Μήνας μεταποιήσεων... Από φουστάνι σε φούστα με ασορτί ζώνη.

Γεια χαρά σε όλους σας! Μια ανάσα πριν μπει ο Αύγουστος και πριν αρχίσουμε τις θερινές μας διακοπές σκέφτηκα να σας δείξω τί κατάφερα να ράψω μέσα στον Ιούλιο. 

Στόχος μου ήταν να μεταποιήσω παλιά φουστάνια των φοιτητικών μου χρόνων, να ολοκληρώσω ημιτελείς κατασκευές -θύματα των πολλαπλών μας μετακομίσεων- και ν' αξιοποιήσω επιτέλους ό,τι ύφασμα είχα αγοράσει κατά καιρούς για να γίνει ρούχο. 

Αρχίζω λοιπόν, με τη μεταποίηση ενός αγαπημένου φουστανιού που το είχα αγοράσει από τη Λευκάδα ως φοιτήτρια και που το χάρηκα για πολλά χρόνια. Φτιαγμένο με ανάλαφρο, βαμβακερό πανί κι ένα ενδιαφέρον πατρόν, δεν το φορούσα εδώ και κάμποσα χρόνια, αλλά πάντα σκεφτόμουν ότι θα μπορούσα να το ξηλώσω και ν' αξιοποιήσω το κομμάτι της φούστας. 

Έτσι κι έπραξα λοιπόν, και με το ξηλωτήρι ανά χείρας άρχισα να σπάω όλα τα βασικά γαζιά και στο τέλος προέκυψαν:

μια φούστα με την άσπρη φόδρα της

το μπούστο σε δύο μέρη με τη μαύρη φόδρα του

οι τιράντες

το κρυφό φερμουάρ

στη φωτογραφία λείπει το κάτω
μέρος του μπούστου

Σιδέρωσα πολύ καλά όλα τα κομμάτια υφάσματος και μετά σκέφτηκα ό,τι πιο απλό ήξερα να κάνω: να προσθέσω ένα ζωνάκι στη φούστα διατηρώντας το κλείσιμο με το φερμουάρ. 

Έκοψα λοιπόν τα υφάσματα του μπούστου σε φαρδιές λωρίδες και με μια πρόχειρη πρόβα κατέληξα ότι το ζωνάκι το ήθελα τελειωμένο 4 εκατοστά φαρδύ. 

Έκανα όλους τους απαραίτητους υπολογισμούς βάζοντας μέσα και τα περιθώρια ραφής και μετά το ένωσα με τη φούστα. Δεν παρέλειψα ωστόσο να προσθέσω και δυο θηλάκια για ζώνη, τα οποία τοποθέτησα στα πλαϊνά της φούστας. 

Εκ των υστέρων διαπίστωσα ότι θα ήταν καλύτερο να είχα βάλει κι άλλα δύο κοντά στο φερμουάρ για να παραμένει στη θέση της η ζώνη. Μάθημα για την επόμενη φορά... 

Δύο επιπλέον θηλάκια θα έκαναν τη 
ζώνη να στρώνει καλύτερα

Το επόμενο βήμα ήταν να προσθέσω το κρυφό φερμουάρ. Όταν ήμουν στην Κρήτη χρειάστηκε να ράψω σε δυο φορέματα τέτοιου είδους φερμουάρ κι αφού προμηθεύτηκα το κατάλληλο ποδαράκι για τη ραπτομηχανή τα έραψα ομολογουμένως με μεγάλη επιτυχία, αν και αρχικώς μου φαινόταν άθλος! 

Εννοείται ότι αυτή τη φορά δε θυμόμουν τίποτε από τα βήματα που είχα ακολουθήσει, οπότε και μετά από λίγη έρευνα ακολούθησα τις οδηγίες που βρήκα εδώ. Λοιπόν, κι αυτή τη φορά το φερμουάρ ράφτηκε πολύ ωραία και πλέον νομίζω ότι θυμάμαι τα βήματα για την επόμενη φορά!  

Το τελευταίο στάδιο ήταν να ράψω τη φόδρα μέσα απ' τη φούστα. Κι αφού ήταν κι αυτή έτοιμη το μόνο που της έλειπε ήταν ένα ζωνάκι ίδιο με εκείνο της φούστας, το οποίο κι έφτιαξα με τη μαύρη φόδρα του μπούστου. 

Αφού ετοιμάστηκε στο τσακ μπαμ, ράφτηκε μαζί με τη φούστα και το έργο ολοκληρώθηκε ακούραστα, μιας και όλα τα στριφώματα ήταν έτοιμα!! 

το ζωνάκι της φούστας το ενίσχυσα με 
θερμοκολλητικό

Η αλήθεια είναι ότι περίσσευαν κάμποσα ρετάλια, τα οποία ήταν κρίμα να μείνουν έτσι, οπότε τα ένωσα όλα παρέα για να φτιάξω μια ασορτί υφασμάτινη ζώνη με τελικό φάρδος 3 εκατοστά. Κι επειδή το ύφασμά μου είναι πραγματικά πολύ μαλακό, το ενίσχυσα με θερμοκολλητικό, αξιοποιώντας κι εδώ ό,τι απομεινάρια μαζεύω μέσα σ' ένα καλάθι. 

Ουσιαστικά έραψα ένα σωλήνα και με τη βοήθεια μιας παραμάνας γύρισα το ύφασμα, ώστε να προβάλει η καλή του όψη. Σιδέρωσα καλά καλά βάζοντας τη ραφή στο κέντρο (μου φαινόταν καλύτερo κι ευκολότερο έτσι) και στο τέλος έκλεισα τα δυο ανοίγματα του σωλήνα με εξώγαζα. 

Εντάξει, απ' τον υπερενθουσιασμό η ζώνη μου βγήκε υπέρ του δέοντος μακριά, αλλά αυτό διορθώνεται εύκολα. 

Το καλύτερο όλων είναι ότι το φουστανάκι μου απέκτησε και πάλι νόημα μιας και μετατράπηκε σε φουστίτσα με μηδενικά έξοδα κι ελάχιστο κόπο! 

Άνετη κι ευκολοφόρετη, συνδυάζεται με πολλά χρώματα και νομίζω ότι θα με συντροφεύσει για πολλά καλοκαίρια! 

Καλά να περνάτε, 

Ευγενία