Αξιοποιώντας τα ρετάλια: σαλιάρες patchwork.

Το patchwork είναι χαρούμενο, είναι απρόβλεπτο, μοντέρνο, κεφάτο, δημιουργικό, μοναδικό....Και είναι και η ιδανικότερη λύση για να αξιοποιήσεις όλα εκείνα τα ρετάλια υφάσματος που φυλάς και στοιβάζεις σε μια μεριά, χωρίς να ξέρεις εν τέλει τί να τα κάνεις. Προσωπικά, έχω ένα μεσαίο, πλαστικό κουτί αποθήκευσης και τα μαζεύω εκεί. Συσσωρεύονται, συσσωρεύονται, αφού καμιά φορά δεν κλείνει το καπάκι...

Αυτή τη φορά, όμως, είχα φαεινή ιδέα! Με αφορμή την άφιξη ενός νέου μωρού αποφάσισα να επιμεληθώ χειροποίητα δωράκια. Άρχισα, λοιπόν, με δυο σαλιάρες που έφτιαξα εξ' ολοκλήρου με ρετάλια. 

Αρχικά ξεδιάλεξα κομμάτια υφάσματος σύμφωνα με το χρώμα, ώστε να ταιριάζουν όλα μεταξύ τους. Μετά έκοψα τα υφάσματα σε δύο ύψη: 3 ίντσες και μιάμιση ίντσα. Το μήκος το έκοβα με τυχαίο τρόπο για να δώσω στο τελικό αποτέλεσμα ένα πιο ατημέλητο και παιγνιδιάρικο ύφος και να μην συμπέσουν οι ραφές.

Έπειτα έραψα λωρίδες υφασμάτων συνδυάζοντας κομμάτια με το ίδιο ύψος και στο τέλος έραψα όλες τις λωρίδες μεταξύ τους εναλλάσσοντας τα ύψη: λωρίδα των 3 ιντσών, λωρίδα της μιάμισης ίντσας και πάει λέγοντας. 

Αφού ράφτηκαν όλες οι λωρίδες σιδέρωσα τα περιθώρια των ραφών από την ανάποδη μεριά προς μια φορά. Συνήθως ανοίγω τις ραφές στη μέση, αλλά αυτή τη φορά θέλησα να δοκιμάσω κάτι νέο. Κατά τη γνώμη μου είναι λιγότερο χρονοβόρα διαδικασία, αλλά την ώρα του τελικού ραψίματος υπάρχουν περισσότερες χοντράδες και μπορεί να ζοριστεί η βελόνα.    

 

Με ένα χάρακα ευθυγράμμισα το ύφασμα patchwork,

το δίπλωσα στη μέση και τοποθέτησα από πάνω το πατρόν της σαλιάρας. Το καρφίτσωσα κι έκοψα με το ψαλίδι τριγύρω από το πατρόν.

Το ίδιο ακριβώς έκανα και με το πετσετέ ύφασμα, που είναι η πίσω όψη της σαλιάρας. 

Τοποθέτησα τα δύο κομμάτια καλή με καλή όψη να κοιτιούνται, στερέωσα με καρφίτσες και γάζωσα τριγύρω από τη σαλιάρα, αφήνοντας κι μια τρύπα 8-10εκ. για να μπορέσω να γυρίσω τη σαλιάρα προς την καλή όψη. 

Σιδέρωσα καλά κι έραψα τη σαλιάρα ξανά περιφερειακά και για να κλείσει η τρύπα που είχα αφήσει αλλά και για λόγους σταθερότητας και διακόσμησης. Αυτό είναι το λεγόμενο topstitching.

 

Στο τέλος τοποθέτησα δυο κομμάτια velcro για να ανοιγοκλείνει η σαλιάρα με ευκολία. Κι επειδή ενθουσιάστηκα με το πρώτο αποτέλεσμα, έφτιαξα και μια δεύτερη ακολουθώντας ακριβώς τον ίδιο τρόπο.        

Ρίξτε μια ματιά από το δεύτερο patchwork που έκανα. 

Για περισσότερες οδηγίες για patchwork πατήστε εδώ και για ιδέες με σαλιάρες εδώ. Φιλάκια πολλά και χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες!

Φάγαμε το γάιδαρο και μας έμεινε η ουρά...

Με βρήκε ο Δεκέμβρης, κορίτσια, κι έχω τις δουλειές μου ακάμωτες! Δεν το κρύβω, έχω ρίξει ξενύχτι, το μάτι ανοίγει και βλέπει ατλακόλ, το μάτι κλείνει και πάλι ατλακόλ ονειρεύεται!! 

Αλλά, ομολογουμένως βρίσκομαι σε πάρα πολύ καλό στάδιο. Είκοσι εφτά σημειωματάρια είναι έτοιμα και σε λίγες μέρες θα τα παραλάβουν οι κάτοχοί τους. Κάτι ψιλά μου έμειναν, ελπίζω να τα φτιάξω κι αυτά...   

Το project αποκαλύφθηκε πιο απαιτητικό σε χρόνο από ό,τι υπολόγιζα, γιατί ως συνήθως πολλά καρπούζια σε μια μασχάλη δε χωρούν (κάτι γνωρίζει κι ο σοφός λαός μας). Αλλά, έτσι όπως τα έχω αραδιασμένα τα θαυμάζω, δε χορταίνω να τα βλέπω. 

Χωρίζονται σε τρεις ενότητες: μια ροζ πουά, μια αντρική και μια πιο vintage ρομαντική. Προβλέψαμε για όλα τα γούστα, όπως βλέπετε. 

