Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους με υγεία!
Φέτος σταθήκαμε πολύ τυχεροί και πραγματικά απολαύσαμε δυο βδομάδες χριστουγεννιάτικων διακοπών. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε φίλους και συγγενείς και να κάνουμε μια εκδρομή στην Καστοριά το τριήμερο των Θεοφανίων, τότε που η πόλη γιορτάζει τα Ραγκουτσάρια, που αποτελούν και το πρώτο καρναβάλι της χρονιάς.
Αν και η καρναβαλική εκδήλωση ήταν το βασικό κίνητρο του ταξιδιού μας -μιας και είμαστε λάτρεις της παραδοσιακής μουσικής της ευρύτερης περιοχής- ομολογουμένως η Καστοριά μας εξέπληξε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μια πόλη χτισμένη πλάι σε λίμνη δε μπορεί παρά να προσφέρει αυτομάτως γαλήνη, ομορφιά και ζωντάνια στον κάτοικο και τον επισκέπτη.
Ειδυλλιακή και φιλόξενη, ήταν τα πρώτα συναισθήματα που νοιώσαμε καθώς φτάσαμε.
Αφήνοντας πίσω μας τις χιονισμένες βουνοκορφές των Τζουμέρκων και τη γενικότερη καταχνιά των Ιωαννίνων, η Καστοριά μας υποδέχτηκε ηλιόλουστη και γιορτινή.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε προγραμματίσει καμιά επίσκεψη πολιτιστικού ενδιαφέροντος, αλλά καθώς περπατούσαμε στην πόλη συναντήσαμε αρκετούς ανοιχτούς επισκέψιμους χώρους (παρά την αργία των Θεοφανίων) κι έτσι καταφέραμε να γνωρίσουμε ακόμη καλύτερα το μέρος.
Πρώτη στάση κάναμε στο Αρχοντικό των αδερφών Εμμανουήλ. Εκεί στεγάζεται και το Μουσείο Ενδυματολογίας Καστοριάς, το οποίο διαθέτει αυθεντικές παραδοσιακές φορεσιές της πόλης αλλά και άλλων περιοχών της Ελλάδας. Για όποιον θαυμάζει το χειροποίητο, εδώ μπορεί να φάει πολλές ώρες παρατηρώντας τα μοτίβα, τη λεπτομέρεια στο κέντημα και τη φινέτσα της ελληνικής, λαϊκής τέχνης.
Πέρα όμως από αυτό, θα ξεναγηθεί στο αρχοντικό και θα πάρει πληροφορίες για την παραδοσιακή, μακεδονική αρχιτεκτονική, την τέχνη της καστοριανής γουνοποιίας, καθώς και την ιστορία των αδερφών Εμμανουήλ.
Ένα άλλο επισκέψιμο αρχοντικό που πραγματικά μας εξέπληξε, είναι το Αρχοντικό Τσιατσιαπά, το οποίο βρήκαμε εντελώς τυχαία καθώς περπατούσαμε στην πιο ήσυχη γειτονιά του Απόζαρι.
Πέρα από τον εκπληκτικό, εσωτερικό, ζωγραφιστό του διάκοσμο, στο αρχοντικό φιλοξενείται μια εντυπωσιακή έκθεση από κέρινα ομοιώματα. Όλα τα εμβληματικά κτήρια της πόλης (βυζαντινές εκκλησίες, αρχοντικά κ.α.) βρίσκονται εκεί σε μικρογραφία!
Πραγματικά, αν κάποιος διαθέτει μόνο μια μέρα στην Καστοριά, αυτή η επίσκεψη να του δώσει μια καλή εικόνα των αξιοθέατων της πόλης.
Δημιουργός των μακετών υπήρξε ένας μερακλής κουρέας, ο οποίος έβαλε περισσή τέχνη και μεράκι και στην παραμικρή λεπτομέρεια!
Για το τέλος σας άφησα το Ενυδρείο της Καστοριάς, το οποίο είναι αφιερωμένο στα ψάρια του γλυκού νερού. Το καλύτερο κομμάτι ήταν η προσομοίωση ενός ποταμού και μιας λίμνης, όπου κανείς μπορεί να δει τα ψάρια έξω από τη βιτρίνα!
Και βέβαια, ανάμεσα σε αυτές τις βόλτες και τις επισκέψεις να 'σου κι ένα μπουλούκι με την κομπανία του να γλεντάει υπό τους ήχους των τοπικών μελωδιών. Μικρά υπαίθρια γλεντάκια και για την παρέα και τους επισκέπτες.
Σε όλους τους μαχαλάδες της πόλης η μουσική ακουγόταν ασταμάτητα ενώ το βράδυ γινόταν το αδιαχώρητο. Κάθε εβδομήντα μέτρα κι άλλη παρέα με διαφορετική ορχήστρα.
Τη μέρα της επιστροφής μας, η πόλη μας έδειξε ένα πιο χειμερινό και μυστηριώδες πρόσωπο χάρη στην πρωινή ομίχλη... Αυτή τη φορά επιστρέψαμε όχι από την Εγνατία, αλλά από τον δρόμο προς Νεστόριο και Μαστοροχώρια Κόνιτσας (μιας και είναι τα μέρη του Βασίλη).
Σκεπτόμενοι την μικρή μας εξόρμηση, καταλήξαμε στο ότι η πόλη έχει να προσφέρει τόσα πολλά στον επισκέπτη: όμορφο τοπίο, ξεχωριστή, τοπική τέχνη, αρχιτεκτονική και ιστορία, παραδοσιακές γεύσεις και πιάτα καλομαγειρεμένα και σε προσιτές τιμές, ζεστή προσέγγιση και φιλοξενία όπως τη θυμόμαστε απ' τα παλιά!
Μεγάλη η αντίθεση σε σχέση με αυτό που τα τελευταία χρόνια βιώνουμε όλοι ως ελληνικό, τουριστικό προϊόν, το οποίο βασίζεται στην τυπική εξυπηρέτηση πελάτη, σε υπερκοστολογημένες υπηρεσίες και πανάκριβο φαγητό μετρίου έως και κακού επιπέδου. Δεν ξέρω αν πέσαμε στην περίπτωση ή αν απλώς οι Βορειοελλαδίτες επιβεβαίωσαν την καλή τους φήμη! Προσωπικά, θα επιλέξω την δεύτερη εκδοχή.
Καλή χρονιά και πάλι,
Ευγενία
