Οι γιορτές, οι ετοιμασίες κι ένα πάπλωμα σ' εκκρεμότητα...

Αυτή η ανάρτηση άργησε χαρακτηριστικά να ετοιμαστεί και να γραφτεί, αλλά ευτυχώς έστω κι ασθμαίνοντας δηλώνω παρούσα και πανέτοιμη για τις σπουδαίες γιορτές αυτών των εβδομάδων. Και πώς να μην έχω δουλειές με φούντες αφού κι ο Βασίλης κι εγώ γιορτάζουμε αυτές τις μέρες!

Ομολογώ πως αυτή η περίοδος είναι για μένα η τέλεια αφορμή για να δοκιμάζω νέες συνταγές και να πειραματίζομαι με γεύσεις και υλικά. Να, σαν αυτά τα υπέροχα σκανδιναβικά μπισκοτάκια αμυγδάλου και τα σοκολατένια τρουφάκια με πολύ απλά υλικά και λιγότερες θερμίδες από άλλες εκδοχές. 

Sharing is caring λένε οι αγγλόφωνοι φίλοι μας κι εγώ θα προσθέσω sharing is loving, γι' αυτό κι εδώ και πολλά χρόνια συνηθίζω να δωρίζω μικρές λιχουδιές στους φίλους μας που ετοιμάζω πάντα με πολλή αγάπη και φροντίδα. 

Ετσι και φέτος, διάφορες μπουκίτσες και λιχουδιές ετοιμάστηκαν κι εσωκλείστηκαν σε στρογγυλά, μεταλλικά κουτιά στο πνεύμα της εποχής. Ποιός δε θυμάται εκείνα τα υπέροχα κουτιά Παπαδοπούλου γεμάτα μπισκότα που μας δώριζαν οι γιαγιάδες μας και που στο τέλος κατέληγαν να φυλάσσουν τα ραπτικά του σπιτιού, κρυφούς, εφηβικούς θυσαυρούς κι άλλα πολλά;; Ετσι, κι εγώ θέλω να πιστεύω ότι αυτά τα κουτάκια θα ταξιδέψουν τους φίλους μου σε παιδικές στιγμές κι αναμνήσεις και θα νοιώσουν τη θαλπωρή της εποχής. 

Να και η συνταγή για τα σκανδιναβικά μπισκότα αμυγδάλου, τα οποία μυρίζουν υπέροχα και μοιάζουν γευστικά με τους κουραμπιέδες μας:

Υλικά για 40 τεμάχια:

200 γρ. λευκή ζάχαρη

200 γρ. αλεύρι κι επιπλέον για πασπάλισμα 

75 γρ. αλεσμένα αμύγδαλα

200 γρ, κρύο βούτυρο σε κυβάκια

1 αυγό ελαβρώς χτυπημένο

Εκτέλεση:

Αναμειγνύω τη ζάχαρη, το αλεύρι και τα αμύγδαλα σε μπωλ. Προσθέτω το βούτυρο και το δουλεύω με τ' ακροδάχτυλά μου μέχρι το μείγμα να μοιάζει με ψίχουλα. Προσθέτω και το αυγό και το αναμειγνύω με τ' άλλα συστατικά μέχρι να δημιουργηθεί μια οποιογενής ζύμη. Τυλίγω τη ζύμη σε διαφανή μεμβράνη και τη βάζω στο ψυγείο τουλάχιστόν για μία ώρα. 

Προθερμαίνω το φούρνο στους 200 βαθμούς. Τοποθετώ τη ζύμη σε καλά αλευρωμένη επιφάνεια και με τη βοήθεια πλάστη την ανοίγω σε φύλλο 3-4 χιλιοστών. Εμένα σ' αυτό το σημείο κόλλαγε πολύ η ζύμη οπότε της πρόσθεσα αλεύρι, τη ζύμωσα και την άνοιξα και πάλι με τον πλάστη. 

