'Ενας γιορτινός Δεκέμβρης και μια νέα Χρονιά που έρχεται.

Γεια χαρά σε όλη την παρέα και χρόνια πολλά! Και ναι, λοιπόν, έφτασε κι ο Δεκέμβρης στο τέλος του και είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε με τόση λαχτάρα τη νέα χρονιά! Μια χρονιά που δεν έχει προλάβει να μπει και που ωστόσο της έχουν φορτωθεί ήδη τόσες πολλές ελπίδες και προσδοκίες... 

Φέτος τα Χριστούγεννα μπορεί να ήταν διαφορετικά, αλλά προσπαθήσαμε να κρατήσουμε όλα τα έθιμα και τις συνήθειες της οικογένειάς μας. Και είναι αλήθεια πολύ γιορτινός ο Δεκέμβρης για μας, αρχίζοντας με τα γενέθλια της Ευαγγελίας, μετά με τη δική μου γιορτή και τέλος του Βασίλη. Κι όλα αυτά στο πλαίσιο των Χριστουγέννων. Πώς να μην ανακατευτούμε λίγο στην κουζίνα για να φτιάξουμε ένα γλυκό, πώς να μην διακοσμήσουμε το σπίτι για να νοιώσουμε ότι δεν χάθηκε ο χρόνος άσκοπα. Κι έπειτα, κρατήσαμε όσες παραδόσεις έχουμε δημιουργήσει με τα χρόνια, να στείλουμε χριστουγεννιάτικες κάρτες σε φίλους που φέτος δεν θα τους δούμε και σε όσους μένουν μακρυά, να κάνουμε μια μικρή βόλτα με τα πόδια στον Εθνικό Κήπο και το Σύνταγμα για να δούμε το στολισμένο δέντρο. Φέτος, πράγματι ήταν πολύ ωραίο. Ένα φυσιολογικό, χριστουγεννιάτικο δέντρο. 

Τους φωταγωγημένους δρόμους της Αθήνας τους απολαύσαμε με την Ευαγγελία τη μια και μοναδική φορά που χρησιμοποιήσαμε το αυτοκίνητο για να παραλάβουμε ένα δέμα που μας έστειλαν οι γονείς μας από τη Λευκάδα, μιας και φέτος δεν μπόρεσαν να μας επισκεφτούν. Φωτάκια και γιρλάντες παντού, με διαφορετικά χρώματα και σχήματα σε μια Αθήνα που στολίστηκε παρά τους περιορισμούς. Κι εκείνα τα υπέροχα φωτάκια να τα θαυμάζουμε  "κολλημένες" στην κίνηση της Βασιλίσσης Σοφίας και της Σταδίου. Φτιάξαμε βιντεάκι και στείλαμε στους γονείς για να μπουν κι αυτοί στο κλίμα, έτσι, για να μας νοιώσουν πιο κοντά. 

Και τώρα εδώ, αυτές τις ώρες, ο καθένας σπίτι του αναμένοντας τη νέα Χρονιά, να έρθει με το καλό. Αυτό σας ευχόμαστε κι εμείς, μια καλή, νέα Χρονιά με υγεία και χαρά!

Καλή Πρωτοχρονιά, 

Ευαγγελία κι Ευγενία    

Το βιβλίο του μήνα: "Τί είναι αυτό που το λέμε Επιστήμη;", του A.F. Chalmers, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

Το βιβλίο έφτασε στα χέρια μου σε κάποια γενέθλια φίλου, που για καλή μου τύχη θυμήθηκε πόσο πολύ αγαπάω τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης και βιβλία εκλαϊκευμένης φιλοσοφίας και το κατέβασε από το σκονισμένο ράφι, λέγοντας ότι: “Εγώ δεν διαβάζω τέτοια. Σε σένα θα πιάσει μάλλον τόπο”. Και πράγματι δικαιώθηκε.

Μετά από μια πολύμηνη περίοδο έντονης εργασιοθεραπείας, διαβάστηκε μονορούφι, σε κάποια ανάπαυλα άδειας. Μου είχε λείψει η ανάγνωση, είναι γεγονός, αλλά πέραν αυτού και το βιβλίο είναι πράγματι πολύ-πολύ ενδιαφέρον.

Στην ουσία πρόκειται για μία εισαγωγή στην θεωρία της επιστήμης – κατά βάση της φυσικής – για αρχαρίους, που πρωτοπροσεγγίζουν το θέμα. Μην τρομάζετε, όμως. Αν νομίζετε ότι θα βουτήξετε στα βαθιά και στα δύσκολα ,ηρεμήστε. Το πολύ να φτάσουμε “μέχρι τον λαιμό” και εξάλλου -εφ’ όσον σας ενδιαφέρει το θέμα - μια μικρή δόση πρόκλησης είναι πάντα ευεργετική.

Γραμμένο σε πολύ απλή και κατανοητή γλώσσα και με ένα μέγεθος απόλυτα διαχειρίσιμο (270 σελίδες μαζί με τις παραπομπές/σημειώσεις) το βιβλίο αντιπαρέρχεται θέματα φαινομενικά απλησίαστα με έναν πολύ προσιτό τρόπο. Σκεφθείτε ότι ο συγγραφέας, ο Αυστραλός καθηγητής A.F. Chalmers, το προόριζε αρχικά για τους προπτυχιακούς του φοιτητές φιλοσοφίας, δηλαδή για άτομα πρακτικά άσχετα με την φυσική, και πάρτε θάρρος. Ενδεχομένως, αν δεν θυμάστε τίποτα από την Φυσική του λυκείου, να χρειαστείτε κάποια βοήθεια εδώ και κει από κάποιον με καλύτερη μνήμη ή το διαδίκτυο, αλλά ως εκεί. Όχι κάτι το δύσκολο, όχι τίποτα το φοβερό.

Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον με αυτό το βιβλίο είναι ότι επιδέχεται ανάγνωση σε δύο επίπεδα. Στο πρώτο, αλλά όχι και τόσο επιφανειακό επίπεδο, ο συγγραφέας πραγματοποιεί μια περιεκτική παρουσίαση όλων των θεωριών που έχουν κατά καιρούς αναπτυχθεί και ερμηνεύουν το “επιστημονικό φαινόμενο” και παράλληλα τις θέτει όλες στην αμείλικτη κρίση τόσο της λογικής, όσο κυρίως της ίδιας της ιστορίας των φυσικών επιστημών. Ορίζει με απλά λόγια τί είναι η Επαγωγή, τί είναι ο Αντικειμενισμός, ο Ατομικισμός, ο Ρεαλισμός, η Εργαλειοκρατεία και άλλα πολλά, παραθέτει τις κυριότερες απόψεις που προσπαθούν να περιγράψουν την δημιουργία και εξέλιξη των επιστημονικών θεωριών, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να θέσει τα όρια και να εντοπίσει τις πιθανές ασυνέπειες όλων των παραπάνω αντλώντας παραδείγματα από την ιστορία του Κοπέρνικου, του Γαλιλαίου, του Νεύτωνα, του Αινστάιν κλπ.

Καταφέρνει τελικά, μετά απ’ όλα αυτά, ο συγγραφέας να απαντήσει στο κεντρικό ερώτημα του τίτλου: “Τί είναι αυτό που το λέμε Επιστήμη;” Αφήνω την απάντηση, για το τέλος και επανέρχομαι στα διαφορετικά επίπεδα ανάγνωσης του βιβλίου.

Στο δεύτερο, λοιπόν, και βαθύτερο επίπεδο ανάγνωσης, ο υποψιασμένος αναγνώστης ανακαλύπτει πράγματα συγκλονιστικά. Ας εξετάσουμε ενδεικτικά μερικές προτάσεις που μας φαίνονται αληθείς:

1. Η εγκυρότητα της επιστήμης θεμελιώνεται ακλόνητα στην παρατήρηση

2. Οι παλιές και ξεπερασμένες επιστημονικές θεωρίες διαψεύδονται αμετάκλητα από τα νεώτερα πειραματικά δεδομένα

3. Οι επιστήμονες υιοθετούν τις επιστημονικές θεωρίες βάσει αντικειμενικών και αδιάψευστων κριτηρίων

4. Η θεωρία έπεται του πειράματος/παρατήρησης και επιβεβαιώνεται από αυτό

5. Η φυσική ερμηνεύει τον κόσμο όπως αυτός είναι στην πραγματικότητα

6. Η ιατρική, η νομική, η φιλολογία, η εφαρμοσμένη μηχανική, η ψυχολογία, η κοινωνιολογία κ.α είναι και αυτές επιστήμες κατά τον ίδιο τρόπο με την φυσική

