυρο για τις αναποδιές της τελευταίας στιγμής...

Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια κινηθήκαμε για να φτιάξουμε ένα advent calendar για δυο φίλους μας, που μένουν στη Χίο. Η ιδέα μας ήρθε στα τέλη Οκτώβρη, σκεπτόμενοι το πόσο μεγάλη έκπληξη και χαρά είχαμε νοιώσει όταν η Μπίργκητ, η Γερμανίδα φίλη μας που εδώ και χρόνια ζει μόνιμα στην Ελλάδα, μας έστειλε ένα advent calendar, που είχε ετοιμάσει ειδικά για μας. Τότε ανακαλύπταμε στην Ελλάδα αυτό το ιδιαίτερο ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης, ενώ εκείνη είχε μεγαλώσει με αυτή τη χριστουγεννιάτικη συνήθεια που σαν παιδί τη γέμιζε με χαρά και προσμονή για τη μεγάλη γιορτή. 

Ένα advent calendar για ενήλικες, λοιπόν! Κάναμε ένα μίνι συμβούλιο με το Βασίλη κι αρχίσαμε ν' ανταλλάσσουμε ιδέες για να γεμίσουμε εικοσιπέντε πακετάκια γεμάτα εκπλήξεις. Η αλήθεια είναι ότι στο νησί του κουμ κουάτ μπορείς να βρεις πολλές και ιδιαίτερες γεύσεις για να χαρίσεις σε κάποιον. Έπειτα, σκεφτήκαμε ότι η φίλη μας εκτιμάει πολύ τα τσάγια οπότε και βρήκαμε κάποια πολύ ενδιαφέροντα και ταιριαστά με την περίοδο. Επιστρατεύσαμε και τα δικά μας βαζάκια, όλα εκείνα τα τσάτνεϊ και τις μαρμελάδες που φτιάχνουμε κατά καιρούς και που μας αρέσει να χαρίζουμε στους φίλους μας. Όλ' αυτά μαζί με χριστουγεννιάτικα στολίδια, χειροτεχνίες και διάφορά άλλα καλούδια διαμόρφωσαν ένα advent calendar που πιστεύουμε ότι θα χαροποιήσει πολύ τους ξεχωριστούς μας φίλους! 

Αφού κάναμε τις προμήθειες, αγοράσαμε χαρτιά περιτυλίγματος κι αρχίσαμε το αμπαλάρισμα. Οι αριθμοί σχεδιάστηκαν στο χέρι, παίρνοντας ιδέες από το Pinterest. Ήταν το πιο δύσκολο βήμα να φτιάξω αξιοπρεπή καρτελάκια για μια φίλη που παράλληλα είναι και γραφίστρια!!! 

Όλα μπήκαν σε ένα κουτί που διακοσμήθηκε με λωρίδες από γκοφρέ χαρτί στα χρώματα της γιορτής μαζί με μια ευχετήρια κάρτα και πολλή πολλή αγάπη. Αρχές Νοέμβρη στάλθηκε με τα ΕΛΤΑ και τώρα πια οι φίλοι μας το έχουν παραλάβει και περιμένουν καρτερικά να έρθει ο Δεκέμβρης. Σειρά τώρα έχουν οι ευχετήριες κάρτες προς φίλους κα συγγενείς, μια παράδοση που αρχίσαμε με το Βασίλη λίγα χρόνια μετά το γάμο μας.

Φέτος αγοράσαμε εκ των προτέρων τα γραμματόσημα και μέσα στη βδομάδα θα τις ταχυδρομήσουμε για ν' αποφύγουμε την περσινή, δυσάρεστη έκπληξη που μας επιφύλαξαν τα ΕΛΤΑ: σχεδόν όλες οι κάρτες μας παραδόθηκαν στα μέσα Γενάρη, εντελώς ετεροχρονισμένα...  

