Τα ραψίματα των Χριστουγέννων - μέρος 'Β

Λίγο πριν αναχωρήσουμε για την Αθήνα και προτού κλείσουν οι βαλίτσες είχα την έμπνευση να φτιάξω δυο υφασμάτινους σελιδοδείκτες για τις ανηψιές μου με τ' απομεινάρια από τα χριστουγεννιάτικα υφάσματά μου.

Αποδείχτηκαν τελικώς πολύ εθιστικοί στην κατασκευή με αποτέλεσμα να φτιάξω και για όλα τ' ανηψάκια και τα βαφτιστήρια που θα δούμε μέσα στις γιορτές! 

Κι αφού ο λόγος γι' απομεινάρια, καταλαβαίνετε ότι γι' άλλη μια φορά το πατσγορκ κυριάρχησε μέσα στη βδομάδα. 

Έβαλα κάτω όλα τα ρετάλια, έκοψα τετράγωνα πολύ μικρά -μιάμισης ίντσας- για να μπορέσω ν' αξιοποιήσω και τα πιο μικρά κι έπειτα άρχισε η σύνθεση. Το αποτέλεσμα διασκεδαστικό κι άκρως χριστουγεννιάτικο! 

Αν θέλετε κι εσείς να φτιάξετε κάτι ανάλογο ακολουθείστε τις παρακάτω βασικές οδηγίες.

Υλικά:

-18 υφασμάτινα τετράγωνα μιάμισης ίντσας (για ένα σελιδοδείκτη τελικής διάστασης 3 x 6 ίντσες.) 

-βαμβακερή βάτα διάστασης 4 x 7 ίντσες περίπου

-ένα κομμάτι ύφασμα διάστασης 3,5 x 6.5 ίντσες (για την πίσω όψη του σελιδοδείκτη)

-κορδέλα

Βήματα:

1. Τοποθετούμε τα τετράγωνα με τη σειρά της αρεσκείας μας φτιάχνοντας έξι γραμμές των τριών τετραγώνων. Ράβουμε τα τετράγωνα μεταξύ τους με περιθώριο 1/4 ίντσας και μετά σιδερώνουμε το τελικό πάτσγορκ ανοίγοντας τα περιθώρια προς τα έξω. Αν είστε εντελώς αρχάριοι στην τεχνική patchwork δείτε εδώ πώς ράβουμε μεταξύ τους τα τετράγωνα.

2. Ισιώνουμε την επιφάνεια με τη βοήθεια χάρακα και κόφτη για να έχουμε ένα καθαρό αποτέλεσμα και μετά την βάζουμε πάνω στην επιφάνεια της βάτας. 

πολλά ρετάλια βάτας τα ένωσα μεταξύ τους με
βελονιά ζιγκ ζαγκ

Στερεώνουμε με καρφίτσες και μετά ράβουμε περιμετρικά του πάτσγορκ με βελονιά ζιγκ ζαγκ. 

Ρυθμίζουμε ώστε το μήκος της βελονιάς ζιγκ ζαγκ να είναι αρκετά μικρό. 

Αφού ράψουμε αφαιρούμε την περίσσια της βάτας με τη βοήθεια του χάρακα και του κόφτη μας. Τώρα το πάτσγορκ μας θα έχει διάσταση 3,5 x 6,5 ίντσες.  

3. Διπλώνουμε την κορδέλα μας στη μέση και τη στερεώνουμε στο κέντρο του πατσγορκ όπως φαίνεται στην φωτογραφία που ακολουθεί με μικρές βελονιές και με περιθώριο περίπου 1/8 ίντσας.

4. Τοποθετούμε το υφασμάτινο κομμάτι που έχουμε διαλέξει για την πλάτη του σελιδοδείκτη πάνω από την επιφάνεια του πάτσγορκ με τρόπο ώστε εμείς να βλέπουμε την ανάποδη όψη του υφάσματος και στερεώνουμε με καρφίτσες.