7. Η επιστήμη έχει μια εγγενή ανωτερότητα σε σχέση με άλλα συστήματα γνώσης/σκέψης, π.χ την θρησκεία, τον φροϋδισμό, τον μαρξισμό ή ακόμη και την αστρολογία

Αν ερωτηθούμε όλοι μας θα βρούμε τα παραπάνω εύλογα και σωστά. Στην ίδια όμως ερώτηση το βιβλίο απαντά (σε δεύτερο επίπεδο πάντα) με ένα μεγάλο, ξεκάθαρο και ακλόνητο ΟΧΙ. Τίποτα από τα παραπάνω δεν μπορεί να προκύψει με απόλυτους λογικούς συνειρμούς, όπως τα θεωρήματα των μαθηματικών και ο λόγος που τα αποδεχόμαστε ως κοινωνία είναι κατά βάση εμπειρικός και υποκειμενικός.

Η ανωτερότητα και η εγκυρότητα της επιστήμης αποδεικνύεται λοιπόν μια προκατάληψη, μια ουτοπία. Η γνώση της για τον κόσμο εξελίσσεται με τον ίδιο τρόπο περίπου που μαθαίνει τον κόσμο ένα μικρό παιδί ή την δουλειά του ένας καθημερινός τεχνίτης, ενώ αποδεδειγμένα μέσω της παρατήρησης δεν θα μπορέσει ποτέ να ερμηνεύσει τον κόσμο στο σύνολό του.

Εδώ, επιτρέψτε μου και μια μικρή, αλλά πολύ σχετική παρέκβαση ερχόμενος στα σημεία των καιρών. Αν δούμε μέσα από το πρίσμα που μας παρέχουν οι σελίδες του βιβλίου τα γεγονότα του σήμερα θα διαπιστώσουμε ότι τελικά, μάλλον είναι εντός του λογικά αναμενόμενου πλαισίου λειτουργίας της επιστήμης πράγματα που μας ξενίζουν όπως οι ασυνάρτητες, ασυνεπείς και μεταβαλλόμενες θεωρίες των λοιμωξιολόγων, οι απόψεις των αρνητών της πανδημίας, οι δοξασίες της εκκλησίας ή ακόμη πιο ακραία, οι “ψεκασμένοι” υποστηρικτές της θεωρίας της επίπεδης γης και των μεταφυσικών φαινομένων. Για όλα τα παραπάνω, αν και δεν τα υποστηρίζω, δεν υπάρχει λόγος a priori λογικής απόρριψης και στον βαθμό που επιτρέπεται η ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων και δεν δημιουργείται διάθεση επιβολής θα πρέπει να αντιμετωπίζονται πρωτίστως με κατανόηση, αντί για αναθέματα.

Και για να επανέλθω, κλείνοντας, στο κεντρικό ερώτημα του τίτλου, μας λέει τελικά ο συγγραφέας “τί είναι επιστήμη;” Χρησιμοποιώντας τα δικά του λόγια σας αποκαλύπτω ότι η απάντηση είναι μάλλον όχι καθώς δηλώνει ότι: “ξεκινήσαμε μπερδεμένοι και καταλήξαμε τελικά το ίδιο μπερδεμένοι αλλά σε ανώτερο επίπεδο”. Εγώ μόνο να προσθέσω ότι καταλήξαμε όμως και πολύ απελευθερωμένοι (από τα δεσμά της επιστημονικής αυθεντίας). Σε κάθε περίπτωση ξεκαθαρίσαμε ότι αν ψάχνουμε βαθύτερες απαντήσεις, αυτή (δηλ. η επιστήμη) αποδεδειγμένα δεν μπορεί να μας βοηθήσει. Τουλάχιστον όχι περισσότερο από άλλες μορφές γνώσης.

Τη σημερινή μας ανάρτηση επιμελήθηκε ο Βασίλης. Περισσότερες βιβλιοπροτάσεις μπορείτε να βρείτε εδώ.  

Πανεύκολες γλυκές μπουκίτσες καρύδας με βρώμη και κάσιους κι ένα λικεράκι ρόδι.

 Γεια χαρά σε όλη τη διαδικτυακή γειτονιά!

