Πικάντικη σάλτσα ροδάκινου

Γεια χαρά και πάλι!

Κάνουμε μια μικρή παύση από τα ραπτικά κι επανερχόμαστε στα ροδάκινα, που πραγματικά έχουν κατακλύσει την κουζίνα μας φέτος. Εγώ ήξερα τη φράση "Θέρος, τρύγος, πόλεμος, αποσταμό δεν έχουν." αλλά, εδώ και τρεις βδομάδες έχω που πολεμάω με ροδάκινα. Σας είπα, μας ήρθαν εξίμισι κιλά από τη Λευκάδα και είχαμε κι ένα δέντρο τόσο γεμάτο, που στηρίξαμε τα κλαδιά του για να μη σπάσουν απ' το βάρος των καρπών. 

Βέβαια, έχουν και τη...νοστιμιά τους τέτοιες περιπέτειες μιας και μας δίνεται η ευκαιρία να εξερευνήσουμε νέες γεύσεις, σαν και τη σημερινή. Τη φανταζόσασταν; Μια ωραία, πηχτή σάλτσα ροδάκινου, πικάντικη όσο πρέπει, οριακά εθιστική στην πρώτη δοκιμή της. 

Δεν ξέρω αν σας έπεισα, αλλά αν έχετε πρόχειρα ροδάκινα -κατάλληλα κι αυτά που δεν είναι πολύ ώριμα- σας προτρέπω να δοκιμάσετε τη συνταγή. 

Υλικά

1,5 κιλό ροδάκινα

1 φλυτζάνι μηλόξυδο

1 φλυτζάνι καστανή ζάχαρη

1 κουταλιά σούπας κύμινο τριμμένο

1 κουταλιά σούπας αλάτι

500 γρ. ντομάτες, χοντροκομμένες

1 κόκκινη πιπεριά σε κομμάτια

1 καυτερή πιπεριά σε κομμάτια

1 κρεμμύδι ξερό σε κομμάτια

1 ματσάκι φρέσκος κόλιαντρος ψιλοκομμένος ή 1 κουταλιά σούπας κόλιαντρος ξερός σπασμένος στο γουδί

Εκτέλεση

Αρχικώς πλένουμε και στεγνώνουμε τα ροδάκινα και τις πιπεριές. 

Σε μια βαθιά κατσαρόλα προσθέτουμε το ξύδι, τη ζάχαρη, το κύμινο και το αλάτι. 

Ξεφλουδίζουμε τα ροδάκινα, με τον ίδιο τρόπο που καθαρίζουμε το μήλο. Τα τεμαχίζουμε πετώντας τα κουκούτσια και τα προσθέτουμε στην κατσαρόλα. 

Προσθέτουμε στην κατσαρόλα τις ντομάτες, τις πιπεριές, τον κόλιαντρο και το κρεμμύδι, ανάβουμε το μάτι της κουζίνας και φέρνουμε σε βρασμό. Μόλις πάρει μια βράση, κατεβάζουμε τη θερμοκρασία στο μέτριο κι αφήνουμε να σιγοβράσουν τα υλικά μας, ανακατεύοντας πού και πού. 

Μόλις μαλακώσουν, μετά από 10 λεπτά περίπου, αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και με τη βοήθεια του ραβδομπλέντερ πολτοποιούμε το μείγμα. 

Στο μεταξύ αρχίζουμε τη διαδικασία για να αποστειρώσουμε τα γυάλινα βάζα στα οποία θα διατηρήσουμε τη σάλτα μας. 

Βάζουμε και πάλι την κατσαρόλα στο μάτι και αφήνουμε να δέσει το μείγμα μέχρι να γίνει πηχτό. Για να δούμε αν είναι έτοιμο, ρίχνουμε σε ένα ένα πιάτο μια κουταλιά από τη σάλτσα. Άμα τριγύρω δε σχηματιστεί ένας κύκλος από ζουμιά τότε πάει να πει ότι είναι έτοιμη. 

Γεμίζουμε τα βάζα, τα καπακώνουμε σφιχτά και τ' αναποδογυρίζουμε με σκοπό να εμφιαλωθούν. Τα αφήνουμε έτσι για 24 ώρες, μέχρι να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου και τα ξαναγυρίζουμε όρθια. Τα φυλάμε σφραγισμένα σε σκιερό μέρος και μόλις τ' ανοίξουμε τα διατηρούμε στο ψυγείο. 

Αν είστε λάτρεις των εξωτικών γεύσεων, νομίζω ότι δε θα δυσκολευτείτε να συνδυάστε αυτή τη σάλτσα με τα γεύματά σας. Εμείς όταν την πρωτοδοκιμάσαμε ταξιδέψαμε σε μεξικανικες γεύσεις. Και σκεφτείτε, ήταν μόνο η πρώτη δοκιμή...

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία