Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2021

Galette με κρέμα αμυγδάλου και φρούτα εποχής

Γεια χαρά σε όλους!

Για σήμερα σας έχω μια συνταγή που δοκίμασα μόλις χθες και που μου άρεσε πολύ. Πλούσια σε γεύση, αυτή η ρουστίκ τάρτα, θα ταιριάξει απόλυτα με το πρωινό σας, αλλά και με το ψυχρό αεράκι που φύσηξε από χθες το βράδυ. 

Συνταγές για galette πρωτοσυνάντησα πέρυσι, ψάχνοντας ιδέες για ν' αξιοποιήσουμε τη μεγάλη σοδιά που είχαμε σε μήλα. Εύκολη παρασκευή, χωρίς πολλά πολλά, γλυκάκι που σκαρώνεται επιτόπου και που αν φτιάξεις το ζυμάρι δυο τρεις φορές, μετά το φτιάχνεις με το μάτι, χωρίς να μετράς. 

Αυτή η συνταγή δεν είναι και τόσο απλή, το θέλει το χρόνο της και τα υλικά της, αλλά σ' ανταμείβει σε άρωμα και γεύση. 

Υλικά για το ζυμάρι:

150 γρ. αλεύρι όλυρας ή αλλιώς ντίνκελ

100 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

50 γρ.  καβουρδισμένα κι αλεσμένα αμύγδαλα

μισό κουτ. γλυκού αλάτι

150 γρ. κρύο βούτυρο

2 κουτ. σούπας καστανή ζάχαρη

5-7 κουτ. σούπας κρύο νερό

Υλικά για τη γέμιση:

90 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου

90 γρ. καστανή ζάχαρη

2 αυγά

ξύσμα ενός λεμονιού

90 γρ. αλεσμένα αμύγδαλα 

1 κουτ. σούπας αλεύρι

1 κουτ. γλυκού κανέλα

μισό κουτ. γλυκού τζίντζερ

500 γρ. φρούτα εποχής ψιλοκομμένα

2 κουτ. σούπας καστανή ζάχαρη για πασπάλισμα

λίγα σπασμένα αμύγδαλα για πασπάλισμα

Εκτέλεση:

Αρχίζουμε με το ζυμάρι και βάζουμε στο μίξερ ή το μπλέντερ τα αλεύρια, το αλάτι, τα αμύγδαλα, τη ζάχαρη και το βούτυρο και τα χτυπάμε μέχρι το μείγμα ν' αρχίζει να μοιάζει με ψίχουλα. Προσθέτουμε το νερό σιγά σιγά (ίσως δεν το χρειαστούμε όλο) και συνεχίζουμε να χτυπάμε μέχρι το μείγμα να ομογενοποιηθεί. Το μεταφέρουμε σε αλευρωμένο πάγκο και ζυμώνουμε ελαφρώς μέχρι να πάρει καλή σύσταση και του δίνουμε σχήμα μπάλας. Το τυλίγουμε σε μεμβράνη και το μεταφέρουμε στο ψυγείο για μισή ώρα. 

Για να φτιάξουμε την κρέμα αμυγδάλου (frangipane) χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να γίνουν αφράτα. Προσθέτουμε τα αυγά ένα ένα, ενώ εξακολουθούμε να χτυπάμε με το μίξερ και μετά προσθέτουμε το ξύσμα λεμονιού, τα αλεσμένα αμύγδαλα, το αλεύρι και τα μπαχαρικά. 

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς στον αέρα και ταυτόχρονα βάζουμε μέσα το ταψί στο οποίο θα ψήσουμε το γλυκό για να κάψει για 20 λεπτά.

Τοποθετούμε ένα φύλλο λαδόκολλας στον πάγκο εργασίας μας και πάνω του ανοίγουμε το ζυμάρι σε στρογγυλό φύλλο με διάμετρο 35 εκ. περίπου. Απλώνουμε πάνω του την πάστα αμυγδάλου αφήνοντας ακάλυπτο ένα περιθώριο 4 εκ. περίπου. 

Σκορπίζουμε από πάνω τα κομμάτια φρούτων και τα πιέζουμε ελαφρώς να μπούνε μέσα στην γέμιση αμυγδάλου. Διπλώνουμε τα περιθώρια της ζύμης προς τα μέσα σκεπάζοντας ελαφρώς τη γέμιση. Δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία αν σπάσει κάπου. Μπορούμε να αλείψουμε με λίγο νερό το χέρι μας και να την "κολλήσουμε". 

Αλείφουμε τα περιθώρια της ζύμης με λίγο γάλα, πασπαλίζουμε το γλυκό με τις δυο κουταλιές μαύρης ζάχαρης και με τους ξηρούς καρπούς. Βγάζουμε το ταψί μας από το φούρνο προσεχτικά, γιατί καίει, και τοποθετούμε μέσα τη galette με προσοχή. Ψήνουμε για 40 λεπτά περίπου, μέχρι να πάρει ωραίο χρώμα το ζυμάρι μας. Όταν είναι έτοιμο το γλυκό το ξεφουρνίζουμε και το αφήνουμε να κρυώσει.  

Πραγματικά είναι πλούσιο σε γεύση και υφές και χορταστικό. Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσετε. Τέλος, σχετικά με τα υλικά μπορείτε ν' αυτοσχεδιάσετε: να χρησιμοποιήστε ό,τι ξηρό καρπό έχετε στο ντουλάπι σας και ό,τι μπαχαρικά προτιμάτε. 

Επίσης, αναφορικά με τα αλεύρια, εγώ χρησιμοποίησα κίτρινο αλεύρι που χρησιμοποιώ για τις πίτες και ζέας. Ό,τι είχα εύκαιρο! 

Σας αποχαιρετώ, 

Ευγενία 

   

 

 

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2021

Modern stripes quilt: φωτογράφιση

Γεια χαρά σε όλους σας!

Έφτασε επιτέλους η ώρα να φωτογραφηθεί το πάπλωμα που ολοκλήρωσα στις αρχές Ιουλίου. Κι αν αναλογιστώ ότι η κατασκευή του άρχισε το 2019, δε θα έλεγα ότι έγινε και πολύ γρήγορα!!

Βέβαια, τί διαδρομή ακολούθησε...Η σύλληψη και η έναρξη του patchwork άρχισε στο Ηράκλειο Κρήτης, ενώ μετά μετακόμισε στην Αθήνα, όπου κι ολοκληρώθηκαν τα βασικά τετράγωνα και ράφτηκε το quilt top

Η τότε φωτογράφιση έγινε στον Εθνικό Κήπο, με την αμέριστη βοήθεια της Ειρήνης, που εκτέλεσε χρέη μοντέλου! Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2020 παρήγγειλα το ύφασμα για την πλάτη του παπλώματος και τη βάτα κι έτσι όλα τα υλικά μπήκαν σε ειδική σακούλα και μετακόμισαν στη Σάμο. Απ' την Κρήτη στη Σάμο, λοιπόν, και να που σήμερα το πάπλωμα είχε την τιμητική του! 

Το πρωί καθώς πηγαίναμε για μπάνιο βρήκαμε ένα ξέφωτο σ' ένα δασάκι γεμάτο πεύκα, με ωραίο φωτισμό και πάνω απ' όλα χωρίς αέρα. 

Ο Βασίλης ανέλαβε ως συνήθως τα καθήκοντά του - να κρατάει το πάπλωμα, να εκτελεί χρέη μοντέλου πού και πού- κι έτσι περάσαμε μια ώρα μέσα το δάσος, το οποίο ήταν γεμάτο πεταλούδες και μέλισσες. 

Όλα τα παπλώματα που έχω φτιάξει ως ώρας μου αρέσουν, μιας και γίνονται με πολλή αγάπη και φροντίδα. Τούτο δω χαίρομαι να το βλέπω, γιατί τα χρώματα των υφασμάτων είναι τόσο ζεστά και λαμπερά που μου μεταδίδουν ενέργεια και χαρά! 

Απ' την άλλη πλευρά, μου αρέσει που οι διαστάσεις των τετραγώνων είναι μεγάλη κι έτσι αναδεικνύεται το σχέδιο, το οποίο δημιουργεί ανεμόμυλους.

Τώρα το μόνο που μένει είναι να πλυθεί και να μπει στη θέση του μέχρι να νοιώσουμε τα πρώτα κρύα. Βέβαια, δεν ξεχνάω ότι με περιμένουν ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά τρία quilt tops για να μετατραπούν σε παπλώματα. 

