Πώς να αποφύγετε την αμοιβή του εκτελωνιστή για αγορές από τρίτες χώρες.

Γεια σας και πάλι φίλοι μου. Σήμερα επιστρέφω στη γειτονιά μας με μια χρηστική πληροφορία, σε περίπτωση που θέλετε να προβείτε σε αγορές από τρίτες χώρες, όπως την Αμερική. Παρά τους κεφαλαιακούς περιορισμούς στο διαδίκτυο κυκλοφορούν αρκετά tutorials για το πώς να μπορέσετε να χρησιμοποιήσετε το Paypal ακόμη και υπό την πίεση των capital controls και να κάνετε την πολυπόθητη αγορά!! Έτσι, λοιπόν, σκέφτηκα κι εγώ, Χριστούγεννα έρχονται, ίσως να θέλετε να αγοράσετε προμήθειες για τις χειροτεχνίες σας, έστω κάτι για την αφεντιά σας...!

Στο προκείμενο τώρα, εγώ πρόλαβα κι αγόρασα το καλοκαίρι λίγα υφάσματα από την Αμερική προτού κλείσουν οι τράπεζες (ούτε να το ήξερα!!!) και το σημαντικότερο στην όλη υπόθεση ήταν ότι αυτή την φορά δε χρειάστηκε να πληρώσω έξοδα εκτελωνιστή, γιατί πολύ απλά τα υφάσματα τα εκτελώνισα εγώ. Χμ, δηλαδή για να ακριβολογούμε ο καλός μου πεθερούλης με μια απλή εξουσιοδότηση!!

Και τα παίρνω με τη σειρά τα πράγματα για να γίνω κατανοητή. Όπως σας έχω πει κι εδώ ακόμη και για πολύ μικρές αγορές από τις τρίτες χώρες οφείλουμε να πληρώσουμε τελωνειακούς δασμούς καθώς και την αμοιβή του εκτελωνιστή που αρχίζει από 50-60 ευρώ. Ε, λοιπόν, αυτή τη φορά έλαβα ένα τηλεφώνημα από την Goldair Handling (εταιρία που εδρεύει στο Αεροδρόμιο) που με ενημέρωνε για την άφιξη του πακέτου και για το γεγονός ότι μπορούσα να κάνω εγώ η ίδια τον εκτελωνισμό αποφεύγοντας περιττά έξοδα. 

Το θέμα είναι ότι από τη Χίο ήταν φυσικά αδύνατο, οπότε με μια απλή εξουσιοδότηση ο πεθερούλης πήρε την υπόθεση πάνω του! Πήγε στα γραφεία τους και το μόνο που έπρεπε να κάνει είναι να παίρνει τα έτοιμα μηχανογραφημένα έντυπα, να τα πηγαίνει από γραφείο σε γραφείο και να πληρώνει για τη νυφούλα!! Η όλη υπόθεση έληξε μέσα σε μισή ώρα, το πακέτο αποδεσμεύτηκε από το τελωνείο και συνέχισε για Χίο, όπου και το έλαβα την επόμενη μέρα. 

Προσωπικά δεν ξέρω αν έγινε αυτή η διευκόλυνση επειδή το εμπόρευμα που είχα αγοράσει ήταν της τάξης των 60-70 ευρώ. Σε παλιότερες μεγαλύτερες παραγγελίες μου δεν είχα αυτή την ευκαιρία. Ίσως λοιπόν να άλλαξε η πολιτική, γι' αυτό και καταθέτω την εμπειρία, σε περίπτωση που σας ενδιαφέρει το θέμα. 

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία       

  

Οι μηχανές στο φουλ...

Κι όταν μιλάω για μηχανές εννοώ τις ραπτομηχανές, όπως πολύ καλά υποθέσατε καλοί μου φίλοι! Αλλά πήρα φόρα και ούτε που σας ευχήθηκα καλό μήνα. Πάει, λοιπόν, τον χαιρετήσαμε το Σεπτέμβρη...Πότε μπήκε πότε βγήκε ούτε που το κατάλαβα. Αφού είχαμε τις προσωπικές μας φούριες και παραμείναμε στην Αθήνα για πολλές μέρες, η απραξία και το στερητικό σύνδρομο με κατέβαλαν. Έτσι κι εγώ μπούκαρα στο σπίτι της αδερφής μου, της άρπαξα τη μηχανή και διάφορα υφάσματα κι άρχισα τις πρόβες.

Θα μου πείτε, βέβαια ότι βιάζομαι κι ονειρεύομαι από τώρα τα Χριστούγεννα, αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ σε μια ιδέα που είχα από καιρό κι άρχισα τους πειραματισμούς. Έτσι, με ρεταλάκια σχημάτισα δεντράκια κι έραψα λίγα υφασμάτινα καρτελάκια που διακόσμησα με δαντελίτσες και κορδέλες. 

Εκείνο το μεσημέρι ο καιρός ήταν πολύ άστατος στην Αθήνα και πράγματι μετά από λίγο η βροχή ήταν καταρρακτώδης. 

Τελικά, χθες το βράδυ επιστρέψαμε στη Χίο, όπου και θα μείνουμε για δυο μήνες. Κι ενώ έλειπα από το σπίτι από τα μέσα του Ιούλη, αγνόησα όσα σχετίζονταν με το νοικοκυριό (να περιμένει παρακαλώ, εδώ μιλάμε για μεγάλο στερητικό σύνδρομο!!!) κι έβαλα μπρος και στη δική μου ραπτομηχανή. 

Θέλησα να κάνω κάτι εύκολο και χαλαρωτικό, οπότε τι καλύτερο από λίγα tag blankets με αξιαγάπητα φανελένια υφάσματα και χουχουλιάρικα minky. 