Σας χαιρετώ προσωρινώς, με καλεί το καθήκον και η εξουσία της ατλακόλ...Αλλά προτού κλείσω και μιας κι ο καιρός πήρε επιτέλους χειμωνιάτικα χαρακτηριστικά σας παραπέμπω εδώ. Η Πηγή είναι πηγή έμπνευσης και φαντασίας, διαπιστώστε το κι εσείς. 

Φιλάκια πολλά!    

Χαθήκαμε γιατί έπεσε προεόρτια δουλειά!!

Οι περισσότεροι μετράτε αντίστροφα, ε; Τα advent calendars στη μπλογκόσφαιρα δίνουν και παίρνουν κι ενώ κάθε χρόνο θέλω να φτιάξω κι εγώ ένα, πάντα μένει στο ράφι αυτή η ιδέα... Δεν πειράζει, θαυμάζω τα δικά σας. 

Το tutorial που σας έταξα δεν το ξέχασα, αλλά η παραγωγή σημειωματαρίων πάγωσε για λίγες μέρες καθότι έπεσε δουλειά! Είπαμε, Χριστούγεννα έρχονται, μωρά γεννιούνται, γενέθλια εορτάζονται και τελευταία σχεδίασα μια γιρλάντα με σημαιάκια για τον James, που γιορτάζει. Βασισμένη στις επιλογές της μαμάς δημιουργήθηκαν δυο γιρλάντες για το πάρτυ γενεθλίων. Χρονοβόρα η διαδικασία αφού κόπηκαν κι απλικαρήστηκαν 18 γράμματα! Χαλάλι του όμως, στις 3/12 θα γιορτάσει κι ελπίζω το ντεκόρ να αρέσει. 

Κι επειδή το απλικέ μας πάει και μας αρέσει, ήρθε η σειρά του Charles. Εδώ ανέλαβε η θεία το δώρο έκπληξη. 

Πάνινοι κύβοι με κόκκινα ζωηρά γράμματα να σχηματίζουν το όνομα του ανηψιού. Κι αφού η διάθεση είναι εορταστική το ταχυδρομικό κουτί το έντυσα με χριστουγεννιάτικο χαρτί περιτυλίγματος, μικρή έκπληξη για τον παραλήπτη! 

Για το τέλος σας άφησα τις νέες μου αδυναμίες: θηκούλες για κυρομπογιές και χρώματα για να τις έχουν πάντα μαζί τους τα παιδιά. Τα ρολάκια δένουν με κορδέλα και είναι φτιαγμένα με έντονα, χαρούμενα χρώματα, για να φτιάχνουν τη διάθεση. 

Οι τσαντούλες διαθέτουν και θήκες για να χωράνε μπλοκ ζωγραφικής διάστασης Α5, παραμύθια και ό,τι άλλο χρειάζεται ένας μικρός καλλιτέχνης για να μη βαριέται ποτέ! 

Και οι δυο τσαντούλες είναι αφιερωμένες στα κορίτσια, που τόσο αγαπούν τις γοργόνες και τα cupcakes!

Θα ακολουθήσει, ωστόσο και η πρόκληση για αγορίστικες τσαντούλες! Χρόνο και διάθεση να έχουμε!!! Φιλάκια πολλά!  

3.500 χαρτάκια περιμένουν να βρουν το δρόμο τους...

Αποφασίστηκε στις αρχές Νοέμβρη: τα

χριστουγεννιάτικα δώρα μας θα είναι χειροποίητα σημειωματάρια για φίλους κι αγαπημένους. Η λίστα γέμισε γρήγορα και η παραγγελία στο τυπογραφείο ήταν σαφής: 3.500 σαμουά χαρτάκια 10x14. Τα παρέλαβα κι αμέσως έπιασα δουλειά: να τα χωρίσω σε 35 μέρη και μετά να αρχίσω το κόψιμο και το κόλλημα! Και μη νομίζετε, δεν έχω ολοκληρώσει ούτε το 1/3 όλης της διαδικασίας... Αλλά, πού θα μου πάει, θα τα προλάβω, δεν το βάζω κάτω. Κι επειδή την ήθελα την ποικιλία μου, παρήγγειλα ψηφιακά χαρτιά από το Etsy.com τα οποία είναι πολύ εύχρηστα. Τα παραλαμβάνεις σχεδόν αυτομάτως με την αγορά και τα αποθηκεύεις στον υπολογιστή για μια ζωή. 

Ρίξτε μια ματιά, έχω ολοκληρώσει 13 σημειωματάρια τα οποία διαθέτουν και τσαχπινιά αφού το σημειωματάριο αποσπάται από τα σκληρά εξώφυλλα κι όταν τελειώσει τοποθετείς καινούργιο. Αυτό είναι και το χρονοβόρο της όλης υπόθεσης, γιατί πρόκειται για λεπτοδουλειά! Αλλά, λέω την αλήθεια, τα θαυμάζω και μου αρέσει πολύ να τα βλέπω συγκεντρωμένα. Μου φτιάχνουν τη διάθεση τα ζωηρά τους χρώματα! 

Και υπόσχομαι, αφού τόοοοοοσα θα περάσουν από τα χέρια μου, να τραβήξω φωτό για να σας δείξω πώς τα φτιάχνω για να κάνετε κι εσείς τα δικά σας. Θα κλείσω τον προσωπικό μου φωτογράφο για το ΣΚ, γιατί με την ατλακόλ στα χέρια δεν γίνεται σωστή φωτογράφιση!!