Λίγο πριν τον εορτασμό των Χριστουγέννων οι απαραίτητες ετοιμασίες είναι επιβεβλημένες ακόμα κι εν μέσω περιοριστικών μέτρων. Χωρίς υπερβολές, φτιάξαμε μισή δόση κουραμπιέδες και μελομακάρονα για να μπούμε στο εορταστικό κλίμα και να τροφοδοτήσουμε τους εαυτούς μας με αισιοδοξία για καλύτερες μέρες.

Κάθε χρονιά δοκιμάζω και κάτι νέο για τη μέρα της ονομαστικής μου γιορτής. Έτσι και σήμερα ετοίμασα αυτές τις χαριτωμένες μπουκίτσες καρύδας που είναι πολύ νόστιμες, ενώ γίνονται πραγματικά σε πέντε λεπτά! 

Υλικά για 12 τεμάχια:

50 γρ. βρώμης

100 γρ. κάσιους ανάλατα

3 κ. σούπας σιρόπι/νέκταρ αγαύης

1-2 σταγόνες εκχύλισμα βανίλιας

μια πρέζα αλάτι

4 κ. σούπας αποξηραμένη καρύδα

Εκτέλεση:

Αλέθουμε στο μπλέντερ τη βρώμη με τα κάσιους μέχρι να γίνουν πολύ ψιλά. Προσθέτουμε το σιρόπι αγαύης, τη βανίλια, το αλάτι και μια κ. σούπας νερό. Αλέθουμε για λίγο ακόμη το μείγμα. 

Μεταφέρουμε το μείγμα σε μπολ και προσθέτουμε 2 κ. σούπας από την καρύδα. Ανακατεύουμε ώστε να γίνει ομοιόμορφο το μείγμα και αρχίζουμε να πλάθουμε μπαλίτσες. 

Βάζουμε σε μπολ την υπόλοιπη καρύδα και ρολάρουμε πάνω της τις μπαλίτσες ώστε να επικαλυφθούν με την αποξηραμένη καρύδα. 

Σας το είπα ότι είναι ένα γρήγορο γλυκάκι και ομολογουμένως αρκετά υγιεινό. Τώρα, αναφορικά με το νέκταρ ή σιρόπι αγαύης πρώτη φορά το αγόρασα και μπορώ να πω ότι το βρήκα αρκετά εύκολα. 

Σήμερα ετοιμάστηκε και το λικεράκι ρόδι, μια παράδοση που αρχίσαμε λίγα χρόνια πριν στην Κρήτη. Φέτος ακολούθησα αυτή τη συνταγή και μετά από περίπου ένα μήνα το λικέρ μας ωρίμασε και μπήκε σε γυάλινα μπουκάλια. 

Είναι πολύ αρωματικό και γευστικό, αλλά μου φαίνεται κάπως άτονο σε σχέση με τη συνταγή που έφτιαξα τις προηγούμενες φορές. Ίσως γιατί στην παλιά συνταγή χρησιμοποιείται και τσίπουρο και κονιάκ ,που μάλλον δίνει περισσότερη ένταση στο τελικό ποτό. Το σίγουρο είναι ότι και το φετινό λικεράκι μας έχει πολύ γιορτινό χρώμα και θα το απολαύσουμε με την πρώτη ευκαιρία!

Προτού σας αποχαιρετήσω σας υπενθυμίζω ότι εδώ μπορείτε να βρείτε δυο πανεύκολες συνταγές για σοκολατάκια και μπισκότα αμυγδάλου. 

Καλές γιορτινές ετοιμασίες σας εύχομαι, 

Ευγενία.    

Υφασμάτινα καλάθια αποθήκευσης για το παιδικό δωμάτιο.

Γεια χαρά σε όλη την παρέα!

Την περίοδο που μας πέρασε φίλες, ξαδέρφες και κουμπάρες έφεραν στον κόσμο τα παιδάκια τους και μπορώ να πω ότι ήταν το πιο ευχάριστο γεγονός μέσα σ' όλη αυτή την ατμόσφαιρα στην οποία ζούμε αυτό το διάστημα. Βέβαια, τα επισκεπτήρια απαγορεύονται και κανένα μωράκι δεν έχουμε δει από κοντά, αλλά φυσικά ευελπιστούμε σε καλύτερες μέρες!

