Χιαστί τσαντούλα για όλες τις ώρες.

Καλημέρα σε όλους και καλή βδομάδα! 

Το Σεπτέμβρη είχα την ευκαιρία να ράψω δυο τσαντούλες από ένα βιβλίο που είχα προμηθευτεί το Φλεβάρη που μας πέρασε. Τη μία την έραψα σκεπτόμενη τη μαμά μου, που της αρέσουν οι ευρύχωρες τσάντες μιας και κουβαλάει ένα σωρό πράγματα μαζί της. 

Την άλλη την έφτιαξα για προσωπική χρήση, όχι τόσο επειδή την είχα ανάγκη, όσο επειδή μου φάνηκε πολύ ωραίο και πρακτικό το σχέδιό της. Κι αφού διέθετα όλα τα υλικά  δεν έχασα λεπτό κι έβαλα μπρος για το νέο μου τσαντάκι!

Pochette το ονομάζει το βιβλίο μου κι αφού πέρασα το πατρόν σε ριζόχαρτο, άρχισα να κόβω τα υφάσματα σύμφωνα με τις οδηγίες. Ο γκρι καμβάς είναι ένα αγαπημένο ύφασμα που το έχω χρησιμοποιήσει ως ώρας σε αρκετές τσάντες κι έχει αποδειχθεί ωραία επιλογή. Ξεφεύγει από το κλασσικό κι ασφαλές μαύρο, αλλά συνδυάζεται εξίσου εύκολα με πολλά χρώματα και για το Φθινόπωρο μου φάνηκε ωραία ιδέα για τσάντα. 

Για τη φόδρα χρησιμοποίησα κάτι πολύ διαφορετικό, ένα βαμβακερό ύφασμα με απαλό κίτρινο φόντο και ροζ λουλουδάκια για να δώσει ένα χαριτωμένο τόνο στο εσωτερικό της τσάντας. Πρόσθεσα και μια μικρή τσεπούλα για τα κλειδιά, που προσωπικώς τη βρίσκω πάντα πολύ χρήσιμη! 

Το υλικό που χρησιμοποίησα για να σκληρύνω τον καμβά και να δώσω σώμα στην τσάντα το είχα από καιρό αγορασμένο και το είχα τεστάρει φτιάχνοντας ένα πορτοφολάκι για νομίσματα. Είναι λεπτό σε πάχος, κολλάει με το σίδερο και η εταιρία λέει ότι μιμείται την πλαστικότητα του δέρματος. Η αλήθεια είναι ότι ράβεται πολύ εύκολα κι όντως δίνει ωραία φόρμα στην τσάντα. Όσο για το αν μιμείται το δέρμα, μπορώ να πω ότι στρώνει πολύ ωραία και με λίγο σίδερο φεύγουν οι τσακίσεις που μπορεί να δημιουργηθούν. 

Τα μεταλλικά στοιχεία τα είχα όλα στη διάθεσή μου κι έτσι κατάφερα να φτιάξω και το ασορτί λουράκι ώστε ν' αυξομειώνεται το μήκος του ακολουθώντας τα βήματα που σας είχα δείξει εδώ.  Η αλήθεια είναι ότι άπαξ και το φτιάξεις μια φορά μετά είναι πολύ εύκολο να το ξαναράψεις. Και μιας κι εδώ στη Σάμο δεν έχω πρόσβαση σε υλικά για ραπτικά και τσάντες το να φτιάξω εγώ τον ιμάντα ήταν μονόδρομος! 

Η τσαντούλα είναι πολύ εύκολη στην κατασκευή της και γι' αυτό ράφτηκε πολύ γρήγορα. Λογικό άλλωστε, αφού δεν έχει φερμουάρ, αλλά κλείνει με μαγνητικό κουμπί, οπότε όλα γίνεται απλούστερα. Από τις λίγες φορές που την έχω χρησιμοποιήσει ως ώρας τη βρισκω πολύ πρακτική, κομψή και πραγματικά του γούστου μου.  Έχει ύψος 23 εκ. και μήκος 25 εκ. αλλά οι πλαϊνές πιετούλες της δημιουργούν βάθος κι έτσι χωράει κάμποσα πράγματα. 

Την επόμενη φορά θα σας δείξω και την άλλη τσάντα που έραψα, που είναι τόσο διαφορετική αλλά πραγματικά γουστόζικη. 

Καλά να περνάτε, 

Ευγενία