Πρωτομαγιάτικη βόλτα στην κρητική εξοχή

Γεια σας φίλοι μου!

Σας εύχομαι καλό μήνα. Φτάσαμε κιόλας στο Μάη, γι' άλλη μια φορά μου φαίνεται ότι ο χρόνος γλιστράει απ' τα χέρια μου, αλλά απ' την άλλη οι μέρες μου είναι γεμάτες... Γεμάτες από πολλή δουλειά σε σημείο να μην έχω ιδιαίτερο χρόνο για τίποτε άλλο, μα είναι μεγάλη παρηγοριά να κάνεις μια δουλειά που αγαπάς. Και μέσα στις τάξεις μου έχω πάντα την ευκαιρία και τη χαρά να γνωρίζω ενδιαφέροντες ανθρώπους, πρόθυμους μαθητές και τελικώς η σχέση μας εξελίσσεται και δε μένει σε εκείνη του μαθητή-δασκάλου. Γίνομαι κι εγώ μαθήτρια δίπλα τους, μαθαίνω από τις εμπειρίες τους, μοιράζονται τις γνώσεις τους μέσα στην τάξη και το εβδομαδιαίο μας ραντεβού αποκτά για μένα μεγάλο ενδιαφέρον.  

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε βρέθηκα στην Αθήνα με αφορμή ένα σεμινάριο καθηγητών και φυσικά τί μεγάλη χαρά να βρεθώ ξανά με το αδερφάκι μου και να μοιραστούμε τρεις μέρες παρέα! Η Αθήνα μια ομορφιά, όσο κι αν ακούγεται παράλογο σε κάποιους, με το κέντρο της μεταμορφωμένο. Η κοσμοσυρροή, βέβαια, ήταν το κάτι άλλο κι ακόμη και το πιο ξεχασμένο στενάκι διαθέτει πλέον ένα καφέ με τον πιστό του κόσμο... 

Την Τρίτη που επέστρεψα ο Βασίλης είχε ήδη ετοιμάσει τα υλικά για ένα όμορφο πικ νικ, πήγαμε στην αγαπημένη μας περιοχή, κάπου στην περιοχή Βαθύπετρο, βρήκαμε το αγαπημένο μας χωραφάκι με θέα τον κάμπο με τ' αμπέλια και τις ελιές κι αφεθήκαμε στους ήχους του μεσημεριού. 

Το καθιερωμένο στεφάνι ετοιμάστηκε επιτόπου αλλά δυστυχώς η μπαταρία της μηχανής μας πρόδωσε και δεν έχω να σας δείξω πολλά. Ωστόσο, κλείνω με το ανθισμένο μου κακτάκι, του οποίου τα λουλούδια άντεξαν για πολλές μέρες. 

Σας αποχαιρετώ και σας εύχομαι και πάλι καλό μήνα!

Ευγενία