5. Με τη βοήθεια ενός μικρού ποτηριού μαρκάρουμε τις δυο πάνω γωνίες και κόβουμε κατά μήκος της γραμμής. Αν δε θέλουμε να έχουν αυτές τις καμπύλες οι σελιδοδείκτες μας προσπερνάμε αυτό το βήμα!

Ράβουμε περιμετρικά του σελιδοδείκτη με περιθώριο 1/4 ίντσας. Δεν ξεχνάμε ν' αφήσουμε ένα μικρό άνοιγμα για να μπορέσουμε να "γυρίσουμε" την κατασκευή μας.  

6. Γυρνάμε με προσοχή την κατασκευή μας προς τα "έξω" μέσα από το κενό που αφήσαμε. Εγώ πάντα χρησιμοποιώ ένα βελονάκι για να μπορέσω να φορμάρω τις γωνίες και να στρώσουν καλά. 

Έπειτα σιδερώνουμε και στο τέλος ράβουμε στο χέρι τη μικρή τρύπα με τη λεγόμενη κρυφοβελονιά για να έχουμε ένα "καθαρό" αποτέλεσμα. 

Η κατασκευή παίρνει περίπου μια ώρα οπότε προλαβαίνετε να φτιάξετε κι εσείς τους δικούς σας υφασμάτινους σελιδοδείκτες!

Φιλιά πολλά, 

Ευγενία

Τα ραψίματα των Χριστουγέννων-μέρος 'Α

Και να που έφτασαν τα Χριστούγεννα...

Και πώς τους πάει αυτό το χειμωνιάτικο τοπίο! Ακόμη κι εδώ στο Ηράκλειο, στο κατά τ' άλλα ξερό Ηράκλειο, βρέχει ασταμάτητα εδώ και κάποιες βδομάδες... Κι ενώ τα μαθήματα στο φροντιστήριο  είναι υπερβολικά πολλά αυτή τη χρονιά όλο και ξεκλέβω χρόνο για λίγο ράψιμο. 

Την τιμητική τους είχαν εκείνα τα χριστουγεννιάτικα υφάσματα που είχα αγοράσει πέρυσι και που τελικώς δε βρήκαν το δρόμο τους. Φέτος, λοιπόν, ήρθε η σειρά τους. Τα κατέβασα όλα από τα ράφια, τα χάζευα και σκεφτόμουν ποιά θα ήταν η καλύτερη εξέλιξή γι' αυτά. 

Σουβέρ, σκέφτηκα. Σουβέρ που θα φτιάχνουν τη διάθεση καθημερινά, καθ' όλη τη διάρκεια των διακοπών. Με τον καφέ, με το τσάι, με το κρασάκι μας. Με την οικογένεια, με την παρέα...

Αγόρασα έτοιμα ρέλια σε διάφορα χρώματα για να εξοικονομήσω χρόνο κι άρχισα το παιγνίδι! Να κόψω τα υφάσματα, να φτιάξω μικρά σάντουιτς και να καπιτονάρω με διάφορες κλωστές. 

Για την κάτω όψη των σουβέρ επέλεξα λινό ύφασμα σε φυσικό χρώμα, ενώ ομολογουμένως, γι' αυτό το project αξιοποιήθηκαν δεόντως πολλά ρετάλια βαμβακερής βάτας. 

Έπειτα, στρογγύλεψα τις γωνίες γιατί πάντα είναι πιο όμορφες οι καμπύλες! Και μετά πήρα μάστερ στο ρέλιασμα. Πολύ ρέλιασμα...Να το στερεώσω, να κάνω το τελικό ράψιμο, ν' αλλάξω κλωστή για το επόμενο σύμφωνα με την έμπνευση της στιγμής και πάλι απ' την αρχή. 

Έφτιαξα ένα σωρό σουβέρ -χωρίς πλάνο είναι η αλήθεια- κι όσο έκανα ανάπαυλα από τις μαρμελάδες ρόδι σκεφτόμουν πώς θα τα συνδυάσω για να τα κάνω σετάκια και να τα δωρίσω στις φίλες που θα δω μέσα στις γιορτές στην Αθήνα. 