Για όλες ετοίμασα χειροποίητα, χρηστικά δωράκια που θα διευκολύνουν την καθημερινότητα, όπως αυτά τα καλάθια που σας δείχνω σήμερα. Κατά καιρούς σας έχω δείξει διάφορους σάκους και καλάθια που έχω ράψει για την Ευαγγελία και άλλες φίλες. 

Τα σημερινά είναι πολύ ιδιαίτερα για μένα μιας και τα έφτιαξα σχεδόν αποκλειστικά με ρετάλια από άλλες μου χειροτεχνίες. Συγκεκριμένα, για το ένα χρησιμοποίησα τα απομεινάρια από την πίσω όψη του παπλώματος που σας είχα δείξει εδώ. 

Για το άλλο, χρησιμοποίησα αγαπημένα ρετάλια από αυτή την τσάντα που ειχα ράψει πριν λίγα χρόνια. 

Έτσι, λοιπόν, με τη μέθοδο του πάτσγορκ άρχισα να κόβω τετράγωνα και να τα συνθέτω για να φτιάξω ένα καλάθι για αγοράκι κι ένα για κοριτσάκι. 

Προσπάθησα να διατηρήσω το φόντο σε ουδέτερους τόνους για να ξεχωρίσουν τα εμπριμέ υφάσματα και να εστιάζει το μάτι εκεί. 

Αφού έραψα τα δύο πάνελ, τα καπιτονάρισα κάνοντας γαζί με περιθώριο 1/4 της ίντσας παράλληλα με όλες τις ραφές. Έπειτα, έφτιαξα τις κυκλικές βάσεις και συνέθεσα τα καλάθια. 

Για να τα φοδράρω χρησιμοποίησα δύο υφάσματα με πολύ όμορφες λεπτομέρειες. Μικρά, διακριτικά δέντρα και το αγαπημένο κουτσό, το παιγνίδι που παίζαμε ασταμάτητα σε όλες της γειτονιές και τις πλατείες της Λευκάδας! 

Εννοείται ότι έβαλα κι από δυο χερούλια φτιαγμένα με έτοιμη βαμβακερή κορδέλα, για να μεταφέρονται εύκολα.

Σε λίγες μέρες θα παραδοθούν κι ελπίζω να αρέσουν και να βρουν τη θέση τους στα παιδικά δωμάτια! Αν θέλετε κι εσείς να φτιάξετε υφασμάτινα καλάθια μπορείτε να διαβάσετε τις οδηγίες που σας είχα δώσει εδώ. 

Πρόκειται για καλάθι με παραλληλόγραμμο πάτο, αλλά μπορείτε να προσαρμόστε τις διαστάσεις στα μέτρα σας. 

Σας αποχαιρετώ και σας εύχομαι ένα ωραίο και δημιουργικό Σαββατοκύριακο!

Ευγενία  

  

Μεταμορφώνοντας χάρτινα ποτήρια σε χριστουγεννιάτικα καλαθάκια και πινιάτες!

Γεια χαρά σε όλους!

Καθώς το lockdown συνεχίζεται και τα παιδιά βρίσκονται πολλές ώρες στο σπίτι, οι χειροτεχνίες είναι μια από τις δραστηριότητες που τα κρατάνε απασχολημένα και δημιουργικά. Στο διαδίκτυο μπορούμε να βρούμε ατελείωτες ιδέες για χριστουγεννιάτικες και όχι μόνο κατασκευές. Εμείς θα σας δείξουμε μερικές γρήγορες ιδέες με υλικά που έχουμε σπίτι ή μπορούμε να βρούμε εύκολα.

                                       

Η πρώτη ιδέα προέκυψε από το ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης που σας δείξαμε στην προηγούμενη μας ανάρτηση. Η δραστηριότητα που έπρεπε να γίνει μία από τις προηγούμενες ημέρες ήταν να φτιάξουμε κεράσματα για τα φιλαράκια των παιδιών. Εφοδιαστήκαμε, λοιπόν, με σοκολατάκια και χριστουγεννιάτικα μπισκοτάκια, τα οποία σκεφτήκαμε ότι θα έδειχναν ακόμη πιο γιορτινά μέσα σε καλαθάκια. 

Για τα καλαθάκια χρησιμοποιήσαμε χάρτινα ποτήρια που βρήκαμε στο σούπερ μάρκετ και τα μεταμορφώσαμε σε ταρανδάκια εύκολα και γρήγορα.