Κόβω μπισκότα με διάφορα κουπάτ και τα τοποθετώ σε ταψί με λαδόκολλα. Ξαναπλάθω τη ζύμη που απέμεινε και την ανοίγω σε φύλλο κόβοντας μπισκότα. Επαναλαμβάνω την διαδικασία μέχρι να τελειώσει το ζυμάρι.

Ψήνω τα μπισκότα για 5-10 λεπτά (ανάλογα με το πόσο δυνατά καίει ο κάθε φούρνος) μέχρι να χρυσίσουν τριγύρω. Τα μεταφέρω σε σχάρα για να κρυώσουν καλά. 

Φέτος έφτιαξα για πρώτη φορά και τρουφάκια για να μην μου πάει χαμένη λίγη κρέμα γάλακτος. Είναι μια πανεύκολη διαδικασία και μπορείτε να πειραματιστείτε με την επικάλυψη αν έχετε κέφι. 

Υλικά για 18-20 τρουφάκια σοκολάτας

200 γρ. σοκολάτα γάλακτος ή κουβερτούρα

100 μλ. πλήρης κρέμα γάλακτος

15 γρ. βούτυρο 

λίγες σταγόνες από εκχύλισμα βανίλιας (προαιρετικά)

για την επικάλυψη: κακάο, ψιλοκομμένοι ξηροί καρποί (πχ. αμύγδαλο, φουντούκι, καρύδι), τρούφα ή ό,τι άλλο σκεφτείτε!

Εκτέλεση:

Σπάω τη σοκολάτα σε μικρά κομμάτια και τα βάζω σε μεσαίο πυρίμαχο σκεύος. 

Σε κατσαρολάκι βάζω την κρέμα γάλακτος με το βούτυρο και τα σιγοβράζω. Μόλις αρχίσει ο βρασμός αποσύρω από τη φωτιά και ρίχνω το περιεχόμενο πάνω από τη σοκολάτα. 

Με μια σπάτουλα ανακατεύω καλά μέχρι να λιώσει η σοκολάτα πλήρως. Προσθέτω και το εκχύλισμα (προαιρετικό).

Βάζω το σοκολατένιο μείγμα στο ψυγείο και το αφήνω για δυο ώρες. Με τη βοήθεια ενός μικρού κουταλιού βγάζω ένα μπαλάκι σοκολάτας στο μέγεθος μπουκιάς και το πλάθω μεσα στις παλάμες μου ώστε να πάρει σφαιρικό σχήμα. Μπορεί η σοκολάτα να έχει σκληρύνει πολύ, αλλά η θερμοκρασία του σώματος βοηθάει στο πλάσιμο. 

Ρολάρω το μπαλάκι πάνω από την επικάλυψη που θέλω, ώστε να καλυφθεί πλήρως. Μετά το βάζω μέσα σε ατομική, χάρτινη θήκη για εύκολο σερβίρισμα.    

Σας εύχομαι καλές γιορτές και καλά Χριστούγεννα με αγάπη, υγεία κι αρμονία. Σας κερνάω και κουραμπιεδάκι για τη γιορτή μου! 

Φέτος τους έφτιαξα ολομόναχη και είμαι περήφανη, γιατί πέτυχαν! Δείτε και την πρόοδο του παπλώματός μου εδώ. 

Πολύ λίγο μου έμεινε ακόμα μέχρι να τ' ολοκληρώσω!

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία

     

Μπήκε ο Χειμώνας...καιρός για πάπλωμα!

Να τος, λοιπόν και ο Χειμώνας! Μπήκε σχεδόν φουριόζος κι έφερε και τα δώρα του -τα χιόνια του- όπως ακούω σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Η σημερινή καταχνιά ήταν πραγματικά ατμοσφαιρική, με μετέφερε λίγο ακόμη πιο κοντά στα αγαπημένα μας Χριστούγεννα κι έτσι χωρίς να χάνω χρόνο έβαλα πλώρη για να ολοκληρώσω το πάπλωμά μου... 

