Ετοιμάζουμε τρουφάκια για τα Χριστούγεννα κι ένα ιδιότυπο advent calendar!

Γεια χαρά σε όλους!

Η αντίστροφη μέτρηση για τα Χριστούγεννα άρχισε και όλοι περιμένουν με ανυπομονησία την άφιξή τους. Δεν ξέρω αν είστε φαν των advent calendars, μπορώ όμως να σας πω ότι όσες φορές μας έχει στείλει η φίλη μας Μπίργκητ το βέβαιο είναι ότι ο Βασίλης κι εγώ γινόμαστε και πάλι παιδιά! Και ναι, το έθιμο είναι ξενόφερτο, αλλά είναι πολύ όμορφο να γεύεσαι και να γνωρίζεις ένα κομμάτι από την κουλτούρα ενός άλλου λαού! 

Φέτος η Ευαγγελία δεν είχε χρόνο για να οργανώσει ένα πραγματικό advent calendar για την οικογένειά της -τί η πολλή δουλειά τί οι αναποδιές της τελευταίας στιγμής- αλλά σκέφτηκε να μοιράσει λίγη χαρά με άλλο τρόπο. Έτσι, ένα γράμμα απ' τον Αη Βασίλη καταφθάνει κάθε τόσο στο δωμάτιο των κοριτσιών με μια ιδέα προς υλοποίηση. 

Μάλιστα, το τελευταίο γράμμα περιελάμβανε τη συνταγή για εξαιρετικά τρουφάκια με μυστικά υλικά για να ετοιμάσουν στον ελεύθερο χρόνο τους και να μοιραστούν όμορφες, οικογενειακές στιγμές! 

Τα υλικά αγοράστηκαν, τα μανίκια σηκώθηκαν ψηλά και με ελάχιστη βοήθεια από τη μαμά τα τρουφάκια ετοιμάστηκαν στο άψε σβήσε! Όπως βλέπετε και μόνοι σας οι χαμογελαστές φατσούλες επιβεβαιώνουν την επιτυχία της βραδιάς! 

Υλικά για τρουφάκια:

μισό πακέτο μπισκότα πτι μπερ, σπασμένα σε χοντρά κομμάτια

λίγα φουντούκια σπασμένα σε χοντρά κομμάτια

1 κουτάκι ζαχαρούχο γάλα

3 κουταλιές της σούπας κακάο

1 γεμάτη κουταλιά της σούπας βούτυρο

1 κουταλιά της σούπας χυμό πορτοκάλι 

μυστικά υλικά για γεύση τρέλα: χρωματιστή τρούφα, τριμμένη κουβερτούρα

Εκτέλεση:

Βάζουμε μέσα σε κατσαρόλι το ζαχαρούχο γάλα, το βούτυρο και το κακάο και τα ζεσταίνουμε σε χαμηλή προς μέτρια φωτιά κι ανακατεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα μας. 

Αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το χυμό πορτοκαλιού. Προσθέτουμε τα φουντούκια και τα μπισκότα, ανακατεύουμε καλά και βάζουμε το μίγμα μας στο ψυγείο μέχρι να σφίξει ώστε να μπορέσουμε να το πλάσουμε. 

Αφού έχει σφίξει το μίγμα το πλάθουμε σε μπαλάκια. Για να πλάθονται πιο εύκολα κάθε φορά βρέχουμε τα δάχτυλά μας με νερό. 

Τα ρολάρουμε και πάνω στην τρούφα και την τριμμένη κουβερτούρα και μετά τα τοποθετούμε σε χαρτάκια για τρουφάκια.  

Έτοιμες οι λιχουδιές μας, η Κωνσταντίνα είναι με το δίσκο και σας κερνάει!!

Εσείς ετοιμάσατε advent calendar φέτος; Έχετε μπει σε χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα; 

Σας εύχομαι καλές ετοιμασίες, 

Ευγενία

  

Κατασκευάζουμε βήμα βήμα ένα memory box!

Γεια χαρά σε όλους και καλό μήνα!

Η σημερινή μας ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε μια κατασκευή που επιμελήθηκε η Ευαγγελία με τις κόρες της για να τη δωρίσουν σε δυο αδερφούλες, που γιόρτασαν πρόσφατα τα γενέθλιά τους. Τί καλύτερο από ένα χειροποίητο δώρο γεμάτο αναμνήσεις και φωτογραφίες με την οικογένεια και τα φιλαράκια! 

Πραγματικά, το memory box πρόκειται για μια εύκολη και γρήγορη κατασκευή, που αξίζει να δοκιμάσετε και που σίγουρα θα ενθουσιάσει μικρούς και μεγάλους!