Τα υλικά που χρειαστήκαμε ήταν:

• χαρτόνια για τα κερατάκια, τη μύτη και τα αυτάκια που τάρανδου, 
• ψαλίδι και κόλλα φυσικά, 
• σύρμα πίπας για χερούλι,
• κορδελίτσες και ένα κουδουνάκι για να τον κάνουμε ακόμη πιο χαρωπό και γιορτινό, 
• μαύρο μαρκαδόρο 
• και βέβαια σοκολατάκια, ζαχαρωτά και μπισκοτάκια.

Με τα ίδια ποτηράκια φτιάξαμε μια ακόμη κατασκευή, η οποία δεν είναι μόνο διακοσμητική. Κρύβει μέσα εκπλήξεις! 

Με περίπου τα ίδια υλικά, αλλά αναποδογυρίζοντας τα ποτηράκια φτιάξαμε ταρανδάκια και ξωτικά. Μέσα βάλαμε πολύ μικρά παιχνιδάκια του περιπτέρου και σοκολατάκια. Για να καλύψουμε το άνοιγμα χρησιμοποιήσαμε ένα κυκλικό κομμάτι από χαρτί αφής που το στερεώσαμε με ένα λαστιχάκι. 

Με αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκαν μικρές ατομικές πινιάτες που τα παιδιά μπορούν να ανοίγουν συγκεκριμένες ημέρες που έχουμε ορίσει. Γιατί μια εκπληξούλα πάντα φτιάχνει τη διάθεση!

Να και μια φωτογραφία από τα παρασκήνια!

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους σας, 

Ευαγγελία

Φτιάχνουμε εύκολα και γρήγορα Ημερολόγιο Αντίστροφης Μέτρησης (Advent Calendar)

Τα φετινά Χριστούγεννα, όπως φαίνεται θα είναι πολύ διαφορετικά από όσα έχουμε ζήσει μέχρι τώρα. Τα μέτρα για την πανδημία μας αναγκάζουν να αλλάξουμε συνήθειες, αλλά και να σκεφτούμε τρόπους για το πώς θα περάσουμε όσο πιο όμορφα μπορούμε. Γιατί Χριστούγεννα έρχονται, βρε παιδί μου! Δε γίνεται να μην προσπαθήσουμε να τα κάνουμε όσο πιο απολαυστικά μας επιτρέπεται!

Ένας υπέροχος τρόπος για να κάνουμε κάθε μέρα του Δεκέμβρη ξεχωριστή, είναι τα ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης, κοινώς advent calendar. Μπορείτε να φτιάξετε ένα για τα παιδάκια σας με πολύ εύκολο τρόπο που θα σας δείξουμε στη συνέχεια, αλλά και γιατί όχι για τον σύντροφό σας, ώστε να δώσετε αφορμές να δημιουργήσετε, να μοιραστείτε και να διασκεδάσετε.

Προσπαθήσαμε να προσαρμόσουμε την κατασκευή στα δεδομένα της καραντίνας που ζούμε. Γι’ αυτό θα χρησιμοποιήσουμε τα πιο απλά υλικά που όλοι έχουμε στο σπίτι. 

Θα χρειαστείτε:

Λευκές σελίδες Α4 ή χαρτόνι κανσόν ή σελίδες από μπλοκ ζωγραφικής.

Ψαλίδι και κόλλα

Χρωματιστά χαρτόνια

Ταινία ή σελοτέιπ

Κορδέλες ή σπάγκο

Κρεμάστρα 

Σοκολατάκια ή χριστουγεννιάτικα ζαχαρωτά

Βήμα 1^ο: Ξεκινάμε σχεδιάζοντας και κόβοντας 25 κύκλους σε λευκό χαρτί ή χαρτόνι. Στη μία όψη γράφουμε τους αριθμούς για κάθε μέρα του Δεκέμβρη έως τα Χριστούγεννα. Για να διακοσμήσουμε την όψη αυτή των κύκλων χρησιμοποιούμε ότι διαθέσιμα υλικά έχουμε στο σπίτι. Για παράδειγμα, εμείς στα μισά κυκλάκια κολλήσαμε φιογκάκια που φτιάξαμε από διάφορες κορδέλες σε πράσινους και κόκκινους τόνους και στα άλλα μισά φυλλαράκια γκι. 