Όσο για το advent calendar, το μόνο βέβαιο είναι ότι περάσαμε δυο πολύ δημιουργικά κι ευχάριστα Σαββατοκύριακα μαζί με το Βασίλη ετοιμάζοντάς το. Πραγματικά μας έβαλε σε γιορτινή διάθεση! Αν έχετε κι εσείς διάθεση, προλαβαίνετε να ετοιμάστε τις δικές σας εκδοχές. Εδώ κι εδώ μπορείτε να βρείτε και τις προτάσεις της Ευαγγελίας για παιδικά ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης.  

Καλή και δημιουργική βδομάδα σας εύχομαι, 

Ευγενία

   

Άλειμμα με μήλα και κυδώνια

Γεια χαρά και πάλι!

Όπως σας έχω ήδη πει εδώ κι ένα μήνα κινούμαστε στον αστερισμό των κυδωνιών και η δημιουργικότητα καλά κρατά στην κουζίνα μας. 

Και τί δε δοκιμάσαμε! Όλες οι συνταγές ήταν μια αποκάλυψη και το συμπέρασμα είναι ότι το κυδώνι μπορεί ν' αντικαταστήσει επάξια την πατάτα στις αλμυρές γεύσεις, αλλά και το μήλο στα γλυκά, αφού πρώτα το βράσεις για ένα δεκάλεπτα με λίγη ζάχαρη. 

Στη φωτογραφία βλέπετε τί δοκιμάσαμε: 

σοφιγάδο, το λευκαδίτικο

τάρτα με κυδώνια και μπέικον, μια εναλλακτική κις λορέν θα έλεγα

κυδώνια γιαχνί, στα οποία προσθέσαμε κοτόπουλο κι αντικαταστήσαμε τη ζάχαρη μ' ένα κουταλάκι μέλι

ταρτ τατέν με κυδώνια, στην οποία αντικατέστησα τη σφολιάτα με ζύμη για τάρτες

τσάτνεϊ με κυδώνια, κολοκύθα και σταφίδες

κροκέτες κυδωνιών με μπέικον σε κουρκούτι μπύρας. Προτείνω να τυλίξτε τα κυδώνια με το μπέικον γιατί τεμαχισμένο μέσα στο κουρκούτι δεν πολυπετυχε σε εμάς, αν μη τί άλλο.  

Λίγο προτού τελειώσουν όλα τα κυδώνια μας δοκιμάσαμε αυτή την εξαιρετική παρασκευή: άλειμμα φτιαγμένο με πράσινα μήλα και κυδώνια. Quince and apple sauce τιτλοφορείται στο βρετανικό βιβλίο που έχω και λέει ότι ταιριάζει υπέροχα με χοιρινό και πάπια, αλλά και με πουτίγκα ρυζιού. Πιστέψτε με, είναι τέλειο ακόμα και σε μια ζεστή φετά ψωμιού. 

Τα υλικά του είναι απλά και η ετοιμασία του ακόμα πιο γρήγορη από τη μαρμελάδα. Η ποσότητα ζάχαρης είναι ελάχιστη, με αποτέλεσμα να αναδεικνύεται η φινετσάτη γεύση αυτού του συνδυασμού. Ακόμη και οπτικά σε αιχμαλωτίζει!

Υλικά για τρία μεσαία βαζάκια:

500 γρ. κυδώνια, ξεφλουδισμένα και τεμαχισμένα (χωρίς κουκούτσια)

500 γρ. πράσινα μήλα, ξεφλουδισμένα και τεμαχισμένα (χωρίς κουκούτσια)

125 γρ. λευκή ζάχαρη

500 μλ. νερό

χυμός μισού λεμονιού

Εκτέλεση:

Βάζουμε τα κυδώνια σε κατσαρόλα και προσθέτουμε το νερό και το χυμό λεμονιού. Φέρνουμε σε βρασμό και μετά χαμηλώνουμε την ένταση και σιγοβράζουμε για 10 περίπου λεπτά για να αρχίζουν να μαλακώνουν τα κυδώνια. 

Μετά προσθέτουμε τα μήλα και τη ζάχαρη και σιγοβράζουμε για άλλα 10-15 λεπτά μέχρι να μαλακώσουν καλά τα φρούτα. 

Στο μεταξύ βάζουμε να αποστειρώσουμε τα γυάλινα βάζα μας. 

