Μεταφυτεύσεις και προετοιμασία του ανοιξιάτικου κήπου μας

Γεια χαρά σε όλους σας!

Μας τέλειωσε κι ο Μάρτης, αλλά ευτυχώς για μας κύλησε όμορφα. Τα ραπτικά υπήρξαν ελάχιστα, αλλά χαρούμενα και καρναβαλικά, η έμπνευση της τελευταίας στιγμής! Η πολλή δουλειά έγινε στο χωράφι, αφού από τα μέσα του Φλεβάρη αρχίσαμε να ασχολούμαστε με τις ετοιμασίες του κήπου μας. Άπαξ και είδαμε την τσιντόνιά μας ν' ανθίζει πήραμε το μήνυμα ότι ήταν πια ώρα για κλαδέματα και μεταφυτεύσεις. 

Για την περιποίηση που κάναμε στις τριανταφυλλιές μας με σκοπό να καταπολεμήσουμε την μελανά κηλίδωση με τη βοήθεια των φυκιών σας έγραψα εδώ. Από εκείνη τη μέρα μέχρι και σήμερα οι τριανταφυλλιές μας έχουν μεγαλώσει χαρακτηριστικά και δείχνουν να έχουν ένα υγιές και λαμπερό φύλλωμα. Σήμερα μάλιστα απολαύσαμε και το πρώτο άνθος της αναρριχώμενης τριανταφυλλιάς, της οποίας ο Βασίλης της έφτιαξε ένα πλέγμα για να την στηρίξει. 

Τα λουλούδια που είχαμε φυτέψει πέρυσι τριγύρω απ' το πηγάδι μας φέτος ήθελαν ιδιαίτερη περιποίηση. Τα γεράνια μας, για παράδειγμα, ταλαιπωρήθηκαν υπερβολικά από την παγωνιά που έκανε για δυο βδομάδες στα τέλη Γενάρη, γι' αυτό και τα κλαδέψαμε και τα βάλαμε σε γλάστρες για να τα προστατέψουμε. Μετά από λίγες βδομάδες άρχιζαν και πάλι να πετάνε καινούργια φύλλα! Επίσης, η αρμπαρόριζά μας επηρεάστηκε κι αφού την κλαδέψαμε άρχισε και πάλι να βλασταίνει. Τέλος, μεταφυτέψαμε αρκετά φυτά, όπως τα γκαζάνια, τις ντάλιες και τις λεβάντες για να έχουν φέτος περισσότερο χώρο για ν' αναπτυχθούν. Πέρυσι που ήταν μικρά τα βάλαμε κοντά κοντά για να μην υπάρχουν κενά, αλλά φέτος σωστά σκεφτήκαμε να τους δώσουμε το χώρο που χρειάζονται. Τα γκαζάνια ήδη έβγαλαν τα πρώτα τους λουλούδια και είμαι πολύ χαρούμενη που όλα άντεξαν μέσα στο χειμώνα.  

Βέβαια, από τον κήπο μας δεν έλειψαν και οι φθινοπωρινοί βολβοί, τους οποίους απολαμβάνουμε τώρα. Τα περσινά μας μούσκαρι και ζαμπάκια ξαναβγήκαν. Φέτος, φυτέψαμε και νέους βολβούς: τουλίπες, φρέζες, ίριδες και νάρκισσους. Όλα σιγά σιγά ανθίζουν και μοσχοβολάει ο τόπος. 

Ο Βασίλης ανέλαβε και φέτος να φυτέψει πατάτα, ποικιλία σπούντα. Διαθέτοντας την περσυνή εμπειρία, φέτος θέλησε να πειραματιστεί και με νέα τεχνική, οπότε πέρα από τις πατάτες που φύτεψε στα αυλάκια που έσκαψε, έβαλε και κάποιες σε ένα χοντρό στρώμα κόμποστ που είχαμε φτιάξει όλο το προηγούμενο διάστημα. Οι πατάτες μας βλαστήσανε και δείχνουν να αναπτύσσονται καλά. Εμείς θα περιμένουμε καρτερικά να δούμε τα αποτελέσματα του πειράματος!

