Σχεδιάζοντας άλλο ένα quilt top με ρετάλια.

Γεια χαρά σε όλους!

Ο Ιούλιος αποδεικνύεται μήνας αφιερωμένος στα ρετάλια, αναμενόμενο, βέβαια, θα μου πείτε αν ασχολείσαι με το πάτσγορκ. Και μετά από τη συσσωρευμένη απραξία των τελευταίων μηνών είναι προφανές ότι ξέσπασα πάνω στη ραπτομηχανή μου!!! 

Δυο quilt top μέσα σ' ένα μήνα δεν είναι και λίγο πράγμα. Έτσι, μετά το quilt top σε σχήμα ψαροκόκαλου σειρά είχαν τα πολύ μικρά κομματάκια υφάσματος. Εκείνα που δεν ξεφορτώνεσαι ποτέ, που δεν σου πάει η καρδιά να τα πετάξεις, αλλά και που δύσκολα αξιοποιούνται. 

Η κεντρική ιδέα υπήρχε, με αρκετή έμπνευση από το pinterest, το λευκό μου σεντονόπανο κομμένο σε τετράγωνα των 6 ιντσών και μπόλικη ευρηματικότητα έβγαλα στην επιφάνεια ό,τι απομεινάρι διέθετα κι άρχισα να συνθέτω. 

Στις φωτογραφίες μπορείτε να δείτε τα βήματα που ακολούθησα για να φτιάξω το βασικό τετράγωνο. 

Τα ρετάλια μου τα έκοβα με το ψαλίδι σε υποτυπώδες σχήμα τετράγωνου, τα έβαζα πάνω από τις γωνίες του άσπρου τετραγώνου (η καλή πλευρά του υφάσματος να κοιτάει πάντα προς τα κάτω) κι έκανα ένα διαγώνιο γαζί με το μάτι. 

Χωρίς ιδιαίτερη σκέψη άλλοτε κάλυπτα τρεις γωνίες, άλλοτε δύο κι άλλοτε μια με σκοπό να δημιουργηθούν διάφορες ασυμμετρίες στην τελική σύνθεση. 

Με απολύτως αυτοσχεδιαστική διάθεση συνέχισα να φτιάχνω τετράγωνα και να τα ενώνω μεταξύ τους συνθέτοντας μεγαλύτερα τετράγωνα. 

Το quilt top ετοιμάστηκε στο άψε σβήσε και μόλις βρω την ευκαιρία να το φωτογραφίσω θα σας το παρουσιάσω. 

Το βέβαιο είναι ότι και τα πιο μικρά μου ρεταλάκια αξιοποιήθηκαν κι έδωσαν χρώμα και ζωή σε μια νέα ιδέα! 

Καλά να περνάτε, 

Ευγενία 

Καλοκαιρινή χιαστί τσαντούλα.

Καλημέρα σε όλους!

Αυτή η τσαντούλα είναι άλλο ένα project που έγινε από κεκτημένη ταχύτητα, αλλά πάνω απ' όλα από περιέργεια!! 

Και μπορεί να μη σας θυμίζει πολλά, αλλά πρόκειται για τη μινιόν εκδοχή της τσάντας που χαρίσαμε στο φετινό μας giveaway!

Το πατρόν πάνω στο οποίο βασίστηκα για την τσάντα διέθετε δύο μεγέθη. Αφού ολοκλήρωσα τη μεγάλη τσάντα ενθουσιάστηκα τόσο με το αποτέλεσμα που ήταν βέβαιο ότι ήθελα να φτιάξω και μια για μένα. Και γενικώς, αν και δεν είμαι τύπος που κάνει πρόβες και δοκιμές, σκέφτηκα να ράψω το μικρό μέγεθος για να δω πώς δείχνει.

Τα υλικά που άλλωστε απαιτούνταν ήταν λίγα και κατασκευάστηκε εξ' ολοκλήρου από ρετάλια: λίγο ύφασμα που μου είχε απομείνει από την τσάντα που είχα φτιάξει στην αδερφή μου, άσπρο για τη φόδρα, αφρώδες υλικό για να πάρει σχήμα η τσάντα και λίγα μεταλλικά στοιχεία για το κουμπί και το λουράκι.

Όταν έκοβα τα μέρη είχα μεγάλη αμφιβολία για το τελικό αποτέλεσμα και γι' αυτό άλλωστε χρησιμοποίησα ρετάλια... Μου φαίνονταν υπερβολικά μικρά και δεν μπορούσα να φανταστώ τί σόι τσάντα θα προέκυπτε μα ένα ήταν βέβαιο, ότι δεν ήθελε και πολύ χρόνο για να ραφτεί! 

Αν και πάει καιρός από τότε που την έραβα, νομίζω ότι δεν μου πήρε πάνω από δύο ώρες. Βρήκα κι ένα καφετί λουράκι που είχα αγοράσει παλιότερα, το έβαλα και κρέμασα την τσάντα σ' ένα πόμολο για να έβλεπα το τελικό αποτέλεσμα. Αν και δεν της το 'χα, η τσαντούλα φαινόταν χαριτωμένη και πρακτική. Χώραγε πορτοφόλι, κινητό, κλειδιά, ακόμη και το αντισηπτικό μου! 

Το πατρόν καταγράφτηκε στο μυαλό μου ως πετυχημένο, αλλά η τσαντούλα έμεινε κάπου στα αζήτητα, με μια τρύπα στη φόδρα που βαρέθηκα να κλείσω... Όταν πακετάρισα για τη μετακόμιση την έχωσα κι αυτή μέσα σε μια κούτα την τελευταία στιγμή χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. 

Μια μέρα χρειαζόμουν ένα μικρό τσαντάκι και να' σου το μπροστά μου. Η τρύπα στη φόδρα κλείστηκε προσωρινά με μια καρφίτσα και η τσαντούλα βγήκε την πρώτη επίσημη βόλτα της. Από πρόβα εξαιτίας της περιέργειάς μου κατέληξε να γίνει το καθημερινό μου τσαντάκι...

Κι ομολογώ ότι την τρύπα στη φόδρα ακόμη δεν την έκλεισα, παραμένει με την καρφίτσα. Θα την δει η μάνα μου και το πρώτο που θα μου πει είναι ότι είμαι ανεπρόκοπη. Ότι ολόκληρη τσάντα έκανα, την τρύπα βαριόμουν να κλείσω;;

Καλό σας Σαββατοκύριακο, 

Ευγενία   

Herringbone quilt top

Καλημέρα σε όλους σας και καλή εβδομάδα!

Όπως ξέρετε εδώ και λίγους μήνες βρισκόμαστε στη Σάμο για λόγους εργασίας του Βασίλη και παρά του ότι η πρωτεύουσα είναι πολύ συμπαθητική και η ζωή κυλάει όμορφα σ' αυτή τη γωνιά της χώρας μας, δεν σας κρύβω ότι υπάρχει μια βασική έλλειψη για όσους ασχολούνται με το ράψιμο. 

Αν το πιστεύετε, δεν έχω βρει ούτε ένα κατάστημα που να πουλάει αμιγώς ραπτικά, είδη μοδιστρικής, υφάσματα και όλα τα σχετικά. Όπου και να ρώτησα δεν πήρα κάποια σαφή απάντηση, παλιά υφασματάδικα που πλέον πουλάνε έτοιμα ρούχα ενδεχομένως διατηρούν κάποιο στοκ, αλλά απ' αυτά που κατάλαβα, εδώ όταν μιλάνε για εργόχειρα αναφέρονται κυρίως στο πλεχτό. 

Ευτυχώς, μια κυρία που πουλάει μαλλιά και κουβαρίστρες για βελονάκι διαθέτει και σεντονόπανο με το μέτρο και χάρη σε αυτό το πολύτιμο ύφασμα κατάφερα να φέρω εις πέρας το quilt top που σας παρουσιάζω σήμερα. 

Σχέδιο ψαροκόκαλο -herringbone όπως το αποκαλούν στα αγγλικά- ιδανικό για να αξιοποιήσεις τα ρετάλια σου, αρκεί να μπορείς να τα κόψεις σε σχετικά μακριές λωρίδες. 

Εγώ είχα απομεινάρια από το πρόσφατο πάπλωμα που ολοκλήρωσα, αλλά και από παλιότερα. Ταίριαξαν χρωματικά όλα τα εμπριμέ και δέσανε μεταξύ τους με το λευκό ύφασμα, που πάντα είναι μια ασφαλής επιλογή για μένα. 

Αφού έφτιαξα τα σετ των δέκα λωρίδων, τα ένωσα μεταξύ τους φτιάχνοντας μακριές λωρίδες κι ανάμεσά τους έραψα λευκές λωρίδες πάχους 2,5 ιντσών. Γύρω γύρω τοποθέτησα και μια λευκή φάσα για να υπάρχει συμμετρία στο τελικό αποτέλεσμα.

Μου αρέσει πολύ, είναι κάτι διαφορετικό απ' ό,τι έχω κάνει ως ώρας  και ιδιαιτέρως ζωηρό (γενικώς δεν τα πάω και τόσο καλά με τα έντονα χρώματα). Αυτό το κιτρινοπορτοκαλί (πραγματικά δεν ξέρω πώς να το προσδιορίσω) δίνει ένταση, φωτίζει πολύ τη σύνθεση και νομίζω πώς ταίριαξε απόλυτα με τα φούξια και τα μπλε. 

