Σημεία ζωής...

Γεια χαρά αγαπημένοι φίλοι!!

Μου κόστισε πολύ να βρω χρόνο για να συντάξω αυτή την ανάρτηση, αλλά επιτέλους να 'μαι μπροστά στον υπολογιστή με τις φωτογραφίες μου έτοιμες και μ' ένα σωρό νέα για να σας απαριθμήσω. Σας δίνω το πρώτο στίγμα λέγοντάς σας ότι τώρα βρίσκομαι στη Λευκάδα παρέα με το Βασίλη, την αδερφούλα μου, τα ανηψάκια μου και τους γονείς μου. Φέτος αλωνίζουμε τις παραλίες, πάμε εκεί που δεν είχαμε ξαναπάει ποτέ, φωτογραφίζουμε τα ηλιοβασιλέματα και ό,τι άλλο βρεθεί μπροστά μας. 

Σας δίνω και μια μικρή γεύση από δυο μικρά διαμάντια, δυο ξεχωριστές παραλίες: το Αγιοφύλλι και την Μεγάλη πέτρα. Αυτά τα νερά δεν τα χορταίνεις ποτέ κι αν είσαι τύπος πρωινός αποφεύγεις και την πολυκοσμία! 

Σειρά έχει το δεύτερο στίγμα: φαράγγι της Σαμαριάς. Όλο το συζητούσαμε, όλο λέγαμε ότι θα το περπατήσουμε και τρία χρόνια στην Κρήτη δεν βρέθηκε ποτέ η κατάλληλη στιγμή. 

Να λοιπόν, που στις αρχές του Ιούλη περπατήσαμε το φημισμένο φαράγγι συνδυάζοντάς το με ολιγοήμερες διακοπές στην Παλαιόχωρα, στα νότια του νομού Χανίων. 

Περπατήσαμε κοντά 16 χμ. σε μια ομαλή διαδρομή παρατηρώντας τη φύση και τα ενδιαφέροντα τοπία της. Μετά από εφτά ώρες περπατήματος νοιώσαμε τεράστια ικανοποίηση για το εγχείρημά μας.

Πριν τις εκλογές πήραμε το καράβι της επιστροφής για την Αθήνα, αλλά αυτή η επιστροφή ήταν διαφορετική αφού ταυτόχρονα έκλεινε κι ένας μεγάλος κύκλος. Μετά από τρία χρόνια στο Ηράκλειο μετακομίσαμε ξανά για την Αθήνα έχοντας κλείσει όλες τις επαγγελματικές μας υποχρεώσεις κι έχοντας ανοίξει τις μικρές πληγές του αποχωρισμού! Αφήσαμε πίσω φίλους, γνωστούς και συγγενείς παίρνοντας μαζί μας γλυκές αναμνήσεις και κοινές εμπειρίες. 

Στην Αθήνα μας περίμενε η επίπονη αλλά παράλληλα δημιουργική διαδικασία του ξεπακεταρίσματος και της τακτοποίησης. Δε θα σας κουράσω με αυτές τις λεπτομέρειες. Όπως καταλαβαίνετε έγινε ένα γερό ξεσκαρτάρισμα των παλιών πραγμάτων για να βολευτούν τα νέα. 

Πλάνα δεν υπάρχουν, ο στόχος είναι να κάνουμε διακοπές μέχρι τις αρχές Σεπτέμβρη και μετά βλέπουμε. Μετά από τρία χρόνια στη Χίο κι άλλα τρία στην Κρήτη φαντάζει περίεργη η επιστροφή στην πρωτεύουσα αλλά τώρα δε μιλάμε γι' αυτά. Απολαμβάνουμε το καλοκαίρι μας! 

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία    

 

Υπέροχο καλοκαιρινό μιλφέιγ με βάσεις από φύλλα κρούστας

Καιρό είχαμε να σας παρουσιάσουμε μια γλυκιά λιχουδιά αλλά σήμερα μιας και είναι τα γενέθλια του Βασίλη μου είχα την καλύτερη αφορμή για να ετοιμάσω ένα γλυκάκι τρομερό, εύγευστο και σχετικά γρήγορο!

Τα υλικά για το μιλφέιγ είναι απλούστατα, αντί για φύλλο σφολιάτας φτιάχνουμε τρεις βάσεις με φύλλα κρούστας ενώ αυτή η κρέμα ζαχαροπλαστικής, που την έφτιαξα για πρώτη φορά, ήδη έγινε η αγαπημένη μου! 