Επειδή τα λαχανικά δε λείπουν ποτέ απ' το πιάτο μας, στα μέσα Φλεβάρη φυτέψαμε σε σπορεία μαϊντανό, κόλιαντρο, ρόκα, μαρούλια και σπανάκι. Τα μαρούλια δε βγήκαν ποτέ, αλλά τα υπόλοιπα πέτυχαν. Σήμερα φυτέψαμε σπανάκι και λίγες μέρες πριν ρόκα. Σιγά σιγά θα πάρουν σειρά ο μαϊντανός κι ο κόλιαντρος. 

Σε λίγες μέρες θα μαγειρέψουμε και τα πρώτα μας κουκιά, τα οποία με το που έφτιαξε ο καιρός συνεχώς ψηλώνουν. Στα μέσα Φλεβάρη σπείραμε και αρακά, παντζάρια, καρότα, ρεβύθια και κρεμμυδάκι. Ο αρακάς ήδη ξεπρόβαλε για τα καλά. Να δούμε τί άλλο θα ευδοκιμήσει! 

Για το τέλος σας άφησα την ανθισμένη μας ροδακινιά η οποία είναι πολύ όμορφη. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα δέντρα έχουν αρχίσει να βγάζουν τα νέα τους φύλλα και να ευεργετούνται από τον ερχομό της Άνοιξης. Είναι γεγονός ότι πέρυσι ο Βασίλης τα φρόντισε πολύ. Ανέλαβε να τα κλαδέψει και παρά του ότι δεν το είχε ξανακάνει μελέτησε πολύ ώστε να ωθήσει ν' αναπτυχθούν ακόμα πιο πολύ. Φέτος, κι ο ίδιος απολαμβάνει τους καρπούς των προσπαθειών του. 

Σας εύχομαι καλό μήνα, 

Ευγενία

Confetti patchwork quilt top

Γεια χαρά σε όλους και καλή βδομάδα. 

Αφήνουμε για λίγο την κηπουρική και σήμερα επιστρέφουμε με πολλή ραπτική, που τόσο αγαπάμε σε αυτό το μπλογκ. Επιτέλους ολοκλήρωσα ένα ακόμα quilt top, το οποίο άρχισε δειλά δειλά στα μέσα του περασμένου Μάη με σκοπό να δημιουργηθεί αποκλειστικά και μόνο από υπάρχοντα ρετάλια και μ' ένα άσπρο ελαττωματικό σεντονόπανο που μου έδωσε η μαμά μου. 

Είναι γεγονός ότι μου πήρε κάτι λιγότερο από ένα χρόνο για να το ολοκληρώσω, όχι μόνο γιατί έπρεπε να ενώσω μικρά μικρά κομμάτια, αλλά και γιατί ο ελεύθερος χρόνος ήταν λιγοστός. 

Ωστόσο, τη δεύτερη βδομάδα των Χριστουγέννων κατάφερα να προχωρήσω αρκετά το πρότζεκτ και τα περισσότερα Σαββατοκύριακα προσπαθούσα όλο και κάτι να ράβω. 

Πέρασα από διάφορα στάδια και κάθε τόσο προσάρμοζα τη στρατηγική μου ως προς το συνδυασμό των χρωμάτων. Όταν έβλεπα ότι κουραζόμουν και δεν είχα πολλή έμπνευση απλώς σταματούσα το ράψιμο γι' άλλη φορά. 

Εν τέλει αυτό που λειτούργησε καλύτερα ώστε να μην ξοδεύω πολλή ενέργεια ήταν να συνθέτω πρώτα αρκετά μικρά τετράγωνα των εξίμισι ιντσών και μετά να προσπαθώ να τα ταιριάξω μεταξύ τους. 

Κάθε τόσο προσέθετα και μια γραμμή στο quilt top με αφορμή να σας δείξω την εξέλιξή του σε κάποιες αναρτήσεις. 

Τελικώς οι αναρτήσεις δε γράφτηκαν ποτέ, αλλά να που ήρθε η ώρα να το δείτε ολοκληρωμένο. 

Βέβαια, δε σας κρύβω ότι φλερτάρω με την ιδέα να του προσθέσω άλλη μια γραμμή για να μακρύνει λίγο ακόμα, αλλά σας ομολογώ ότι και μόνο στη σκέψη κουράζομαι. 

Μπορεί να μη του φαίνεται, αλλά είναι πολύ χρονοβόρα η κατασκευή του. Γι' αυτό και σε κάποια τετράγωνα χρησιμοποίησα πιο μεγάλα ρετάλια και φαρδιές λωρίδες λευκού υφάσματος, ώστε να κάνω την κατασκευή τους λίγο πιο γρήγορη!