Το quilt top το είχα έτοιμο (σας το έδειξα εδώ), τη βάτα μου κι αυτή την είχα κόψει στο σωστό μέγεθος. Το πίσω μέρος του παπλώματος κι αυτό το είχα ολοκληρώσει μέσα σε μια μέρα. 

Θεωρητικά είχα ήδη αποφασίσει και με ποιό τρόπο θα καπιτονάριζα το πάπλωμά μου, αλλά μετά μου μπήκαν σκέψεις... Μήπως δεν είναι καλή ιδέα, μήπως να κάνω κάτι πιο περίπλοκο, μήπως απλώς να ακολουθήσω τις ευθείες του σχεδίου; Εκανα και κάποιες πρόβες πάνω σε χαρτί μ' ένα μολύβι, μα μου φάνηκαν όλες αποτυχημένες. 

Τελικώς, κατέληξα στην πρωταρχική μου ιδέα: να γαζώσω κατά πλάτος του παπλώματος χρησιμοποιώντας το προκαθορισμένο κυματιστό σχέδιο της ραπτομηχανής μου. Πραγματικά, το τελευταίο διάστημα έχω δει πολλά παπλώματα με τον ίδιο τρόπο quilting στο pinterest και μου άρεσε από την αρχή ο ανάλαφρος τόνος που δίνει χωρίς να επισκιάζει το ίδιο το patchwork. Και φυσικά είναι απλό στην υλοποίησή του, εφόσον δεν πρόκειται για free-motion quilting.

Έβαλα μπρός με ιδιαίτερη χαρά και ανυπομονησία για να δω πώς θα φαίνεται και μετά από τρεις τέσσερις γραμμές κατάλαβα ότι πολύ μου άρεσαν αυτά τα χαριτωμένα κύμματα. Η αλήθεια είναι ότι την χρειάζεται την ώρα της η συγκεκριμένη βελονιά, αφού μέσα σε δυόμιση ώρες κάλυψα μόλις 50 εκατοστά! Και να φανταστείτε έχει μήκος 2,20 μ.  

Σας αποχαιρετώ με μια υπέροχη χειροτεχνία που επιμελήθηκε η Ευαγγελία για τα φετινά Χριστούγεννα και που πραγματικά έχει κλέψει τις εντυπώσεις! 

Με βάση το αγαπημένο της φέλτ, πολλή φαντασία αλλά και υπομονή -μιας και όλα τα στοιχεία που είναι ραμμένα έχουν γίνει στο χέρι- γεννήθηκε αυτή η σύνθεση για να μας γλυκάνει και να μας γεμίσει χαμόγελο! 

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία 

Μικρά και παιγνιδιάρικα πορτοφολάκια

Γεια χαρά σε όλη την παρέα!

Καμιά φορά ένα πατρόν σου μιλάει απ' την πρώτη στιγμή κι αφού ολοκληρώσεις μ' επιτυχία την πρόβα, τότε εθίζεσαι και δεν μπορείς να σταματήσεις να δημιουργείς! Ετσι συνέβη και μ' αυτό το πατρόν για μίνι πορτοφόλι, το οποίο εντόπισα στο διαδίκτυο ψάχνοντας για ένα δημιουργικό και χρηστικό πρότζεκτ με το οποίο θα μπορούσα ν' αξιοποιήσω κάποια ρετάλια με κατά βάση παιδική θεματολογία. 

Πραγματικά το πατρόν είναι ιδανικό για τέτοιες καταστάσεις μιας και το πορτοφόλι είναι μικρών διαστάσεων (μόλις 10 x 9 εκ.) αλλά με ένα μαγικό τρόπο χωράει τόσα πολλά: κάρτες, ψιλά, χαρτονομίσματα διπλωμένα. 

Το ένα πορτοφολάκι έφερε το άλλο και βλέποντας την απήχηση που είχαν στ' ανήψια μου κατέληξα να φτιάξω οχτώ. 

Το τραπέζι είχε γεμίσει μ' ενα σωρό υφασματάκια, κλωστές και φερμουάρ σε μια προσπάθεια να κάνω τους καλύτερους δυνατούς συνδυασμούς. 