Υλικά για τις βάσεις:

1 πακέτο φύλλο κρούστας (θα χρειαστούμε λίγα)

αμύγδαλα και καρύδια χοντροκομμένα (ή ό,τι άλλο έχετε)

ζάχαρη για πασπάλισμα

βούτυρο λιωμένο για το άλειμμα των φύλλων

Υλικά για την κρέμα 

6 κρόκοι αυγών
125 γρ. ζάχαρη

40 γρ. αλεύρι

500 μλ. γάλα

1 στικ βανίλιας ή εκχύλισμα 

330 μλ. πλήρης κρέμα γάλακτος 

Ζάχαρη άχνης για το τελικό πασπάλισμα

Εκτέλεση:

Αρχίζουμε με την παρασκευή της κρέμας για να προλάβει να κρυώσει. Σε ένα μπολ βάζουμε τους κρόκους και το 1/3 της ποσότητας της ζάχαρης και ανακατεύουμε μέχρι το μείγμα να γίνει παχύρρευστο. Προσθέτουμε το αλεύρι κι ανακατεύουμε πολύ καλά. 

Σε κατσαρόλι ζεσταίνουμε το γάλα με την υπόλοιπη ποσότητα ζάχαρης και τη βανίλια (αν χρησιμοποιείστε στικ το βάζετε ολόκληρο, χωρίς να το ξεφλουδίστε). Μόλις βράσει το μείγμα, το περιχύνουμε στους κρόκους ανακατεύοντας συνεχώς και γρήγορα. 

Μεταφέρουμε το μείγμα στο κατσαρόλι μας και σε μέτρια φωτιά ανακατεύουμε συνεχώς. Αφού κοχλάσει η κρέμα συνεχίζουμε το ανακάτεμα για 2 λεπτά. Αποσύρουμε απ' τη φωτιά και μεταφέρουμε την κρέμα σε μπολ. Σκεπάζουμε την επιφάνεια της κρέμας με μεμβράνη για ν' αποφύγουμε το σχεδιασμό υδρατμών και τη βάζουμε στο ψυγείο. 

Όσο κρυώνει η κρέμα ετοιμάζουμε τις τραγανές βάσεις. Ουσιαστικά φτιάχνουμε 3 σετ από στρώσεις φύλλων σαν να κάναμε μπακλαβά και τα ψήνουμε. Αποφασίζουμε πόσο μεγάλο θέλουμε το γλυκό μας και κόβουμε ανάλογα τα φύλλα μας. Για κάθε σετ θέλουμε 4 φύλλα, οπότε συνολικά για 3 σετ θα χρειαστούμε 12 φύλλα. 

Προθερμαίνουμε το φούρνο μας στον αέρα στους 160-170 βαθμούς. Βάζουμε λαδόκολλα στο ταψί μας και στρώνουμε ένα φύλλο. Το αλείφουμε με βούτυρο και το πασπαλίζουμε με ζάχαρη και τους ξηρούς καρπούς. 

Βάζουμε από πάνω ένα νέο φύλλο, αλείφουμε με βούτυρο και πασπαλίζουμε με ζάχαρη και ξηρούς καρπούς. 

Βάζουμε το τρίτο φύλλο επαναλαμβάνοντας την ίδια διαδικασία και μετά σκεπάζουμε με το τέταρτο φύλλο, το βουτυρώνουμε, το πασπαλίζουμε με ζάχαρη και βάζουμε το ταψί μας στο φούρνο. 

Το ψήνουμε για 10-12 λεπτά (ανάλογα με το πόσο δυνατός είναι ο φούρνος) μέχρι να πάρει ένα ωραίο ξανθό χρώμα. Παρακολουθούμε τακτικά το ψήσιμο για να μην παραψηθούν τα φύλλα μας και πικρίσουν!

Όσο ψήνουμε το πρώτο σετ φύλλων ετοιμάζουμε σε άλλο ταψί το δεύτερο σετ φύλλων ακολουθώντας την ίδια διαδικασία. Ξεφουρνίζουμε το πρώτο ταψί και βάζουμε το δεύτερο για ψήσιμο και στο μεταξύ φτιάχνουμε και το τρίτο μας σετ και το ψήνουμε κι αυτό. 

Αφήνουμε τα φύλλα μας να κρυώσουν εντελώς και στο μεταξύ τελειώνουμε την παρασκευή της κρέμας του μιλφέιγ. 