Η Ευαγγελία επιμελήθηκε ένα φωτογραφικό tutorial για να σας δείξει πώς κι εσείς μπορείτε να φτιάξετε το δικό σας memory box. Τα υλικά και τα εργαλεία που θα χρειαστείτε είναι τα εξής:

3 κουτιά, το ένα να μπαίνει μέσα στο άλλο

8 φωτογραφίες

κορδέλα

κοπίδι, κόλλα ή πιστόλι σιλικόνης

μικρές λιχουδιές ή ένα μικρό δωράκι

Βήματα: 

Παίρνουμε το κοπίδι και κόβουμε από τα δύο μεγαλύτερα κουτιά τις κατακόρυφες ακμές τους ώστε να μπορούν να ξεδιπλωθούν οι έδρες κάθε κύβου στο ανάπτυγμά τους. 

Κολλάμε στο εσωτερικό κάθε έδρας (όχι στη βάση) από μια φωτογραφία. Αν έχουμε παραπάνω φωτογραφίες μπορούμε να κολλήσουμε και στο εσωτερικό από τα καπάκια των κουτιών. 

Γεμίζουμε το τρίτο κουτί, που είναι και το μικρότερο, με τις λιχουδιές ή το δωράκι μας. 

Για να συνθέσουμε το memory box βάζουμε το μικρό κουτί μέσα στο μεγαλύτερο και τοποθετούμε το καπάκι του από πάνω για να κρατήσει τις έδρες του ενωμένες και μετά βάζουμε τα δυο κουτιά μέσα στο μεγαλύτερο κουτί και το καπακώνουμε κι αυτό. 

Τέλος, παίρνουμε την κορδέλα μας και τυλίγουμε το δώρο μας σχηματίζοντας ένα μεγάλο φιόγκο, όπως άλλωστε αρμόζει σε κάθε δωράκι! 

Η κατασκευή μας είναι έτοιμη! Για δείτε και την Κωνσταντίνα ν' ανοίγει ένα ένα τα κουτιά!!!

Τί λέτε, λοιπόν; Δεν είναι εξαιρετική ιδέα για δωρίσουμε σε φίλους κι αγαπημένους μας; 

Τα κορίτσια ξετρελάθηκαν με το δικό τους memory box κι εμείς περιμένουμε πώς και πώς να δημιουργήσουμε το επόμενο!   

Σας αποχαιρετώ, 

Ευγενία

 

 

Tulip bag: νέο σχέδιο, νέα πρόκληση!

Γεια χαρά σε όλους σας!

Ξέρω τί σκέφτεστε..."Κι άλλη τσάντα;;;". Ναι, ναι κι άλλη τσάντα, αλλά τ' ορκίζομαι δεν είναι για μένα. Είναι για τη μαμά μου. Και ξέρω τί θα ξανασκεφτείτε..."Κι άλλη τσάντα για τη μαμά σου;;;" Είναι ξεκάθαρο ότι έχω μια προσωπική αδυναμία στην κατασκευή τσάντας και σίγουρα αρκετές φορές είναι με περίπλοκη διαδικασία η υλοποίησή της, αλλά η χαρά που παίρνω όταν ολοκληρώνω μια τσαντούλα είναι απερίγραπτη. Από τη μικρότερη ως τη μεγαλύτερη!

Το πατρόν ήταν μέσα σ' ένα βιβλίο μαζί με άλλα σχέδια για τσάντες και ούτε που είχα προγραμματίσει να το υλοποιήσω. Μάλιστα, το συγκεκριμένο βιβλίο το αγόρασα για να ράψω ένα σακίδιο, που μεταξύ μας δεν τολμώ να του βάλω μπρος! Σύνθετο και περίπλοκο, το αφήνω για τις γιορτές που δεν θα δουλεύω. Έτσι όταν γύρισα από τη Λευκάδα το Σεπτέμβρη σκέφτηκα να κάνω λίγο ζέσταμα με άλλες τσάντες μέχρι να πάρει σειρά και το σακίδιο... 

Κι έτσι κατέληξα να κόβω το πατρόν από αυτή την τόσο χαριτωμένη και κομψή τσάντα, που ονομάζεται tulip bag λόγω του σχήματός της. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ράψει ποτέ κάτι ανάλογο και είχα περιέργεια να δω πώς θα βγει. Οι δυο εξωτερικές, πλαϊνές τσεπούλες είναι πολύ εξυπηρετικές και χαρίζουν πολύ στο περίγραμμα της τσάντας. 

Το εσωτερικό της είναι ενιαίο, δεν περιλαμβάνει τσέπες, πράγμα που πρέπει να το λάβω υπόψη την επόμενη φορά που θα την ξαναράψω για να της προσθέσω εγώ μια δυο. 

Το ράψιμο της φόδρας είναι ενδιαφέρον και ραμμένο στο χέρι, αν κι έπρεπε ν' αυτοσχεδιάσω λιγάκι στο τέλος, γιατί δεν πολυκαταλάβαινα τις τελικές οδηγίες. Χαλάλι όμως, αφού ο αυτοσχεδιασμός πέτυχε! 

