Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2019

Η σπαζοκεφαλιά των ρεταλιών!

Καλημέρα σε όλους!

Η κουβέντα σήμερα επικεντρώνεται στα ρετάλια. Ρετάλια παντού... Ο φόβος κι ο τρόμος του ράφτη και του κάθε χειροτέχνη! 


Θυμάμαι τη θεία μου που είναι μοδίστρα και ο χειρότερος εχθρός της ήταν τα ρετάλια. Στοίβες μαζεύονταν και προσπαθούσε να τ' αξιοποιήσει δημιουργικά όποτε είχε χρόνο και κέφι. 


Η μαμά μας, ως κεντήστρα μάζευε γαλλικά λινά για τα τραπεζομάντηλά της κι όταν φεύγαμε από τη Λευκάδα για να σπουδάσουμε έψαχνε τα ρετάλια της για να μας φτιάξει σετάκια για τα κομοδίνα μας, το σαλονάκι μας... Τώρα που ακόμα και η μαμά διαθέτει pinterest έχει εκμοντερνιστεί και μας φτιάχνει τραβέρσες πάνω σε παλιά, ξεχασμένα υφάσματα. Κι ως συνήθως ακολουθεί και το σχόλιο "Τέτοια υφάσματα δεν κυκλοφορούν πλέον!".  

Πού να φανταζόμουν ότι μετά από χρόνια θα παιδευόμουν κι εγώ μαζί τους... Και μιας και πέρυσι αναζητούσα να βρω ένα στυλ στις κατασκευές μου πέρασα από σαράντα κύματα αναφορικά με τα ρετάλια μου. 

via
Αρχικά βρήκα μια πολύ απλή φαινομενικά ιδέα κι άρχισα κι εγώ τους αυτοσχεδιασμούς, αλλά τελικώς τα παράτησα γιατί δεν μου άρεσε η πορεία του... 

via
Μετά σκέφτηκα ν' ακολουθήσω κάτι πιο συντεταγμένο αλλά και πάλι εγκατέλειψα την προσπάθεια ενώ κατέληξα σε τρία συμπεράσματα: 
-Αρχικώς πρέπει να διαθέτεις πάρα πολλά ρετάλια για να μπορέσουν να "μπλεχτούν" με όμορφο τρόπο τα χρώματα και τα σχέδια. 
-Επίσης, ακόμη και σε αυτού του είδους παπλώματα -που είναι τόσο αυτοσχεδιαστικά- ένα υποτυπώδες πλάνο πάντα υπάρχει! Τίποτα δε γίνεται τόσο τυχαία.
-Τελικώς δεν είναι και πολύ του στυλ μου αυτού του είδους κατασκευές. 

Έτσι τα ρετάλια μπήκαν και πάλι στη θέση τους και ξεχάστηκαν ώσπου έπεσα πάνω σε αυτή την ιδέα...

via
Μου έκλεισε το μάτι, είπα να κάνω μια απόπειρα ελπίζοντας να στεριώσει αυτή η προσπάθεια. 


Τα υφασματάκια μου άρχισαν να κόβονται σε τετράγωνα των 2 ιντσών και να κατατάσσονται σε μεγάλες χρωματικές ομάδες. Σκοπός πάντα στη μια διαγώνιο να κυριαρχεί ένα χρώμα, ώστε όταν ενωθούν μεταξύ τους τέσσερα τετράγωνα να δημιουργείται μια αλυσίδα. 



Βέβαια είναι ένα χρονοβόρο project όχι τόσο στο κόψιμο των υφασμάτων όσο στο να περιμένεις να συσσωρευτούν ρετάλια για να συνεχίσεις την κατασκευή. Πάντως, με κάνει πολύ χαρούμενη αυτή η ιδέα, μιας και όλα τ' αγαπημένα μου υφασματάκια βρίσκονται εκεί μέσα. Και είναι τόσο εντυπωσιακό που τα βλέπω και θυμάμαι πότε τ' αγόρασα και με πιο σκοπό...



Τί λέτε, λοιπόν; Σας φαίνεται ωραία ιδέα για ν' αξιοποιήσετε και τα δικά σας ρετάλια;

Φιλάκια πολλά, 
Ευγενία




4 σχόλια:

DIMI είπε...

Καλησπέρα Ευγενία μου!
Υπεροχη ιδέα και σίγουρα το αποτέλεσμα θα ειναι εντυπωσιακό!
Μου αρέσει πολυ που κυριαρχεί ένα χρωμα στις διαγώνιες και η επιλογή των υφασμάτων δένει ομορφα με τα χρώματα!
Καλή συνέχεια!! Πολλά φιλάκια!!

Marie-Anne είπε...

Πολύ θα ήθελα κάποια στιγμή να φτιάξω διάφορα πράγματα με τα ρετάλια που έχω, αλλά τώρα που μόλις έγινα γιαγιά μιάς γλυκειάς μπεμπούλας, όλος ο χρόνος μου είναι αφιερωμένος σ'αυτήν και στην μαμά της, και κόρης μου, που χρειάζεται βοήθεια, ιδιαίτερα τον πρώτο καιρό. Όταν όμως μπορέσω...θα προσπαθήσω να ακολουθήσω κάποιες ιδέες και προτάσεις σου, Ευγενία μου!
Φιλάκια πολλά!!!!

Ο κόσμος της Ράνιας είπε...

Είναι πολύ ωραία ιδέα αυτή με τα ρετάλια και είναι και ο τρόπος για να μην πάει τίποτα χαμένο.
Πολύ εντυπωσιακό με τα διαγώνια χρώματα !!!! Και βέβαια έχει πολύ δίκιο η μαμά σου ότι τέτοια υφάσματα όπως τα παλιά, δυστυχώς δεν υπάρχουν σήμερα.... Καλή συνέχεια !!!!

Natassa's blog tips είπε...

Εξαιρετική ιδέα!