Αφού μαλακώσουν τα φρούτα μας, τα αλέθουμε στον πολυκόφτη ή με το ραβδομπλέντερ. Αλλιώς μπορούμε να τα λιώσουμε με την κουτάλα μέσα στην κατσαρόλα και να τα περάσουμε από μια σίτα. 

Βάζουμε τον πολτό και πάλι στην κατσαρόλα (σε περίπτωση που χρησιμοποιήσαμε πολυκόφτη ή σίτα) και φέρνουμε πάλι σε βρασμό, ανακατεύοντας συνεχώς για να μη μας κολλήσει στον πάτο της κατσαρόλας. Μόλις πάρει μια καλή βράση ο πολτός αφαιρούμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και γεμίζουμε τα βαζάκια μας. 

Τα καπακώνουμε σφιχτά και τ' αναποδογυρίζουμε με σκοπό να εμφιαλωθούν. Τα αφήνουμε έτσι για 24 ώρες, μέχρι να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου και τα ξαναγυρίζουμε όρθια. Τα φυλάμε σφραγισμένα σε σκιερό μέρος και μόλις τ' ανοίξουμε τα διατηρούμε στο ψυγείο. 

Τώρα που μπήκε ο Νοέμβρης και κόψαμε τις κολοκύθες μας -κάπως πρόωρα μάλλον -καταλαβαίνετε ότι θα εξαντλήσουμε όλη τη φαντασία μας σε αυτό το βασικό υλικό! 

Καλό Σαββατοκύριακο, 

Ευγενία

Φτιάχνουμε εύκολο υγρό λίπασμα από αγριόχορτα

Γεια χαρά σε όλους!

Οι υψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες ομολογουμένως επηρέασαν πολύ τις κολοκυθιές μας, σε σημείο που πιστεύαμε ότι δεν θα έβγαζαν ούτε τον Αύγουστο. Ωστόσο, οι πολλές σεπτεμβριανές βροχές και η πτώση της θερμοκρασίας μάλλον τους έδωσαν σημαντική παράταση ζωής. Έτσι και οι φθινοπωρινές μας κολοκυθιές -που τις φυτέψαμε για πρώτη φορά- μας εξέπληξαν θετικά όταν καταλάβαμε ότι άρχιζαν να δένουν τους πρώτους τους καρπούς δειλά δειλά.   

Για να ενδυναμώσει τα ταλαιπωρημένα φυτά, ο Βασίλης ανέλαβε να φτιάξει ένα τονωτικό διάλυμα ακολουθώντας μια συνταγή που βρήκε στο διαδίκτυο και κάνοντας το προσωπικό του πείραμα. Η διαδικασία είναι απλούστατη. 

Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να μαζέψουμε αγριόχορτα απ' τον κήπο μας και να τα στοιβάξουμε σε ένα κουβά που μετά θα τον γεμίσουμε με νερό. Καλό είναι να βάλουμε και μια μεγάλη πέτρα από πάνω για να παραμένουν βυθισμένα τα αγριόχορτα. 

Αφήνουμε τον κουβά για δέκα μέρες ξεχασμένο σε μια γωνία του κήπου μας μέχρι τα χόρτα να αρχίζουν να σαπίζουν. Μόλις το λίπασμα ετοιμαστεί -το χρώμα του νερού θα έχει γίνει καφέ- μεταφέρουμε το νερό στο ποτιστήρι μας σε μια αναλογία 1 προς 10: αραιώνουμε ένα λίτρο λιπάσματος σε δέκα λίτρα καθαρό νερό. 

Σας προειδοποιώ, το νερό θα μυρίζει απαίσια, όπως κάθε οργανική ύλη που σαπίζει, αλλά μετά το πότισμα τα φυτά θεωρητικά θα μας ευγνωμονούν για την τόνωση που θα τους έχουμε προσφέρει! 