Ομολογώ ότι ανεβαίνει πολύ η διάθεσή μου κάθε φορά που το βλέμμα μου πέφτει στο quilt top και με κάνει να παίρνω πολύ πιο στα σοβαρά όσα λέγονται για τη χρωματοθεραπεία :)   

Δυστυχώς, ελλείψει υφασματάδικου στην περιοχή το quilt top δε θα μετατραπεί γρήγορα σε πάπλωμα, αλλά μιας και βρήκα το λευκό σεντονόπανο κάτι μου λέει ότι το πάτσγορκ θα κυριαρχήσει τον Ιούλιο στα ραπτικά μου πλάνα! Το πιο αστείο αλλά και σοβαρό μαζί είναι ότι φτιάχνει κάτι για να μειώσεις τα ρετάλια σου και ξαφνικά γεννιούνται νέα! 

Και μετά λες δεν είναι δυνατό...και μετά σκέφτεσαι δεν είναι δυνατό να τα πετάξω...και μετά προσπαθείς να σκαρφιστείς κάτι και γι' αυτά...και μετά αναρωτιέσαι αν αξίζει και πολύ το κόπο...και μετά λες, εντάξει δεν πειράζει, μην το παρασκέφτεσαι, άλλωστε το χόμπυ σου κάνεις! 

Σας αποχαιρετώ και σας εύχομαι καλές δημιουργίες!

Ευγενία 

Παπλωματοθεραπεία!

Γεια χαρά σε όλη την παρέα!

Θυμάστε που σας έδειξα στην προηγούμενη ανάρτησή μου το πάπλωμα που ολοκλήρωσα μετά από τόσους μήνες αναμονής; Ε, ήταν να μη γίνει η αρχή, να μην ανάψει η ραπτομηχανή και μαζί η σπίθα για δημιουργία! 

Το πάπλωμα τελείωσε και τώρα τι; Αναζητώντας και πάλι μια ιδέα για ένα μεγάλο project έκανα την καθιερωμένη μου βόλτα στον φάκελο του pinterest στον οποίο μαζεύω τις ιδέες για πάτσγορκ. Το μάτι που έπεσε πάνω σε ένα μοτίβο που λέγεται herringbone, το δικό μας ψαροκόκαλο θα έλεγα. Απλό κι ανάλαφρο, ήταν η καταλληλότερη ιδέα μιας και μου είχαν περισσέψει και κάμποσες υφασμάτινες λωρίδες από το προηγούμενο πάπλωμα. 

Για την κατασκευή του μοτίβου βρήκα αυτό το βιντεάκι, το οποίο είναι κατατοπιστικότατο. Ο Mister Domestic είναι μάλιστα γνωστός στο χώρο του quilting, ενώ σχεδιάζει και σειρές υφασμάτων για patchwork. 

Ακολουθώντας τις οδηγίες του άρχισα την κατασκευή των δικών μου πάνελ, τα οποία ράβονται πολύ γρήγορα, ειδικά αν οι λωρίδες είναι εκ των προτέρων κομμένες. Κάθε φορά που τελείωνα ένα σετ 10 λωρίδων, το σιδέρωνα και το έκοβα με φάρδος 4 ιντσών. 

Η κατασκευή γινόταν σχεδόν αυτοσχεδιαστικά, χωρίς να δίνω ιδιαίτερη σημασία στη σειρά των χρωμάτων, ενώ χρησιμοποίησα σχεδόν αποκλειστικά υφάσματα από ρετάλια. 

Άλλωστε, η βασική ιδέα είναι να μειώσω όσο περισσότερο γίνεται τον όγκο των ρεταλιών μου. Και τί πιο ωραίο από την κατασκευή παπλώματος, το οποίο "τρώει" πολύ ύφασμα. 

Τα πάνελ ενώθηκαν σε μεγάλες γραμμές κι τώρα απλώς πρέπει να τα ενώσω όλα μαζί για να σχηματιστεί το quilt top. Μη σας πω ότι από τα ρετάλια αυτά θα προκύψει και νέα κατασκευή!! Ρετάλι δε θα μείνει!

Σας χαιρετώ, 

Ευγενία

  

Πάπλωμα καλοκαιριάτικα;;;

Γεια χαρά σε όλους σας!

Το ξέρω, το ξέρω κάπως ανορθόδοξο το περιεχόμενο της σημερινής μας ανάρτησης. Μετά ειδικά από τέτοιες ζέστες εγώ να σας μιλάω για παπλώματα...σίγουρα θα σκεφτείτε ότι έπαθα θερμοπληξία! 