Για να πω την αλήθεια, θα ήθελα και τα λουράκια λίγο πιο μακρυά για να μπορεί να μπαίνει άνετα στον ώμο και να μη χρειάζεται να την κρατάς όλη την ώρα. Σίγουρα είναι κάπως άβολο, ειδικά αν είναι γεμάτη πράγματα, γι' αυτό κι εγώ της προσάρμοσα εκ των υστέρων δυο υποδοχές για να μπορεί να μπαίνει ιμάντας και να κρεμιέται κι απ' τον ώμο. 

Εννοείται πως όταν έραβα την τσάντα δεν είχα αποφασίσει τι θα την έκανα, αλλά με το που την τελείωσα ήμουν βέβαιη ότι θα την έκανα δωράκι στη μαμά μου, μιας και της αρέσει να κουβαλάει πολλά πράγματα μαζί της. 

Κι αυτή η tulip bag φαινόταν ιδανική για εκείνη. Η μαμά το παρέλαβε το δωράκι της και η τσάντα έκανε το πρώτο της crash test και το πέρασε με επιτυχία! Τί λέτε εσείς για την tulip bag, είναι του στυλ σας;

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία  

  

Scrap buster project: μαξιλαροθήκες φτιαγμένες με ρετάλια.

Γεια χαρά σε όλους σας!

Ελπίζω να είστε καλά και να δημιουργείτε καθημερινά! Είναι αλήθεια ότι τις τελευταίες μέρες έφτιαξα μια σειρά υφασμάτινες μάσκες για την οικογένεια της αδερφής μου, μιας και οι ανηψούλες μου μεγάλωσαν και χρειάζονταν μεγαλύτερες μάσκες για το σχολείο και τις εξωσχολικές τους δραστηριότητες. 

Αλλά, σήμερα είχα χρόνο για να φωτογραφίσω δυο μαξιλαροθήκες που έφτιαξα τον προηγούμενο μήνα  με τί άλλο...με ρετάλια που μου περίσσεψαν από προηγούμενες κατασκευές. Και αν σας θυμίζουν κάτι τα χρώματα και τα σχέδια, ρίξτε μια ματιά στις παρακάτω φωτογραφίες. 

Αρχικά ετοίμασα το πάπλωμα με τις λωρίδες που σας έδειξα εδώ και μετά, με ό,τι μου περίσσεψε έφτιαξα ένα quilt top με σχέδιο το ψαροκόκαλο. 

Οι μαξιλαροθήκες μου προέκυψαν πρακτικά από τα απομεινάρια που μου προέκυψαν όταν ίσιωνα τις λωρίδες του ψαροκόκαλου. 

Ήταν τόσο όμορφες που δεν μπορούσα να τις πετάξω. Την ιδέα για την κατασκευή μου την έδωσε ο Βασίλης. Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα και πρακτική κι έτσι έβαλα λίγο το μυαλό μου να σκεφτεί, έψαξα και στο Pinterest τον φάκελο που έχω αφιερωμένο στα μαξιλάρια κι άρχισα τα ραψίματα. 

Μετά από κάμποσες πρόβες κατέληξα να ράψω τις λωρίδες μου ώστε να δημιουργούν το μοτίβο του ψαροκόκαλου κι αφού έφτιαξα την επιφάνεια του πάτσγορκ, μετά την καπιτόναρα βάζοντας ανάμεσα ένα κομμάτι βαμβακερής βάτας και από κάτω ένα ροζ ύφασμα. 

Το σχέδιο του καπιτοναρίσματος, απλό γαζί σε ευθείες γραμμές. Το πυκνό αποτέλεσμα δίνει κατά τη γνώμη μου μια πολύ ωραία υφή στις μαξιλαροθήκες! 

Για την πλάτη της μαξιλαροθήκης χρησιμοποίησα το ύφασμα που μου είχε περισσέψει από το πάπλωμα. Απέφυγα τα φερμουάρ κρατώντας την κατασκευή όσο πιο απλή γίνεται κι έτσι με λίγες μόλις ραφές ετοιμάστηκε στο άψε σβήσε! 

Εδώ στη Σάμο δεν είχα κατάλληλα μαξιλαράκια, οπότε οι μαξιλαροθήκες μου γέμισαν με απομεινάρια βάτας και διάφορα ρετάλια. 

Βρήκαν τη θέση τους στον καναπέ μας και δίνουν μια φωτεινή και χαρούμενη νότα στο σαλόνι μας, ενώ ταίριαξαν απίθανα και με το πάπλωμά μας. 

Ποιός να μου το 'λεγε ότι θα έφτιαχνα ολόκληρο σετάκι εν τέλει κι εντελώς απρογραμμάτιστα... 

Σας αποχαιρετώ κι εύχομαι να σας έδωσα λίγη έμπνευση για τις δικές σας δημιουργίες!

Ευγενία