Κάπου ξέθαψα κι ένα λαμπερό μουσταρδί ύφασμα που έσωσε τις καταστάσεις όταν τίποτε άλλο δεν μου ταίριαζε. 

Κι αφού φτιάχτηκαν τα παιδικά μετά σκέφτηκα και τους λίγο μεγαλύτερους! Μια μικρή συλλογή φλοράλ κι εξωτικών υφασμάτων που είχα αγοράσει στις αρχές του καλοκαιριού δεν πρόλαβε ποτέ ν' αξιοποιηθεί λόγω της μετακόμισής μας στην Αθήνα. Και παρά του ότι κοντεύουμε στα Χριστούγεννά και το καλοκαίρι φαντάζει πολύ μακρυά βγήκαν στην επιφάνεια κι άρχισαν να μεταμορφώνονται σε δροσερά πορτοφολάκια. 

Το πρώτο δωρίθηκε στη μαμά μου, που της αρέσουν τα μικρά αντικείμενα (από αυτήν πήρα) ενώ τα άλλα προορίζονται για δωράκια. 

Εδώ μπορείτε να τα δείτε αναλυτικότερα και να πάρετε ιδέες και για τα δικά σας ραψίματα! Και καθώς οδεύουμε προς τα Χριστούγεννα περιμένω με μεγάλη λαχτάρα τα υφάσματα που έχω παραγγείλει για να ολοκληρώσω μέσα στον Δεκέμβρη δυο παπλώματα, το ένα με χριστουγεννιάτικο θέμα. 

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία    

Το σακίδιο της Ελενίτσας: επίσημη φωτογράφιση

Γεια χαρά σε όλους σας!

Σήμερα έχω να σας δείξω άλλο ένα σακίδιο που έφτιαξα, αυτή τη φορά για την ανηψούλα μου την Ελενίτσα, η οποία μένει μόνιμα στην Λευκάδα και πηγαίνει Γ΄ Δημοτικού! 

Η αλήθεια είναι ότι το καλοκαίρι είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε κάμποσες φορές μπάνιο παρέα και είχε ενθουσιαστεί με μια τσάντα patchwork που είχα φτιάξει για μένα! 

Ο ενθουσιασμός της ήταν τόσος που αμέσως της πρότεινα να ράψω μία και για κείνη. Μετά από κάμποση συζήτηση κι ανταλλαγή ιδεών συμφωνήσαμε να της ετοιμάσω μια τσάντα για τα μαθήματα των αγγλικών της. 

Αφού έκανα το πρώτο μου σακίδιο και πήρα μια ιδέα, άρχισα να ψάχνω τα υφάσματά μου για να βρω τα καταλληλότερα για την Ελενίτσα. Νομίζω ότι στάθηκα πολύ τυχερή, μιας και προσπαθούσα να βρω κάτι που να είναι παιδικό αλλά όχι και τόοοοσο παιδικό. 

Βρήκα και ασορτί ιμάντα καθώς και τα πλαστικά στοιχεία για τα λουράκια και όταν ήμουν βέβαιη για το σχήμα και τις διαστάσεις, έπιασα δουλειά. 

Για το σώμα του σακιδίου κράτησα μια πολύ απλή γραμμή, φτιάχνοντας ουσιαστικά ένα drawstring bag με φαρδύ πάτο, ενώ στο πίσω μέρος ακολούθησα την τεχνική του πρώτου σακιδίου κι έφτιαξα μια ευρύχωρη τσέπη με κρυφό φερμουάρ. 

Ενα κομματάκι δέρμα προστέθηκε, μια μικρή λεπτομέρεια για να τραβιέται πιο εύκολα το φερμουάρ. 

Για τα λουριά ακολούθησα τη λογική που έχουν κατά βάση οι σχολικές τσάντες, στις οποίες το μήκος του ιμάντα ρυθμίζεται πολύ εύκολα. Για πρώτη φορά έφτιαξα κι αυτά τα τριγωνικά αυτάκια που ράβονται στο πλάι των σακιδίων  για να πιάσουν το κάτω μέρος των λουριών. 