Δε σας κρύβω, βέβαια, ότι τ' αγαπημένα μου είναι εκείνα με τα παιδικά θέματα, στα οποία ξεπροβάλλουν λιλιπούτεια σπιτάκια με καρδούλες και χαριτωμένα ζωάκια στο πνεύμα των Χριστουγέννων! 

Καλή συνέχεια στις δημιουργίες και τις ετοιμασίες σας, 

Ευγενία

   

Όταν οι φίλοι σου χαρίζουν ρόδια...

Όταν ο Θεός σου δίνει λεμόνια τα κάνεις λεμονάδα, σύμφωνα με την αγγλοσαξονική φράση... Όταν όμως δυο καλοί φίλοι σου χαρίζουν άπειρα ρόδια τότε τί τα κάνεις;;; Οι καλοί μας φίλοι, πράγματι, μας έβαλαν δύσκολα μιας κι έπρεπε να φανούμε ευρηματικοί για να μην καταλήξουν όλα μας τα ρόδια σε σαλάτες και σε χυμούς. 

Τα βάλαμε λοιπόν κάτω, κάναμε μια γρήγορη αναζήτηση στις συνταγές του μπλογκ μας και βρήκαμε αρχικά μια δοκιμασμένη συνταγή, μια πιπεράτη μαρμελάδα ροδιού που είχαμε φτιάξει όταν ήμασταν στη Χίο. Αρχίσαμε κι εμείς το μαζικό ξεσπύρισμα ένα Σάββατο απόγευμα κι έτοιμη η πρώτη παρτίδα μαρμελάδας.

Έπειτα, είχαμε την ευκαιρία ν' αναζητήσουμε νέες συνταγές και να δοκιμαστούμε σε καινούργια γευστικά μονοπάτια. 

Απλή μαρμελάδα ρόδι δεν είχαμε ξαναφτιάξει, ούτε ξαναφάει ποτέ. Αφού διαβάσαμε αρκετές παραλλαγές  καταλήξαμε στην πιο απλή εκδοχή, δηλαδή σε μια συνταγή με ρόδια, κανέλα, ζάχαρη και τη βοήθεια φυτικής πηκτίνης για να δέσει καλά η μαρμελάδα. 

Παραδόξως, η τελική γεύση θύμιζε πολύ έντονα στη γεύση το γλυκό κυδώνι, αλλά δεν ξέρω αν συνηθίζεται ή αν φταίει η πηκτίνη που πρόσθεσα (φαντάζομαι ότι θα περιέχει και στοιχεία κυδωνιού λόγω των ιδιοτήτων τους). Πάντως, ως αποτέλεσμα ήταν πολύ ωραίο. 

Τέλος, μιας και είχαμε λίγα ρόδια ακόμη και άφθονη καλή ρακή από το σπιτονοικοκύρη μας, αποφάσισα να φτιάξω λικέρ. 

Πρώτη φορά που θα έφτιαχνα κάτι ανάλογο κι έτσι μετά από μια βόλτα στην αγορά προμηθεύτηκα μια ωραιότατη τρίλιτρη γυάλα που να κλείνει αεροστεγώς, στην οποία σφράγισα όλα τα συστατικά: ρόδια, κανέλα, ζάχαρη, κονιάκ και ρακή. 

Περίμενα καρτερικά 25 μέρες, ανακινώντας καθημερινά τη γυάλα μου και την Παρασκευή αισίως το λικεράκι μας ήταν έτοιμο. Προτίμησα να μην του προσθέσω γρεναδίνη για να του τονίσω το χρώμα. Προσωπικά, βρήκα γοητευτικό αυτό το κάπως αντικέ χρώμα, το οποίο αποκαλύπτει και τη χειροποίητη διάσταση του ποτού. 

Όλα αυτά τα καλούδια τα φτιάξαμε με μεγάλη αγάπη και χαρά και δεν μπορούσαμε παρά να τα μοιραστούμε με τους καλούς μας φίλους και να τους ευχηθούμε καλές γιορτές με τον πιο γλυκό τρόπο! Ελπίζω να τους αρέσουν και να τ' απολαύσουν! 