Και μιας και μιλάμε για τόνωση, θεωρητικά όλα τα θρεπτικά συστατικά των αγριόχορτων διοχετεύονται στο νερό κι εν τέλει στα φυτά μέσα από το πότισμα. Επίσης, το μικροβίωμα που έχει αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια της ζύμωσης βοηθά τα φυτά μας ν' απορροφήσουν όλα τα θρεπτικά συστατικά του χώματος. 

τα περίεργα γατάκια μας δεν πτοήθηκαν 
από τη μυρωδιά...

Για να πούμε την αλήθεια, εμείς έχουμε ως ώρας χρησιμοποιήσει τρεις φορές αυτή την τεχνική και μάλλον έχουμε παρατηρήσει μια σχετική βελτίωση στην ανάπτυξη κάποιων κηπευτικών μας, που ήταν κάπως καχεκτικά. 

Όσο για τις κολοκύθες μας, πλέον μετράμε εφτά! Πρώτη φορά φυτέψαμε κολοκύθες όπως σας είπα και η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε πότε πρέπει να τις κόψουμε! 

Ειδικά η πρώτη έχει μεγαλώσει πολύ, αλλά παραμένει πράσινη στο χρώμα της. Αναρωτιόμαστε αν είναι έτσι ο τύπος της ή αν θα πάρει πιο πορτοκαλί χρώμα...Αν ξέρετε κάτι, βοηθήστε μας!

Οδεύοντας πια στον τελευταίο μήνα του Φθινοπώρου, η αλλαγή του καιρού είναι εμφανής στη γειτονιά μας. Η πρωινή θερμοκρασία κάποιες φορές είναι κάτω από τους δέκα βαθμούς και η ομίχλη αρκετά πυκνή. 

Το κρυφτό με τον ήλιο δημιουργεί υπέροχα τοπία γύρω από το σπίτι μας κι αν έχεις χρόνο να τα απολαύσεις δεν υπάρχει καλύτερο ξεκίνημα ημέρας. 

Η δροσιά καλά κρατεί μέχρι να σηκωθεί ο ήλιος και ν' αρχίζει να ζεσταίνει τα καλοκαιρινά λουλούδια μας, τα οποία παραδόξως ακόμα είναι κραταιά! 

Οι ντάλιες μας, στρεσαρισμένες μάλλον όλο το καλοκαίρι, τώρα δε σταματούν ν' ανθίζουν και να μεγαλώνουν. Αυτή η σομόν είναι πραγματικά εξαιρετική και δε χορταίνω να την παρατηρώ. 

Όπως βέβαια τις ζίννιες και τα κόσμος μας, τα οποία ίσως ήταν τα μοναδικά που άντεξαν τις υψηλές θερμοκρασίες. Κι ενώ πέρυσι όλα είχαν ξεραθεί τέτοια εποχή φέτος εξακολουθούν να δίνουν χρώμα στον φθινοπωρινό μας κήπο και τροφή σε μέλισσες και πεταλούδες.  

Ελπίζω να σας άρεσε το μικρό μου φωτορεπορτάζ και να σας έβαλα στο κλίμα! Καλό υπόλοιπο τριήμερου σας εύχομαι με υγεία!

Ευγενία   

Μαγειρεύοντας κυδώνια, μια συνήθεια λευκαδίτικη

Γεια χαρά σε όλους και πάλι!

Φθινόπωρο και κυδώνια πάνε αντάμα και όταν η νοικοκυρά έχει μεράκι τότε θα φτιάξει γλυκό του κουταλιού σε διάφορες παραλλαγές: κυδώνι κοφτό, κυδώνι πελτέ (το αγαπημένο μου), κυδωνόπαστο, το οποίο δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ ως ώρας. 

Άλλοτε, θα τα ψήσει στο φούρνο και τότε θα πάρουν ένα σκούρο, βαθυκόκκινο χρώμα που θα λιώνουν στο στόμα και θα είναι σκέτο μέλι! 

Εμείς στο σπίτι μας είμαστε πολύ χαρούμενοι όταν πέσουν στα χέρια μας κυδώνια, γιατί επιτέλους θα μπορούμε να μαγειρέψουμε το λευκαδίτικο σοφιγάδο μας, ένα πιάτο ξεχωριστό με κρέας, ξύδι και πετιμέζι. Ένα είδος στιφάδου, όπως το περιγράφει η Εύη Βουτσινά στο βιβλίο της. 