Μιλώντας τώρα για κανόνες, όπως σας είπα ο βασικός κανόνας ήταν να χρησιμοποιήσω αποκλειστικά και μόνο ρετάλια ώστε να μειωθεί ο όγκος τους. 

Ένας άλλος κανόνας ήταν να μη βιώσω κανένα δράμα ως προς το πώς θα συνδυάσω τα χρώματα. Γενικώς, είναι το μεγάλο μου πρόβλημα, αφού πολλές φορές έχω αρχίσει κάτι με μεγάλο ενθουσιασμό για να το ξηλώσω μετά από λίγο, επειδή δε μου άρεσαν τα χρώματα... Τρίτος κανόνας ήταν να σταματάω το ράψιμο όταν ένοιωθα είτε ότι αρχίζει να μου πονάει ο αυχένας είτε όταν ξέμενα από έμπνευση. 

Δε σας κρύβω ότι έχω πάρει ζεστά το όλο πρότζεκτ και δε θέλω να χάσω χρόνο με το καπιτονάρισμα του παπλώματος. Μάλιστα, έχω ήδη τη βάτα ενώ την πλάτη του παπλώματος θα τη φτιάξω και πάλι από μεγάλα ρετάλια υφάσματος που ήδη διαθέτω.  

Στους παρακάτω συνδέσμους μπορείτε να διαβάστε και τις προηγούμενες αναρτήσεις αφιερωμένες στο confetti patchwork.

-Confetti patchwork

-Confetti patchwork και σκέψεις για το πώς επιλέγω τα υφάσματα σε κάθε τετράγωνο

-Confetti patchwork και τα ραψίματα του καλοκαιριού που πέρασε

Σας αποχαιρετώ και τα λέμε και πάλι πολύ σύντομα!

Ευγενία

Χρησιμοποιώντας φύκια στον κήπο μας για εδαφοκάλυψη

Οι τριανταφυλλιές του κήπου μας είναι ένα εξαιρετικό θέαμα, ήταν αυτό που θαύμασα πιο πολύ την πρώτη φορά που ήρθα σ' αυτό το σπίτι. Κατά μήκος της πρόσοψης του σπιτιού οι ιδιοκτήτες έχουν φυτέψει παλιές ποικιλίες τριανταφυλλιών σε διάφορα χρώματα και πραγματικά είναι το καμάρι του κήπου! Όταν είναι ανθισμένες δε χορταίνω να πηγαίνω να τις μυρίζω, να τις χαζεύω και να παρατηρώ τις πεταλούδες που περιτριγυρίζουν τα άνθη τους.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε αρχίσαμε να παρατηρούμε μια αλλαγή στα φύλλα τους, αρχικά νομίζαμε ότι ήταν κάτι παροδικό, ωστόσο αυτές οι κηλίδες επέμεναν κι έτσι το ψάξαμε λίγο περισσότερο. Καταλάβαμε ότι είχαν προσβληθεί από μελανά κηλίδωση, η οποία γίνεται διακριτή από τα μαύρα στίγματα με τα οποία γεμίζουν τα νέα φύλλα του φυτού. Αυτά σταδιακά κιτρινίζουν κι εν τέλει πέφτουν. Επί της ουσίας πρόκειται για ένα μύκητα που ευνοείται από τη ζέστη και την υγρασία και μεταδίδεται εύκολα. Έτσι, κι εμάς αρρώστησαν όλες οι τριανταφυλλιές κι αντί ν' ανθοφορούν μέσα στο καλοκαίρι είχαν τα μαύρα τους τα χάλια. Αφού ενημερωθήκαμε, αφαιρέσαμε με επιμέλεια όλα τα προσβεβλημένα φύλλα και ψεκάσαμε με διάφορα οικιακά διαλύματα με βάση τη σόδα. Κάπως βελτιώθηκε η κατάστασή τους, αλλά ο μύκητας επέμενε. 

Φέτος, λοιπόν, ο Βασίλης ανέλαβε εντατικότερη δράση κι αφού ενημερώθηκε αρκετά αποφάσισε ν' ακολουθήσει μια εναλλακτική μέθοδο. Μιας και βρισκόμαστε σε περίοδος κλαδέματος, πριν δυο βδομάδες αρχικώς κλάδεψε τις τριανταφυλλιές σύμφωνα με τις οδηγίες κλαδέματος. 