Τέλος, σας υπενθυμίζω ότι εδώ μπορείτε να βρείτε ένα πανεύκολο γλυκάκι, ένα ζελέ ροδιού, ό,τι πρέπει για τις μέρες που έρχονται!

Φιλιά πολλά, 

Ευγενία 

'Ενα ολλανδικό ρόδο ανθίζει...

Συνήθως θα το βρείτε ως "Swoon Star", ενώ με λίγες παραποιήσεις μετατρέπεται και στο "Αστέρι της Βηθλεέμ". Στην αυθεντική του ονομασία λέγεται "Dutch Rose" και είναι ένα πανέμορφο πάτσγορκ τετράγωνο που το ερωτεύεσαι με την πρώτη ματιά.  

Στο γνωστό φάκελο του pinterest είχα αποθηκεύσει διάφορες εκδοχές του και με είχε εντυπωσιάσει το γεγονός ότι φτιάχνεται κατά βάση με Half Square Triangles (HST). Ωστόσο, ποιος κάθετε να κόψει τόοοοοσα πολλά τετραγωνάκια χωρισμένα στα δύο; Έτσι, σκέφτηκα ν' αγοράσω το διάσημο pdf πατρόν της Camille Roskelley, μιας και πρότεινε μια πιο απλοποιημένη εκδοχή του παραδοσιακού τετραγώνου. 

Πήρα όλα τα σύνεργα κοντά μου κι αφού διάβασα μια δυο φορές τα βήματα, έβαλα αρχή. Δεν σας κρύβω ότι διάβαζα, έκοβα, έραβα, σιδέρωνα και μετά άλλαζα παράγραφο. Με τούτα και με τ' άλλα το ολλανδικό μου ρόδο ολοκληρώθηκε μετά από τρεις ώρες! Πολλές θα σκεφτείτε, αλλά βέβαια αφού διάβαζα κι έκοβα είχα πολλές καθυστερήσεις. Το αποτέλεσμα προσωπικά με αντέμειψε μιας και κάθε φορά που βλέπω αυτό το τετράγωνο ενθουσιάζομαι με το μικρό μου κατόρθωμα!

Τώρα, σχετικά με το πατρόν και τις οδηγίες του έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Κατά γενική ομολογία σε όλα τα πατρόν η τάση είναι να φτιάχνουμε κάθε κομμάτι λίγο μεγαλύτερο και μετά να το τετραγωνίζουμε για να έχουμε τέλειο κι ακριβές αποτέλεσμα. Εδώ η συγγραφέας αγνοεί σχεδόν παντού αυτό τον "κανόνα" θεωρώντας ότι όλα θα κοπούν και θα ραφτούν στην εντέλεια! Βέβαια, στην Αμερική που είναι κι "εθνικό άθλημα" το patchwork υπάρχουν πολλά διαθέσιμα εργαλεία και συνήθως προτού κόψουν τα υφάσματα τα κολλάρουν για να είναι πολύ σταθερά και τα λοιπά και τα λοιπά... Στα θετικά, σου λέει πώς ν' αξιοποιήσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το fat quarter ώστε να μην έχεις απώλειες όταν θα κόβεις το πανί. Επίσης δείχνει πώς να ρελιάσεις το τελικό πάπλωμα.   

Συνέχισα απτόητη και με τη σιγουριά ότι θα κάνω τα...μαγικά μου την ώρα της συναρμολόγησης και θα κρύψω τις μικρές αστοχίες στις διαστάσεις. 

Αν βέβαια θέλετε να πειραματιστείτε κι εσείς με το συγκεκριμένο τετράγωνο εδώ θα βρείτε ένα αναλυτικό tutorial, στο οποίο η συγγραφέας επιλέγει να διακοσμήσει και τις τέσσερις γωνίες του τετραγώνου, ενώ σ' εμένα αν παρατηρήσετε παραμένουν λευκές. 

