Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Η δική μου αντίστροφη μέτρηση...

Γεια σας φίλοι μου! 

Λίγες μέρες πέρασαν από την προηγούμενη ανάρτησή μου και να που επανέρχομαι για να σας δείξω την πρόοδο που έκανα με τα απομεινάρια από τα χριστουγεννιάτικα υφάσματα. 


Στην αρχή το πλάνο δεν ήταν καθόλου μεγαλεπήβολο, καθόλου οργανωμένο κι εξ αρχής μελετημένο !! Στην ουσία η ιδέα ήταν εντελώς...φλου: κόβεις τυχαία, συναρμολογείς τυχαία! Βέβαια, αυτό στην πλειοψηφία των δικών αποπειρών οδηγεί σε κάτι κιτς και μετά εκνευρίζομαι τόσο πολύ, απογοητεύομαι τόοοοοσο πολύ που μετά τα παρατάω και πάω παρακάτω.

Αυτή τη φορά όμως θα ακολουθούσα αποφασιστικά ένα χρυσό κανόνα: δε θα μπέρδευα πολλά χρώματα μεταξύ τους. Έτσι άρχισαν οι πρώτοι πειραματισμοί και το πράγμα πήγαινε συμπαθητικά, οπότε σκέφτηκα να κάνω δύο χριστουγεννιάτικα σουπλά, ένα για τον Βασίλη κι ένα για μένα (εύκολη λύση). Το πράγμα προχωρούσε καλά οπότε κι άρχισαν να μου μπαίνουν διάφορες ιδέες για πειραματισμούς. Άλλωστε, μετά από τόσο pinterest βλέποντας κι αποθηκεύοντας τετράγωνα patchwork, οι εικόνες άρχισαν να αναδύονται μόνες τους από το ασυνείδητο μου (φάση Νιρβάνας ή Επιφοίτησης μάλλον είχα πάθει). Και είναι αλήθεια, αν δεν παίξεις με τα ρετάλια με τί θα παίξεις;;; Να λοιπόν πώς εξελίχθηκε ένα τετράγωνο.

'Oλα άρχισαν με 9 μικρά ορθογώνια που τα έραψα μεταξύ τους. Μετά τους έβαλα τριγύρω λευκές λωρίδες για να το τονίσω και νόμιζα ότι θα τελείωνα εκεί. 


Αλλά ήθελα εδώ και καιρό να δοκιμάσω να παίξω με τετράγωνα που αποτελούνται από 2 διαφορετικά τρίγωνα (half-square triangle) και να φτιάξω μια σύνθεση που θυμίζει τα πανιά ανεμόμυλου (windmill block). Κι έτσι ξεπήδησαν τρεις ανεμόμυλοι με ριγέ και λευκά πανιά. 


Αλλά μην ξεχνάτε ότι δεν ακολουθούσα μετρήσεις οπότε το αρχικό τετράγωνο δεν μπορούσε να κουμπώσει με τους ανεμόμυλους. Συνέχισα με το παιγνίδι με τα τρίγωνα κι έτσι προέκυψαν οι 2 φάσες με τα πράσινα τρίγωνα και ράφτηκαν πάνω και κάτω από το αρχικό τετράγωνο. Μετά έραψα την αριστερή χριστουγεννιάτικη λωρίδα και την κόκκινη πουά και ήρθαν και κούμπωσαν και οι ανεμόμυλοι επιτέλους! 

Κι έτσι η ιδέα των σουπλά έσβησε σιγά σιγά κι άρχισαν να ξεπηδούν μεγαλεπήβολα σχέδια από μέσα μου. Γι' αυτό, που λέτε, μετρώ τη δική μου αντίστροφη μέτρηση!!!


Σας αποχαιρετώ με μια γαλάζια χριστουγεννιάτικη καρδιά με την οποία θα επανέλθω στην επόμενη ανάρτησή μου!

Φιλάκια και να έχετε μια όμορφη Κυριακή!
Ευγενία

   

4 σχόλια:

Nouli είπε...

Τίποτα τελικά δεν πηγαίνει χαμένο. Από τα ρετάλια τελικά μπορεί κανείς να φτιάξει πολύ ωραία πράγματα. Βοηθά βέβαια και το patchwork, που όχι μόνο επιτρέπει αλλά και επιβάλει στη φαντασία μας να καλπάσει!

Ξεμυαλιστικά που είναι τα χριστουγεννιάτικα υφάσματά σου!!

Δημιουργία είπε...

Ρεταλακι, ρεταλακι στο τέλος θα γίνει ενα πολύ όμορφο έργο.

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Αντε καλη αρχή για τα Χριστουγενιατικα σου ρεταλια που κοματι κοματι εγιναν μια καρδια.. καλη συνεχεια σε ότι κανεις ..να περασεις ομορφα την εβδομαδα σου φιλακιααα!!

Tante Kiki είπε...

Καλές Χριστουγεννιάτικες δημιουργίες Ευγενία μου!!!! Πανέμορφο έγινε!!
Φιλιά!