Μετά, αφαίρεσε από το χώμα όλα τα ζιζάνια και χορτάρια με σκοπό ν' απομακρύνει τα σπόρια του μύκητα που σίγουρα είχαν πέσει τριγύρω από τις τριανταφυλλιές. 

Έπειτα κάλυψε όλη αυτή την περιοχή με φύκια που είχε φέρει από την παραλία και που πρώτα τα ξέπλυνε καλά καλά για ν' απομακρυνθεί το αλάτι από πάνω τους. 

Το σκεπτικό είναι αυτό το παχύ στρώμα φυκιών να λειτουργήσει ως εδαφοκαλυπτικό ώστε να εμποδίσει το μύκητα που βρίσκεται στο έδαφος να επανεμφανιστεί. Η εδαφοκάλυψη θα μπορούσε να έχει γίνει με πριονίδι, άχυρα, γεωύφασμα και άλλα υλικά. 

Ο Βασίλης επέλεξε τα φύκια γιατί ήταν άμεσα προσβάσιμα! Βέβαια, διαβάζοντας λίγο παραπάνω, ανακάλυψε ότι τα φύκια είναι πολύ ωφέλιμα στην κηπουρική, αφού βοηθούν στην ανθοφορία, την καρποδεσία και τη γενικότερη ανάπτυξη των φυτών. 

Η αλήθεια είναι ότι οι τριανταφυλλιές μας έχουν αρχίσει κιόλας και πετάνε τα πρώτα τους μάτια και περιμένουμε να δούμε αν η μέθοδος που ακολουθήσαμε θα αποβεί αποτελεσματική. 

Κατά τα άλλα, παρά την παγωνιά και τη σχετική αδράνεια στον κήπο μας, τα πλάνα ποτέ δε σταματάνε. Φέτος, λοιπόν, ο Βασίλης σκέφτηκε να γίνει ακόμα πιο μεθοδικός κι αφού σχεδίασε τον κήπο μας στο autocad -ένα σχεδιαστικό πρόγραμμα για μηχανικούς- άρχισε να οργανώνει αρχικώς τη διάταξη του ανοιξιάτικου λαχανόκηπου. Πάρτε κι εσείς μια γεύση από τα φετινά πλάνα. 

Για πρώτη φορά θα δοκιμάσουμε να φυτέψουμε αρακά και ρεβύθια ενώ αργότερα θα πειραματιστούμε και με τις γλυκοπατάτες. Αν έχετε να μας δώσετε κάποια συμβουλή αφήστε τη στα σχόλια. Θα χαρούμε να τη διαβάσουμε!    

Τα λέμε πολύ σύντομα, 

Ευγενία         

Χειμερινή πλιγουροσαλάτα με κουνουπίδι, μαραθόριζα, ρόδι και σταφίδες

Γεια σας σε όλους σας!

Η πρώτη ανάρτηση της νέας χρονιάς είναι αφιερωμένη σε μια σαλάτα πανεύκολη, χορτοφαγική και χορταστική, με πλούσιες υφές και ζεστά αρώματα από τα μπαχαρικά που συνοδεύουν το ντρέσινγκ της. 

Πραγματικά γίνεται μέσα σε λίγη ώρα, αφού όλα τα υλικά είναι ωμά, πέρα από το πλιγούρι που παραδοσιακά το μουλιάζουμε σε καυτό νερό. Εγώ να σας πω την αλήθεια μου, αγοράζω ένα πλιγούρι και σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας το βράζω και είναι έτοιμο σε 6 λεπτά! 

Μάζεψα λοιπόν απ' το κήπο τις προάλλες κάποια ζαρζαβατικά για τη σαλάτα και είπα να σας την παρουσιάσω. Αλήθεια, σας ξενίζει το ωμό κουνουπίδι; Εμείς συνηθίζαμε στο πατρικό μας να το τρώμε και ωμό, όχι μόνο βραστό. Τώρα βέβαια, το μαγειρεύουμε και στο φούρνο και γίνεται φανταστικό. 

