Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Πίττα, pitta ή pizza?

Μεγάλα τα διλλήματα της σημερινής μας ανάρτησης, στα οποία πέσαμε μετά από μια βδομάδα τεμπελιάς αλλά και διαβάσματος. Η πολλή μελέτη μας ανοιξε την όρεξη αλλά και μας θώλωσε. Αφού δεν ξέρουμε τί να πρωτοφάμε!! Πίττα, pizza ή pitta; Μάλλον όλα για να μην μείνει και τίποτα παραπονούμενο. Στα καθ' ημών, λοιπόν, σήμερα επανερχόμαστε με ένα θέμα μαγειρικής συνεχίζοντας το μικρό αφιέρωμα στις γαστρονομικές γεύσεις της γείτονας χώρας.

Τώρα, βέβαια θα μας πείτε την πίττα τη γνωρίζουμε καθώς και την pizza. Η pitta (pictae στα λατινικά) δεν είναι δική μας πατέντα, δεν είναι greeklish εκατό τοις εκατό, είναι πιάτο ιταλικό και το συναντάμε στην Puglia, (Απουλία) και την Calabria (Καλαβρία). Με άλλα λόγια στα ελληνόφωνα χωριά της Ιταλίας συνεχίζει η παράδοση της δικής μας πιττούλας. Μόνο που εμείς τώρα τελευταία της φάγαμε το ένα "τ" και την κάναμε "πίτα".

Tί είναι όμως η pitta; Είναι κατά βάση ένα πλακέ, στρογγυλό ψωμί όπου συνήθως τη γέμιση την έχει στο ενδιάμεσο και όχι στην επιφάνεια, όπως συμβαίνει με την pizza. Μοιάζει με τη δική μας πίττα για σουβλάκι. Επίσης στην Puglia υπάρχει και μια εκδοχή πατατόπιττας. Εδώ το ζυμάρι περιέχει αλεύρι και βρασμένες, αλεσμένες πατάτες. Δημιουργείται ένας χυλός και ο μισός απλώνεται στο ταψί, από πάνω μπαίνει η γέμιση και από πάνω ο άλλος μισός χυλός. Σαν την μπατζαρόπιττα που συναντάμε σε Ήπειρο και Θεσσαλία.






Στην Calabria υπάρχει η εξης ενδιαφέρουσα εκδοχή, "pitta arriganata con l' origano". Είμαστε σίγουρες ότι η μετάφραση είναι πολύ προφανής: πίττα ριγανάτη με ρίγανη! Σας έχουμε και τη συνταγή, πανεύκολη και πικάντικη.

Υλικά για τη ζύμη:

30 γρ. νωπή μαγιά
600 γρ. αλεύρι
3 κουταλιές σούπας λάδι
αλάτι
νερό

Υλικά για γαρνιτούρα:
8 παστές σαρδέλες
μαύρο πιπέρι
2 κουταλιές σούπας κάππαρη
λάδι
ρίγανη

Εκτέλεση για τη ζύμη:
Λιώνουμε τη μαγιά σε ένα φλυτζάνι χλιαρό νερό. Κοσκινίζουμε το αλεύρι σε μια λεκάνη και προσθέτουμε τη μαγιά, το λάδι, 1 πρέζα αλάτι και νερό όσο πάρει μέχρι να αποκτήσουμε μια απαλή ζύμη. Της δίνουμε σχήμα μπάλας, τη σκεπάζουμε με πετσέτα και την αφήνουμε να ξεκουραστεί για 1 ώρα σε θερμοκρασία δωματίου ώσπου να διπλασιαστεί σε όγκο. Λαδώνουμε ένα μπωλ και μεταφέρουμε εκεί τη ζύμη μας και ζυμώνουμε ξανά μέχρι να απορροφηθεί το λάδι. Την αφήνουμε να φουσκώσει για δεύτερη φορά.

Τελική σύνθεση:
Παίρνουμε τη ζύμη και την ανοίγουμε με τον πλάστη. Της δίνουμε στρογγυλό σχήμα και την απλώνουμε σε λαδωμένο ταψί. Βάζουμε από πάνω ακτινωτά τις σαρδέλες και πασπαλίζουμε με φρεσκοτριμμένο αλάτι και την κάππαρη. Ραντίζουμε με λάδι και πασπαλίζουμε με ρίγανη. Ψήνουμε την pitta σε προθερμασμένο φούρνο στους 230 βαθμούς για 20-30 λεπτά.

