Τα χειμωνιάτικα χρώματα της Κέρκυρας και οι τηγανίτες του Αγίου.

 Γεια χαρά σε όλους!

Ο Χειμώνας μόλις έκανε το ποδαρικό του και η Φύση έχει πάρει τα κατάλληλα χρώματα. Μια ματιά τριγύρω και όλα μας υπενθυμίζουν ότι κοντεύουμε πια στα Χριστούγεννα. Στις μικρές βόλτες που κάνω τριγύρω από το σπίτι πάντα υπάρχει κι ένα ενδιαφέρον θέμα για να παρατηρήσω ή να φωτογραφίσω. Το ξημέρωμα μέσα στην καταχνιά παίρνει μαγευτικά χρώματα, τέτοια που καμιά φορά παραπέμπουν σε ηλιοβασίλεμα. Για να μη μιλήσω για τον θαυμάσιο, νυχτερινό ουρανό, ο οποίο λάμπει από τα αστέρια. Ευτυχώς τριγύρω υπάρχει σκοτάδι κι έτσι δε χορταίνουμε να τα χαζεύουμε. 

Παραμονή του Αγίου Σπυρίδωνα, του Πολιούχου του νησιού, ο καιρός μας έκανε τη χάρη να μη βρέχει κι έτσι είχαμε την ευκαιρία να κατέβουμε στην πόλη για βόλτα. Τα βρεγμένα από την υγρασία πλακόστρωτα λαμπύριζαν, ενώ ο κόσμος περιφερόταν κατά βάση για το προσκύνημα στον Άγιο τους. Και όπως προστάζει το τοπικό έθιμο παραμονή και ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνα καταναλώνονται οι τηγανίτες του Αγίου. Για του λόγου το αληθές πρόκειται για λουκουμάδες, οι οποίοι τρώγονται ώστε οι πιστοί ν' αντέξουν την αγρυπνία. Πραγματικά, παντού σερβίρονται τηγανίτες, ενώ και κάθε σπίτι του νησιού που γιορτάζει ένα Σπύρο ετοιμάζει τις δικές του και τις μοιράζει στους γειτόνους. 

Περάσαμε κι εμείς από την εκκλησία και θαυμάσαμε το διάκοσμό της, καθώς και το καμπαναριό της, φτιαγμένο το 1590 στα πρότυπα εκείνου του Αγίου Γεωργίου της Βενετίας. Μάλιστα, αυτού του είδους καμπαναριά που υπάρχουν στο νησί οι Κερκυραίοι τα ονομάζουν βενετσιάνικα.   

Βέβαια, η πόλη είναι τόσο γοητευτική που νομίζω ότι σε κάθε βλέμμα υπάρχει και κάτι ενδιαφέρον για να δεις και ν' απαθανατίσεις. Οι παρατεταμένες βροχές μας δεσμεύουν, αλλά ευελπιστώ να καταφέρουμε να γνωρίσουμε όλες τις ομορφιές και τα έθιμα του νησιού. 

Ευγενία