Τα υλικά για 4 άτομα είναι:

200 γρ. πλιγούρι

60 γρ. σταφίδες

175 γρ. κουνουπίδι ωμό κομμένο σε μπουκετάκια

1 μικρός βολβός μαραθόριζα χοντροκομμένη

1 μικρό ματσάκι μαϊντανός ψιλοκομμένος 

1 μικρό ματσάκι μέντα ψιλοκομμένη

3 κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα 

50 γρ. καρύδια χοντροκομμένα ή ό,τι άλλους ξηρούς καρπούς διαθέτουμε

100 γρ. ρόδι 

Για το ντρέσινγκ:

χυμός από 1 λεμόνι

1 μικρό σκόρδο χοντροκομμένο

λίγο κύμινο

λίγη κανέλα

2 κουταλιές σούπας πετιμέζι

1 κουταλιά σούπας μέλι

4 κουταλιές σούπας λάδι 

Εκτέλεση:

Βάζουμε το πλιγούρι σε πυράντοχο μπολ και το καλύπτουμε με άφθονο καυτό νερό ώστε να σκεπάσει όλο το πλιγούρι και να περισσεύει κι ένα εκατοστό νερό πάνω από την επιφάνειά του. Το αφήνουμε για 20 λεπτά και κάθε τόσο το αναδεύουμε με ένα πιρούνι για να μην κολλήσει. Το δοκιμάζουμε κι όταν έχει μαλακώσει καλά το σουρώνουμε με λεπτό σουρωτήρι, αν και μάλλον θα έχει απορροφήσει το νερό. Δεν το αφήνουμε για πάρα πολλή ώρα, γιατί θα λασπώσει. Εγώ όπως είπα και στην εισαγωγή πλέον προτιμώ να το βράζω για 5-6 λεπτά. 

Στο μεταξύ μουλιάζουμε σε καυτό νερό και τις σταφίδες για 10 λεπτά και τις σουρώνουμε. Σε μεγάλο μπολ βάζουμε όλα τα υλικά της σαλάτας και τα ανακατεύουμε πολύ καλά. 

Σε ένα μπολάκι προσθέτουμε όλα τα υλικά του ντρέσινγκ και αφού τα ανακατέψουμε καλά, περιχύνουμε το ντρέσινγκ στη σαλάτα μας.

Πραγματικά πλούσια σε γεύσεις και αρώματα, εμείς την τρώμε και ως βασικό γεύμα. Και μιας και μιλάμε και για κηπευτικά δείτε τί παρατηρήσαμε. Όλα μας τα κηπευτικά μας (λάχανα, κουνουπίδια, μπρόκολα κατά βάση) τα φυτέψαμε στα μέσα Σεπτέμβρη για να επωφεληθούμε την καλοκαιρία. 

Είδαμε ότι κάποια μεγάλωσαν εντυπωσιακά γρήγορα και είχαν μάλιστα και πολύ ζωηρό χρώμα. Στα μέσα Νοέμβρη συλλέγαμε τους πρώτους καρπούς, που ήταν μεγάλοι κι εξαιρετικά γευστικοί! Τα άλλα μεγάλωναν πολύ αργά κι έχουν μείνει ακόμη και τώρα σχεδόν καχεκτικά σε σχέση με τα πρώτα. Καταλαβαίναμε ότι κάτι γινόταν με το χώμα, αλλά πρόσφατα μάθαμε ότι τα λαχανικά που ανήκουν στην οικογένεια Brasicca (λάχανα, μπρόκολα, κουνουπίδια) δεν αγαπούν τα όξινα χώματα κι ένας τρόπος για να μειώσουμε την οξύτητα του εδάφους είναι να ρίξουμε στάχτη. Αυτή η πληροφορία μας έλυσε το γρίφο! 

λαχανικά στα οποία ρίξαμε κόμποστ με στάχτη

Εμείς είχαμε φτιάξει το δικό μας κόμποστ εμπλουτίζοντάς το και με στάχτη από το τζάκι, αλλά δεν έφτασε για όλα τα φυτά. Εκείνα που ήταν τυχερά πραγματικά επωφελήθηκαν κι έδωσαν γρήγορα καρπούς! 

λαχανικά που μεγαλώνουν σε χώμα
που δεν περιέχει στάχτη

Τα υπόλοιπα μεγαλώνουν αργά αργά, δίνοντας μικρούς καρπούς και ίσως λιγότερο γευστικούς. Βλέπετε κι εσείς τη διαφορά στις φωτογραφίες. Κλείνοντας, την προηγούμενη βδομάδα που έπεσε και η θερμοκρασία οριακά κάτω από το μηδέν ο κήπος μας πήρε άλλη ατμόσφαιρα!

Τα λέμε και πάλι σε λίγες μέρες,  

Ευγενία