Ομολογώ ότι θα υιοθετήσω αυτή την τεχνική, μιας κι έτσι αποφεύγονται πολλές χοντράδες κατά την ώρα του ραψήματος με αποτέλεσμα το τελείωμα να είναι πιο ωραίο.

Αφού ράφτηκε η τσάντα δεν μπορούσε να μη φωτογραφηθεί. Ευτυχώς που βρέθηκε πρόθυμο μοντέλο κι έτσι η Ειρήνη με βοήθησε να φωτογραφήσουμε το σακίδιο της ξαδερφούλας της. Νομίζω ότι προσπάθησε να δώσει τον καλύτερό της εαυτό και τα κατάφερε! 

Η Ελενίτσα παρέλαβε το σακίδιό της πριν λίγες μέρες και ήταν κατενθουσιασμένη. Μάλιστα όπως μου είπε, πλέον θα είναι η τσάντα που θα παίρνει σε όλες τις βόλτες της. 

Περιττό να σας πω ότι άλλα δυο ανηψάκια έχουν πιάσει σειρά και περιμένουν την δική τους τσάντα! Αλλά πώς να πω όχι με τέτοια ανηψάκια;;;

Να περνάτε πάντα καλά, 

Ευγενία  

Φουντουκόπιτα σιροπιασμένη

Γεια χαρά σε όλους!

Καιρό είχα να αναρτήσω μια συνταγή και σήμερα βρέθηκε η κατάλληλη στιγμή. Με αφορμή την επίσκεψη στο βαφτιστήρι μας σκεφτήκαμε να φτιάξουμε ένα γλυκάκι κι έτσι ανοίξαμε τα βιβλία μας για να βρούμε κάτι πρωτότυπο και διαφορετικό. 

Το μάτι μας έπεσε κατευθείαν πάνω στην φουντουκόπιτα και μας θύμισε ένα ταξίδι μας στο Τορίνο, σε μια περιοχή όπου το φουντούκι έχει την τιμητική του και οι φουντουκόπιτες σερβίρονται σε όλα τα καφέ. 

Να λοιπόν τα υλικά για 12 κομμάτιια

Για το κέικ:

300 γρ. φουντούκια ψιλοκομμένα

350 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

200 γρ. βούτυρο

150 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική

300 γρ. γάλα

100 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα σε κομματάκια

3 αυγά

20 γρ. μπέκιν πάουντερ (ένα φακελάκι)

μισό κουταλάκι σόδα μαγειρική

μισό κουταλάκι αλάτι

Για το σιρόπι:

500 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική

250 γρ. νερό

50 γρ. γλυκόζη

Εκτέλεση:

Ζεσταίνουμε το γάλα σε κατσαρόλα και προτού βράσει το αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε την σοκολάτα και το βούτυρο. Ανακατεύουμε μέχρι να λυώσουν κι αφήνουμε το μείγμα να κρυώσει λίγο. Το μεταφέρουμε στον κάδο του μίξερ και προσθέτουμε τ' αυγά. Χτυπάμε καλά μέχρι να διαλυθούν κι έπειτα προσθέτουμε και τα υπόλοιπα υλικά κι ανακατεύουμε σε μέτρια ταχύτητα.

Αδειάζουμε το μείγμα μας σε βουτυρωμένο κι αλευρωμένο ταψί. Ψήνουμε στους 170 βαθμούς για 40 λεπτά. Ελέγχουμε αν είναι απαραίτητο με τη λάμα ενός μαχαιριού αν το κέικ μας έχει ψηθεί. 

Αφήνουμε το κέικ μας να κρυώσει. Αν θέλουμε να κερδίσουμε χρόνο μπορούμε να το ξεφορμάρουμε προσεχτικά και να το βάλουμε πάνω σε σχάρα και προτού το σιροπιάσουμε το ξαναβάζουμε στο ταψί μας. 

