Σφραγιδοκατάσταση!!!

Ωραία η βιβλιοδεσία, αλλά αποφάσισα ότι θα μου άρεσε να διακοσμώ τις σελίδες των σημειωματάριων με λεξούλες, σφραγιδούλες κλπ. Αφήστε που πάντα κρυφοζήλευα όλα εκείνα τα υλικά των φίλων scrapbookers που κάνουν πράματα και θάματα. Οι σφραγίδες ήταν η άμεση και διασκεδαστικότερη λύση, αλλά απ' όσο θυμάμαι δεν μου είχαν φανεί και πολύ οικονομικές παλιότερα στα ελληνικά καταστήματα. Μια αναζήτηση στο etsy με οδήγησε σε τούτο το κινέζικο μαγαζί και μετά από κάμποση έρευνα αποφάνθηκα ότι τα ίδια πράγματα τα πουλούσε αρκετά φθηνότερα από τα μαγαζιά των ΗΠΑ. Αγόρασα την ωραιότατη κασετινούλα με τα αγγλικά γράμματα, μια σειρά από χαριτωμένα σφραγιδάκια και φανταστικά αυτοκολλητάκια, αγγλιστί masking tape stickers!!! 

Τα παρέλαβα χθες, μετά από 16 μέρες και μάλιστα είχα κι έξτρα, μικρές εκπλήξεις! Η συλλογή των αυτοκόλλητων είναι σούπερ παστέλ και παιγνιδιάρα, μου αρέσει πολύ! 

Οι σφραγίδες αναμενόμενα μικρής διάστασης, ήταν άλλωστε σαφέστατες και οι περιγραφές. 

Άρχισα το παιγνίδι κι έγραψα στις πρώτες σελίδες του νέου σημειωματάριου. Ουφ, κόπιασα να βρίσκω τα γράμματα και να τα ζουλάω. Βέβαια, βλέπετε κι ατσαλιά γύρω γύρω, το μελάνι γράφει και τα περιθώρια της σφραγίδας. 

Πήρα μια μπατονέτα και προσπαθούσα να τα περιορίζω αφαιρώντας το μελάνι. Εχετε καμιά καλύτερη ιδέα ή έτσι συμβαίνει γενικώς; Πάντως, ελπίζω να βελτιωθώ γιατί έχω στόχο να γεμίζω πολλλλλές σελίδες!

Φιλάκια πολλά

   

Ευτυχής λήξη συναγερμού!!! Η Κιουρί επέστρεψε!

Ναι, ναι, καλοί μου φίλοι, η θετική σας ενέργεια και η σκέψη σας βοήθησε πολύ και πράγματι την Παρασκευή το πρωί η Κιουρί μας επέστρεψε σπίτι, εμφανώς αδυνατισμένη, διψασμένη και στρεσαρισμένη. Ακόμα τρώει το καταπέτασμα, οι κλασσικές τις συνήθειες επανέρχονται, όμως της λείπει ακόμα το νεύρο και η σπιρτάδα της. Θέλει το χρόνο της προφανώς! Όλα μπήκαν στη θέση τους όπως καταλαβαίνετε κι επέστρεψε και σε μας η χαρά και η ανακούφιση! 

Όσες μέρες έλειπε, το έριξα στη χειροτεχνία για να απασχολούμαι με κάτι και να ξεχνιέμαι. Αποφάσισα να ομορφύνω κάποια βαζάκια και να γεμίσω με τα κουμπιά που αγόρασα από τη Σμύρνη. Αγόρασα μια σειρά από όμορφα χαρτιά και τα έντυσα χρησιμοποιώντας πηχτή ξυλόκολλα. Τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά μου έφτιαξαν τη διάθεση. 

Το χαρτί με τα γραμματόσημα το κόλλησα και πάνω σε μια τάβλα κρεβατιού, προσθέτοντας λίγες λεπτομέρειες δαντέλας, ενώ έβαψα και μια κορνίζα στα πλαίσια του σχεδίου που έχω να ομορφύνω το  ένα δωμάτιο για να το αναγάγω σε λειτουργικό χώρο-εργαστήρι. 

Μεγαλεπήβολα σχέδια μπήκαν στον εγκέφαλό μου κατά τη διάρκεια της απουσίας της Κιουρίς!!!!