Τι λέτε, θα δώσετε μια ευκαιρία στο ολλανδικό ρόδο ν' ανθίσει κάτω από τις ραπτομηχανές σας;; 

Φιλάκια πολλά και χρόνια πολλά σε όλες τις εορτάζουσες καθώς και στο αδερφάκι μου που έχει γενέθλια σήμερα! 

Ευγενία  

  

Granny square quilt top: φωτογράφιση

Γεια χαρά σε όλους και καλό μήνα!

Γι' άλλη μια φορά υπήρξαμε τυχεροί σήμερα από άποψη καιρού και βγήκαμε να φωτογραφήσουμε ό,τι δεν προλάβαμε την προηγούμενη βδομάδα. Αυτή τη φορά κατευθυνθήκαμε στην παραλία μιας και το quilt top είναι μακρύ, οπότε ο πύργος του ναυαγοσώστη ήταν το καταλληλότερο σημείο φωτογράφησης.  

Ο Βασίλης ανέλαβε το ρόλο του στωικά..."σκύψε, χαμογέλα, κρύψου, το δεξί χέρι πιο ψηλά" ήταν μερικές από τις εντολές στις οποίες έδειξε χαρακτήρα κι έτσι η φωτογράφηση ολοκληρώθηκε μ' επιτυχία. 

Θα θέλαμε να μην υπάρχουν τόσα πολλά σύννεφα ώστε να είναι φυσικά φωτεινές οι εικόνες και ν' αναδεικνύονται καλύτερα τα χρώματα αλλά δεν πειράζει!

Αυτό είναι το quilt top είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς λαθών κι ο τρόπος που προσπάθησα να τα διορθώσω κι έτσι οδηγήθηκα στο να ράβω granny squares για το πάπλωμα της Ειρήνης. Και είναι ένα ξεχωριστό πάπλωμα, αν μη τί άλλο για μένα, μιας και η πλειοψηφία των υφασμάτων είναι απομεινάρια από τις μπομπονιέρες που έραψα για τη βάφτισή της! Μια εξέλιξη στην ιστορία από τότε που η Ευαγγελία είχε αγοράσει κάποια χρόνια πριν -τότε που ήμασταν ακόμα στη Χίο- πολλά μέτρα υφάσματος από τον Κωστίκογλου για τις μπομπονιέρες των κοριτσιών και να 'μαστε τώρα εδώ μ' ένα πάπλωμα που φτιάχνεται σιγά σιγά για την Ειρήνη που έκλεισε πλέον τα έξι. 

Κομμάτια από την πορεία της κατασκευής σας έχω δείξει εδώ κι εδώ. Μόλις ολοκλήρωσα όλα τα τετράγωνα προβληματίστηκα πολύ για τη σειρά με τα οποία θα τα έραβα. 

Στην αρχή τα είχα ανάκατα, αλλά μιας και ξέρω ότι το αδερφάκι μου είναι της συμμετρίας, αποφάσισα να τα ράψω βάζοντας σε κάθε λωρίδα ένα βασικό χρώμα. 

Κι έτσι προέκυψε το quilt top και τώρα μας μένει το πιο χαρούμενο κομμάτι που είναι το καπιτονάρισμα. Έχω κάνει μεγάλη έρευνα κι έχω μαζέψει ένα σωρό δείγματα στο φάκελο του pinterest με τους αγαπημένους μου τρόπους καπιτοναρίσματος. 

Ομολογώ ότι μάλλον θα συνεχίσω κάπως συντηρητικά και θα κάνω παράλληλες ραφές με μια έτοιμη κυμματωειδή βελονιά που υπάρχει στη μηχανή μου ώστε το πάπλωμα να μην "παραβαρύνει" και να μη χαθούν τα τετράγωνα. 

Και λίγες φωτογραφίες από τον άθλο του Βασίλη να στρώσει το patchwork κόντρα στο αεράκι που σηκώθηκε κάποια στιγμή! 

Φιλάκια πολλά και καλές ετοιμασίες για τις γιορτές που έρχονται!

Ευγενία