Για να φτιάξουμε το σιρόπι βάζουμε όλα τα υλικά σε κατσαρολάκι και μόλις αρχίσει ο βρασμός το αφήνουμε στη φωτιά για -2 λεπτά . Μετά το αποσύρουμε από τη φωτιά. 

Με μια κουτάλα σιροπιάζουμε το κρύο κέικ με το ζεστό σιρόπι. Αφήνουμε κάθε φορά ν' απορροφηθεί το σιρόπι με το οποίο περιχύσαμε το γλυκό μας και μετά συνεχίζουμε. 

Ετοιμο το γλυκάκι μας! Εμείς το απολαύσαμε, ελπίζω κι εσείς!

Φιλάκια πολλά, 

Ευγενία 

Scrappy quilt top: επίσημη φωτογράφιση

Γεια χαρά και πάλι!

Ελπίζω να είστε όλοι καλά και ν' απολαμβάνετε το Σαββατοκύριακο. Η σημερινή καλοκαιρία ήταν ό,τι χρειαζόμουν για να φωτογραφίσω το scrappy quilt top, για το οποίο σας μίλησα στην προηγούμενη ανάρτηση. 

Πραγματικά, δεν έχασα χρόνο και μέσα σε μια μέρα είχα ήδη τελειώσει με την τελική σύνθεσή του. 

Κάθε σειρά αποτελείται από εφτά patchwork τετράγωνα σε σχήμα σταυρού και συνολικά υπάρχουν εννιά σειρές. 

Καθώς έφτιαχνα τις φωτογραφίες μου έκανα ένα γρήγορο υπολογισμό που φανερώνει τα εξής:Κάθε βασικό τετράγωνο αποτελείται από 20 εμπριμέ τετραγωνάκια των 2 ιντσών κι από 4 λευκά των 3,5 ιντσών. Συνολικά το quilt top διαθέτει 1.260 εμπριμέ τετράγωνα και 252 λευκά. Ποιός να μου το 'λεγε όταν άρχιζα να κόβω τα υφάσματα ότι θα έκοβα τόσα πολλά!!!

Σκεφτόμουν τί με κάνει τόσο χαρούμενη βλέποντας αυτό το quilt top. Δεν είναι τόσο το αρμονικό αποτέλεσμα ή το ότι κάτι νέο δημιουργείται από ρετάλια. 

Για μένα αυτό το πάπλωμα περιλαμβάνει όλα εκείνα τα αγαπημένα υφάσματα που αποτέλεσαν έμπνευση για να φτιάξω κάτι διαφορετικό. Ρίχνω μια γρήγορη ματιά εδώ κι εκεί κι αυτομάτως μου έρχεται στο μυαλό η τσάντα που έφτιαξα για να κουβαλάει η ξαδέρφη μου τα πράγματα της μπέμπας της. 

Αναγνωρίζω το πάπλωμα με την μεγάλη, ροζ καρδιά που ετοίμασα για μια ξαδέρφη του Βασίλη ή εκείνο για μια νεοφερμένη ανηψούλα. Ακόμα και τη βάφτιση των ανηψιών μου και τους σάκους για την αποθήκευση παιγνιδιών. Όλα διαλεγμένα κι επιμελημένα με τόση φροντίδα. Και τώρα όλα αυτά τα ρετάλια ενωμένα για να μας σκεπάζουν απαλά απαλά. 

Η όλη διαδικασία μου θυμίζει τη μαμά μου. Κάθε φορά που στο παρελθόν κεντούσε φουσκωτά τραπεζομάντηλα θυμόταν σχεδόν όλα τα νούμερα των κλωστών που είχε χρησιμοποιήσει. Πόσες κλωστές διαφορετικών αποχρώσεων περιελάμβαναν τα τριαντάφυλλά της ή τα φορέματα των μαρκησιών της. Τότε θαυμάζαμε εμείς τ' ανεκτίμητα εργόχειρα της μαμάς μας και τώρα αυτή θαυμάζει τις δικές μας τέχνες...