Και για το τέλος, έψησα κι ένα από τα αγαπημένα μου κέικ για το μάθημα της βιβλιοδεσίας, 

το οποίο οδεύει στη λήξη του. Μάλιστα, ο δάσκαλός μου μου παραχώρησε ένα άρθρο του σχετικά με την κατασκευή φωτογραφικού άλμπουμ, το οποίο και θα το αναρτήσω σύντομα ώστε να πειραματιστείτε κι εσείς!!

Υ.Γ. Δεν άντεξα τον πειρασμό κι έφτιαξα ένα σημειωματάριο συνδυάζοντας το ίδιο χαρτί με δέρμα στη ράχη! 

Έγινε κατευθείαν το αγαπημένο μου!!!

Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό, έχασα τη γάτα μου και ψάχνω να τη βρω...

Τη σημερινή ανάρτηση την έταξα χθες στη Μυρσίνη, με αφορμή τη δική της γατό-ανάρτηση. Βρήκα κι εγώ αφορμή να της πω τον πόνο μου, μιας και χάσαμε την Κιουρί μας από το Σάββατο. Κι επειδή μένουμε στο φρούριο της Χίου, όπου η διέλευση των αυτοκινήτων είναι μηδαμινή και με χαμηλές ταχύτητες, πολύ φοβόμαστε ότι μας της έκλεψαν. Είναι δυνατόν; Δεν ήξερα ότι κλέβουν γάτες, και ειδικά κεραμμυδόγατες! Κι ενώ την υιοθετήσαμε, τη στειρώσαμε και της ανοίξαμε βιβλιάριο για την κτηνίατρο, δεν της είχαμε ακόμα φορέσει λουράκι και ίσως αυτό ήταν μεγάλο λάθος... Παρ' όλ' αυτά, ακόμα θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα τη βρούμε! Η ελπίδα, άλλωστε, πεθαίνει τελευταία! 

Ξεκινώντας λοιπόν, την ιστορία της Κιουρί, γνωριστήκαμε κάπως έτσι... 

Αυτή ήταν παρέα με τη εξίσου νεογέννητη φίλη της, τη Ραχατούλα (έτσι την ονομάσαμε σκοπίμως) στην αυλή του σπιτιού που νοικιάσαμε στη Χίο. Θέλησαν να μας υποδεχτούν για να μην αισθανόμαστε μόνοι και ξένοι σε ξένο τόπο! Πολύ ευγενικά γατιά εξ αρχής!!!!

Μετά το γατί άρχισε να αποδεικνύεται υπερβολικά περίεργο και μαγκάκι,

οπότε υποθέσαμε ότι είναι αρσενικό και το φωνάζαμε Curious....μέχρι που αποδείχτηκε θήλυ. Πα μαλ, είπε ο Βασίλης και η Miss Curiosity γάτα μας καμουφλαρίστηκε στο πολύ σικ όνομα Curie, για να έχει κι ένα κύρος στη γατοκοινωνία!!! 

Έδειξε από νωρίς αγάπη κι ευαισθησία για το φυσικό περιβάλλον αλλά μας εξέπληξε όταν ανακαλύψαμε ότι έχει και δεξιότητες φακίρη!! 

Τα σουβλάκια- αποτυχημένη γατοπροστασία γλάστρας- δεν της ανέκοψαν ποτέ τα σχέδια!

Μάλιστα, η δεξιά ζαρντινιέρα καθιερώθηκε ως το θερινό της στέκι! Βέβαια, πολύ άνετα εξοικειώθηκε με όλα τα αντικείμενά μας κι άφηνε παντού το στίγμα της παρέα με την κολλητή της, βλέπε Ραχατούλα!

Η πρώτη επίσκεψη στην κτηνίατρο επισφράγισε και την υιοθεσία!! Ήταν το καλύτερο γατί του κόσμου!!!!

Και τώρα ακολουθούν φωτογραφίες με όλα τα στάδια χαλάρωσης, ρέκλας, νύστας και ύπνου. 

τί σας ξαφνιάζει με την επιλογή μου και
τραβάτε φωτογραφίες;;;;

εδώ έχει μεγαλύτερη απλωσιά! Ας επεκταθώ!

όλοι χρειαζόμαστε λίγη ιδιωτικότητα!

χωρίς φλας παρακαλώ, μη με στραβώνετε!!! 

