Το βιβλίο του μήνα Οκτώβρη: "Η μενεξεδένια πολιτεία", Βιβλιοπωλείον της "Εστίας"

Πώς ονειρεύεστε τη Μενεξεδένια πολιτεία, πού να βρίσκεται άραγε και τί άρωμα να έχει; Τί να υπόσχεται και τις προσμονές να δημιουργεί;

Το βιβλίο του Άγγελου Τερζάκη γραμμένο το 1937 το βρήκα χωμένο σ' ένα μικρό ραφάκι ενός μεγάλου βιβλιοπωλείου, συνωστισμένο μ' όλα εκείνα τα μεγάλα βιβλία της κλασσικής ελληνικής λογοτεχνίας. Από την πρώτη στιγμή μου γεννήθηκαν ερωτήματα γι' αυτή την πόλη καθώς και η περιέργεια να την ανακαλύψω, να ξεφυλλίσω το βιβλίο και να βουτήξω σε μια ιστορία παντελώς άγνωστη σε μένα. 

Για όσους δε γνωρίζουν τη Μενεξεδένια πολιτεία πρόκειται φυσικά για την Αθήνα, την Αθήνα των τελών του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου. Ποτέ δε θα μπορούσα να φανταστώ την πρωτεύουσά μας με μενεξεδένιες πινελιές, γι' αυτό και σκέφτηκα κατευθείαν ότι δεν θα υπήρχε πιο όμορφος κι άμεσος τρόπος να "περπατήσω" κι εγώ μέσα στα στενά της, να γνωρίσω μια εποχή τόσο μακρινή και ν' αφεθώ στα χέρια του συγγραφέα για να μου κάνει την καλύτερη ξενάγηση. 

Κι αν η ιστορία φαίνεται απλή και ίσως θυμίζει έντονα τις ταινίες εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, κρύβει τόσες μεγάλες αλήθειες σχετικά μ' εκείνη τη μεταβατική περίοδο, τότε που Αθήνα από χωριό μεταμορφώνεται σε πολιτεία που αρχίζει να κατατρώει και να φθείρει τους ανθρώπους της καθώς βιώνουν υπαρξιακές συγκρούσεις κι αγωνίες. 

Δύο κόσμοι έρχονται σε σύγκρουση, η τιμιότητα κι ο τυχοδιωκτισμός έχουν παράλληλες πορείες ενώ η θέση της γυναίκας ως συνήθως ετεροκαθορίζεται μέσα σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία όσο κι αν εκείνη προσπαθεί να πάρει τη μοίρα στα χέρια της. Οι βασικοί χαρακτήρες, χαρακτήρες τόσο ζωντανοί και στην Ελλάδα του σήμερα,  έχουν σκιαγραφηθεί τόσο δεξιοτεχνικά από το συγγραφέα, που νομίζεις ότι είναι ζωντανοί και τους παρακολουθείς από μια κρυφή γωνιά. 

Το μυθιστόρημα κυκλοφορεί από το "Βιβλιοπωλείον της Εστίας".

Ευγενία 

Ένα αστέρι αποκτά νόημα...

Καλημέρα σε όλους!

Σιγά σιγά το Φθινόπωρο φτάνει και στο Ηράκλειο με τον ουρανό να γεμίζει όμορφα γκρι σύννεφα και με λίγες βροχές να σχεδιάζουν την καλύτερη ατμόσφαιρα για χειροτεχνία και διάθεση για ενδοσκόπηση. Τα πράγματα από μόνα τους παύουν να γίνονται βιαστικά και η απόλαυση της δημιουργικότητας είναι αυτό που επιζητώ. 

Έτσι και χθες καταπιάστηκα με το αστέρι μου. Πώς να το μεταμορφώσω; Τί νόημα να του δώσω; Μου αρέσει οι χειροτεχνίες μου να είναι ταυτόχρονα και χρηστικές κι έτσι σκέφτηκα να το καπιτονάρω ώστε να μπορώ να το χρησιμοποιήσω ως πιάστρα στην κουζίνα για ν' ακουμπάω κατσαρόλες και ζεστά ταψιά στο τραπέζι. 

Με σύμμαχο τη θερμομονωτική βάτα άρχισα το καπιτονάρισμα, το οποίο μάλιστα είναι πολύ απλό. Γαζί σε ευθεία ακολουθώντας το περίγραμμα του αστεριού. Η πίσω όψη είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή, μιας και φαίνεται ξεκάθαρα το σχέδιο που δημιουργήθηκε. 

Μετά ήρθε η ώρα του ρελιάσματος και το τελικό στερέωμα έγινε στο χέρι. Αλλωστε, σκοπός ήταν ν' απολαύσω τη διαδικασία παρέα με μια κούπα καφέ και μουσικούλα στο ραδιόφωνο. 

Και μετά απ' αυτό; Ξετρύπωσα κι άλλο ένα μικρότερο αστέρι που έφτιαξα πριν μια βδομάδα κάνοντας πρόβες με τα ρετάλια και τα half square triangles. 

Αυτό το αστεράκι σκέφτομαι να φιλοξενεί την κούπα μου και να γίνει ένα ωραιότατο σουβέρ. 