Εναλλακτικά, μπορούμε να ζωγραφίσουμε χριστουγεννιάτικα θεματάκια και να τα ζωγραφίσουν τα παιδιά, ή μπορούμε να διακοσμήσουμε με χρυσόσκονη, κουμπιά, αυτοκόλλητα, κομματάκια από χριστουγεννιάτικη γιρλάντα.

Ιδέα: Στο διαδίκτυο, πχ Pinterest, θα βρείτε έτοιμα εκτυπώσιμα, σε περίπτωση που θέλετε να παραλείψετε αυτή τη διαδικασία.

Βήμα 2ο: Αυτό μπορεί να είναι και το πιο χρονοβόρο στάδιο! Σκεφτόμαστε δραστηριότητες και τις σημειώνουμε σε ένα χαρτί, μία για κάθε μέρα. Χριστούγεννα σημαίνουν αγάπη, μελωδίες, μυρωδιές, δοτικότητα και μοίρασμα! Σημειώστε ότι ταιριάζει σε εσάς και στην οικογένειά σας και μετά γράψτε μια δραστηριότητα στο πίσω μέρος κάθε ημέρας. Μπορείτε να φτιάξετε μαζί με τα παιδιά μπισκότα, γλυκίσματα και μπισκοτόσπιτα, να κάνετε χριστουγεννιάτικες κατασκευές, να διοργανώσετε κυνήγι θυσαυρού στο σπίτι, να μιλήσετε για έθιμα, κάλαντα, να δωρίσετε ή να ανακυκλώσετε παλιά ρούχα και παιχνίδια κ.λ.π. Δε χρειάζεται να είναι πάντα κάτι ευφάνταστο! Καμιά φορά τα πιο απλά είναι και τα πιο επιτυχημένα!

Λίγη έμπνευση χρειάζεται πάντα, οπότε και πάλι μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο ιδέες για ανάλογες δραστηριότητες. Καλύτερα αναζητείστε στα αγγλικά, μιας και σε άλλες χώρες το έθιμο είναι πολύ διαδεδομένο. 

Βήμα 3ο: Τα κυκλάκια μας είναι έτοιμα! Εδώ έχουμε δύο προτάσεις για το πως θα τα τοποθετήσετε στο χώρο. 

Η πρώτη πρόταση και η πιο εύκολη είναι τα κολλήσετε στον τοίχο με ταινία σε κάποιο σχηματισμό, όπως χριστουγεννιάτικο δέντρο. Έτσι είναι και πιο εύκολο για τα μικρότερα παιδάκια να τα ξεκολλάνε. 

Η δεύτερη πρόταση είναι λίγο πιο απαιτητική, αλλά πολύ γουστόζικη! Δένουμε κορδέλες ή σπάγγο σε μια κρεμάστρα και κολλάμε πάνω τα κυκλάκια μας. Ανάμεσε στους αριθμούς κρέμασα και μερικά σοκολατάκια που αγόρασα με χριστουγεννιάτικο περιτύλιγμα (αυτά μονοπώλησαν και το ενδιαφέρον των παιδιών, όπως ήταν αναμενόμενο...) Κατόπιν διακοσμούμε με κορδελίτσες σε πράσινους, κόκκινους και λευκούς τόνους. 

Συγκεντρώστε, λοιπόν, τα υλικά που διαθέτετε και ξεκινήστε. Είναι και γρήγορο και απολαυστικό! Εάν φτιάξετε κάτι αντίστοιχο, στείλτε τις φωτογραφίες σας! Θα χαρούμε πολύ να δούμε τις δημιουργίες σας.

Στη συνέχεια μπορείτε να δείτε άλλους εναλλακτικούς τρόπους διακόσμησης, σε περίπτωση που δεν έχετε κορδέλες.

 

Καλές δημιουργίες !

Ζύμη χωρίς ζάχαρη για τραγανή τάρτα με μαρμελάδα.

Γεια χαρά σε όλη την παρέα και χρόνια πολλά σε όλες τις Κατερίνες!