Λίγη ζέστη παραπάνω δε βλάπτει. Ως γνωστό, εμείς οι γάτες
είμαστε κρυουλιάρες! 

Τέρμα τα φλας, δεν αφήνετε μια κυρία να ησυχάσει! 

Βολικό το καλοριφέρ, αλλά τίποτα δε συγκρίνεται με την
πολυθρόνα μου και την κουβερτούλα μου! Βγάλτε όσες φωτό θέλετε, δε
μου καίγεται καρφί!!!!!

Θα ακολουθήσει και συνέχεια αλλά και μια ανάρτηση με πετυχημένη γατοπροστασιά γλάστρας, φετινά πειράματα που απέδωσαν καρπούς. Ξεχάστε τα σουβλάκια τα οποία είναι κι αντιαισθητικά!! Κι αν έχετε καμιά ιδέα για το πώς να κινηθώ για να βρω το Κιουράκι μου, παρακαλώ να μου το πείτε!

Cupcakes Totebags και μια τριανταφυλλένια!

Καλημέρα φίλοι μας! 

Σήμερα η μέρα ξεκινά ηλιόλουστα κι απ' ότι φαίνεται ο όμορφος καιρός θα διατηρηθεί! Και η αλήθεια είναι ότι με τέτοιο ζεστό καιρό οι πάνινες τσαντούλες ταιριάζουν πολύ. Ανάλαφρες, διασκεδαστικές κι ευρύχωρες είναι ό,τι χρειάζομαι! 

Παρακολουθώντας το δωρεάν μάθημά στο Craftsy αποπειράθηκα να φτιάξω μια τσαντούλα, δωράκι για την Έλενα που γιορτάζει σε λίγες μέρες. Κατευθείαν επέλεξα τα υφάσματα. 

Ήθελα από καιρό να δουλέψω με αυτό το καταπληκτικό ρετρό ύφασμα, μα έψαχνα την κατάλληλη αφορμή. Κι αν σας αρέσει κι εσάς, θα το βρείτε στην Καλαμιώτου στο κέντρο της Αθήνας, φιγουράρει ως κουρτίνα σε βιτρίνα καταστήματος! 

Το ταίριαξα με καφέ πουά, για να αποτελέσει τη φόδρα της τσάντας κι άρχισα τα πειράματα με το κινητό ανά χείρας για να κάνω επανάληψη στο μάθημα στα σημεία που είχα απορίες. 

Έκανα και την πρώτη κουμπότρυπα, τεράστια χαρά!! 

Το πείραμα πέτυχε και μου άρεσε πάρα πολύ το αποτέλεσμα, γι' αυτό και δεν έχασα χρόνο, πέρασα στη δεύτερη. Cupcakes κι εδώ, αλλά πιο παιγνιδιάρικα, από το ίδιο κατάστημα της Καλαμιώτου. 

Η τσάντα αυτή τη φορά ήταν παραγγελία από την Ευαγγελία. "Να μου φτιάξεις μια για να βάζω τα τάπερ και τα μπιμπερό της μπέμπας". Συνεπώς, προσαρμόστηκαν και οι διαστάσεις. 

Εδώ επέλεξα κίτρινο ύφασμα για να φοδράρω τη τσάντα, με κουμπάκι καρδούλα αλλά  και με γάντζο για τα κλειδιά (έχουμε θέμα οικογενειακώς με τα κλειδιά....ποτέ δεν ξέρουμε πού τα αφήσαμε!!!!). 

Αλλά, δεν μπορούσα να μη φτιάξω και μία για τη μαμά, που είχε γενέθλια στις 7 Μάη. 

Εδώ το ύφασμα ήταν διαφορετικό, τριανταφυλλένιο εκ Τουρκίας με κόκκινη πουά φόδρα και φυσικά γάντζο για κλειδιά! 

Κι εδώ οι διαστάσεις προσαρμόστηκαν, μιας και η μαμά δεν προτιμά τις πολύ βαθειές τσάντες. 

Τις παρέλαβαν χθες κι απ' όσα μου είπαν, άρεσαν!!! Το κατευχαριστήθηκα κι αυτό το project κι αν θέλετε κι εσείς να φτιάξετε τη δική σας πάνινη τσαντούλα τότε πατήστε εδώ και καλό μάθημα!!!