Βγάζουμε το μπολ απ' το ψυγείο και αφαιρούμε το στικ βανίλιας (αν έχετε χρησιμοποιήσει). Χτυπάμε με το μίξερ για λίγο ώστε ν' αφρατέψει η κρέμα μας και την αφήνουμε στην άκρη. Σε άλλο μπολ προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος και τη χτυπάμε στο μίξερ σε πολύ γρήγορη ταχύτητα μέχρι να σφίξει αρκετά (να μοιάζει με γιαούρτι). Την ενσωματώνουμε μέσα στην κρέμα ζαχαροπλαστικής με απαλές κινήσεις και τη βοήθεια μιας μαρκίζ ή σπάτουλας. Τη βάζουμε στο ψυγείο να κρυώσει. 

Για να συνθέσουμε το γλυκό βάζουμε ένα σετ φύλλων σε πιατέλα κι από πάνω ρίχνουμε τη μισή ποσότητα κρέμας. Την απλώνουμε χωρίς να την πάμε μέχρι έξω για να μην ξεχειλίσει η κρέμα. 

Από πάνω βάζουμε το δεύτερο σετ φύλλων και προσθέτουμε την υπόλοιπη ποσότητα της κρέμας. Την απλώνουμε με τον ίδιο τρόπο και σκεπάζουμε με το τρίτο σετ φύλλων. 

Βάζουμε το γλυκό στο ψυγείο και πριν το σερβίρουμε το πασπαλίζουμε με μπόλικη ποσότητα ζάχαρης άχνης. 

Αυτό ήταν! Το γλυκό είναι πανάλαφρο, τραγανό τραγανό και άκρως καλοκαιρινό! Σας συστήνω να το δοκιμάστε ανεπιφύλακτα και να το μοιραστείτε με τους αγαπημένους σας! 

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία          

  

Μικρή απόδραση στην παραλία Πρέβελη (Νότιο Ρέθυμνο)

Γεια χαρά σε όλους!

Σχεδιάζετε τις διακοπές σας στην Κρήτη και είστε ανάμεσα σε μεγάλα διλήμματα τύπου Χανιά ή Ρέθυμνο; Σαμαριά ή Βάι; Κνωσσός ή Σπιναλόγκα; Σκέφτεστε πώς θα τα χωρέσετε όλα, αλλά μια είναι η αλήθεια: η Κρήτη είναι ένα πολύ μεγάλο νησί κι αν θέλετε να πάρετε μια γεύση απ' όλη τότε θα χρειαστεί να διαθέσετε το λίγο λίγο δέκα μέρες διακοπών. 

μια εξωτική όαση μέσα στο φοινικόδασος

Αν ο δρόμος σας σας βγάλει στο Ρέθυμνο, θα ήταν μεγάλη παράληψη να μην επισκεφτείτε την παραλία Πρέβελη στα νότια του νομού, η οποία οφείλει τ' όνομά της στην ομώνυμη Μονή. 

πανοραμική θέα κατεβαίνοντας το μονοπάτι

Αφού σταθμεύστε το αυτοκίνητό σας, θα κατηφορίστε το μονοπάτι που βγάζει στην ξακουστή παραλία. Τα σκαλιά είναι πολλά και θα σας πάρει περίπου 15 λεπτά μέχρι να βρεθείτε στην αμμουδιά. Βέβαια, το κατέβασμα είναι πάντα πιο εύκολο απ' το ανέβασμα! 

η απόκρημνη πλαγιά προτού φτάσουμε στην αμμουδιά 

Σας προτείνω να μην κουβαλάτε μαζί σας περιττά πράγματα, που μετά θα κάνουν την ανάβασή σας δύσκολη. Η αλήθεια είναι ότι ούτε ομπρέλα θα χρειαστείτε μιας και υπάρχουν πολλά αρμυρίκια που προσφέρουν παχιά σκιά ενώ ένα μικρό αναψυκτήριο προσφέρει όλα τ' απαραίτητα. Ευτυχώς το τοπίο δεν αλλοιώνεται από ξαπλώστρες κι ομπρέλες κι έτσι θα μπορέστε ν' απολαύστε όλο το κάλλος της περιοχής. 

η κοιλάδα του ποταμού με τη μικρή λίμνη

Καθώς κατεβαίνετε τα σκαλιά θα διακρίνετε ότι σχηματίζεται μια εξωτική κοιλάδα που δημιουργεί ο Κουρταλιώτης ποταμός, ο οποίος πηγάζει στον κάμπο του Αγίου Βασιλείου κι εκβάλει στην παραλία. Πράγματι, λίγο προτού φτάσει στην παραλία δημιουργείται μια μικρή λίμνη, στην οποία μπορείτε να κολυμπήστε και ν' απολαύστε τα κρύα νερά. 