Αυτά τα λίγα είχα να σας δείξω σήμερα. Φιλάκια πολλά και καλό και δημιουργικό μήνα!  

Αποχαιρετώντας την καλοκαιρινή Λευκάδα...

Φέτος τη Λευκάδα την απόλαυσα! Δυο μήνες γεμάτους έμεινα στο πατρικό σπιτι και τώρα που βρίσκομαι Αθήνα μόλις μια βδομάδα, ήδη μου λείπει! Μου λείπει το αδερφάκι μου -αν και θα το δω λείαν συντόμως- η καθημερινή ρουτίνα, το τοπίο. Και η αλήθεια είναι ότι είχα να πάω στη Λευκάδα δύο καλοκαίρια. 

το ανεπανάληπτο Πόρτο Κατσίκι

οι εξωτικοί Εγκρεμνοί

Αν και οι διακοπές μας ήταν πολύ διαφορετικες αυτή τη φορά, μιας και ήταν γεμάτες με baby-sitting, είχε κι αυτή η εμπειρία το γούστο της. Είδα κι εγώ από κοντά πόσο ευρηματικός πρέπει να είσαι αν έχεις παιδιά για να αντεπεξέλθεις των συνθηκών (!!!) ώστε όλοι να είναι ευτυχισμένοι. Βεβαίως, μεταξύ μας, πάντα η μαμά καταλήξει να είναι το πτώμα, αλλά αυτό μάλλον το ξέρετε!

Έτσι λοιπόν, φτιάξαμε κλόουν με φρούτα για να τα φάμε ευχάριστα και δημιουργικά, 

κάναμε βόλτες και κάτσαμε σε όοοοοολα τα πεζούλια για να ξεκουραστούμε και να φάμε το κάτι τις μας, 

απλαύσαμε τα απογεύματά μας "Στον Πόντε", το εστιατόριο της Ευαγγελίας και του Αποστόλη, και θαυμάσαμε τα ηλιοβασιλέματα γαληνεύοντας λιγάκι. 

Κάπου κάπου είχα την ευκαρία να κάνω βόλτες με το vintage, παδικό ποδήλατο της Ευαγγελίας, με προορισμό την παραλία του Κάστρου. 

Απ' όλ' αυτά δεν θα μπορούσε να λείπει και η Κιουρί, η οποία έγινε προσωρινά Λευκαδίτισσα. Εκανε κι αυτή το μεγάλο ταξίδι από Χίο Λευκάδα, μέσω Αθήνας. Και σε πλοίο μπήκε και τις Εθνικές Οδούς μας τις γνώρισε. Δεν ήταν το καλύτερό της, αλλά άντεξε και τώρα χαίρεται την ελευθερία της αλωνίζωντας στην εξοχή. Αρχόντισσα σας λέω!!!!

Τελευταία στάση προτού αναχωρήσω, η παραλία των Μύλων. Δεν κάναμε απολύτως τίποτε, απλώς καθόμασταν κι ακούγαμε τον παφλασμό των κυμάτων πίνοντας καφέ. Μόνο η θέα ενός συμπαθητικού σκυλάκου μας ξεκούνησε, ο οποίος απολάμβανε το μπάνιο του. Τρέξαμε με την Ειρήνη να τον δούμε και να τον χαϊδέψουμε!!

Τώρα βρισκόμαστε στην Αθήνα σε κατάσταση αναμονής για να δούμε πού θα βρεθούμε, εφόσον η επιστροφή μας στη Χίο είναι αβέβαιη ως ώρας. Βγάλαμε δυόμησι μήνες ο Βασίλης κι εγώ περιφερόμενοι ανάμεσα σε Λευκάδα, Αθήνα και Χίο κι έχοντας τα ρούχα μας σε μια βαλίτσα, αλλά δεν πειράζει, γιατί γεμίσαμε αγάπη, εικόνες κι εμπειρίες. 

Σας χαιρετώ κι εύχομαι αύριο να μην βρέχει για να απολαύσω τον αγαπημένο μου Φοίβο Δεληβοριά στο Γκάζι. Να κι ένα καλό της στάσης αναμονής!!!! Φιλάκια πολλά.  

Συντηρώντας ολόκληρες ντομάτες σε γυάλινα βάζα

Φέτος η σοδειά του μπαμπά σε ντομάτες ήταν αρκετά μεγάλη και ως συνήθως το πρόβλημα ήταν πώς να τις συντηρήσουμε όλες αυτές. 

Δεν είχαμε το χώρο και την πολυτέλεια για να κάνουμε λιαστές ντομάτες, κέτσαπ, μαρμελάδα και διάφορα άλλα λόγω συνωστισμού στο σπίτι, αλλά δεν μπορούσα να μη δοκιμάσω και κάτι νέο. 

Βρήκα, λοιπόν, εδώ ένα τρόπο για να συντηρήσω στο βάζο ολόκληρες ντομάτες και πράγματι η διαδικασία δεν ήταν καθόλου χρονοβόρα: έπλυνα τις ντομάτες, τις ξεφλούδισα και τις πίεσα μέσα στα δοχεία ώστε να βγουν και αρκετοί χυμοί. Στο τέλος πρόσθεσα ένα κουταλάκι χυμό λεμονιού για τα βακτήρια. Το μόνο χρονοβόρο ήταν να βράσω τα βάζα για μιάμιση ώρα με σκοπό να εμφιαλωθούν και να μπορούν να διατηρηθούν εκτός ψυγείου.

Νομίζω ότι είναι μια πρακτική μέθοδος για να χρησιμοποιήσουμε τις ντομάτες στο μαγείρεμα δίνοντας αυθεντική γεύση στα φαγητά μας! 

Φιλάκια πολλά και καλό υπόλοιπο εβδομάδας!