Σήμερα υπήρξε και βοηθός μαζί με το Βασίλη για τη φωτογράφιση, μιας και κρατούσαν υπομονετικά το quilt top. Τώρα πια μου μένει η τελευταία φάση του καπιτοναρίσματος και του ρελιάσματος. Ήδη έχω αποφασίσει πώς θα το καπιτονάρω αλλά ακόμη αμφιταλαντεύομαι για την πίσω όψη του παπλώματος. 

Μου φαίνεται ότι μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας είναι απαραίτητη για να πάρω έμπνευση. Πραγματικά, βιάζομαι να φτιάξω το πάπλωμα για ν' αρχίσω να το χαίρομαι! 

Εδώ μπορείτε να βρείτε και από πού εμπνεύστηκα το δικό μου πάπλωμα. Αν έχετε κι εσείς πολλά ρετάλια σας συστήνω αυτή την ιδέα, αφού είναι σχετικά απλή στην κατασκευή της!

Σας αποχαιρετώ, 

Ευγενία

Scrappy patchwork cross blocks

Γεια χαρά σε όλη την παρέα!

Επιτέλους φθινοπώριασε και τέτοιος καιρός είναι ο καλύτερος για να ασχοληθώ με το αγαπημένο μου πατσγορκ. Ένα φλυτζάνι ζεστός καφές, τα ρετάλια αραδιασμένα πάνω στα τραπέζια και διάθεση αυτοσχεδιασμού είναι τα άκρως απαραίτητα για να ξεχαστώ από την καθημερινή ρουτίνα και ν' αποτοξινωθώ από αρνητικές σκέψεις. Σχεδόν θεραπευτικό θα το έλεγα το πατσγορκ, μια τέλεια αφορμή για δημιουργηκότητα, πειραματισμό κι αφοσίωση, όπως βέβαια και κάθε άλλη χειροτεχνία. 

Έτσι, το Σαββατοκύριακο, που είχα ανάγκη για κάτι εντελώς διαφορετικό, ξέθαψα από μια πλαστική κούτα κάτι ρετάλια που είχα αποθηκεύσει ευλαβικά πριν τη μετακόμιση για να μην χάσω το μπούσουλα μαζί τους με την άφιξή μας στην Αθήνα. 

Πρόκειται για ένα πρότζεκτ που άρχισα πέρισυ στην Κρήτη και που προχώραγε αργά και σταθερά κόβωντας εμπριμέ τετράγωνα των 2 ιντσών και ράβοντάς τα με τρόπο ώστε να δημιουργείται ένας σταυρός. Ο συνδυασμός των τετραγώνων γινόταν κατά βάση εντελώς αυθόρμητα, χωρίς ν' ακολουθώ κάποιον χρωματικό κανόνα. Άλλωστε, ούτε τόσο βαθειά γνώση έχω ούτε είχα χρόνο να σκεφτώ περίπλοκα. 

Απ' ότι φάνηκε, είχα ήδη ολοκληρώσει πολλά τετράγωνα κι έτσι το Σαββατοκύριακο έραψα άλλα 10 τετράγωνα για να μπορεί να φτιαχτεί ένα μονό πάπλωμα. Όπως βλέπετε, το τετράγωνο είναι πολύ απλό στη σύλληψή του και οι τελικές του διαστάσεις είναι 9 x 9 ίντσες. Κατάφερα μάλιστα να αρχίσω να συνθέτω το quilt top, το οποίο είναι πολύ χαριτωμένο και φωτεινό. 

Κι όπως βέβαια έχετε καταλάβει, τον τελευταίο καιρό έχω μια εμμονή με τις τσάντες και τις δοκιμές. Θέλοντας λοιπόν ν' αξιοποιήσω τα ρετάλια μου βρήκα ένα πατρόν για πορτοφολάκι κι άρχισαν οι πρόβες μου...

Σας αποχαιρετώ και σας εύχομαι καλές δημιουργίες.

Ευγενία