Γεια χαρά σε όλη τη γειτονιά!
Παπλώματα ράψαμε, τσάντες ράψαμε, φορέματα ράψαμε (κυρίως παιδικά), μπλούζες και φούστες κι απ' αυτές ράψαμε. Τώρα τελευταία και πανωφόρια ράψαμε με μεγάλη επιτυχία! Μοιραία ήρθε η ώρα και του παντελονιού, ενός ενδύματος που δείχνει πολύ πιο περίπλοκο και που μπορεί ν' αποτελεί το φόβο και τον τρόμο κάθε ερασιτέχνη που θέλει να έχει την οικιακή μοδιστρική για χόμπυ.
Για να πω την αλήθεια μου, το πρώτο παντελόνι το έραψα πέρσι για την αδερφούλα μου, αλλά ποτέ δε φωτογραφήθηκε για να σας το δείξω. Μια μακριά ζιπ κιλότ, ραμμένη στα μέτρα μου, μιας και φοράμε πάνω κάτω το ίδιο μέγεθος και με λάστιχο στο πίσω μέρος από το ζωνάκι του παντελονιού για μεγαλύτερη άνεση κι επιτυχία στο τελικό αποτέλεσμα. Θυμάμαι ομως πολύ καλά ότι όταν η Ευαγγελία πήγε να καθίσει έσπασε ελαφρώς το γαζί στο πίσω μέρος του καβάλου. Απορήσαμε. Θεωρήσαμε ότι δεν ήταν καλή η κλωστή, γιατί το παντελόνι ήταν πολύ άνετο και φαρδύ για να τη στενεύει κάπου.
Φέτος, λοιπόν, θέλησα να δοκιμάσω ένα άλλο πατρόν της ίδιας εταιρίας, που το είχα προμηθευτεί πέρυσι. Αυτή τη φορά ωστόσο σκέφτηκα συνετά κι έκανα την πρώτη πρόβα πάνω στα παλιά σεντονόπανα που μου είχε δώσει η μαμά μου.
Σχεδίασα το πατρόν σε ρυζόχαρτο και το έκοψα στο μέγεθος του σορτς, μιας και δε χρειαζόταν να κόψω όλο το μήκος από τα πατζάκια. Το ράψιμο έγινε γρήγορα, έκλεισα τα πενσάκια και δεν ασχολήθηκα καθόλου με το ζωνάκι. Το δοκίμασα κι εκ πρώτης όψεως φάνηκε όμορφο και στα μέτρα μου. Όταν όμως πήγα να καθίσω ακούστηκε το γνωστό κρακ... Σκέφτηκα να μειώσω το περιθώριο ραφής μιας και είχα τη δυνατότητα, το κρακ ήταν αμείλικτο...παρέμενε εκεί, στο ίδιο σημείο. Άρα, λοιπόν, αφού τα δυο παντελόνια ήταν σχεδιασμένα από την ίδια εταιρία, κατάλαβα ότι τα πατρόν της δεν ταίριαζαν απολύτως με τον σωματότυπό μας, οπότε χρειαζόταν να κάνω προσαρμογές στο πατρόν...Το χειρότερό μου, γιατί πολύ απλά δεν ξέρω πώς γίνονται αυτού του είδους οι μετατροπές και οι διορθώσεις πάνω στα πατρόν.
Κατέφυγα στο youtube ψάχνοντας συμβουλές για μετατροπές στο πίσω μέρος του καβάλου. Χρησιμοποίησα τις οδηγίες από ένα κανάλι που γενικώς εμπιστεύομαι, αλλά αυτή τη φορά δεν έφεραν αποτελέσματα. Ευτυχώς που είχα πολύ σεντονόπανο για να χαραμίσω!!! Τελικώς, αποφάσισα να ψάξω στην πλατφόρμα του Craftsy, για την οποία σας είχα μιλήσει πολλά χρόνια πριν κι ευτυχώς βρήκα αυτό που είχα ανάγκη.
Παρακολούθησα όλο το μάθημα και μετά άρχισα να κάνω τη μετατροπή πάνω στο ρυζόχαρτο. Εν τέλει έδωσα λίγο φάρδος και στο μπροστινό και στο πισινό μέρος του καβάλου, όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες.
Πέρασα τις αλλαγές στο σεντονόπανο, στερέωσα πρόχειρα κι ένα φερμουάρ και όταν πήγα να καθίσω απλώς χαμογέλασα! Το πρόβλημα είχε πλέον διορθωθεί! Το παντελόνι είχε πάρει τον αέρα που χρειαζόταν για να χωρέσει άνετα άνετα η περιφέρειά μου κι ένα αίσθημα αυτοπεποίθησης μου έδωσε το θάρρος για να φτιάξω πια το παντελόνι χρησιμοποιώντας ένα μαύρο ύφασμα που είχα αγοράσει πέρυσι από την Αθήνα.
Μην ξεχάσω να πω ότι, επειδή με την προσαρμογή που έκανα στον καβάλο, ανέβηκε πιο ψηλά το παντελόνι -κυρίως στο πίσω μέρος- αφαίρεσα από εκείνο το σημείου του πατρόν όσο επί της ουσίας πρόσθεσα στον καβάλο. Τώρα κάθεται στη μέση μια χαρά.
Τα συμπεράσματα λοιπόν, από τη διαδικασία είναι ότι αρχικώς όσο φαρδύ κι αν φαίνεται ένα πατρόν, μπορεί να μην ταιριάζει σωστά στο σώμα, οπότε καλύτερα να κάνουμε μια πρόβα σε ένα φθηνό ύφασμα. Επίσης, τα προβλήματα λύνονται αρκεί να κατανοήσεις γιατί συμβαίνουν και με ποιό τρόπο διορθώνονται. Και τέλος, μπορεί να φαίνονται χρονοβόρες όλες αυτές οι μετατροπές, στο τέλος όμως το πατρόν είναι έτοιμο για να ράψουμε στο άψε σβήσε ένα ρουχαλάκι στα μέτρα μας!
Το μαύρο παντελόνι βρίσκεται στο τελικό στάδιο ραφής κι ελπίζω να σας το δείξω σύντομα. Στην πρόβα που έκανα καθώς πήγα να καθίσω δεν ακούστηκε κρακ! Ενθαρρυντικό!
Σας αποχαιρετώ,
Ευγενία