Κλείνοντας σας δείχνω την τελευταία χειροτεχνία που έφτιαξε η Ευαγγελία. Το Σαββατοκύριακο βρέθηκα στην Αθήνα σ' ένα ταξίδι αστραπή και μόλις είχε ολοκληρώσει αυτά τα πανέμορφα χριστουγεννιάτικα νανάκια. 

Δεν γινόταν να μην τα φωτογραφίσω... Δεν είναι παραμυθένια; Μου έφτιαξαν κατευθείαν τη διάθεση!!

Σας εύχομαι μια όμορφη και δημιουργική ημέρα, 

Ευγενία   

Φωτεινά, παιδικά τετράγωνα... Ένα παιδικό πάπλωμα στα σκαριά.

Καλημέρα σε όλους και καλή βδομάδα! 

Αν και η δουλειά στο φροντιστήριο έχει αρχίσει εδώ και κάποιες βδομάδες, το πλήρες πρόγραμμα μπαίνει σε λειτουργία από σήμερα κι εγώ κάνω έναρξη με οχτάωρο, οπότε ευχηθείτε μου καλή δύναμη!!! 

Κι ενώ το Σαββατοκύριακο έκανα διάφορες πρόβες με το αστέρι που σας έδειξα στην προηγούμενη ανάρτηση, σήμερα θα ήθελα να σας δείξω ένα quilt top που έφτιαξα το καλοκαίρι και που προορίζεται για ένα μωρό που σε λίγο καιρό θα γιορτάσει τα πρώτα του γενέθλια. 

Πρόκειται για ένα απλό πάπλωμα όσον αφορά στο σχεδιασμό του. Εμπριμέ τετράγωνα που πλαισιώνονται από sashing, δηλαδή αυτές τις λευκές λωρίδες. Και για να πω την αλήθεια, οι λωρίδες προέκυψαν στην πορεία, μιας και τα τετράγωνα μόνα τους δεν με ικανοποιούσαν, αφού μπερδεύονταν πολύ τα χρώματα μεταξύ τους. Σίγουρα το λευκό πλαίσιο αναδεικνύει κάθε ύφασμα ξεχωριστά, οπότε σας προτείνω αυτή την ωραία κι έξυπνη λύση σε περίπτωση που έχετε διάφορα ρετάλια προς αξιοποίηση. 

Το quilt top έγινε σχετικά γρήγορα και είναι χορταστικό στις διαστάσεις, ώστε να μπορεί να στρώνεται σ' ένα μονό παιδικό κρεβάτι. Διάλεξα υφάσματα χαρούμενα και φωτεινά σε γαλάζιους, κίτρινους και πράσινους τόνους κι ως συνήθως δεν λείπουν λίγα ουδέτερα χρώματα αλλά και τα ζωάκια, που αρέσουν πολύ και στα παιδιά αλλά και σε μένα! 

Για να πω την αλήθεια το πάπλωμα το έχω ολοκληρώσει, μα εκκρεμεί η τελική του φωτογράφιση... Πού θα πάει, θα τα καταφέρουμε να το φωτογραφίσουμε εγκαίρως! 

Καλή βδομάδα σας εύχομαι, 

Ευγενία  

Ένα ροζ αστέρι ξεπροβάλει!

Καλημέρα σε όλους! 

Κι ενώ από χθες σχεδίαζα άλλη ανάρτηση στο μυαλό μου για σήμερα, όλα ανατράπηκαν το βράδυ μιας και μ' έπιασε μια μανία για ράψιμο, για να δοκιμάσω κάτι νέο που μου κέντριζε εδώ και καιρό την περιέργεια. Και να φανταστείτε ότι την Κυριακή τα μάζεψα όλα τα ραπτικά, έκανα γενική εκκαθάριση και είπα στο Βασίλη: "Τέρμα το ράψιμο πλέον. Από αύριο αρχίζει η δουλειά...πού χρόνος". Κι εδώ, βέβαια, κολλάει το "μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις"!

Για δείτε το αυτό το αστέρι... και λίγο σκανδιναβικό... και λίγο αμερικάνικο... και λίγο χριστουγεννιάτικο... κι όπως να το δείτε ταιριάζει παντού! Το είχα αποθηκευμένο στο pinterest μου εδώ και καιρό. 

Το επανεξέτασα, βρήκα κι άλλα διαγράμματα που έδειχναν ακριβώς πώς να τοποθετήσεις τα τετράγωνα για να βγει το σχέδιο κι έτρεξα κατευθείαν στα κουτιά με τα ρετάλια. 

Υφάσματα σε δυο αποχρώσεις του ροζ και λευκό ήταν όλα όσα χρειαζόμουν. Κάποια στιγμή θυμήθηκα ότι είχα δει μια τεχνική που μπορείς να ράψεις με τη μια τέσσερα half square triangles (δείτε εδώ) αλλά και οχτώ (δείτε εδώ)!!! Μαγικό, ε;; Μαγικό, μαγικό γιατί αν έχεις να φτιάξεις πολλά σου λύνει τα χέρια. 