Κλείνοντας έχει ενδιαφέρον να επισημάνουμε ότι αυτά τα στρογγυλά ψωμάκια οι Ρωμαίοι τα προσέφεραν στους Θεούς ως ευχαριστίες. Στη σημερινή εποχή οι Καλαβρέζοι κρατούν το έθιμο και τα προσφέρουν στους γείτονες με το που τα ξεφουρνίσουν. Ξεφουρνίστε τα κι εσείς και προσφέρετε τα στους αγαπημένους σας! Φιλάκια...

13 σχόλια:

ΕΛΕΝΑ είπε...

Ολο εκπλήξεις μας είσαστε κορίτσια, τι νόστιμη πρόταση κι αυτή!!
Ομορφες και οι πληροφορίες που μας δίνετε!
Πολλά φιλιά!

ΕΥΓΕΝΙΑ είπε...

Ευχαριστούμε!!!Φιλάκια κι από μας!

Dizzy button είπε...

Τι ωραία συνταγή!!! Έχω αδυναμία στις πίτες οπότε μια παραλλαγή σύμφωνα με τις προτάσεις σας θα ήταν πολύ καλή ιδέα! Φιλάκια!

Sophie είπε...

Kι ότι έλεγα τι να μαγειρέψω για το βράδυ!!!Μια επίσκεψη στο σπιτάκι σας και έτοιμη η λύση.Ευχαριστούμε κορίτσια συνεχίστε την καλή δουλειά!!!Φιλάκια...

Unknown είπε...

Νοικοκυρούλες μου έσεις!!! Όμορφη ιδέα το ταξίδι γεύσεων, μπράβο!!!

kapa είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες κορίτσια Μπράβο!! Να πω την αλήθεια με ρτομάζει η ιδέα της σαρδέλας...δεν την έχω δοκιμάσει ποτέ.΄
Η συνταγή για το ζυμάρι είναι τέλεια όμως και θα την δοκιμάσω στα σίγουρα...

ΕΥΓΕΝΙΑ είπε...

Δοκίμασέ το!!Είναι μια νοστιμιά! Αν σου αρέσουν οι σαρδέλες δεν θα προβληματιστείς!!

elina είπε...

μιαμ μιαμ μας ανοιξες την όρεξη!!

Nouli είπε...

Κορίτσια μήπως στις γνώσεις σας περί τα γαστριμαργικά της γείτονος περιλαμβάνεται το ζυμαράκι που χρησιμοποιούν για βάση της πίτσας; Αυτό το λεπτούλι που μοιάζει με αραβική πίτα και καμμιά σχέση δεν έχει με τις αφράτες ζύμες με τις οποίες φτιάχνουμε εμείς τις πίτσες;...

ΕΥΓΕΝΙΑ είπε...

Nouli, η συνταγή ζύμης θα καταφτάσει εντός ημερών!!

Amici S.Demetrio Bologna είπε...

η προέλευση της λέξης πίττας είναι λίγο ύποπτη. ίσως να είναι ελληνική η πηγή από την λέξη πεπτός. δεν ξέρω. κοίτα λίγο εδώ. http://ewonago.blogspot.com/2010/12/etymology-of-pizza.html. είμαι λάτρης της πίττας. κάτι ανάλογο βρίσκεις στην Ιταλία σε αραβική πίττα αλλά ποτέ την ελληνική. Πρέπει να πας σε γυράδικο. Στην Εμίλια Ρομάνια υπάρχει κάτι ανάλογο σε πίττα, η λεγόμενη πιαντίνα. Ίσως την γνωρίζεις όμως. Αν όχι επικοινώνησε μαζί μου. Είναι καταπληκτική! ΥΓ. Στο Μιλάνο το πιστεύεις έφαγα τον καλύτερο ελληνικό γύρο και για ελληνικά δεδομένα. Πολλά φιλιά καλό σαββατοκυρίακο. Α...άμα θες έλα λίγο στο ιστολόγιο για φωτογραφίες από Lago di Garda. (η ανάρτηση σου δεν ήταν για πίττα γύρο αλλά....το μυαλό πάει πάντα εκεί...καταλαβαίνεις. Η νοσταλγία)

ΕΥΓΕΝΙΑ είπε...

Sandemetriobologna, ευχαριστούμε τόσο πολύ για την ανταπόκριση!!

"Στον δικό μου υπέροχο κόσμο...." είπε...

Ευχαριστούμε για την συνταγούλα κορίτσια!