Καιρό είχαμε να φτιάξουμε γλυκό στο σπίτι μας, αλλά τις προάλλες το πεθύμησα! Φταίει που είχαμε μπει ήδη στο Νοέμβρη, που είχαν αρχίσει τα πρώτα κρύα, που ένα γλυκάκι πάντα ανεβάζει τη διάθεση; Ήμουν έτοιμη να φτιάξω ένα απλό κέικ όταν ο Βασίλης με παρότρυνε να φτιάξω μια τάρτα και να τη γεμίσω με σπιτική μαρμελάδα μήλο-αχλάδι, που είχαμε φτιάξει το καλοκαίρι. 

Και πώς να πεις βέβαια όχι σε μια εναλλακτική πάστα φλώρα ή αλλιώς σε μια ιταλική crostata; Ακόμα θυμάμαι τις βιτρίνες των φούρνων και των ζαχαροπλαστείων του Μπάρι, σ' εκείνο το πρώτο ταξίδι που έκανα στην Ιταλία το Φλεβάρη του 2000, ούσα φοιτήτρια της ιταλικής και ισπανικής γλώσσας και φιλολογίας. Ατομικές τάρτες γεμισμένες με κάθε λογής μαρμελάδες, διακοσμημένες σα μικρά στολιδάκια και οι Ιταλοί να τις καταναλώνουν σχεδόν με μανία.

Σχεδόν πάντα όταν φτιάχνω αυτό το γλυκό ακολουθώ την ίδια συνταγή, μιας και δεν περιέχει καθόλου ζάχαρη. Έτσι, το γλυκάκι είναι από τα πιο αθώα: αυγά, αλευράκι, βούτυρο και μαρμελάδα της αρεσκείας μας. 

Τα υλικά για τη ζύμη (θα σας περισσέψει και λίγη):

1 αυγό

2 κρόκοι

350 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις κοσκινισμένο

140 γρ. βούτυρο κρύο κομμένα σε κυβάκια

μια πρέζα αλάτι

Για τη γέμιση:

μαρμελάδα της αρεσκείας μας

1 αυγό ελαφρώς χτυπημένο για το άλειμμα της ζύμης

Εκτέλεση:

Χτυπάμε το αυγό παρέα με τους κρόκους. Σε μεγάλο μπολ ή στον κάδο του μίξερ προσθέτουμε το αλεύρι με το βούτυρο και το αλάτι και ανακατεύουμε μέχρι να γίνει το μείγμα ψιχουλιαστό. 

Προσθέτουμε τ' αυγά και δουλεύουμε για λίγο ακόμα μέχρι η ζύμη να γίνει απαλή. Της δίνουμε σχήμα μπάλας, την τυλίγουμε σε μεμβράνη και τη βάζουμε στο ψυγείο να κρυώσει, τουλάχιστον για μισή ώρα. 

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου στον αέρα. Χωρίζουμε τη ζύμη στα δύο. Σε αλευρωμένη επιφάνεια ανοίγουμε με τον πλάστη το ένα κομμάτι σε στρογγυλό φύλλο πάχους 4 χιλιοστών περίπου (ούτε πολύ χοντρό ούτε πολύ λεπτό). Καλύπτουμε με το φύλλο τον πάτο και τα τοιχώματα μιας ταρτιέρας (διάμετρος 23-24 εκατοστά). Γεμίζουμε την τάρτα με μαρμελάδα της αρεσκείας μας. 

Ανοίγουμε με τον πλάστη και το υπόλοιπο ζυμάρι σε φύλλο 4 χιλιοστών και κόβουμε φαρδιές λωρίδες με τη βοήθεια ενός μαχαιριού. Τοποθετούμε τις λωρίδες πάνω από τη μαρμελάδα δημιουργώντας το κλασσικό πλέγμα της πάστας φλώρας. Αν θέλουμε βάζουμε σε κάθε κουτάκι από μισό καρύδι ή ό,τι άλλο ξηρό καρπό έχουμε.      

Αλείφουμε τις λωρίδες με το χτυπημένο αυγό και ψήνουμε το γλυκό για 45 λεπτά ή μέχρι να ροδίσει όμορφα το γλυκό μας. 

Την ξεφουρνίζουμε και την αφήνουμε να κρυώσει καλά προτού την κόψουμε. 

Τη ζύμη που περίσσεψε μπορείτε να τη διατηρήστε στην κατάψυξη για 3-4 μήνες ή να φτιάξετε ατομικές τάρτες. 

Ελπίζω να σας γλύκανα και να τη δοκιμάσετε! Περιμένω τις εντυπώσεις σας.

Ευγενία