Και να το το αστέρι μου. Έγινε γρήγορα, εύκολα και το μόνο που πρόσεξα πολύ ήταν το πώς θα διαχειριζόμουν τα περιθώρια ώστε ν' αποφύγω τις χοντράδες. 

Δεν τα πήγα κι άσχημα πιστεύω. Μου φαίνονται πολύ τακτοποιημένα και σουλουπωμένα! 

Το δικό μου αστέρι βγήκε 8,5 ίντσες και τα αρχικά τετράγωνα που έκοψα για να φτιάξω τέσσερα half square triangles με τη μία ήταν 4 ίντσες. Και βέβαια, αυτό το αστέρι μπορεί να επεκταθεί κι άλλο και να γίνει ένα πολύ λαμπρό αστέρι με τα όλα του! 

Αν είστε της υπερβολής και της υπομονής ρίξτε μια ματιά εδώ κι εμπνευστείτε! 

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία

ΥΓ. Άραγε, σκέφτεστε ήδη τα Χριστούγεννα;; Έχετε ήδη σκαρώσει λίστες με τα πράγματα που θέλετε να φτιάξετε;; 

Τσαντάκια ειδικού σκοπού...

Πόσο μ' αρέσει το ράψιμο... Το ξέρετε, φίλοι μου, καλά πια. Κι ομολογώ ότι η ραπτομηχανή μου είναι η καλύτερη κι εξυπνότερη αγορά που έκανα ποτέ. Είναι εργαλείο σε ώρες ακατάσχετης δημιουργίας αλλά και συντροφιά σε στιγμές βαρεμάρας. Κι όταν καταφέρνω κάτι που θεωρούσα πέρα από τις δυνατότητές μου, ε τότε το συναίσθημα είναι μοναδικό!

Τα περισσότερα πράγματα τα έχω ράψει για τ' ανηψάκια μου, που είναι πηγή έμπνευσης και που πάντα μου τονώνουν την αυτοπεποίθηση, αφού όλα τα βρίσκουν ωραία! 

Τώρα λοιπόν που η Ειρήνη άρχισε το σχολείο η Ευαγγελία μου ζήτησε να της φτιάξω ένα τσαντάκι για το κολατσιό της που να χωράει και το παγουράκι. 

Παιγνιδάκι για μένα μιας και είχα ήδη φτιάξει κάτι ανάλογο (δείτε εδώ κι εδώ) αλλά μιας και με τα χρόνια έρχεται και η πείρα, αυτή τη φορά χρησιμοποίησα θερμομονωτική βάτα για να μπορεί να διατηρείται το περιεχόμενο αναλλοίωτο για πολλή ώρα κι αδιάβροχη φόδρα. 

Επειδή κατά καιρούς μ' έχετε ρωτήσει, σας θυμίζω ότι η βάτα που χρησιμοποιώ λέγεται insul-bright και την αγοράζω από βρετανικά ηλεκτρονικά καταστήματα. Μιας και λείπω κάμποσα χρόνια από την Αθήνα δεν ξέρω αν πλέον μπορεί κάποιος να τη βρει με ευκολία και στην Ελλάδα. 

Τα υφάσματα που χρησιμοποίησα ήταν κάποια απομεινάρια από την τσάντα που έφτιαξα πέρυσι για τον ερχομό μιας άλλης ανηψούλας και πάντα τα βρίσκω πολύ όμορφα. 

Προσάρμοσα τις διαστάσεις, άρχισα το κόψε ράψε και το τσαντάκι ετοιμάστηκε σχετικά γρήγορα. Είναι ευρύχωρο κι ελαφρύ, με χερούλια πολύ ανθεκτικά και με κλείσιμο φιλικό για τα παιδικά χεράκια. 

Αλλά και η Κωνσταντίνα που είναι τριών άρχισε μαθήματα χορού, που την έχουν ενθουσιάσει τόσο πολύ κι έτσι δεν μπορούσα να μην της ετοιμάσω κι αυτής κάτι. 

Και μη μου πείτε ότι μια μικρή χορεύτρια -έστω και τριών χρονών- δε χρειάζεται ένα σακίδιο;; Η Κωνσταντίνα, που λέτε, έχει πολύ μεγάλη αδυναμία στο μπλε, αλλά όσο κι αν προσπάθησα να κάνω έναν όμορφο συνδυασμό δεν τα κατάφερνα. 

Αισίως ξετρύπωσα ένα ύφασμα που το κράταγα για μένα και που το βρήκα κατάλληλο για να γίνει τσαντάκι. Το καπιτονάρησα πάνω σε βαμβακερή βάτα για ν' αποκτήσει σώμα και να γίνει πιο ανθεκτική η τσάντα και μετά όλα ήταν πανεύκολα. 

Τα τσαντάκια φωτογραφήθηκαν, πακεταρίστηκαν και είναι έτοιμα να σταλούν! 

Ελπίζω να είναι χρηστικά και να τους προσφέρουν μεγάλη χαρά! Το σίγουρο είναι ότι εγώ το απόλαυσα το ράψιμο! 

Φιλάκια και καλό μήνα, 

Ευγενία