Ένα, βέβαια, μπορώ να σας πω, λίγο η μετακόμιση λίγο η τενοντίτιδα στον δεξί μου ώμο με περιόρισαν και μ' αποσυντόνισαν όλο αυτό το διάστημα. Κι ενώ αυτό το quilt top είχε ολοκληρωθεί από το Μάη του 2020 και πακεταριστεί με επιμέλεια για τη μετακόμιση στη Σάμο, όρεξη και δυνατότητα για καπιτονάρισμα δεν υπήρχε. 

Μόλις ένοιωσα όμως το χέρι να βελτιώνεται, είπα πια να βάλω μπρος. Το ύφασμα για την πίσω όψη του παπλώματος είχε ήδη αγοραστεί πριν τη μετακόμιση, καθώς και ασορτί κλωστή και βαμβακερή βάτα. 

Έβαλα λοιπόν κι εγώ αρχή την προηγούμενη Κυριακή για να φτιάξω το σάντουιτς. Τα έστρωσα όλα στο πάτωμα, έβαλα και για βαρίδια διάφορα βιβλία -της δουλειάς, μαγειρικής, ό,τι βρισκόταν πρόχειρο- κάθισα κάτω κι άρχισα να στερεώνω τις τρεις στρώσεις (ύφασμα, βάτα, patchwork quilt top) με παραμάνες. 

Για το καπιτονάρισμα αποφάσισα και πάλι να χρησιμοποιήσω την κυματιστή βελονιά που διαθέτει η ραπτομηχανή μου και να καπιτονάρω κάνοντας γραμμές παράλληλα με το πλάτος του παπλώματος. Κατά τη γνώμη μου με αυτό το σχέδιο το καπιτονάρισμα είναι ελαφρύ κι αφήνει το πάτσγορκ να αναδειχθεί. Και φυσικά είναι πολύ πιο εύκολο σε σχέση με το ελεύθερο καπιτονάρισμα (free motion quilting), ειδικά όταν η επιφάνεια που έχεις να διαχειριστείς είναι μεγάλη.   

Η αλήθεια είναι ότι μάλλον μου είχε λείψει το ράψιμο, μιας και ολοκλήρωσα το καπιτονάρισμα σε δυο μέρες. Η υπόλοιπη διαδικασία ήταν ναι μεν απλή αλλά και χρονοβόρα. Να κόψω τις περίσσιες και να ισιώσω την επιφάνεια του παπλώματος, να φτιάξω το ρέλι και να το ράψω τριγύρω από το πάπλωμα. 

Για το ρέλι αρχικώς χρησιμοποίησα τα υπολείμματα από το μπλε ύφασμα, με το σκεπτικό να μειώσω όσο το δυνατό τα ρετάλια. Αφού, όμως το στερέωσα από τη μια μεριά, κατάλαβα ότι δεν με ικανοποιούσε και πολύ. Δε μου φαινόταν και πολύ αρμονικό με το quilt top. Αρχικά σκέφτηκα να κάνω τα στραβά μάτια και να υπερισχύσει η οικολογική μου διάθεση! Μετά από μια ώρα σκέψης κι αντιπαράθεσης με τον εαυτό μου απλά πήρα στο χέρι το ξηλωτήρι κι άρχισα το ξήλωμα...Στερνή μου γνώση, να σ' είχα πρώτα! 

Έτσι, έφτιαξα νέο ρέλι από ένα φούξια μονόχρωμο και σήμερα το πρωί μπήκε η τελευταία βελονιά! 

Το νέο μας πάπλωμα είναι πλέον έτοιμο! Εννοείται ότι θα φωτογραφηθεί, θα πλυθεί και θα φυλαχτεί στη ντουλάπα μέχρι να έρθουν οι φθινοπωρινές δροσιές. 

Αλλά εγώ, φίλες μου, τ' ομολογώ, το ευχαριστήθηκα τούτο το ράψιμο! Όχι μόνο γιατί μου έλειπε πραγματικά, αλλά γιατί ένοιωσα και πάλι δημιουργικότερη και γιατί είναι ωραίο το αίσθημα που νοιώθεις όταν καταφέρνεις να ολοκληρώσεις κάτι, είτε μικρό είτε μεγάλο. 

Βέβαια, δε σας κρύβω ότι έβγαλα τη μπέμπελη, όχι μόνο από την προσπάθεια να μανουβράρω όλο αυτό τον όγκο αλλά γιατί πραγματικά είναι ένα ζεστό πάπλωμα!! 

Άξιζε όμως τον κόπο, το έχω ακουμπισμένο πάνω σε μια καρέκλα κι όπως πέφτει πάνω του το μάτι μου νοιώθω μεγάλη χαρά!  

Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε, 

Ευγενία