Ας ελπίσω ότι αυτή τη φορά θα κινηθώ πιο γρήγορα κι ότι δε θα με βρει κάποια απρογραμμάτιστη μετακόμιση για να μου ανακόψει τα σχέδια...

Σας αποχαιρετώ κι εύχομαι σε μαθητές και δασκάλους καλή σχολική χρονιά!

Ευγενία 

      

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2021

Τα καλοκαίρια που δεν τελειώνουν...

Είμαστε τυχερές. Είμαστε τυχερές που πάντα υπάρχει ένα σπίτι στη Λευκάδα να μας περιμένει κάθε εποχή του χρόνου. Μα τα καλοκαίρια είναι ξεχωριστά. Ξεχωριστά, γιατί είναι αυτές οι θάλασσες που σε ξελογιάζουν, οι ωραίες παρέες, οι αμέριμνες βόλτες στα σοκάκια της πόλης με τα πόδια ή με το ποδήλατο, οι διαδρομές στο εγκαταλειμμένο πια χωριό του μπαμπά που κρύβει τόση γοητεία και ιστορία. Και μετά, τα ηλιοβασιλέματα στον Άη Γιάννη, τα νυχτερινά ραντεβού στο γνωστό σημείο με τις απρόσμενες παρέες. Και οι καρέκλες να προστίθενται γύρω από το τραπέζι και μετά να κολλάμε κι άλλο τραπέζι και καρέκλες, μιας και όλοι οι καλοί χωράνε! Και η ώρα να κυλάει χωρίς να το καταλαβαίνεις και μετά να καληνυχτίζεις με σκοπό να δεις τους ίδιους ανθρώπους και το επόμενο βράδυ. Και να μην βαριέσαι, γιατί έχεις τόσα να πεις -όσα δεν πρόλαβες να πεις μια ολόκληρη χρονιά που δεν τους συνάντησες- και τώρα είναι η ευκαιρία να τους χορτάσεις και να φτιάξεις αναμνήσεις και ιστορίες που θα σε συντροφεύσουν μέχρι το επόμενο καλοκαίρι που θα τους ξαναδείς! Και μετά είναι οι μεγάλοι άνθρωποι, οι ηλικιωμένες θείες και γιαγιάδες, που κάθε φορά που τους αποχαιρετάς και τους εύχεσαι καλό αποκαλόκαιρο και καλό χειμώνα εύχεσαι να προλάβεις να τους δεις καλά και ζωντανούς και το επόμενο καλοκαίρι. 

Έτσι περνούν τα καλοκαίρια μας στη Λευκάδα, αμέριμνα, όμορφα, ξέγνοιαστα, σχεδόν όπως τα περνάγαμε και σαν παιδιά μόνο που τώρα λείπει το παιγνίδι. Το ατέλειωτο παιγνίδι που κάναμε στο χωράφι του θείου μας, δίπλα στην παραλία. Εκεί μαζεμένα όλα τα ξαδέρφια, αλλά και οι νέοι φίλοι -τα τουριστάκια απ' όλα τα μέρη της Ελλάδας και της Ευρώπης. 

Καλοκαίρια γεμάτα αλμύρα, γέλια μα και δάκρυα όποτε κάποιος αγαπημένος έφευγε κι έπρεπε να περιμένουμε μια ολόκληρη χρονιά μέχρι να τον ξαναδούμε. Κάποιοι απ' αυτούς επιστρέφουν συστηματικά, σαν τους φίλους μας τους Ολλανδούς, που πλέον το χωριό μας είναι και δικό τους χωριό και είναι μέλη της οικογένειάς μας. Άλλωστε γνωριζόμαστε μια ολόκληρη ζωή! 

Τα καλοκαίρια μας δεν τελειώνουν ποτέ, τα κρατάμε στην καρδιά μας τρυφερά κι αυτά μας παρηγορούν, μας ζεσταίνουν, μας συντροφεύουν μέχρι να έρθει η εποχή που όλοι και πάλι θα συναντηθούμε για να φτιάξουμε νέες ιστορίες κι αναμνήσεις. Ας κρατάμε πάντα καλοκαίρι στην καρδιά!

Ευγενία