τα αρμυρίκια στο βάθος προσφέρουν ιδανική σκιά

λουόμενοι στη μικρή λίμνη

Όπως σας είπα, αυτή η κοιλάδα είναι εξωτική μιας και στις δυο όχθες εκτείνεται ένα μικρό αλλά εντυπωσιακότατο φοινικόδασος, που φιλοξενεί το ενδημικό κρητικό φοινικόδεντρο του Θεόφραστου. Σε αντίθεση με το Βάι, αυτό το δάσος μπορείτε να το δείτε εκ των έσω ακολουθώντας ένα πολύ βατό μονοπάτι. 

το εξωτικό φοινικόδασος 

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι παρά το ότι το καλοκαίρι του 2010 κάηκε λόγω πυρκαγιάς το μεγαλύτερο κομμάτι του δάσους, οι φοίνικες κατάφεραν να επιβιώσουν με αποτέλεσμα το δάσος ν' αναγεννηθεί μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. 

Η περιήγηση κατά μήκος του ποταμού είναι πράγματι εκπληκτική! 

ο Κουρταλιώτης ποταμός με τ' άφθονα νερά του

μικρή όαση σε απόσταση αναπνοής απ' την παραλία

Στην κοίτη δημιουργούνται μικρές νησίδες που δίνουν την αίσθηση εξωτικών οάσεων ενώ οι επιβλητικοί όγκοι του Κουρταλιώτικου φαραγγιού βοηθούν στο σχηματισμό καταρρακτών. Μια βουτιά φαντάζει επιβεβλημένη...

οι όγκοι του φαραγγιού

Θα έλεγα ότι αξίζει ν' αφιερώστε μια μέρα στην παραλία αυτή κι αν σας φαίνεται κουραστική η διαδικασία της κατάβασης και της ανάβασης, έχετε υπόψη ότι από το χωριό του Πλακιά φεύγουν καραβάκια που προσαράζουν στην παραλία και κατεβάζουν τους επισκέπτες απευθείας στην αμμουδιά. 

Τα δρομολόγια είναι τακτικά, οπότε μπορείτε να σχεδιάστε την εξόρμησή σας σύμφωνα με τις απαιτήσεις σας! 

Σας χαιρετώ, 

Ευγενία               

Καλοκαιρινά ραψίματα: παιδικά καπελάκια για την παραλία

Καλησπέρα σε όλους σας!

Ιούνιος πια, κι όπως συνηθίζω τα τελευταία χρόνια τα καλοκαιρινά μου ραψίματα επικεντρώνονται στις ανηψιούλες μου. Τί τσαντούλες, τι φουστανάκια, αλλά και καπελάκια. 

Τη βδομάδα που μας πέρασε είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω ένα νέο πατρόν -που μάλιστα είναι και δωρεάν- και να ράψω λίγα παιδικά καπελάκια για το πάρτυ γενεθλίων της Ειρήνης.  

Το πατρόν δίνει αρκετές επιλογές αναφορικά με τα νούμερα κι έτσι έραψα τρία για παιδάκια 6-8 ετών κι ένα για 3-5 έτη. Προσπάθησα να επιλέξω υφάσματα που ν' αρέσουν στα παιδιά και νομίζω ότι αναδείχθηκαν μέσα από τα καπέλα. 

Η κατασκευή είναι γενικώς απλή αν κι ομολογώ ότι παράλλαξα λιγάκι τη διαδικασία της κατασκευής για ν' αποφύγω ράψιμο στο χέρι κι επί της ουσίας συναρμολόγησα δύο καπέλα που το ένα παίζει το ρόλο της φόδρας. Έραψα καλή με καλή τα δυο καπέλα αφήνοντας ένα μικρό κενό στο γείσο για να γυρίσω το καπέλο και μετά έκανα διακοσμητικά γαζιά στο γείσο ώστε να γίνει και πιο άκαμπτο. Το τελικό αποτέλεσμα είναι υπέροχο, αφού το  καπέλο είναι διπλής όψης! 

Ομολογώ ότι εμείς σαν παιδιά δεν ήμασταν συνηθισμένα στο να φοράμε καπέλο, αλλά πλέον δεν πάω ποτέ στην παραλία χωρίς αυτό. 

Αν λοιπόν, έχετε διάθεση κι εσείς να ράψετε ένα παιδικό καπελάκι σας συστήνω αυτό το πατρόν και μέσα σε μιάμιση με δυο ωρίτσες θα χαίρεστε το υπέροχο αποτέλεσμά του.     

Σας χαιρετώ, 

Ευγενία