Και σύμφωνα με μια μαρτυρία του βιβλίου της, την κατοχή συνήθιζαν να προσθέτουν κυδώνια για ν' αυγατίσει το φαγητό μετριάζοντας τη στυφή τους γεύση με λίγο πετιμέζι. 

Σύμφωνα τώρα με την Τούλα Σκληρού, αυτό το πιάτο το μαγείρευαν οι κάτοικοι της χώρας, οι πρωτευουσιάνοι δηλαδή, και πρόκειται για μια παλιά συνταγή που κρατάει από την Ενετοκρατία.  

Όποια κι αν είναι η ιστορία αυτού του ξεχωριστού πιάτου, ένα έχω να σας πω: ότι είναι εξαιρετικά γευστικό με τα κυδώνια παίρνουν μια ανεπανάληπτη γεύση. Μάλιστα, όσες φορές το έχουμε μαγειρέψει για φίλους, έχουν εντυπωσιαστεί με το πώς μεταμορφώνονται και γίνονται καλύτερα κι από πατάτες. Αν θέλετε να το δοκιμάστε κι εσείς, θα βρείτε τη συνταγή σε πολλές ιστοσελίδες.

Η κυδωνιά της αυλής μας φέτος μας χάρισε μεγάλα και γερά κυδώνια, τόσα πολλά που σκεφτήκαμε να βρούμε κι άλλους τρόπους μαγειρέματος. Έτσι, μετά από έρευνα, ο Βασίλης μου έστειλε μια ολόκληρη λίστα με προτάσεις και συνταγές. 

Η πρώτη που φτιάξαμε είναι μια πρόταση με βασικά υλικά το κοτόπουλο, τα κυδώνια και τα μήλα. Εύκολη και γευστική, αλλά προσωπικά, βρήκα τα μήλα αδιάφορα -ίσως αν είχα βάλει ξινόμηλα να γίνονταν καλύτερα- οπότε, την επόμενη φορά που θα μαγειρέψω τη συνταγή θα βάλω μόνο τα κυδώνια.  

Σειρά έχει μια αλμυρή τάρτα με κυδώνια, μπέικον κι αμύγδαλα. Μάλιστα, αυτή την δρομολογώ για το Σαββατοκύριακο, οπότε θα σας ενημερώσω για το αποτέλεσμα με την πρώτη ευκαιρία!

Κι επειδή εμάς η μάνα μας μαγείρευε πολύ συχνά τις πατάτες γιαχνί -που τους είχα και αδυναμία- σκέφτομαι πολύ σοβαρά να δοκιμάσω και τα κυδώνια γιαχνί. Είμαι βέβαιη, ότι θα γίνονται τόσο υπέροχα όσο και στο σοφιγάδο. 

Αυτές είναι λίγες από τις συνταγές που τράβηξαν την προσοχή του Βασίλη. Εγώ πάλι βρήκα στα αγγλόφωνα βιβλία μου ένα τσάτνει με κυδώνια και κολοκύθα καθώς και μια μαρμελάδα με μήλα και κυδώνια. 

Όπως καταλάβατε, το Φθινόπωρο θα μας γεμίσει πειραματισμούς και θα φέρει νέες γεύσεις στο πιάτο μας. Άραγε, εσάς σας αρέσουν τα φρούτα στη μαγειρική; Μπορεί να παραπέμπουν σε άλλες κουζίνες, αλλά είμαι βέβαιη ότι και σε άλλα μέρη της Ελλάδας θα υπάρχουν φρούτα στην παραδοσιακή μαγειρική. Ίσως σας έχω μιλήσει για την ξινάδα, μια σάλτσα από κορόμηλα που έφτιαχναν στο χωριό του Βασίλη για να ξινίζουν τα φαγητά τους, μιας και τα λεμόνια δεν ευδοκιμούσαν στο κλίμα της Κόνιτσας. 

Καλά να περνάτε, 

Ευγενία